erik

Belangrijk onderwerp denk ik sexueel contact wat ik ergens laat zweven omdat het mij minder primair bezighoud en ik het een moeilijk onderwerp vind. Ken mezelf en weet dat ik in het verleden niet veel moeite had met sex zonder verbinding maar ik ben ook verliefd geworden in het meest oppervlakkige zakelijke sex contact dat er is. Dat was emotioneel niet goed voor mij en ook puur contact via een date gericht op lichamelijk contact weet ik bijna zeker dat als er iets van een klik is ik verkocht ben. En juist voor wat hoog sensitieve/hoog gevoelige mensen (zoals ik mijzelf ook zie) lijkt me emotionele binding belangrijk en sex als uitingsvorm daarvan maar niet dit te scheiden of om te draaien. Ervaar zelf al zoveel impact van oppikken van gevoelens laat staan dat ik met iemand het bed deel. Maar natuurlijk is het verlangen er, het is ongezond denk ik als je nog geen 40 bent en ook wat dat betreft jaren alleen bent. Eerlijk en open zijn over de verschillende verlangens vind ik daarom belangrijk, niet Roomser dan de Paus maar ook niet iets doen wat zo strijdig is met mijn gevoelsleven.

Lastig topic dit om op te reageren. Hoop dat het een topic voor en door mensen wordt en niet het persoonlijke Erik relatie topic.

Zo mee eens!

*

Waarom zou je het anders zien als een schreeuw om aandacht en erkenning. Dat is het toch......en daar is toch niks mis mee. Iedereen wil aandacht en erkenning toch? De manier waarop is alleen een zwaktebod. Dreigen met vertrekken is een negatieve vraag om aandacht. Vorige week deed ik het ook dat dreigen met weggaan. Heb erover nagedacht ik wilde in de kern niks anders als dat men zag "Erik ik zie dat je het moeilijk hebt hoe gaat het nu met je?" Maar waarom vroeg ik dat niet direct op mijn draad ofzo? Hoezo dacht ik uit negatieve energie van het dreigen met weggaan iets positiefs te kunnen krijgen. (het gaat nu veel beter met mij als vorige weken trouwens) Wat wil jij nu werkelijk zeggen met je schreeuw om aandacht en erkenning? Wat wil je graag? Vrij voelen om te schrijven zoals je je voelt, schrijf je Lars. Zoals Jane schrijft vrij ben je daar al vrij in en wordt je gelezen. En ik begrijp het punt niet zo goed. Dramatisch is een oordeel over je wat wellicht anders omschreven had kunnen worden. Maar het punt van zo erg met het forum bezig zijn en dat dit intervenieert met je behandeling.....hoeveel uur per week besteed je aan schrijven hier, het lijkt me een dagtaak hoe je hier alles schrijft. Ik merk zelf dat schrijven soms goed is maar soms ook heel erg reactief en impulsief kan zijn. Als je schrijft ik ga een wandeling met pb-er maken denk ik echt. Goed zo! Even weg van die pc en dat teksten tikken en de weg kwijt raken in woorden. Even tot de kern komen in echt face2face contact met je echte begeleider en niet de stapels frummers met steeds adviezen.....Ik heb mijzelf bij jou specifiek ook vaker de vraag gesteld of het wel goed is om tijdens opname zo extreem veel uren te frummen. Lijdt dat niet af van de kern....inzichten die al in je zitten maar er pas uit komen bij afstand nemen van 24/7 op het forum. Wie weet sla ik de plank nu helemaal mis maar zo gaat het bij mij. Dat is geen oordeel over jou wat ik net schreef maar denk er eens over of je er iets aan kan hebben..............?

Lieve Gypsy je bent niet zinloos. Zo praten over jezelf doe je jezelf zoveel schade mee.

Fijn je te lezen Fleurtje. Dacht al aan je omdat het voor jou nog dichterbij is als voor ons.

Ook met de auto is het niet te doen. Krijg net een SMS van een bekende die er 20km vandaan woont en waarmee alles oké is, dat het op de weg een puinhoop is. Het is denk ik niet te doen nu rijden tussen Antwerpen en Brussel. Ik zou als ik zou stranden zoals de dochter van Lars een slaapplaats zoeken voor ook die weg zijn. Sterkte Lars. Je kinderen zal je nu even moeten vertrouwen dat ze zelf doen wat goed is voor hun veiligheid.

