Yana

Mooie vergelijking.

Lief dat je't vraagt Bor. Ik was gisteren in de super voor de tweewekelijkse boodschappen. Mozes Kriebel wat een slagveld, geen aardappel meer te krijgen. Verder kost het ons weer een hoop geld vanwege annuleringen vakantiehuizen, gelukkig hebben we niet zoveel nodig en hebben we spaargeld. Ik denk dat ik deze keer maar wat soepeler met de maatregelen ga zijn, we mogen amper ons huis uit, maar als ik hier ga fietsen of in het bos loop, kom ik niemand tegen en tóch mag het niet. De regels voor stad en platteland zijn hetzelfde en er zijn vast overijverige gendarmes, maar ik ga gewoon lekker mijn eigen ding doen, een boete kan er ook nog wel vanaf En een paar van m'n naasten zijn doodziek, maar dat heeft met corona niks te maken. Het is wel naar dat ik eigenlijk niet naar ze toe kan om ze af en toe eens lekker te omhelzen, maar lang leve beeldbellen!

Jij bent inmiddels ook geen kind meer, hè, jij hebt ook keuzes. Het is niet de schuld van je vader dat jij je wentelt in je ongelukkig zijn en teveel zuipt. Stop ermee, verwerk je verleden en wees gelukkig! Je hoeft, by the way, niet in een hemel te geloven om gelukkig te zijn.

Ik hoorde hier iemand zeggen dat Jan Geurtz dat samsarisch corvee noemt Til er niet te zwaar aan Jim, je doet je best en meer hoef je van jezelf niet te verwachten. Jij bent uiteindelijk niet verantwoordelijk voor het geluk van je kinderen. Wees zelf gelukkig, dan geef je ze een mooi voorbeeld. Je kinderen zullen je vast van alles verwijten, maar dat zouden ze ook doen als je perfect was, het is je lot.

Maar ik heb daar helemaal geen waarde-oordeel over. Jij doet de administratie en de opvoeding (en nog veeeeeeeel meer), hij brengt het geld binnen. Dat is gewoon een feit, ik bedoel helemaal niet dat hij daardoor meer waard is ofzo. Ik vind het verdrietig dat je al jaren liever een ander leven zou hebben maar dat je geen manier ziet om het te veranderen. Als ik een toverstokje had, maakte ik het beter voor je.

Lieve @Cleo66, ik probeerde je geen loer te draaien hoor, ik gun je gewoon een leven vol liefde en ik hoopte je een klein zetje te kunnen geven om dat weer te voelen voor de man waar je iedere dag mee leeft. Gewoon omdat het fijner is om met een warm hart te leven dan om vol verwijten en wrok te zijn. Maar ik begrijp nu dat dat naïef van me was.

Top!

Cleo, je kunt ook gewoon van je man houden hè! Je kunt je focussen op zijn fijne kanten. Hij is lief zeg je, dat lijkt me een mooi uitgangspunt. Je zegt dat hij 'nooit enig initiatief neemt', maar toen jullie vakantie niet door kon gaan bedacht hij dat jullie wel even naar Italië konden rijden toch? Hij laat alles aan jou over? Kennelijk vertrouwt hij je daarin en bovendien, hij verdient jullie inkomen dat laat jij dan weer helemaal aan hem over. Sla je armen om hem heen, verras hem met iets fijns... Jij bent ontevreden met hem, dat is voor hem ook niet echt stimulerend. Wie weet wat er gebeurt als jij de liefde weer laat stromen?

Rot voor je @bumperjim en heeeeel goed dat je van de drank afblijft. Ik heb geen wijze raad voor je, zelf ben ik meer het type van als iets niet leuk is dan ga ik wat anders doen. Een relatie die 'hard werken' is, vind ik niet aantrekkelijk en een baan waar ik niet blij van word ook niet. Maar ik heb geen kinderen, dus dat is makkelijk. Je vindt vast een weg hierin.

Ja hè hè, tuuuuuurlijk

En ik eet mie met Chinese kool en paddenstoelen uit de natuur (eekhoorntjesbrood en weidechampignons). Ja @niks, ik verhuur vakantiehuisjes, maar die staan wel een paar kilometer bij waar ik woon vandaan maar als jij in een huisje zit, kom ik graag langs om op Niksy te passen, het zal me een eer en groot genoegen zijn Als @Lonster dan in het andere huis zit wordt het helemáál leuk

Ik wil ook een baby

Goh nou, dat weet ik allemaal niet, daar denk ik niet zo over na geloof ik. Ik ben dan éérst boos en daarna zien we wel weer verder. De laatste keer was tegen een vriend van me en die was duidelijk niet van plan het me te vergeven, toen moest ik alsnog huilen en snotterde ik iets van: "nu hou je niet meer van me en blijf je altijd boos op me en dat vind ik helemaal niet leuuuuuk, sniksnik", en toen kwam het toch weer goed Klinkt heel stom als ik het opschrijf

