erik

Antoinette ik ken je eigenlijk helemaal niet maar wens je kracht toe....

Hoe het met mij is.... Opleiding revalidatie zorg die ik helemaal niet wil moet af en kost al mijn sociale contacten en daar baal ik van Werk gaat zn gangetje maar weet steeds zeker dat ik psychiatrie en verslavingszorg wil doen. Maar werk dat zo dichtbij mij is voelt enger als revalidatie zorg.... wil hierin toch mijn hart volgen die kant op Nog steeds bezig met meditatie tantra mantra zingen voel mij steeds meer thuis in spiri wiri land. Mensen waar ik bij pas. Kennis die mij hielp toen ik het nodig had zat al een jaar in een depressie en heeft suicide gepleegd. Dat weet ik nu een week en komt hard aan. Hij is precies zo'n gevoelige open kwetsbare man als ik in wezen ben en wil zijn. Ik kon er niet voor hem zijn dat doet pijn. En het besef doet pijn dat als je echt jezelf bent de wereld zo hard kan zijn dat je er aan onderdoor kan gaan. Ik merk dat ik steeds meer mezelf durf te zijn. Minder onzeker en voiral niet meer zo verzuipen in prive leven zoveel psychisch hulpbehoefende mensen tegen te komen en de drang ze te helpen en denken dat ik verliefd ben. Zoek geluk meer in mijzelf dan via een ander en dat lijkt te lukken Drinken speelt niet meer.... Mijn antwoord op de vraag die ik stelde. Mijn grootste les is dat ik emoties niet meer wil verdoven maar juist alles wil voelen en omarmen. Geleerd dat je niet selectief kan verdoven maar dat ik met drank afgevlakt raakte. Nu beschouw ik mijn gevoeligheid als het mooiste van mij.

Benieuwd naar jullie en wat we wellicht kunnen leren van elkaars lessen... Wat is de beste les dat het leven je tot nu toe geleerd heeft.

Van harte Fleurtje

Petje123 je bent erg goed bezig om Petje000 te zijn. Feestdagen weer voorbij is altijd een drempeltje maar je stapt er zonder vallen overheen. Tumbs up!

In de avond terugkomen hier en droog afmelden....dat is lang geleden! Slaap lekker lieve mensen.

Dank je wel Lars voor het mij op het dagpact zetten.

Mag ik er ook op. Lukt mij niet op mobiel. Dank je wel

Vreselijk jowan. Voelt als een nuchter bestaan dat in de knop gebroken is. Er was nog zoveel nuchter te ont-dekken maar nu lijkt er abrupt zo een einde aan te komen. Ben boos op je geweest en vind het moeilijk om de lessen te leren die jij mij voorspiegelde. Het triggerde iets in mij en dat dat was leerzaam toen ik dat wilde zien na een hele tijd. Wens je laatste dagen toe met geborgenheid van je naasten. Ga je goed man, goede reis het onbekende in. Namaste

Hoe staat het met de reactie op mijn vraag? Deze vraag ging mijn niet eens om seksverslaving persé. Seksualiteit is in mijn ogen iets heel natuurlijks maar toch is er een taboe. Ik moest weer denken aan dit topic toen ik bij LEF facebook pagina las over de 13e stap bij AA link. De #metoo variant waar je ook met je alcohol verslaving in terecht kan komen. Dit heeft in mijn ogen alles te maken met een taboe. Een gebrek aan openheid. Dat seks onder cencuur valt zoals ook hier op ADB. Seksualiteit kan gaan over onmatig gedrag dat je dan seksverslaving noemt maar dat hoeft niet. Het kan ook gaan over seksuele ervaringen die je wegstopt en daardoor naar drugs grijpt om te verdoven en wat zou het in mijn ogen fijn zijn als we kunnen discussiëren over grensen en wensen en over wat er leeft. Ik had nog nooit gehoord van de 13e stap bij AA maar blijkbaar zijn er dus sponsors en mensen in herstel waar erg ongelijkwaardige relaties in ontstaan. Waar sekueel dingen gebeuren waar over gepraat moet kunnen worden. Ook wat dit betreft een pleidooi om het taboe er toch vooral af te gooien .

Verhaal over dat verslaving wel eens veel meer met isolatie en eenzaamheid te maken dan de drugs opzich. Skinner boxes vs rat park Rat park video.

