An

He Sas, mag ik ook ff met m'n kop onder je dekbedje? Vandaag geen drank. 24 uur is te overzien Sas. Je bent niet voor niks afgelopen week gestopt. Dus vandaag gaan we er samen tegenaan ok?

Zo, de kleren zijn aan, vind ik al heel wat. Tina: jammer eigenlijk dat je daar zo lang over hebt moeten denken. Ik heb met die dingen vaker, waarom beslis ik niet direct , ik ga niet. Hoe is het verder met je???????

Tasseke: ik zit hier nog in pyama en maak de belofte aan mezelf waar: 'vandaag doe ik NIKS'. Ze krijgen niks van me en ik doe voor niemand wat.

Geer: ik ben geen boos mens, maar het zit er dus wel. Vanmorgen stond ik op en dacht hemel wat was ik boos gisteravond en wat was ik blij dat ik ondersteund werd. Er werd gewoon ff lekker boos meegedaan. Het heeft mij dus goed gedaan. De onderliggende boodschap was en is 'boos zijn mag en moet soms ook'. Anders slaat het naar binnen en lopen we depressief rond. Dus ik wil zeker jou en niemand ontmoedigen hier. Marjo: ja recalcitrant, is het juiste woord. Het was een ontlading van stress die ik normaal wegdrink Marjo. Dit is nu een typisch voorbeeld voor mezelf. Nooit eerder in deze toestand geschreven. Ik las het na en dacht zelf ook ''zo zo'. De super onverschilligheid t.o.v. alles eigenlijk en vooral voor mijn eigen leven. Ik denk een stukje sterker te zijn. Zit me toch voor te bereiden op de zware maanden wat betreft drank. Dozen drank zullen hier weer afgeleverd worden, kerstpakketen weet je wel. Het nov-dec pact functioneert nog steeds en ben er stiekem trots op. Blacky: lieve lieve Blacky, Carolien had dus gelijk en ook jou kan het gebeuren. Het was ook zwaar voor je allemaal en eenmaal alleen thuis, tja dan weer sterk zijn. Verder gaan Blacky, op de goede weg. Ik ben ook een paar keer de fout ingegaan, maar ga mezelf daarvoor niet meer straffen door verder te gaan met drinken. Kom op, gewoon niet meer doen en verder. Carolien: het is al eerder geschreven, maar soms heb je een griezelig 'inlevingsvermogen'. Ben nu niet boos. Begrijp nu dat wij dat niet begrijpen en kom schrijven.??!!

Water: nou het lucht wel een keer op hoor. En we hebben niet gedronken.

Mieke: welterusten, slaap zacht.

Van die clownkop krijg ik nachtmerries.

Water: dat is duidelijke taal. Al dat brave gedoe van mezelf komt me al jaren de str#t uit. Het wordt tijd dat ik eens een andere koers ga varen. En vooral NIET LIEF zijn. Een anti liefheidscampagne. Wat maakt het uit of het van buiten of van binnen komt. Ik werd het geneuzel ineens zat hier op het forum, maar ook vanuit de 'echte wereld'. Wat is wijsheid??? Ik heb nog niet een antwoord, nog niet een zinnig woord gehoord hoe van dit kl^te gevoel af te komen. De wereld blijft zoals die is, ik blijf zoal ik ben en dingen die er zijn blijven zoals ze zijn. Dus maar meedraaien in die malle molen van dat imbeciele leven met mensen die om niks liggen te z^^ken. Ja ATV, VVV, WW, UWV, Oprotpremies, AOW en andere niet zaligmakende regeltjes die ons mensen in bedwang moeten houden. Ziektewet, ziekteverlof, zorgverlof en nog meer van dit soort onzinnige uitvindingen zodat we ons maar koest houden. Jaaaaaaaaaa wel nuchter he?! Alles wel nuchter ondergaan. Blij kijken als we op een feestje zitten en we mogen een watertje drinken, want ja, dat maakt me zo blij omdat morgen nuchter ben en dan weer fijn alles kan doen wat ik zo graag doe, want ik moet vooral positief denken. Zo ik heb genoeg om me heen geschopt en ben van plan me de komende tijd zeeeer asociaal te gaan gedragen. Nuchter wel te verstaan, met het volle verstand. Ik vind dat ik ook een ander hoofd op moet gaan zetten, ik ga ns ff kijken wat nu beter bij mij past.

