albertina

Jaren en jaren geleden heb ik Pessotherapie gedaan. Ik weet nog dat wij bepaalde situaties uit ons leven naspeelden. Er werd dan bij angstige of vervelende momenten gevraagd een situatie te herinneren waarin je je compleet veilig en zeker voelde. Nu dringt na al die jaren pas tot mij door dat zo'n flow moment daar geweldig voor is. Mmm, raar toch dat na zoveel jaren dingen nog op zijn plaats kunnen vallen. Goh toch een goed begin van de dag.

Goedemorgen lieve mensen, vannacht beroerd geslapen maar uiteindelijk tegen een uur of 6 in slaap gevallen. Ben er maar een paar keer uitgegaan sigaretje en een beetje tv zappen. Anjo, fijn je weer te lezen. Bedankt voor je lieve PB. Ik zal je snel terug schrijven het is nu wat teveel allemaal. Houd je sterk. Lianne, Ik meen mij toch te herinneren dat jij ook flinke problemen had door het drinken. Vergeef me als ik het verkeerd heb maar was het ook niet zo dat jij je kind ook niet meer mocht zien? Zorg goed voor jezelf en probeer de 1e te laten staan. Op een gegeven moment schiet je weer door en kan je het niet bij de 4 glazen laten. Ik wens je dat echt niet toe. Maar dat kan jij alleen zelf bepalen. An, Helaas heb ik geen tuin, het lijkt me heerlijk om erin te werken. Helend, net als wandelen. Plus, toen ik je bericht las over flow, dacht ik, nee dat heb ik nooit gehad. Maar bij nader inzien toch wel, alleen heb ik er nooit op die manier bij stilgestaan. Het was in de laatste weken van het ziekbed van mijn moeder. Zij lag toen in het ziekenhuis voor haar laatste chemo. Ik was op bezoek en we zaten daar zo samen, er waren weinig woorden, ik kan de situatie en het intense gevoel nog zo voor me halen. Er was een gevoel van intense verbondenheid, zonder woorden, de rest van de mensen die aanwezig waren bestonden niet. Alleen zij en ik. Opeens, ik weet niet na hoelang, kwam er een verpleegster binnen, ik dacht wie is dat waar komt zij vandaan. Ik had echt even tijd nodig om weer tot mezelf te komen. Nu denk ik dat dit het meest mooie en intense moment is geweest dat ik met mijn moeder heb gehad. Er waren geen woorden geen gebaren voor nodig, wij waren zo vreselijk sterk met elkaar verbonden dat de wereld om mij heen even is opgehouden met bestaan. Zo en nu even bijkomen, ik zie en voel het allemaal weer zo voor me.

Welterusten An.

Water, Ik lees mijn eigen verhaal, pas je goed op jezelf? Op een gegeven moment kan je geen genoegen meer nemen met werken en slapen. Je lichaam en geest gaan protesteren, ik ondervind het nu zelf. Laat jou niet hetzelfde overkomen. Je bent meer waard dan het leven dat je nu lijdt.

Ik doe mijn best Marjo. Het is goed dat er nu openheid van zaken is. Alles komt goed. De tijd zal mij helpen, want die tijd ga ik nemen. Dat is zeker.

Jij ook fijne avond Adam.

Tjee Marjo, wat ben jij ontzettend gegroeid en wat ben je open geweest in je zielsroerselen. Wauuuw. Zo bezoek is weg en het was gezellig. Erg lekker gegeten. Ik ben al met al tevreden over mijn dag. Het is me gelukt te wandelen te koken en me fatsoenlijk aan te kleden. Het bjoetiekees gevoel ontbreekt nog, maar goed. Morgen wordt het weer een prachtige dag, Ik heb me voorgenomen te gaan lopen naar de afspraak met de therapeut. Het is een flink eind maar vanmiddag deed de buitenlucht me goed. Dus voor herhaling vatbaar. Er beginnen zo langzamerhand toch wat nieuwgierige en lieve mails van mijn collegae binnen te druppelen. Ik laat ze nog maar even onbeantwoord. Zo nu even een lekker bakkie cotroenthee........

An, je bent van harte welkom. Alleen duurt het wel een beetje lang voor je hier kan zijn. Ik houd een bordje voor je warm, ok? Je mag kiezen, speklapjes of suddervlees en dan met hutspot natuurlijk. Toetje, Geitenkaasje met druiven en balsamico.

Dat ziet er vrolijk uit Woman. Goed jou ook weer eens te lezen lianne. Zo gekookt, wellicht voor een weeshuis, het houdt me van de straat. Na maanden de klassieke muziek weer eens opgezet. Voor de liefhebber, Inessa Calante, "Encore" Mijn mooiste nummer: Rachmaninov Vocalise op 34. Prachtig!!!!!

Jozef, Helaas ik kan je van geen advis dienen. Slik zelf paroxetine, meer niet. Ja, natuurlijk weet ik nog dat je meeschreef. Goh, wel goed dat je van de drank af bent. Erg veel sterkte hoor. Als je kan en wil kom weer schrijven!!