Mooie vergelijking Jane. Kan ik wat mee. Maar moet er erg aan wennen hoe ik men het zie aanpakken op datingsites. Allemaal heel vluchtig en heel veel lijntjes uitgooien van interesse terwijl ik alleen oprechte interesse in 1 of een paar mensen kan hebben en dan stelt het ook iets voor. En eigenlijk heb ik met de dingen die ik wilde in mijn leven altijd op iets echt mijn zinnen gezet en dan lukte het ook. Maar 1 sollicitatie brief per baan vaak en daar echt mijn best voor doen en echt er helemaal voor gaan bij het sollicitatie gesprek en dan kreeg ik ook die baan. Ook met mijn ex, dat was een van de eerste vrouwen waar ik echt voor een relatie openstond denk ik. Ze had van mij meteen het gevoel weet ik dat echt voor haar koos en dat was erg belangrijk om haar over haar onzekerheid te krijgen. Als ik met iemand aan het chatten ben dan probeer ik aan te voelen hoe bijzonder ik gevonden word en dat doet iedereen lijkt me. Dat ik nu op donderdag lees van was vergeten hoe je wandeling was Zondag zegt iets. Het zegt dat ze aandacht heeft voor het gesprek en nu nog weet van Zondag. Dat zou ik niet goed kunnen bij heel veel mensen want dan is er geen mindfullness/onverdeelde aandacht. En het voelt ergens alsof je meerdere mensen aan het lijntje houdt maar dat valt wel mee eigenlijk want het stadium is nog zo dat er helemaal geen verwachtingen zijn......(maar ik hoop en verwachtingen wel snel genereer uit niets) interessant iets om mezelf te zien doen......

Ik wil alleen niet alleen aan het woord zijn in dit topic. Dan kan ik net zo goed in mijzelf piekeren wat ik toch al doe. Leren doe ik in interactie. Mijn ervaring met datingsites is heel pril want ik vond/vind ze zo kunstmatig en het daten ligt er zo dik bovenop terwijl ik leuke mensen wil ontmoeten en wie weet is er een klik. Gelukkig kan je datingsites ook zo zien. Kreeg de tip om vooral niet via chat heel veel luchtkastelen te bouwen maar snel met iemand concreet af te spreken voor een kop koffie oid. En als er een tweede afspraak inzit wellicht een lunch samen....... Waar ik tegenaan loop nu is de keuze van het bij 1 iemand laten of tegelijk met meerdere mensen contact zoeken. Wat ik weet van vrienden is dat ze er een soort winkans vergroting van maken. Op zoveel mogelijk dames tegelijk inzetten. Dat past niet zo bij mij maar mij helemaal op 1 iemand richten geeft het risico dat ik dan mij teveel richt en obsessief kan worden (ook al is dat een te groot woord) Weet nog niet waar ik mij fijn bij voel maar ik neig naar echte aandacht voor iemand en niet op zoveel mogelijk kaarten inzetten. Als ik mijzelf wil blijven en dat wil ik, doe ik het zoals ik nu doe rustig aan en met een iemand tegelijk afspreken en contact mee hebben. Het is denk ik voor mij vooral ook een kwestie van doen en oefenen. Weten dat je vaak zal vallen, knietjes weer schoonmaken en weer verder. Ik heb helemaal niet veel ervaring met relaties. Mijn allereerste relatie duurde 6 jaar en daarna op wat "öefeningen" na nooit meer wat gehad met iemand. Van elke oefening ben ik een paar weken wat emotioneel maar leer er ook van uiteindelijk. Door oefenen wordt ook de periode dat ik emoties heb over wat niet gelukt is kleiner (hoop ik). En last but not least. Na die lange relatie van 6 jaar heb ik geleerd om echt op mijzelf te staan en te leven en echt alles zelf te kunnen. Een relatie hoeft niet, het zou heel leuk en wenselijk zijn, maar ik weet van mezelf dat ik het alleen kan. Die situatie van alleen zou ik erg onwenselijk vinden maar niet onoverkomelijk. Alleen af en toe vergeet ik dit een beetje. Dan lijkt het alsof ik ongeluk ben zo single. Dan moet ik mij afvragen ben ik daadwerkelijk ongelukkig, is dat echt waar? Nee dat is dus niet waar, dat is een gedachte/overtuiging die ik mijzelf wijs maak en mij dwars zit. Want dan wordt ik wanhopig en onrustig. Het is een soort van evenwicht. De drive gebruiken dat ik de single situatie onwenselijk vind waardoor ik niet blijf hangen op de bank wachten tot de prinses zelf aanbelt maar niet doorslaan in die drive waardoor ik ga denken dat ik een relatie nodig heb om gelukkig te worden. Ben helemaal niet ongelukkig nu. Ik was heel lang geleden ongelukkig. Toen zoop ik nog om het verdriet van N. te verdoven en toen deed en kon ik niet goed op eigen benen staan met eigen huis eigen leven en opleiding en er alleen wat van te maken. Dat heb ik geleerd en hard voor gewerkt. Uit die zelfstandigheid van huis, opleiding en zelfstandigheid is er nu iemand welkom. Ik ga hier nu wat uitgebreider op in omdat ik mij tot Zondag om precies te zijn wanhopiger voelde als dat de werkelijke situatie is. Maar nu is de bal aan jullie hoor. Ik ben vast de enige niet die denkt....doel; niet drinken, huis, opleiding, sociale contacten, hobby's, gaat goed.......een relatie zou leuk en wenselijk zijn......Hoe pakken jullie dat aan?

Het verschil tussen hoofd en hart is het verschil tussen moeten en willen

11 jaar voor en door ons geeft een heel bouwwerk. Een soort van standing on the shoulders of giants.