Nou ik begrijp het vandaag ineens heel goed. Leren NEE zeggen 'bulsh*t', daar heeft geen hond een boodschap aan.

Ja ik ga muiten. Al dat geforceerde 'we moeten maar blij en niet depressief zijn'. Fing chu, kwai tu, dala lama en moli ghama en nog meer van die freaks mogen van mij allemaal op het dak gaan zitten.

Spud precies dat bedoel ik, nee dat liedje heb ik niet. Morgen ga ik eens een dag op mijn bed liggen. Iedereen zoekt het zich maar eens uit. Ik zal een briefje neerleggen 'vandaag ben ik er niet' . Morgen staat er niks op het programma. Vanaf zaterdag weer aan het werk. Ff luchten helpt dus. Alle andere zogenaamde 'gezellige, geweldige, leuke, feestelijke' bijeenkomsten heb ik zowiezo van mijn lijstje geschrapt. Ik ben niet blij en wens ook helemaal niet blij te zijn voor helemaal niemand niet. Niks wandelen, sporten, knutselen, breien, leuk doen. Bah. En dat is wat ik bereik wanneer ik drink, want dan kan ik dat gewoon niet. Ik drink niet hoor, voor het geval iemand dat mocht denken, ik ben super ellendig veel ste nuchter. Oh ja, die heerlijke nuchterheid. Sorry Corinne, maar dat ga ik even omzetten in een andere zeer helpende negatieve ondertitiel. Nog even verzinnen. 'de opstandige'

Ah, Wingchun, dat geeft me even een goed gevoel, even iemand die met me mee doet.

Dat verrotte verantwoordelijkheidsgevoel van mij. Als ik zou willen drinken doe ik dat om het allemaal niet meer te willen weten. Dat is het. Tot deze conclusie kom ik vanavond. Ineens weet ik het. Ik wil gewoon niet meer en drink me onder tafel en dan kan ik dus vanzelf niet meer. Is dit nog te volgen? Ik zou willen dat iedereen me gewoon eens een jaartje met rust liet. Gewoon niks. De vakantie was zalig, vooral die week helemaal alleen. En daar mag ik dus weer 8 maanden op gaan zitten wachten. Als ik jullie lees over die afspraakjes word ik alweer zo moe, het idee alleen al. Al dat afspreken, overleggen. Je best doen etc. etc. ik zou het allemaal niet kunnen opbrengen. Corinne: ik eet me ongans, maar dikker nee, integendeel. Maar nu sta ik op ploffen hoor. Letterlijk en figuurlijk. Misschien ook al zoiets. Als ik niet vanzelf plof dan laat ik mezelf wel ploffen. Voor het geval dat iemand me gaat zeggen dat ik vooral positief moet denken, die kan ik uit de waan halen, want ik denk juist heel de dag zeer positief en daarmee graaf ik mijn eigen afgrond. Fout, helemaal fout allemaal. Moest ff luchten hoor.

oh sorry, ik wals zomaar door jullie gesprek heen............

quote: Originally posted by: Carolien Dat is geen insinuatie maar anticipatie. . Ik noem het 'een motie van wantrouwen'. Maar wat wij er ook van denken, duidelijk is Carolien dat je het zo niet bedoelde en dat er ook helemaal niet achter hebt gezocht. Nu je het zelf terug haalde en ik het nog eens met andere ogen en oren las, kan ik Blacky heel goed begrijpen. Probeer dat zelf ook zo te zien i.p.v. je te verdedigen. Ik wil je vrolijke dagopeningen niet gaan missen hoor. Hemel mensen ik heb VIER pannekoeken naar binnen zitten werken. Is dit nog normaal?? Ook ben ik bekaf en ben net als Tapas toe aan tenminste 13 vrije dagen. Ik denk dat ik eerst om moet vallen om dat voor elkaar te krijgen. Op een of andere manier blijf ik altijd maar doorgaan en doorgaan en doorgaan. Hoe is dat toch mogelijk? Want ik wil gewoon niet meer, echt niet, heel echt waar niet. Ik heb nu ook zoiets van, ik blijf gewoon zitten op de bank totdat ik ervan af val of zo. Weer in dat bed gaan liggen, want dat moet. Ik moet niks, ik ga gewoon niet slapen, ik staak.

Har: smakelijk eten!