Lieve mensen, Het is niet mijn bedoeling om te klagen. Ik heb het goed en het onbreekt mij aan niets. Wat ik enkel heb geprobeerd is duidelijk te maken wat er in mij omgaat. Ik heb steeds geprobeerd niet op te geven en gedacht het wel te kunnen redden. Helaas is mij dat niet gelukt. ik zal verder niet meer schrijven over uitkeringen enz. Daar is het mij ook helemaal niet om te doen. Jammer dat ik dat misschien zo heb doen voorkomen. Helaas lukt mij niet duidelijk te maken wat ik bedoel. Geeft nix, ik ben blij dat jullie nog steeds regaeren, ondanks al mijn epistels. Zo ik heb net een wandeling gemaakt boodschappen gedaan en krijg vanavond iemand te eten. Wordt hutspot met speklapjes. Nu ga ik de keuken in. Liefs.

En gelukkig weet ik dat af en toe een uitglijder qua drinken absoluut niets oplost. Ik heb het gedaan dat uitglijden, helaas een paar keer dit jaar. Ziek zijn, geen baan hebben, geen geld hebben, ongelukkig zijn, eenzaam zijn, depressief zijn, niets is een reden om te drinken. Het is mij gebeurd, gedane zaken nemen geen keer, wat ik wel kan doen is mij elke dag weer voornemen niet te drinken. Dankbaar zijn dat ik niets heb verloren, dat ik alles nog heb zowel materieel als emotioneel. Gelukkig daar ben ik echt ziels dankbaar voor. Maar toch vind ik dat ik ook het recht heb om beter te worden. En niet, zoals bijna het hele afgelopen jaar, al mijn energie alleen maar in mijn werk te steken. Niets meer kunnen als ik vrij was, echt niets meer. Die tijd wil ik niet meer terug, zal ook niet gebeuren, maar één ding weet ik zeker. Als ik niet zo mijn verdomde best zou moeten doen om te bewijzen dat ik echt even niet meer kan, zou dat een heel stuk makkelijker zijn. Het zou een groot stuk onrust wegnemen.

Caro, dat ben ik roerend met je eens. Ik ben zelf ook blij dat ik werk heb en normaliter gesproken ook heel erg goed in staat ben om te werken. Heb dat ook mijn hele leven gedaan. Maar nu ben ik even buiten gebruik en ik moet /@$&^dorie een hele strijd leveren om dat te bewijzen. Daar word ik boos en verdrietig van. Ik heb nu tot op mijn 51e jaar nog nooit van mijn leven een uitkering gehad. Altijd en altijd gewerkt ook ver onder mijn niveau, dat was na mijn echtscheiding. Op mijn eigen houtje heb ik alles weer opgebouwd, zowel maatschappelijk en sociaal. Ach boosheid is misschien wel eens een goed gevoel voor mij. Ik tik hier bijna de toetsen door mij compu heen.

Adam, ik zou bijna zeggen, ik heb met je te doen. Tjaa de maatschappij is wat reintegratieprocessen, ziektewet en dies meer zei, nogal wat veranderd. Je hebt gelukkig te tijd gehad om maanden lang "bij te komen" van het stoppen met drinken. En toch klopt dan weer het echte leven aan de deur. Zoals ik al eerder heb geschreven zijn de mensen die buiten dit nieuwe systeem tijdelijk of geheel arbeidsongeschikt zijn geworden, beter af. Dan bedoel ik niet dat het fijn of goed is dat ze ziek zijn of tijdelijk niet kunnen werken. Dat is natuurlijk een zware straf, lijkt mij. Maar nu is het toch echt zo dat mensen, ziek of niet ziek, lichamelijk of geestelijk aan de bak moeten. Ja en dan komt er ook nog een niveau om de hoek kijken, wonder dat daar rekening mee wordt gehouden. Good for you!!! Ik gun je van harte dat je de ondersteuning zult krijgen die je nodig hebt. En nee mijn schrijven is niet verbitterd, het is zoals het is. Het systeem is verknipt, zo zie ik het.

Lieve mensen, ik WEET dat het goed is elke dag in de buitenlucht te zijn. Dat doe ik ook dagelijks, ik nam het alleen even mee in het totaalplaatje. Wellicht onredelijk, omdat ik iets van boosheid voel, maar ja hoe voelt boosheid? Ik weet het niet zo goed, ik schrijf of zeg wel eens dat ik boos ben maar doe er vervolgens weinig mee. Ik ken het ook niet om echt boos te zijn(helaas????). Nou ik zal ophouden met mijn gezeur.

