Mai

Heerlijk Trees! Ik ben echt blij voor je dat je er zo van hebt kunnen genieten! Wat Oerol betreft; het staat niet in de brand, ik moet rustig blijven.... hahahaha!!!! Ga a.s zondag eerst de 5 km lopen. tenminste daar heb ik me voor opgegeven, heb al 2 weken niet getraind... Moet kunnen! (Leeuwarder Marathon). Ga het gewoon doen!

Jan Mens, ook zo'n ouwe Amsterdammer... (Mens met een hoofdletter )

Pip, ik ben geen wijsneus. je had het volgens mij zelf gezegd. jammer dat je je niet voelde zoals je zou willen? heb ik dat goed begrepen? Je hebt het wel gedaan, en je kinderen thuis gelaten... Flink van je! Houtje, het moet een moeilijke dag voor je zijn geweest. Het huis waar mijn ouders nu wonen, heb ik nooit gewoond. Mijn kamertje is allang weg, kan me voorstellen dat zoiets moeilijk is! Ik hoop dat je de rust kunt nemen om alles een definitief plekje in je hart te geven! Soothe, het forum vreet zeker tijd. ik ben blij dat je je hobby weer hebt opgepakt en het zo te horen allemaal een beetje zin heeft. Je weet waar je het voor doet! Juist plezier te halen uit de gewone alledaagse dingen vind ik het allermoeilijkst! Een vette groet terug en volhouden hè ouwe Amsterdammer! Trees, alle mogelijke ontsnappingsroutes zijn al besproken. Ik geloof niet dat dat het is. Het is meer de angst voor het onbekende binnen het té bekende, zoiets geloof ik. äl die mensen met ál die drank... Maar misschien ga ik ook wel, met een strak dagritme onder de oksel en een stapel boeken mee... maar terwijl ik dat zeg, denk ik al dat het soms al moeilijk vol te houden was mét drank...mmm! Har, wat een zelfkenis! mooi geschreven... ik lees het nog eens als ik wat rustiger ben! Druppeltje, het is allemaal niet niks! Het leven is voor jou niet makkelijk geweest. knap hoe je jezelf er doorheen sleurt! Visje, als we dat gevoel kunnen loslaten, zijn we er! Dan hóef je niet meer. Het wil er hier ook nog niet helemaal uit. Ik hoop dat je lekker slaapt, je gaat goed! En ik wilde vroeg naar bed. Maar dat idee laat ik nog heel even varen... Pffff! (lees net Houtje, en begrijp het ietsje beter... )

Pip, hoe wast bij Hout vandaag? Hi Soothe! All well?

1700!!! Ik zou me eens wat meer moeten inhouden.... Visje; gefeliciteerd!

Ik vind je schilderij heel mooi, Tapas! Je hebt precies de blauwe kleur waar ik zo van hou! Mooi contrast met dat zwart en wit! Ik hoop dat je zo nu en dan een foto wilt plaatsen van de voortgang en natuurlijk het uiteindelijke resultaat. Gaaf!

Visje, goed van je! Naborrelen gaat niet meer, nee. Gooi maar weg joh! Staat het ook niet in de weg... Fijn dat je een leuke dag hebt gehad!

Dat is nog eens mooi Tapas! Goed nieuws, je hebt geschilderd! Zonder aan een beeld te willen voldoen en je was het nog niet verleerd. Goed van je! Tof voor je! Klaas was net tussen de repetitie door even thuis... Waar denk je aan? Meestal zeg ik de laatste tijd niets meer, mompel wat. But not today, want vandaag was ik weer een klein stapje verder in mijn leven (ik zeg niet meer nieuwe leven, want het is nog steeds gewoon mijn leven, alleen wil ik dat niet meer leven met de roes van de drank, maar puur en intens. En ik was vergeten dat dat niet zomaar gaat en dat ik blij was dat ik weer een stapje herkende, want voor je het weet , wals je er zo weer overheen). Nou, en toen vertelde ik dus waar ik over dacht en wat dat met me deed. En dat ik dat eigenlijk altijd doe, de gedachten die een ander over me zou kunnen hebben alvast invullen in mijn eigen hoofd. En dat ik daar ziek van wordt en dat ik niet meer ziek wil zijn. En dat het pijn doet. En dat ik eraan werk, dat dat goed is, en goed voelt. Dat ik inderdaad een heel tof mens ben en dat hij heel blij met mij moet zijn. En toen zag ik weer die kwajongensachtige-blauwe-ogen-lach en wist ik ook weer wat ik hier nog deed zolang! Gnigni... Dus... vandaag weer een aantal voorbeelden zwart op wit op jullie beeldscherm dat het zonder drank toch veel beter is, en dus de moeite waard om vol te houden! Bij deze!