Ik ben al meer dan 10 jaar op dit forum en er is van alles bijgekomen zoals roken, blowen en benzo de baas. Steeds meer kom ik erachter dat verslavingsgedrag allerlei vormen kan aannemen en hier kan je in besloten setting schrijven over alles. Maar er is de restrictie van wat jullie schutting woorden noemen. In mijn ogen is dat gelijk ook een oordeel. Want als ik over dingen zou schrijven die met seksualiteit te maken hebben dan zit ik taalkundig direct met dat ik niks mag omschrijven en het waardeoordeel dat wat ik schrijf rondom de schutting plaats vind. Alsof het ordinair is en niet gezien mag worden. "Addiction begins with the hope that something "out there" can instantly fill up the emptiness inside." Dit is voor mij de diepere laag achter verslavingen. Daarin ben ik de spiri-wiri kant op gegaan en ben met workshops meditatie en dansen en zingen veel veranderd. In die workshops kom ik ook tantra tegen. Dat draait niet om seks hebben met elkaar maar maakt van seksualiteit wel expliciet onze vitale levensenergie en zet ons mensen neer als seksuele wezens met verlangen en grenzen en ego gedrag. Daar mag seksualiteit er zijn en besproken worden. Hier heb ik vaker een waarschuwing gehad van het is een openbaar forum en mensen lezen mee of kinderen lezen mee...... en dat voelt alsof ik mij zou moeten schamen. Hoe zit dit op dit forum en het kunnen bespreken van alle vormen van verslavingsgedrag? Er was een dag dat ik de schaamte voorbij was en hier toegaf teveel te drinken en vond hier mensen die ook wilde stoppen. Er moeten mensen zijn die behalve met drank, roken, blowen of pammetjes ook andere uitingen hebben om dat gat in hun hart mee te vullen. En waar speelt dat gat meer dan rondom relaties en seksualiteit want dit is DE plek waar we van alles in ons projecteren op de ander en niks werkt beter dan een heftig gevoel voor iemand of een kort hoogtepunt om je even verbonden te voelen en uit je gedachtenstroom te zijn al is het een paar seconden. En juist hierop zit extreem veel schaamte merk ik in de samenleving. Wat zijn bij relaties en het expliciet benoemen van seksualiteit, de regels en waarom zijn die zoals ze zijn? Ik voel namelijk al zo 10 jaar hier een sfeer dat alles behalve dat er mag zijn. Klopt mijn perceptie met jullie beleid hieromtrent? Nu heb ik met tantra en vrienden zelf genoeg ruimte gemaakt voor mezelf om daar mij in te kunnen uiten. Ik had zelf graag meer ruimte hiervoor gehad in de afgelopen 10 jaar maar toen was ik nog vol schaamte om hierover te beginnen. Daarom nu pas mijn vraag terwijl het nu voor mij minder urgent is. Maar wellicht voor anderen wel....... Zou er online niet wat meer moeten mogen kunnen? Vooral voor het grijze gebied waar de drempel om je aan te melden voor seks verslaving issues echt nog niet passend voelt maar je wel denkt van he op dat gebied lijk ik dezelfde soort onmatigheid te hebben als met de wel bekende en geaccepteerde verslavingen. Er is alleen een keerzijde waar ik niet uit kom maar toch wil noemen, namelijk dat mijn vrijheid juist iets kan zijn wat de ander triggert in angsten. Vind dit een erg lastig punt, want er zijn hier ook mensen die rondom seks juist nare dingen meegemaakt hebben. Ik weet niet goed hoe je beide kan laten zijn. De veilige space voor mensen die rondom seks iets naars meegemaakt hebben en de ruimte dat het er wel mag zijn.......

Voel eens wat er gebeurd met je gevoel van eenzaamheid als je open je verhaal deelt. Die zelfgebouwde kooi die eenzaamheid heet gaat in mijn beleving open als je zelf de deur open doet. Kijk maar, gelijk is er contact en ziet iemand je en reageer je met hey wat lief. Break free! Open die deur ga delen en kijk wat dit doet met schuld en schaamte als je de durf hebt te delen en te vertrouwen op dat mensen het goed ontvangen. Probeer eens...... Welkom hier.

Die zag ik zelf ook nadat ik het geschreven had en moest er om lachen. Klopt helemaal.

