Mai

'Heb de voorgaande week de firma list en bedrog, de toegang tot mijn huis ontzegd... Het was geen gemakkelijke klus. Zoals jullie begrijpen zijn ze zonder mijn medeweten,(nou ja oogluikend) stilletjes binnen gekomen. Zij namen met rasse schreden bezit van de bovenkamer.. Ach, het boeide me niet zo erg. Ik lag in de armen van mijn geliefde vriend in de gekrochten van mijn kelder, lam te wezen en in de waan van kennelijk hogere sferen en betere levensfeesten, te genieten, want ja, leven doet men maar één keer... In het begin, ik bewoonde toen nog gewoon de verdieping. Kwamen vele vrienden op mijn uitnodiging praten en wat drinken in de kelder, speciaal daarvoor ingericht. De nachten werden langer, en aan de gelagen kwam geen eind. Naarmate de jaren vorderden, kwamen steeds minder vrienden naar mijn kelder. Het moet rond die tijd zijn geweest, dat de firma list en bedrog op een avond voor de deur stond... Het feesten ging door, we hadden boeiende gesprekken over de oude vrienden, die niet uit het leven haalden wat erin zat... Een waarheid als een koe, de burgerlijkheid ten top! Foute motieven om mijzelf tegenover mijn naasten te verantwoorden, kregen langzaam maar zeker de overhand. Ik lulde me van het ene in het andere probleem. De kamers op de verdieping had ik al lange tijd niet meer gezien. Mijn matras had ik al naar beneden gesleept, en hé, wie deed me wat. Het was mijn leven toch? Als ik zo nu en dan maar hier of daar op tijd en fris gewassen verscheen, te doen alsof het mij voor de wind ging... everything under control! Mwaah, tot ik op zeker dag wakker werd uit de nachtmerrie die mijn leven was geworden. Slik, dit werd zelfs mij een beetje te gortig, zó had ik het nooit bedoeld! En joh, die lui daar in die bovenkamer bleven maar trekken, zeuren en jengelen... verschrikkelijk. Echt hoor, ik moest ze zo nu en dan een vinger geven... Dan hielden ze voor even hun kop! Maar op een dag, ze lagen hun roes uit te slapen, en ik was er vroeg bij... heb ik ze één voor één de deur gewezen. Het was genoeg! Sta nog versteld wat een puinhoop ze hebben gemaakt van die bovenkamer... inbouwkasten met dubbele achterwand, daarachter verscholen nog meer kamers, sluipgangen, erkers en andere duistere aanbouwen, tussenschotten waar nog meer van die lieden zich schuil bleken te houden. er was bijna geen beginnen aan. Maar ik heb doorgezet, bij mijn weten zijn ze allemaal weg. Morgen begin ik met de sloopwerkzaamheden, zodat ik daarna verder kan met het weer opbouwen van mijn nieuwe zolder, met dat waanzinnige uitzicht over de stad... De kelder heb ik van de bar ontdaan, matrassen op de brandstapel, de filters voor de lichten weggehaald. Was net bezig met een emmer groene zeep. En met de ramen open, kwam er al iets van een frisse bries voorbij.. Heerlijk! Heb al een blik geworpen in de ander vergeten kamers, waar het stof duimendik op de oude meubels en herinneringen ligt. Nog veel werk te doen, maar het geeft lucht en ruimte voor nieuwe dingen. Maar ook voor de oude vergetenheden die onbedoeld terzijde zijn geschoven. Ik denk dat ik ook daar nog wel een tijdje zal vertoeven, om te zien hoe het ooit is geweest, en als ik mijn best doe, een gedeelte daarvan in mijn nieuwe leven wil verwelkomen. Het is niet te laat, het is nimmer te laat. Het is pas te laat als er geen weg terug is.. en zelfs dan is er berouw, en kun je denken hoe het ooit zou zijn geweest.... Nu, vandaag, kunnen we samenwerken, de ramen openzetten, vastgeroeste gedachten loslaten en moppen met die dweilen. Voor een frisse nieuwe start! De lente in aantocht, het leven weer in! Misschien niet beter, wel anders... anders beter!