Ik zal me de komende dagen proberen te concentreren op het gevoel hoe het zou zijn als ik wel/niet mee zou gaan. Diep in mijn hart heb ik waarschijnlijk al een keus gemaakt, ik laat hem vooral niet naar boven komen... Stel je voor dat ik een looser ben! (al vertel ik mezelf 1000X dat ik dat niet ben, het gevoel zegt van welles).... Ik zal mezelf ook de vraag stellen, wáárom dronk ik júist vooral voor/tijdens/na het Oerol zó veel? (da's een goeie!)... Het is één keer gebeurd dat ik er zo tegen op zag dat ik de avond tevoren aan de sterke drank ben gegaan... Men heeft toen met de raampjes open moeten rijden onderweg naar Harlingen, omdat de lucht niet te harden was... Dank voor je meedenken Tapas, ik stel me deze vraag nu pas. Weet u, waarde kransgenoten, ik kan heel goed zonder drank door het leven... Als ik van mezelf maar geen dingen hoef te doen die ik zelf helemaal niet wil, dat ik geen looser ben als ik dit soort dingen niet aan kan. dat ik gewoon ben wie ik ben, dat het nou eindelijk eens tot me door wil dringen, zodat ik met opgeheven hoofd de dingen die ik wel kan en wil eens kan gaan doen! Oh my god, nu laat ik mijn vriendinnen in de steek!! (jaah, nu gaan ze dat met me proberen...). nou, dat is niet zo hoor, we zouden even goeie vrienden blijven.... Geloof je het zelf ( discussie is weer begonnen)... Je lijkt wel een klein kind, denk je dat de mensen op het forum hier weer op zitten wachten? jij een beetje van je af lullen.... en zij zitten weer in jou zooi.... er bestaat toch een scrollknop....... nou een halve minuut uit het leven van de grijze hersencellen in Marjo's hoofd.... Interesant zeg Nou, stop maar dan.... okay, ik stop... maar zeg dan nog wel even hoeveel je van ze houdt..... IK HOU VAN JULLIE!!!.... ja, dat riep je ook altijd als je dronken was.... ik loog ook niet altijd..... .... stop.

Nou Tapas, vaak verwoord jij waar ook ik eigenlijk mee worstel. Lijk me er nu pas bewust van te worden dat ik het idd soms erg moeilijk heb met het aanpassen bij mijn dagelijkse situatie, en moet bijkomen van alle hectiek als iedereen weer weg is. Zo zit ik de laatste dagen erg te malen over het feit dat ik in juni met 3 vriendinnen weer 3 dagen naar het Oerolfestival op Terschelling zal gaan. Vrijdagavond hebben we de voorbespreking gehad, en zij verwoorden voor mij de gedachten die ik al een poosje had, maar steeds wegduw omdat ik niet weet wat te doen. Zij wezen er mij met klem op dat ik niet mee móest, het niet om hun moest doen, me niet schuldig zou moeten voelen als ik besloot niet mee te gaan. Zij weten dat ik me voor zelfs een avondje weg enorm op moet laden en daarna een hele tijd nodig heb om weer bij te komen.... Nu heeft dit mij sindsdien al in de tang, en wéét ik gewoonweg niet hóe ik er zélf over denk! Aande ene kant is het nog erg moeilijk, gezien de dríe dagen en de aanzienlijke hoeveelheid alcohol die op dit soort festivals als gewoon naar binnen wordt gegoten en waar ik tot dusver zelf als geen ander raad mee wist. Bind ik de kat op het spek door wel mee te gaan, of moet ik mij erover heen zetten en dit gewoon aankunnen. Zonder drank moet het ook gewoon lukken, toch? Het moeilijkst vind ik nog om mezelf recht in de ogen te kijken en te doen wat ík wil. ik kom er niet uit. Ik kan niet afwachten en doen wat ik op dát moment voel, kijken hoe ik in mijn vel steek. Zij willen - ook heel begrijpelijk en logisch- niet een week van te voren te horen krijgen dat ik niet mee ga. Toch vreet het aan me. Stel dat ik nu zeg dat ik niet mee ga, en op het moment dat zij wel gaan, ik me juist heel goed voel en spijt heb van mijn beslissing. Stel dat ik besluit wél mee te gaan en 2 dagen van te voren zo'n paniekaanval krijg, dat ik niet meer mee durf, dit dat niet kan zeggen en dus 3 dagen met mezelf aan zit? Kortom, ik neig er voor te kiezen om maar niet mee te gaan, de spijt op de kop toe te nemen zodat ik hen niet hoef teleur te stellen als ik ervoor zou kiezen wél mee te gaan en het eigenlijk niet aan kan! Daar zit ik weer, met de handen in het haar! Vast! Klem gezet! het gevoel geen kant meer op te kunnen... Radeloosheid....