Daar noem je onverwacht opeens een thema. In contact met mensen met autisme heb ik meerdere keren gemerkt dat ik veel herken in denken. Lange discussies of teksten over hoe we denken over onderwerpen en er is ook wel eens iemand geweest die een autistische zoon heeft en bij mij over autisme begon bij mij. Mijn oom heeft asperger (weet het geen DSM V diagnose meer) en hij is hoogbegaafd in de zin van geniaal in exacte vakken en theoretisch filosoferen. Ik ben veel practischer en zie mezelf als een gevoelsmens. Ik zag autisme vroeger zoals mijn oom was. Niet met emoties kunnen omgaan maar wel de meest ingewikkelde berekeningen kunnen doen. Daarin ben ik eerder tegengesteld als mijn oom. Maar zag eerst bij andere mensen met ASS dat ze in wezen juist zulke gevoelige mensen zijn en vaak het ontbreken van prikkel dosering noemen bij zichzelf. Dat herken ik zo, die stortvloed van indrukken die over mij heen komen waardoor je overprikkeld kan worden (HSP verhaal) Obesessief ergens mee bezig zijn dat heb ik dus ook. Dat is zelfs nogal mijn thema, niet meer obsessief zijn met drank of drugs maar wel waarderen dat ik zo lekker super enthousiast kan zijn. Een meter verslavingsboeken heb ik niet, maar als ik al mijn zelfhulpboeken op een rij zet kom ik een eind. En het aantal workshop dagen in een jaar stijgt expontentieel

Ja @Francoise ik zag laatst mijn voormalige avatar bij je en dat deed mij glimlachen. To pick yourself up and carry on. Als een Baron van Munchhausen die zichzelf aan zijn haren uit het moeras trekt om door te gaan bedacht ik er altijd bij. Ik deed het plaatje vaak sturen aan mensen die in de put zaten en bedacht mij later van he er is alle noodzaak mezelf uit het moeras te trekken. Op een dag veranderde ik van avatar omdat een vlinder voor mij voor de transformatie staat en omdat ik vernoemd ben naar Erik of het kleine insectenboek. De eerste tijd van stoppen paste mijn avatar het beste bij mij en kreeg wel eens opmerkingen van mensen die er aan dachten als het even minder ging. Daar hoop ik op, dat het jou en voor de frummers hier een reminder is dat je wel de kracht hebt in jezelf om je op te tillen en door te gaan. Ik doe een specialisatie opleiding voor revalidatiezorg en werk vooral met mensen die een beroerte gehad hebben en revalideren. Daar blijf ik denk ik tot ik voel dat ik de verslavingszorg en psychiatrie in durf. Soms denk ik dat ik het uitstel en maar gewoon moet doen ipv wachten. Soms voel ik dat ik er nog niet aan toe ben.

Veel sterkte Renate, wat erg voor je. Blijf goed voor jezelf zorgen, wees lief en zacht voor jezelf omdat je het waard bent. ps. ik zag dat je terugkwam op oud en nieuw. In het licht van wat er nu is totaal niet belangrijk meer maar toch vind ik het wel zo eerlijk om na jou reactie te zeggen dat ik juist die avond zelf mij afgesloten voelde van iedereen op dat retreat en het afreageerde op jou. Ik had kunnen bedenken dat we allemaal reageren vanuit het proces waar we inzitten, niet alleen jij ook ik. En nu jij met je grote verdriet, dat grijpt mij naar de keel. Wil je laten weten hoe het gaat......

07 Januari 2015 is mijn stopdatum, alleen heb ik dus gedurende 3 dagen gedronken in 2017, een paar glazen maar en zeker geen terugval of totaal geen controle meer hebbend. Ik vind dat ik drie jaar alcohol de baas ben. Vandaag dag 1 van het nieuwe adb jaar..... Toekomst zie ik met vertrouwen tegemoet. Ik voel mij in alles anders en veel meer wie ik echt ben. Gisteren lag ik na grenzeloos mijn grenzen vergeten weer met leuke dingen al zo vroeg op bed dat ik mijn stopdag niet gerealiseerd had. Vandaag een nieuwjaarsduik gedaan, eigenlijk heel passend bij mijn nieuwe adb jaar maar bedacht pas vanmiddag op de opleiding dat het de 8e is. Ging over verslavingen en ik merk dat het onderwerp ook al ben ik gestopt nog erg raakt. Mijn docent merkte het zelfs aan mijn specifieke vragen en zag dat het mij raakte. In vertrouwen met haar gepraat over dat ik ooit in de verslavingszorg wil werken maar daarvoor moet het mij denk ik iets minder als nu persoonlijk raken. Nu zou ik het als baan nog te emotioneel vinden door mijn proces. Maar wat in het vat zit verzuurt niet. Het blijft mijn ambitie voor ooit. Liefs en wens iedereen een mooi jaar en zoveel positieve veranderingen toe zoals ik steeds meer en meer ervaar.