Klopt, ik kan niet slapen... Zit ik dan weer mooi mee Houtje, wat een sterk verhaal, nee, ik bedoel natuurlijk een triest verhaal. Waar je een ongelooflijk sterke vrouw in bent! Te proeven uit je schrijven, "speel" je nu de beste rol van je leven. Je schittert! En wij als modern-theater-publiek, mogen meedoen en lekker heel veel van je leren. Je bent een topvrouw! En ik wens dat je van je leven op deze -zelfverkozen- manier nog hééél lang mag genieten Tja, wat kunnen wij onszelf wat aandoen. Laten we inderdaad maar vooruit kijken en zien wat er wél is. Ons niet verliezen in de wanhoop van wat is geweest... Visje, je bent jarig; van harte gefeliciteerd. Ik hoop dat je een hele mooie dag hebt! Zo, ik ben van plan niet meer te gaan slapen, genoeg gedaan de afgelopen maanden. Hoop vandaag dat been te vinden dat mij weer even van jetje geeft om een spurt te maken. Ik verkeer in een eindeloos niksdoen. Dat kan niet goed zijn. De ramen lappen? Het zou wat zijn, dat roep ik al bijna 4 maanden, hihi. Als het me ooit allemaal lukt (zoals houtje), dan zal ik er op een dag nog wel eens aan herinnerd worden, bedenk ik me opeens; "marjootje die de ramen zou gaan zemen..."

Q!!! 6 maanden :present: :present: :present: Gefeliciteerd!

Beste Horizon, Ik zou het heel knap van je vinden als je dit volhoudt. 6 blikjes en 4 flesjes vind ik erg veel. Ook voor in het weekend. Volgens mij heb je eerder aangegeven niet matig te kunnen drinken. Je moet het zelf weten hoor, maar nu na twee weken... Voelt het niet veel beter dan? Het doet mij aan als "het verdiende drinken" , na een aantal dagen niet. Volgens mij is het leven prettiger zonder, op den duur. Ik gun het je, voel zelf ook dat je het waard bent!

Lekker slapen. En Tapas, en de anderen, bedankt voor jullie ontvangst.

Niet noemenswaardig in de verleiding geweest, zelfs. Tja, gelukkig niet. En jij, Trees? Sill goïng strong? Soothe, gefeliciteerd man met je 94 dagen! Ik ga ook eens rusten, het was een bewogen dagje. Niet in de laatste plaats voor de bovenkamer.

Hoi Soothe. Ja, 't is even wennen. Hoppen van het ene naar het andere eiland. Heb het hier wel gemist, maar vind het ook moeilijk hier weer te zijn.. Nou ja, in ieder geval de overkant droog bereikt

Sorry mensen, ik log meteen weer uit. Ik zou nog even met het gezin er op uit. Ben weer terug. We zullen zien hoe het loopt.

Dat doet me goed, An. Bedankt. Wat heb je het goed opgepakt, vrouw. Je mag trots zijn op jezelf.!

Beste forumgenoten, Het is inmiddels tot mij doorgedrongen, dat een hetze veroorzaken, of juist daarin meegaan, geen goede attitude is om binnen een forum als de onze te opereren. Ik ben me er van bewust, dat mede door mijn toedoen veel kwaad is veroorzaakt. ik ben meegegaan in een negatieve gedachtenstroom. Bij mijn eerste stappen in de virtuele wereld, blijk ik gelijk een misstap te maken... De fout is gemaakt. Het enige wat ik daarover kan zeggen is dat ik in het vervolg beter zal nadenken, voor ik twijfels en onrust ga zaaien. Sommige dingen of mensen kunnen wel of niet bestaan, dat is moeilijk te controleren. Het recht in eigen handen nemen, zal ik niet snel weer doen. Een openbaar forum is gediend bij respect naar elkaar toe, en daarbij helpen regels, als door tactus opgesteld. Die respecteer ik. Ik zou het fijn vinden weer mee te kunnen doen. Alhoewel ik het moeilijk zal vinden weer plaats te nemen. In ieder geval middels meer bij mezelf te blijven, en niet klakkeloos de uitingen van anderen te volgen. liefs, Marjo.

soory Trees, ik moet wel. Dit slokt me op! Nog één ding, Har, je hebt een mooie foto van het pad gemaakt, het stukje waar ik weer ben! Bedankt. Hij staat heel mooi als achtergrond!