Kijk! Als er nou nog meer mensen zijn die iets KWIJT willen... GRAAG!!! Want IK zit hier ff OP en TOP te GENIETEN!!! Waarvoor dank, ALLEMAAL!!!! En om toch even af te wijken; in het BIJZONDER Kaia. GOED om (op deze manier) weer eens wat van je te horen!! BEDANKT, dat je zo LEKKER in het leven staat. Daar kan ik van LEREN!!!! :light:

Sorry Drup, maar ik lig hier helemaal in een deuk!!!! Fijn dat je dit even deelt, zeer herkenbaar, dus iets minder schaamtelijk dan! Hihihihihihi........ :) GEWELDIGE AKTIE!!! van die grijze cellen...

Ja, ik snap wel wat je bedoeld Har. Maar aan de andere kant deed ik juist altijd ook zo mijn best om juist als anderen te zijn, me vooral niet bijzonder te voelen. En als ik nu gewoon accepteer dat deze onrust gevoelens op dít moment heel sterk verbonden zijn met mijn alcoholisme.... Dan laat ik het rusten en denk ik.... GF!! Neem je tijd!! Accepteer, laat los en ga door. Vind ik al reuze moeilijk, denk dat ik met die eerste stap al de rest van mijn leven bezig zal zijn... Maar welllicht dat ik dat over een jaartje in een heel ander licht zal bekijken! Huh!

Bedankt Alex! Nooit geweten dat er een hokje voor mij bestond, nu dus wel! Maar ik durf nooit genoeg voor mezelf op te kome om dit ooit bij een arts aan te kaarten, denk ik! Ik los het zelf wel op, ben al een eind onderweg samen met de mensen hier, geloof ik.... Al is het misschien wel een idee om weer eens aan de AD te gaan, ben het gesomber en gepieker ook zo zat! Aan de andere kant ben ik juist weer bang voor dat afgevlakte gevoel wat ik dan heb. Als ik er beter mee om leer gaan, hou ik eigenlijk ook wel van mijn ups en downs.... ooeh, wat een lekkere tegenstrijdighheden alweer in dit kleine, korte berichtje. Nou ja, ik moet maar met mezelf leren leven geloof ik...

Corinne, ik herken veel in je schrijven, zeker wat betreft de onrust. Het lijkt wel of we ons hoofd willen dwingen allemaal zogenaamde leuke dingen te doen, grenzen over te gaan die we niet zo duidelijk meer herkennen. Achteraf te denken, dat had ik beter niet kunnen doen. Moe zijn van acties die niet rechtstreeks uit je hart komen. Alsof we de taal van onszelf helemaal zijn kwijtgeraakt. Maar goed, met het inbouwen van rustmomenten komen we een heel eind, al lijkt soms dat nog niet genoeg. De gedachten die neem je mee in je dromen, zodat je ook 's nachts nog zo druk bezig bent... Het lijkt genoeg! Maar op een dag zullen we ook hier weer verder in zijn, ik hou mezelf steeds voor ogen, hoe moeilijk ik het nu ook vind met mezelf, straks trek ik daar lering uit. Jammer dat je soms niet even om het hoekje kan kijken om zeker te weten dat dat idd het geval is. Dus moet je vertrouwen hebben in jezelf, dat je uiteindelijk toch degene bent die ju het beste kent, en dus weet wat goed voor je is!!!! Ik hoop dat je een lekkere, rustige wandeling zult hebben!

