Yana

Stoppen met roken kan gewoon hartstikke moeilijk zijn. Ik werd er zwaar ongelukkig van als ik niet mocht roken (van mezelf). Maar als je er dan vanaf bent is het een heerlijke vrijheid... Het lijkt me helemaal rot als het moet voor je gezondheid maar het lukt niet. Waar is toch die toverstok om mee te zwaaien zodat iedereen moeiteloos van z'n verslavingen af kan???

Ik heb vandaag ook door een sneeuwstorm gelopen, rare ervaring, een paar dagen geleden liep ik nog te puffen in een korte broek.

Dapper van je Bor. Heb je het gevoel dat je aan het overleven bent of zijn er ook wel momenten dat je ondanks de problemen gelukkig bent?

Mijn zusje is overleden aan longkanker maar het was geen afschuwelijke pijnlijke dood, het was een rustig, liefdevol, kalm sterven. Ze had zichzelf gelukkig vergeven dat het haar niet gelukt was om te stoppen met roken. Dat neemt niet weg dat ik blij ben om van die verslaving verlost te zijn maar dat dreigen met een vreselijke dood dat helpt volgens mij niemand, iedereen weet al wel dat het niet goed is voor je gezondheid (en het doet mij denken aan dreigen met de hel als je je leven niet 'betert').

Was het maar zo simpel, Frankrijk is veel strenger dan NL maar het gaat hier nog een stuk slechter met de cijfers.

Ik denk dat er ook een soort angst is om blij te zijn want het is heel ruim en vrij en levendig. Slecht voelen en problemen hebben is in iedere geval veilig en bekend. Fijn dat je mee komt doen hier!

Wat een heerlijk vooruitzicht dat je nu weer zonder kater kunt genieten van al die leuke dingen die kleine kinderen doen. Succes!

Gefeliciteerd met je verjaardag @Smaragd, ik wens je een mooi jaar toe met veel liefde, rust en taart. @nancy, ben je alweer aan het werk? Pas goed op jezelf hoor er is maar één Nancy.

Ik denk dat Haddock gelijk heeft, in Bretagne moet je hard lopen om de vloed voor te blijven. Bij Mont-Saint-Michel bijvoorbeeld.

Het gaat hier geweldig, je kent ons... nooit gezeur en gezever, altijd intelligente gesprekken en een en al liefde, begrip en vriendelijkheid

Dit is helemaal in mijn straatje, ik kies voor brandnetel. Ik maak er weleens touw van, het allerdunste touwtje krijg je al met geen mogelijkheid gebroken dus ik geloof zomaar dat je er ook jeans van kunt maken. En hij is heel lekker om te eten, boordevol vitaminen en mineralen. Hij is vernoemd naar zijn prikkende eigenschap, dus... ?

Ik snap dat gedicht niet maar dat zal aan mij liggen, ik raak altijd verward van gedichten. Het klinkt heel mooi maar de dichter zegt hier toch dat je met alles wat je in je hebt moet vechten tegen de naderende dood??? Dat lijkt mij zo dom

Oh ja, die onbemande is laatst geland, ik denk dat Kunsie aardig goed zit.

Ik dacht eerder iets van 40 jaar.

Nou gewoon, ik trakteer mezelf op spruitjes als blijkt dat mijn twijfel ongegrond was.

Oh oké, ze wíl niet naar huis en geeft de lockdown de schuld... logisch

Dat het niet mag snap ik ook wel @bumperjim en ik ben er ook echt voorstander van om je contacten zoveel mogelijk te beperken maar er zijn grenzen...

Dat is echt ruk zeg. Je mag wel altijd naar huis toch, kan ze niet aantonen dat thuis bij jou is? En dan na een week aantonen dat haar kamer thuis is? Jaja, heel ongehoorzaam, ik weet het, maar je moet wát.

Aan boord? Zit je op een boot? Wat fijn dat je ervan geniet!

Ik ben dol op spruitjes.

Als mensen dat aanvankelijk denken, is ook niet zo'n probleem. Dan probeer je dat, desnoods probeer je het een paar keer tot je weet dat het niet werkt. Maar mensen die jaar in jaar uit blijven geloven dat gecontroleerd drinken wél werkt en dan iedere keer opnieuw in grote problemen komen, dat is wel een eeeeeh, dingetje.

@Quinn, ik lees prachtige berichten van jou op andere draadjes. Dat er uit dat drama van gisteren dan toch zoiets moois voortkomt, helemaal geweldig! No Mud, No Lotus

Ja, zoiets. De pest is dat mensen zoals jij die thuis afstand houden óók niet in mijn huisje op vakantie mogen om hier al wandelend afstand te houden. Maar mensen die zich nergens wat van aan trekken mogen wél gewoon in een hotel in de Randstad gaan zitten om zich dan dáár weer nergens wat van aan te gaan trekken. Maar ja, ik snap ook wel dat de regels niet precies voor mijn situatie uitgeschreven kunnen worden. Ik vind het soms gewoon rot voor mezelf, we komen ook voor geen enkele compensatieregeling in aanmerking. Vroeger kon ik in financieel moeilijke tijden nog verbouwingsklussen aannemen want dat kan ik goed. Maar dat laat mijn lijf niet toe. Kortom, ik vind mezelf even een beetje zielig.

Dat kan ook een psychische stoornis zijn begrijp ik.

Heb jij geen spoortje twijfel?