Whaaahhh, dit meen je niet! Wat een kinderachtig gedoe. had gister dan ingegrepen. Mensen achteraf in de hoek te zetten!

Vanuit het diepst van mijn hart kan ik melden dat ik dit belachelijk vind Beste moderator, kijk ook mijn schrijven nog eens na! laat maar, ik ban mezelf. Graag! Mensen, het allerbeste. Ik spendeerde minder dan de helft aan mijn gezin. Jullie waren mijn alles. dat alles laat ik nu maar gaan. Ik moet het toch zelf doen. Soothe, jammer! Je bent mij iig tot grote steun geweest. Jullie allen, waarvoor dank.

Het lijkt mooi. Maar het is alleen maar meer chaos. Moet weer een nieuw plan trekken... Voor alle mensen die blij zijn niet meer te drinken, en een mijlpaal hebben bereikt: Een oprecht Gefeliciteerd! Ga n.b. schaatsen vanmiddag. Geen zin. maar misschien helpt het. Ziza, je hebt gelijk. Zit er alweer te diep in. Luctor et emergo!

Goedemorgen. Dealen met emoties. Lering trekken uit gedachtengangen. voelen. Omdraaien. Het lijkt me ietsje meer dan alleen niet meer drinken. Dat stoppen. Vandaag dan maar niet..

Ik ging ook slapen. Kijken, of ik morgen weer durf te komen..

En zo, zit men voor dat men het weet, in een virtueel groepsgebeuren. Ik weet het ook niet. Ik vroeg me net hetzelfde af. Wát als er helemaal geen leugen blijkt te zijn. Heb ik me mee laten sleuren door de op dat moment heersende mening, gegrepen door de argwaan die werd geuit? Daar heb ik dan van geleerd. Eerst te moeten begrijpen voor begrepen te worden. Men hoeft niet gelijk een mening te hebben. Ik laat het bezinken. Vaak mag een mens afgaan op zijn eigen intuïtie, niet zomaar klakkeloos overrulen. Maar het betekent niet dat het altijd klopt. Zeg nooit, nooit. Maar ook niet altijd, altijd... En toen was het stil. Ik ben stil van mezelf.

lieve mensen, wat is het toch goed, om elke dag te leren. Ik leer hier zoveel. Ik praat momenteel honderduit met mijn man. Hij heeft veel cursussen gevolgd, waarin ik veel herken. Dat wat ons hier bindt, tilt mij naar een hoger level. Ik hoef nu niet. Ik laat hem staan. Het houdt mij steeds minder bezig. Omdat mijn gedachten langzaamaan draaien.. Mooi joh! Stap voor stap. En ik ben blij dát ik die lieslaarzen heb aangetrokken, en er dwars door heen bagger.. Het is de enige weg voor mij, er dóórheen, niet te snel. Soothe, hartstikke bedankt! Fijn dat je me een steuntje geeft! houtje... we moeten er wel dóórheen, om verder te komen. Rustig aan meis, je doet het ongelóóflijk goed! jullie zijn, wederom nog niet van mij af. Beetje doseren zo nu en dan. liefs, Marjo.

Wat kan men, zo plotseling, gevangen zitten in een virtuele wereld. Had het er net met mijn man even over. Liegen is zo ingeburgerd in onze maatschappij, dat kinderen het bijv. al met de paplepel krijgen ingegoten.. Ik ben eigenlijk nog totaal ondersteboven en hoop dat ik binnenkort weer vaste grond onder mijn voeten krijg. Ik bedoel, ik ben een volwassen vrouw, en kan hier niets mee. Nou ja, stap voor stap een beetje dan. Mijn hoofd tolt momenteel, en ik weet zeker, meer dan die van mij alleen. ik wil het graag laten rusten hoor. maar er is iets in gang gezet, wat dus heel veel mensen al een tijd triggered. Wij weten eigenlijk nog niets en zullen dat waarschijnlijk ook niet weten.. daar moeten we het mee doen. Maar hoe. Door in ieder geval vertrouwen te hebben, want als we dat loslaten... Volgens mijn man is er sprake van iemand die op een heel vreemde manier aandacht wil, die waarschijnlijk wel degelijk écht een alcoholprobleem heeft en ook ziek. Wij hebben dit jaren geleden in het echt meegemaakt, samen met meerdere vrienden tuinden we in een ongeloveloos verhaal. Nu nog, als het ter sprake komt (nu dus), kan niemand zijn ongeloof verbergen... Wat mij daarvan het meest altijd bezig houd is het feit, dat deze persoon zo'n zieke geest had , en leugens nodig had om onze vriendschap te winnen. Zij heeft uiteindelijk alles en iedereen verloren, maar ik heb nog steeds een groot gevoel van medelijden. Ik speculeer nu, ik weet het. En dat is gevaarlijk. We weten niets. Maar het feit dat je virtueel vertrouwen stelt in mensen kan dus heel kwetsbaar zijn.. liefs Marjo. Vie, wie of waar je ook bent, ik hoop dat je de hulp kunt vinden om hier uit te komen. Safi, hoe gaat het met jou?