Op deze site gaat het vaker over relatieproblemen door het drinken die soms tot uitdrukking komen tijdens het stoppen zoals het Relatie topic. Het gaat ook vaker over maatjes, sociale contacten opbouwen als onderdeel van je leven weer vormgeven en invullen nadat een tijd het stoppen centraal stond en er ruimte en een wens is om wat minder eenzaam te zijn. Maar ik vind nog geen topic over de wens van opnieuw een relatie aangaan en hoe mensen dit aanpakken en tegen welke drempels in de omgeving en in zichzelf mensen aanlopen. In de dagdraad is het wel vaker besproken en ik herinner me vooral deze draad van afgelopen zomer. Daar begon iemand de discussie over datingsites en de discussie ging verder over wat de mensen hier onder liefde verstaan waarbij aan het eind het verschil binding en verbinding centraal stond. Daarom dit nieuwe topic; -Hoe zit het bij jullie met na een tijd gestopt zijn en dingen als hobby's weer opgepakt, meer sociale contacten zoeken, dat er ruimte en een wens ontstaat voor een speciaal iemand? -Waar loop je als iemand met een (ex)alcohol probleem tegenaan en hoe ga je daarmee om? (met daten komt uitgaan en bij uitgaan is vaak drank) -Na het stoppen met drinken is vaak de onderliggende problematiek nog niet weg die je via verdoving geprobeerd hebt weg te drinken, welke tips hebben jullie om via werken aan jezelf meer klaar te zijn voor een relatie en niet een op afhankelijkheid/symbiose gebaseerde relatie? -Wat is volgens jullie ervaring een goede manier om iemand te vinden? Wat is jullie ervaring met datingsites of de sport/hobby/....club in de buurt, single reizen, tinder, .......vul zelf tips in.... Weet dat er mensen zijn die helemaal afgeknapt zijn op een relatie en vrienden zien als het meest wenselijke. Maar kan dit topic er zijn voor mensen die de hoop nog niet opgegeven hebben in verliefdheid en liefde tussen 2 mensen. Lijkt me leuk om ervaringen en ideeën uit te wisselen. Op een moment is niet drinken geen dagelijkse klus meer en dan.........hoe vullen jullie het verlangen naar liefde in?

Kate + Yogajuf + lente van harte weer jullie beide.

Hahahaha Gypsy lekker impulsief weer. Rood is ook mooi toch?

Wat fijn Bolletje dat je van de Lorazepam af bent. Je nam best veel las ik een tijd terug. Hele overwinning

Ja Plof precies die ijstent van de foto bedoel ik. Zowel koffie als ijs is daar heerlijk! De AH was mijn stamkroeg daar, de alcie met beperkt budget. Veel herinneringen rondom die buurt en niet alleen met alcohol.

Van harte Gypsy! Wat klink je sterk doorgaan zo!

He Soothe....liefhebber van modern ballet. Dat hoor ik nu nooit van andere mannen. Op de uit markt bijvoorbeeld kan ik genieten van een hele dag danszaal. Eens ook dat kunst...en natuur Zeg maar de kers op de taart is van nuchter leven.

Dank je jowan. Eindelijk begrijp ik iets van jou kijk op nederigheid. Dat begreep ik al heeeeel lang niet. De benadering van Monster daar kan ik practisch veel mee. Ik word elke dag gelukig van geven om mensen. Ik mag het gelukkig zelfs mijn werk noemen. AR noemt de misvattingen over nederigheid zoals ik ze ook zag. Dat mezelf wegcijferen en nog kleiner maken niet productief gaat zijn voor iemand als ik. Maar zo blijkt het helemaal niet.

Ja op Nieuwmarkt met je gezicht naar AH en dan naar links ergens op de hoek van een zijstraat. Koffie en ijszaak. Ik ben trouwens gek op het banketbakkersijs van van der Linde op de Nieuwendijk.

Welkom alcohol1978 zijn we bijna even oud denk ik.... 1977 Welkom en succes

Klopt perfectie is onzinnig om na te streven. Het is een soort streven maar dan grenzeloos/onmatig dwz verslavingsgedrag in zichzelf. Het is echter wel een neiging die ik mezelf zie doen. Streven is idd nuttig om iets in beweging te zetten namelijk het veranderen. Het past bij het actieve proces van stoppen. Nu een jaar en een paar maanden vol met verandering streven....De betere ik uitvinden.....merk ik en werd gewezen op accepteren dat iets al goed is zoals ik ben. Niet mijn serieuzigheid aanpassen aan mensen maar het zien als onderdeel van mij. Accepteren dat het zo is. Dat vind ik moeilijk na een actief jaar van streven en verbeteren. Terugkomend op nederigheid en ego. Dat ik mezelf wat zwaar op de hand of serieus vind is omdat anderen dat vinden of ik bang ben dat ze dat vinden. Onzekerheid dus. Ik begrijp na de duizenden keren lezen over nederigheid en ego vermindering nog niet hoe dit het accepteren zoals ik ben kan verbeteren. Het aanpassen van mezelf komt voort uit onzekerheid. Mezelf waarderen en accepteren is juist een proces van zekerder zijn over mezelf. Hoe kan ik hierin iets met nederigheid en mijn ego nog kleiner maken....?

Ooit nog een spreekbeurt over Osho beweging gehouden.