Gem en Safi, fijn eigenlijk dát ik het door heb en er nog wat aan kan doen! Al is het vaak wel erg moeilijk om er zo naar te kijken! Vaak verzanden mijn gedachten in (...) ooh, wat heb ik.... Had ik maar... etc! Het omdraaien blijft nog zo moeilijk. Ik was aan de ene kant inderdaad veel makkelijker, paste me bij iedereen aan, doe dat eigenlijk nog steeds, maar met steeds meer tegenzin. Het liefst wil ik uitbreken, maar ik zoek naar een manier die de minste schade zal aanrichten (.... zegt alweer genoeg, anderen sparen!). Bang om het hele leven op de kop te gooien. Ik wacht eerst maar eens af hoe het verder allemaal nog zal uitpakken zonder drinken. Wat kohtje ook al schreef, de meeste oplossingen dienen zich vanzelf aan. Ik hoef niet als een gek overal achteraan te rennen, goose frabba en het hoofd een beetje koel houden. De frisheid die ik niet ken, me eerst maar eens eigen maken. Alles mag, niets móet! Zit nog met een aantal praktische vraagstukken in mijn hoofd, waar ik maar niet uitkom. zal hier nog wel eens op terug komen, het moet eerst nog een beetje verder groeien... Ook de relatie met Klaas moet weer vanaf de grond worden opgebouwd lijkt het, zomaar weggooien is ook zonde, al heb ik de laatste tijd vaak de neiging een bus te kopen Maar goed, ik weet het, ik wil te snel... Ben nog maar net uit m'n nieuwe ei! EI!

Goedemorgen! Alles gaat goed hier! Bij jullie zo te lezen ook! Ik drink niet meer (....) ! De beren op de weg en de spinsels in het hoofd worden er nog niet minder om.... Maar goed, drank is niet meer de oplossing. Zover ben ik in ieder geval (... zucht ....) Alles opnieuw in te schatten en volgens mezelf te handelen. Ik heb het mezelf nooit geleerd en vind het nu nog erg moeilijk. Het lijkt wel of mijn leven tnt altijd in het teken van anderen heeft gestaan. Ik deed en doe vooral wat ik denk wat anderen zullen appricieren. Ben totaal de kluts kwijt over wat ik zelf denk en vind. Maar goed, herkennig daarover voor mezelf! Nu nog erkennen en er iets op vinden... HAHAHAHA!!!!!! Toch raar! Dat je het zover laat komen...

Goedemorgen! Heb zo een drukke dag gehad gisteren, dat ik nu niet zoveel weet uit te brengen..... De tip van Tapas is blijven hangen, neem meer rust tijdens de goede dagen, aktie tijdens de mindere!!! Charlie, dit klinkt niet goed! Ik zou me vreselijk machteloos voelen als de artsen niets willen. Ik sluit me volledig bij Sammy aan: Erheen en éisen dat ze wat gaan doen. Sterkte!!! Houtje, hou op over pubers! Ik heb ze nog niet echt, maar oeh! het lijkt me zó moeilijk!! Als ik voor die tijd maar weer wat stabieler ben en wat meer zelfvertrouwen heb.... hou je taai!! Dit was het even voor nu, ik moet leren mijn tijd en energie beter te verdelen.... Gisteren teveel in één dag gepropt Zou eigenlijk gaan hardlopen, but, no energie left....!! Heel voorzichtig ontdek ik een stijgende lijn, nu nog alles opnieuw leren leven, zoiets... doei, tot straks hoor. Ik ben bij jullie!

Goedemorgen beste forumleden! Laten we er een mooie dag van maken! Stukje bij beetje gaan de ogen open, ik lijk wakker te worden uit een droom... Door te blijven drinken heb ik in dingen durven geloven die er misschien eigenlijk niet waren. Ik vind de werkelijkheid soms rauw, maar hee!! Je moet er zélf wat van maken ("nothing changes if nothing changes", zoals Ziza gisteren aan Pippi zei). Mijn streven voor vandaag is om niet te blijven hangen in rot-gevoelens, de sleur te doorbreken. Het is "maar" een gevoel, ik kán het omdraaien! Have a nice day!