Het maakt eigenlijk ook niet meer uit. Wat waar is en wat niet. Waarschijnlijk is dit idd nodig geweest om de spanning te doorbreken. Nou, Albertina, dat was ik ook. En straks word ik ook nog zo'n doorgewinterde gast die haar schouders ophaalt. En uiteindelijk toch maar luisteren naar je eigen gevoel. en weer even weten, waarom we hier ook alweer zijn. Verdorie, ik was zó boos, ik heb niet eens aan JWW gedácht!

ja, BamBam, dank je. Voor je heldere uiteenzetting betreffende vertrouwen en het niet eens kúnnen faken. Je bent een schat! (hoop ik, denk ik, weet ik wel zeker )

Nooit heb ik veel met computers en virtuele werelden op gehad. Mijn gezin vond altijd dat ik wat minder digibeet zou moeten zijn, en ik eigenlijk ook wel. Dus, ik dacht, ik sla twee vliegen in één klap. ik kan me voorstellen dat hier oorlogen door ontstaan. In de kinderwereld gebeurd dat regelmatig bijv. met Rune-escape (spel). Ik heb mijn kinderen hiervoor altijd gewaarschuwd. Gelukkig hadden ze niet veel interesse. Dit is de eerste keer dat ik op een forum ben. En ja, ik ben eigenlijk wel heel erg verslaafd geworden. Niet best. Eerst het gedonder met Delta, nu met Benthe/Vie, laatst ook al zo'n raar gebeuren met Tantalus, ook opeens allemaal sterretjes. Als ik dan hoor dat mensen de dood faken op een forum. Dan denk ik, mens wat ben je toch naïef! ook al is het dus vanuit een negatief gebeuren. Hopelijk leer ik hier van. Toch is er ergens altijd wel een stemmetje geweest, maar soms leren we hier niet op stemmetjes in je achterhoofd te vertrouwen.... Hoe kun je een mens gek krijgen... Mijn vertrouwen is niet helemaal weg. Ik heb echter wel mezelf in de luren laten leggen, omdat ik uit ga van het goede in ieder mens. Ik heb maar met één iemand echte e-mail adressen gewisseld (nog nooit eens gebruikt), die ik ten volste vertrouw. Verder gelukkig alleen zo nu en dan een opbeurende PB, ik kan me dan ook niets voorstellen bij, wat je ook hoort, minder leuke en soms groffe berichten. mensen, mensen, ik voel me totaal murw geslagen. ik heb me nooit gerealiseerd dat er ook wel eens mensen misbruik kunnen maken van een forum... Mijn eigen onwetendheid. Welkom to the real new world Marjo.

Twijfels, twijfels, twijfels. Ook hier wel eens. Maar toch altijd weer goedgelovig. Nou, het is gebeurd. Ik kap ermee. wat een onzin. Ik ben furieus, leg ik godverdomme hier mijn ziel en zaligheid neer... Mensen, hou het vooral droog hè! Toedeledoki!!!!

Wat een soepzootje hier, bah! En ik dacht net dat ik een gekke schoonvader heb (heb ik ook!) Wát was er dan op oudejaarsavond, Ferry? Ik word gek van deze complot-achtige toestanden. Heb je soms ook rare PB's gekregen Albertina?

Welkom, Patatje. Gehandicapt of niet. Dat maakt niet uit. veel succes bij het stoppen met drinken! Groetje,Marjo.