Goedemorgen allemaal lieve mensen, Marjo, vroege vogel,:Pwerk ze, voorzichtig zo zonder licht op je fiets. Als ik in de auto rijd en er duikt zo'n fietser zonder licht op, schrik ik altijd. Plus, posief hoor. Ik doe mijn best met je mee te doen. Houtje, Sux6 in het ZH vandaag, hopelijk heb je er eindelijk eens baat bij. Zelf heb ik een soort marathon slaap gehouden. Zit nu aan een bakje koffie. Moet ook aan Tasseke denken. Zij zit nu tenminste warm met geen zorg over eten en wordt verzorgd. Ik mag vandaag weer doen wat ik wil, ik mag kiezen om me blij of verdrietig te voelen. Helaas kan ik de keuze om me blij te voelen nog niet echt maken, het is geen keuze het is gewoon even niet anders. Waar ik wel voor kan kiezen is om niet te drinken, die keuze is snel gemaakt, dat wordt niet drinken. Oh ja, en ik moet van de bedrijfsarts elke dag wandelen, vriendinnen ontmoeten ik moet niet over mezelf praten maar over leuke dingen. Nou ik kan jullie zeggen ik moet wat dat betreft helemaal niets. Ik sla het in de wind want die man begrijpt er niets van, of liever gezegd, het interessert hem niet hoe het met mij gaat, als ik een lichamelijke ziekte zou hebben zou het wellicht anders zijn. Nu is hij er alleen in geinteressert dat ik weer zo snel mogelijk kom. Het is voor mij het allermoeilijkste, over mezelf praten, dus die man weet niet waar hij het over heeft. Als ik het gesprek wat ik heb gehad relativeer, kom ik tot die conclusie. Oh ja en een volkomen nutteloze opmerking, ik ben na maanden weer ongesteld geworden. Raar maar waar. nu niet met allerlei enge verhalen komen dat dat niet goed is, ik bespreek het met de HA. Fijne dag allemaal.

Ja Pip, pas maar op, ik zie alles.

Goedemorgen of nou ja goedemiddag natuurlijk, Ik word net wakker hihihi, Tjee wat een heerlijkheid om zo te slapen, kan me niet herinneren hoelang geleden dat voor het laatst zo is geweest. Vandaag meg het van mezelf, morgen weer actie!!!! Fijne avond allemaal.

Werk ze voor wie moet werken vandaag. Heel stiekumpjes ben ik zo vreselijk blij dat ik thuis ben. Vannacht heb ik veel voor de tv gezeten, deels uit slapeloosheid, deels omdat er nu geen wekker gaat. Af en toe slaat er dan wat paniek toe, maar het is te handelen. Nu ook het besluit is gevallen dat desnoods de onderste steen boven mag komen om mezelf weer te worden, heb ik lucht in mijn hoofd gekregen. Het vreselijke malen is een beetje verdwenen, ik hoef me niet meer af te vragen of 1+1 wel 2 =. Har,. Door te aanvaarden en hulp te vragen heb ik weer wat lucht gekregen. Daar blijft het niet bij, er zal geknokt moeten worden, angsten gaan in de ogen gekeken worden en ik ga mezelf terug vinden. Het zal tijd in beslag nemen, maar zoals ik de laatste maanden in mijn eentje heb gevochten, dat ga ik zeker niet meer doen. Er is hulp en die ga ik met beide handen aangrijpen.

PLUS, ben blij voor je dat er weer een opening is gekomen door het gesprek met je dochter. Ik heb de hoop dat het allemaal wel weer goed komt, als zal het niet meer zoals voorheen zal worden. Zij kiest voor zichzelf en dat lijkt me voor jou niet echt makkelijk om vanaf de zijlijn toe te kijken. Uiteindelijk zullen jullie tweetjes de weg naar elkaar toe weer vinden. Geef het tijd. Liefs.

Lieve Tasseke, Veel liefs en sterkte voor jou. Een dapper besluit om op deze manier hulp te vragen. Fijn dat je arts voor je klaarstaat en je hulp biedt. Ik zal aan je denken.

Af en toe zak ik even wat weg, slapen kan ik het niet echt noemen. Maar ik berust er in, het is nu even niet anders.

Goedemorgen An, Ik zit voor de tv, zonder een politieke mening te geven ben ik diep geraakt van wat ik heb gezien. Prachtig!!!! Zo nu houd ik erover op, over tot de orde van de dag. Heb je nog een beetje kunnen slapen?

Lieve Marjo, Meis van Harte met je 1e jaar!!!!!! Met verbazing voor je moed en strijd lees ik altijd je stukken. Maar ook met veel plezier, het plezier om je nooit aflatende humor. Je medeleven naar de ander en je inbreng hier. Het is fantastisch te lezen hoe je aan het groeien bent, ik wens je voor het komende jaar nog veel geestelijke groei toe. Al gaat het soms, of vaak, met ups en downs. Letterlijk zal je altijd een klein vrouwtje blijven, maar geestelijk ben jij voor mij meters gegeroeid. Dappere strijdster!!!!!!

Water, An, ik ben je "gezeur" helemaal niet zat. Het lijkt me uiterst terecht dat je boos bent. Je schrijft het van je af en als als het voor iemand als gezeur. over zou komen kan men scrollen. Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf praten. Je zit in een vreselijk lastige situatie. Komt tot veel inzichten, niet zo raar dat je het van je af wilt schrijven. Gewoon blijven doen!!!!