Erger me nogal hoe je voor mij invult dat ik mijn nieuwjaarswensen niet meen. Ik ken sommige mensen hier al 10 jaar en ben op meerdere meetings geweest en mensen gezien. Die mensen zeggen mij veel. Waarom doe je zo? Mijn programma in de retreat die ik volg is heel druk en mobiel telefoon gebruik is eigenlijk niet de bedoeling. Maar ik was bezig met hoe een lastige viering oud en nieuw is en ik ben jarenlang gesteund door de dagdraad van vooral ook 31 december en ben ook wel eens onderuit gegaan op die avond. In de kleine ruimte die ik had wilde ik toch wat schrijven. Irriteer mij hoe er aan mijn intenties getwijfeld wordt. Komt mij over dat je je eigen frustraties op mij projecteert Renate en wil je uitnodigen die bij jezelf te houden en daar evt over te sharen maar laat mijn bericht aub daarbuiten graag.

Ben en een tantra week waarbij ik geen ruimte heb om hier te lezen. Log even snel in om sterkte te wensen indien nodig met droogblijven. En iedereen gelukkig nieuwjaar.

Meerdere keren heeft dit arresleepact mij door deze lastige dagen heen geholpen. Wat fijn dat dit elk jaar ontstaat en van de dappere mensen de rit aangaan en uitzitten. Keep up the good work. Trots op jullie en mezelf. Ik hoef er niet perse op maar hier met kerst meelezen werkt inspirerend.

Fruitvlieg, leuk om je weer te lezen en te concluderen dat jou adb helemaal goed gaat.

Ja wat betekent dat begrip hebben? Ben ik begripvol als ik schrijf dat iemand heel hard zijn/haar best doet en heel goed gaat terwijl de realiteit volgens mij is dat diegene constant al jaren lang alles rondom drank buiten zichzelf zoekt? Van alles zit tegen tot de etiketten de schuld geven. Verslaving is in mijn ogen de illusie dat iets direct in staat zou zijn leegte op te vullen. Kan het wel uitschreeuwen uit frustratie over iemand die niet echt zichzelf wil zien. Niet alles en ook de leegte en rotgevoelens en al wat is probeert te accepteren. Ik vind het ook lastig om sommige kanten van mezelf te zien en te accepteren. Velen hier vinden dat moeilijk maar zijn zo dapper dit toch te doen. Daarvoor heb ik begrip en veel respect. Voor mensen die blijven wegkijken voor zichzelf heb ik ook begrip en compassie voor. Blijkbaar is het hun tijd nog niet. Blijkbaar moet het leven eerst nog rotter worden voor dat de voordelen van verdoven niet meer opwegen tegen de nadelen die zelfdestructie met zich meebrengen. Maar dat aanzien valt niet mee als ervaringsdeskundige. Mag ook daar begrip voor zijn Smaragd?

Even hallo terug zeggen. Ik ben nu aan het werk. Kerstnachtdienst.

Onmatigheid hoort bij ons denk ik. Bij mij is het zo gekoppeld aan dat gevoel van leegte wat ik wil opvullen met iets externs. De onrust die ontstaat hierdoor omdat we kunnen blijven doorgaan met opvullen op grenzeloze wijze. Daarin is onmatigheid iets wat je in de weg zit. Maar onmatig kan bij mij ook zijn onmatig blij enthousiast gedreven. Als we niet uit een gemis maar uit het besef van goed zijn zoals we zijn, onmatig zijn dan kan het een sterke drive zijn die ons verder helpt. Elk nadeel heb zijn voordeel denk ik vaak bij onmatig.