Maar het is volgens mij niet zo dat het leven pas mooi kan worden als je je boosheid durft te uiten en je al je andere issues hebt uitgewerkt. Uiteindelijk doet het er allemaal niet zoveel toe. Hoe we ook in elkaar zitten, we zíj́n al vrij en geluk. Als je geïnteresseerd bent in vingerwijzingen naar die vrijheid dan zijn we tegenwoordig gezegend met internet. Op YouTube is er bijv. Patrick Kicken die allerlei mensen interviewt (waaronder Jan Geurts) maar je kunt ook luisteren naar Eckhart Tolle, Mooji (the invitation), Lisa Cairns, Adhyashanti en honderden anderen... wat een rijkdom En waarom zeg ik dit allemaal? Geen idee eigenlijk, ik ben niet uit op discussie ofzo. Waar deze mensen het over hebben is het enige in mijn leven wat me werkelijk blij maakt, daarom vind ik het wel leuk om het een keer te delen. Deze 'zoektocht' kan beter zonder drank en als de waarheid zich voor je ontvouwt hebben we vast geen behoefte meer aan verdoving. Het mooiste zou zijn als jij @Jannigje dit leest en daardoor een keer luistert naar een van die verlichte zielen en dat dan in één keer het kwartje valt en je schaterlachend ziet dat dit hele leven één grote kosmische grap is. Ik gun het je van harte.

Indertijd leefde Osho (Bhagwan) nog en in die gemeenschap werd bijvoorbeeld iedere ochtend de 'dynamic' gedaan. Een meditatie van een uur met daarin ook tien minuten ruimte om je helemaal te laten gaan: huilen, gillen, jubelen, schoppen, schreeuwen, dansen, wartaal uitslaan... wat maar in je op komt. Dat heb ik heel vaak gedaan en dat hielp. Er zijn nog steeds plekken in NL waar je dat kunt doen (op plekken waar je niemand lastig valt met je herrie en je samen bent met anderen wat ook wel stimulerend werkt). Nu met corona even niet natuurlijk maar verder is het een aanrader. (en nee, je wordt er niet gebrainwashed en hoeft ook je geld niet in te leveren, ik zeg het er maar vast bij )

Ik mocht als kind ook absoluut niet boos zijn maar heb als tegenreactie wel een heel 'assertieve' periode gehad. Toen werden mensen bang van me, ook niet ideaal . Nu ben ik weer een schatje, maar áls ik kwaad ben dan maakt het me niet uit wie erbij is, ik kan voluit schreeuwen als ik het écht zat ben (dan spreek ik ook opeens vloeiend Frans). Ooit heb ik allerlei therapie-achtige dingen gedaan zoals bio-energetica en andere vormen van lichaamswerk, hypnotherapie, voice dialogue, dynamische meditaties enz. Toen heb ik geleerd om voluit boos te zijn maar ook om kwetsbaar te zijn.

Rot voor je Jannigje, maar die dingen gebeuren. Jij bent wie je bent en soms zullen mensen daar niet mee om kunnen gaan, 't is niet anders. Toch lijkt me dit beter dan maar een beetje sociaal verantwoord gedrag te vertonen uit angst afgewezen te worden, dat is zóóó saai. Blijf jij maar lekker jezelf, je bent hartstikke leuk!

Bij veel mensen en zeker bij veel vrouwen is het eerder andersom volgens mij. We zijn zó bang om boos te worden (want dan zijn we niet lief) dat we dan maar verdrietig worden en gaan huilen. Ik vind het heel bevrijdend om zo af en toe eens ongenuanceerd boos te zijn. Het geeft ook zo'n lekker levendige, krachtige energie in je lijf terwijl ik van huilen vooral doodmoe word.

Leuk Nancy, en dan van de verzamelde schatten dit soort dingen maken...

Ben benieuwd hoe het met je gaat Pytje

Hé Jannigje, je bent stil hier. ❤️

No worrys @Rosee, ik fietste een uur naar de middelbare school... regen, storm, sneeuw en ik herinner me alleen maar dat het leuk was en gezellig met schoolvrienden. En je krijgt er een geweldige conditie van, heerlijk. Ik ben alleen nóg boos omdat ik na moest blijven omdat ik 5 minuten te laat was met windkracht 9 tegen

en van paprika chips en chipitos.

Wat een prachtige brief

Dat zie ik niet staan bij de info van Rijksoverheid? Er staat: 'reis minder'.