Wat een actie hier. Blacky: Ik voel me treurig wanneer ik lees dat je niet meer komt. Ik begrijp denk ik wel wat er is. Maar bedenk dat niemand hier met opzet jou pijn wilt doen. Woman: wauw ... buikdansen, wil straks wel alles horen hoor. Tina: gelukkig neemt je arts je nu serieus en wordt er gewerkt aan de depressie. Een echte depressie is niet te behandelen met 'positief' denken, was dat maar waar. Wat goed dat je naar de kapper was. 'als je haar maar goed zit' Ikke ben dood moe, maar moet straks weer op pad, zucht, puf.

Hoi allemaal! Ik leef ook nog Simpel is het allemaal niet, maar we hobbelen gewoon verder vandaag. Pippi zomaar. Corinne: Charlie: je bent gewoon keigoed!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Tot straks, ff een pizzaaaatje wegwerken.

Ja ff doorzetten, vanavond zijn we blij als we de dag goed en zonder drank zijn doorgekomen. En vooral, vandaag fris en zonder kater ellende aan de slag. Adam: PROFICIAT. Nu ben ik echt weg!!

Wingchun: ja ik heb ook eens vijf jaar niet gedronken. Overigens heb ik ook eens jaren niet gerookt. Nu begrijp ik niet hoe ik dat allemaal voor elkaar heb gekregen. Ik weet niet meer of ik in die stopjaren ook zoveel problemen had, (bijna) iedere dag weer. Volgens mij valt het me nu op omdat ik hier nu iedere dag schrijf. In mijn vorige stoptijd ging ik een keer in de week naar de AA waar je dan ongeveer 5 minuten zelf iets mag/kan zeggen. Dus er speelt zich veel in het hoofd af, maar er wordt weinig onder woorden gebracht. Ik heb ontdekt dat dit uiten toch belangrijk is om verder te kunnen groeien. Als ik alleen maar in mezelf denk, krijg ik geen feedback en blijven gedachtes wat in het eigen bolletje ronddraaien. Vandaag een lange en drukke werkdag. Ik zal nog wel eens langskomen, maar ik ben blij als het allemaal goed is gegaan vandaag. Zie er nogal tegenop. Allemaal sterkte in ieder geval.

Goedemorgen allemaal, Ik ben ook een stoppende starter of is het startende stopper? .... Iedere dag weer die keuze maken. Na jaren stoppen, ben ik telkens weer die starter. De ene dag gaat beter dan die andere dag. Soothe Heel sterk wat je gisteravond schreef. Jij komt er wel. Tapas: je schreef eerder over die fotoclub en ik vraag me af of je het gewoon niet leuk vindt. Als het zoveel 'geestelijke' energie kost is dit het overwegen waard.

welterusten allen

Antonia: ja dat klopt met heel dat carnaval gedoe. Maar weet je, ik woon in een gebied dat dus IEDEREEN drie dagen maf is. De winkels zijn zelfs dicht. Je ziet niet EEN mens met normale kleren rondlopen. Van s'morgens vroeg tot s'morgens vroeg carnaval. Overal en iedereen. De enige manier om me daarvan los te maken is om helemaal te vertrekken hier. Heb ik een keer gedaan. Maar dat was NOG ellendiger. Dus dat doe ik ook niet meer. Voorlopig is het nog heel ver weg.

Spud: ja zo is het wel. En Tapas, fijn dat je dat schrijft, want zo voel ik dat momenteel ook. Dat het leven zo saai aan het worden is. Het idee dat alle 'leuké ' dingen aan me voorbij gaan. Tegelijkertijd de behoefte hebben aan die rust en regelmaat. Heel dubbel. Waarschijnlijk zitten we in een overgangsfase. Van het ene naar het andere. Dat heeft wel veel tijd nodig. En ergens zit het toch in me, het is net alsof ik die rare uitschieters nodig heb om weer te weten dat ik DAT niet wil. VOlg mezelf dus af en toe weer niet.

Corinne hoe doe je dat in hemelsnaam. Langzaam kom ik wel tot de kern van mijn denken. Ik ben dus heel de dag, dat is mijn beleving, mijn grenzen aan het trekken. Waardoor ik me dus de hele dag een soort boeman voel, snappie? Want het wordt me niet in dankbaarheid afgenomen. Ik kan dan wel denken 'jullie zoeken het maar uit, maar zo gaat het wel mooi gebeuren', maar mijn gevoel gaat dan toch niet echt mee.