Hee! Ben ik even... Was bij de cardioloog vanochtend, ben door de APK! Bloedwaarden kon ze me ook melden dat deze allemaal goed waren. Ik behoor dus nu in een jubelstemming te verkeren... helaas, het moet nog even landen denk ik. Erg moe alweer, al heb ik er tnt al een heel actieve dag opzitten... Mijn ouders waren hier, en mijn vader is mee geweest en de hele tijd mee in de wachtkamer! Ben er toch 2 uren geweest! Zijn mening was ook dat ik het rustig aan moest doen, dat mijn lichaam en geest herstellen van dat elke dag maar vechten om zo normaal mogelijk over te komen, tja, ik denk dat daar veel waarheid in schuilt! Kortom, het was een hele stap en achteraf toch blij dat ik hem heb genomen. Nou voorzichtig aan maar weer proberen te genieten van het leven. Niet alles tegelijk! Weer opnieuw van mezelf leren houden en tevreden zijn met wat ik wél heb! Nou, toch wel prettig dat ik mijn hart iig niet helemaal kapot heb gezopen. Ik ga rustig aan weer beginnen met trainen voor de 5 km! Hèhè! Merk vandaag ook heel duidelijk dat ik oplaadtijd nodig heb, herstellen van dagelijkse, voor anderen misschien normale, sociale contacten. Alles ongefilterd laten binnenkomen heeft wat tijd nodig om aan te wennen. Daar is ie weer; ACCEPTATIE!! Wilde gisteravond heel graag op noodkreten reageren, maar kon het niet opbrengen. Heb me er heel lang schuldig over gevoeld (nog wel een beetje). Stap voor stap maar weer, zélf grenzen bepalen en evt. aangeven... MOEILIJK voor mij, maar wellicht niet ONMOGELIJK!

Nou, als jullie een leuke route in Overijssel hebben gevonden, wil ik ook wel komen!! (ik nodig mezelf gewoon uit...)

Als je onze floor ziet, ben je verkocht Pip! Ik zal me toch eens verdiepen in foto's hier te plaatsen....

Lieve schatten (Pippi, Corinne, Haddock....), Ik weet het ook! En voel mee, het wil hier ook voor geen meter vandaag! En batsen brengt me hartkloppingen... GRRRR Toch maar door, dan maar even niets, al helpt het wel om wat te doen... Eén lichtpuntje, de assistent van de cardioloog belde om de afspraak die ze had ingepland voor 9 juni te vervroegen naar morgen 10:15! Poeh! Wat een goede huisarts, ze had er gelijk achteraan gebeld, dat had ik zelf wel gedacht maar nog niet gedaan... ach niet zo urgent ha!! Ik woude ook wel weer eens lekker lachen ipv dat stomme somberen en piekeren...

Wat ik schrijf, denk ik momenteel vanuit mijn diepste binnenste. Aan de oppervlakte giert en raast het, storm in the head! Ik probeer mezelf te kalmeren... Probeer in te zien wat een enorme geluksvogel ik ben, dat ik blij mag zijn met mezelf, dat ik ben gestopt, dat ik verder wil. Acceptatie dat dingen soms hun eigen weg gaan, dat ik soms kan sturen, soms machteloos aan het roer zit, en de storm moet uitzitten.... Dat het komt en het gaat! dat ik me moet overgeven. Loslaten... Weer leren genieten, van simpele, kleine dingen! die als groots ervaren! EINDE!

MOOI Pip!!! De dingen naast je neer kunnen leggen is een kunst die je moet leren door te proberen! Ik kan het ook niet, maar wat doen we ermee als we het weten... pas dan kun je er iets mee! Door het gewoon maar weer te proberen, en je er bewust van te zijn! Dus dat doe je heel goed volgens mij! Op de middelbare school zette ik vaak mijn schooltas al dromende naast mijn fiets, raakte in gesprek, of zag iets... Fietste 10 km naar huis, om daar tot ontdekking te komen.... Schooltas vergeten! Soms bracht mijn moeder me terug in de auto, ben ook wel weer eens op de fiets gestapt. Stond de directeur al hoofdschuddend bij het hek; Margreetje margreetje toch, je vergeet jezelf nog eens!!! Ik zal een jaar of 13 zijn geweest, en had nog nooit een druppel alcohol gehad. Nu ja, misschien een slokje SHANDY!!!!