Vie

Ja Sammy, dat heb ik me ook afgevraagd, waarom vertelt iemand zoiets aan mij. Het was een anoniem mailtje, niet te achterhalen waar het vandaan kwam of van wie. Ik zal het maar niet al te serieus nemen. Het vervelende is dat het zaad van de twijfel is gezaaid. Wie doet nou zoiets! Zeg het dan recht in mijn gezicht, denk ik dan, dan kan ik er iets mee. Wat moet ik nou met zo'n laf berichtje. Maar: nog steeds een bagatel vergeleken bij dat we NIET drinken!

Heb er vandaag mijn boom-duw oefeningen weer op zitten plus wat voorzichtige yoga. Man kloekt, maar doet gelukkig ook zijn eigen dingen. Kippen zijn om de 1 of andere reden sinds gisteren van de leg. Zou het in de lucht zitten? Spud wat vind ik het knap van je dat je eerst schrijft voordat je iets doet waar je spijt van zou krijgen. Ik zou niet weten waar ik blijven zou zonder tijd en plaats voor mezelf. Toch vandaag iets minder leuks gehoord: J. zou nog steeds "vreemdgaan" met een vroegere vriendin uit Amsterdam. Ik weet niet wat ik daar van moet geloven en of ik het me moet aantrekken. Sommige feiten die me werden voorgelegd klonken wel erg plausibel. Ben niet zo jaloers aangelegd, maar dit zou ik toch niet prettig vinden. Ik ga er voorlopig niets mee doen of hem ermee confronteren. Gewoon even laten bezinken. En vooral niet drinken!!!!!! De tandem houdt wel stand vandaag, is het niet?

Zeg ik wil even wat kracht sturen naar Knuffie die het vannacht erg moeilijk had, las ik. Zullen we haar met vereende krachten op de tandem tillen? Dat is inmiddels wel een heel lange fiets geworden. Als ganzen naar het zuiden trekken, vliegen ze in een V-vorm, om de anderen uit de wind te houden zodat ze gemakkelijker kunnen vliegen. Als de top van de V moe wordt, neemt de gans die achterop vliegt, de top over en de eerdere leider zakt weer af naar achteren. Zo is het soms ook op het forum, want immers, we vliegen allemaal naar ons eigen doel, soms met elkaar.

Carolien, de meeste levens hier zouden wel een boek kunnen vormen. Jammer dat jij nog niet op het forum was toen er schrijvers gevraagd werden om een boek voor Tactus te maken. Pippi, dat lijkt me erg moeilijk, zo'n vergaande betrokkenheid. Dat heb ik al eerder aan je gemerkt. Ik voel me zeker ook betrokken bij anderen op het forum. Natuurlijk, dat gaat vanzelf. Maar niet in zoverre dat ik me er rot over blijf voelen. Hoe werkt dat dan bij jou? Je kan toch niet de hele wereld op je schoudertjes nemen? Als ik denk dat ik kan helpen of iets bijdragen, doe ik dat. Verder kan je niks doen. Je hebt al genoeg aan de sores in je eigen leven, toch? En wat mij betreft, ik voel me lichamelijk niet best, de kuur hakt er zwaarder in dan was verwacht. Maar op het emotionele vlak sta ik weer op gezonde vechtstand. J. kwam vannacht om halftwee uur thuis toen ik vredig lag te tukken. Hij is vanmorgen al vroeg weer op pad. Een bezig baasje.

Carolien, ik vind dat je dat prachtig hebt beschreven (prachtig is misschien het woord niet, aangrijpend is beter). Je hebt voor mij hiermee een deurtje opengezet naar de gevoelens die ik ten opzichte van mijn ex-man had en heb, en hoe lang ik er over heb gedaan om te erkennen dat dit geen liefde was, maar alleen maar het idee... enfin, ik ga je woorden niet herhalen. Van harte met je zoon.

Kijk, en dat is nu de tweede keer vandaag. Krijg ik weer zo'n fijn gevoel van: hee, een ander heeft dat ook wel eens. Dank jullie wel. Safi, heerlijk voor jou dat jullie het zo prettig in de bus hebben gehad. Ja, ik geniet ook van de lente. Het is even een gedachtensprong, maar vanavond zet ik een kaarsje neer voor Thil, die heel wat voor haar kiezen krijgt; Voor Houtje, die zo dapper doorgaat; Voor Corinne, een van de dapperste ridderessen; En eentje in het algemeen voor iedereen.

Het heeft toch wel iets, dat zelfonderzoek. Lees ik twee berichten van Druppeltje dat ik altijd over vroeger praat. Dus ik meteen in mezelf van, whaaat, dat doe ik helemaal niet! Even ademhalen. En de situatie zien zoals het is: Druppeltje je vindt dus kennelijk dat ik veel over vroeger praat. Dat kan, wie weet doe ik dat ook wel. Blijkbaar is dat op dat moment dan belangrijk voor me. Ik ben me er zelf niet van bewust. Sommige verhalen van anderen maken iets bij me los dat vroeger is gebeurd en sommige persoonlijke ontdekkingen relateer ik aan dingen die vroeger zijn gebeurd waardoor ik er NU beter mee om kan gaan. Maar het belangrijkste is eigenlijk: waarom voel ik me aangesproken als iemand zoiets zegt? Blijkbaar vind ik "in het verleden leven" laakbaar, dus vind ik het niet leuk als iemand zoiets over mij zegt. Probleem opgelost, niet meer kwaad. Kinders de temperatuur zakt ineens, ik ben al naar binnen verhuisd. Nou, nog even een verhaal over vroeger dan, want gisteren is ook vroeger. Ik leg terrastegels in de tuin neer, want daar komen allerlei enge torren en duizendpoten onder wat de kippen erg lekker vinden. Om de zoveel dagen verplaats ik die tegels, dan trappelen de kippen al om me heen. Gisteren heb ik zo'n tegel op mijn voet laten vallen, nu zeer blauw en opgezwollen. Voel me net Alice in Wonderland: je weet nooit wat het volgende moment je brengt.

Pip, als je op bent, neem dan een douche en ga lekker slapen. Als je wakker wordt is het hele gedoe voorbij. Ik vind je heel sterk dat je nee hebt gezegd. Zo erg als jij heb ik dat niet meegemaakt. Wel een exvriend met een heel hechte familie, waar je alleen maar "bij kon horen" als je precies meedeed met wat zij wilden. Bijna elk weekend een feestje met gezelschapsspellen. Verschrikkelijk. Het heeft mij toen ook veel moeite gekost om daar nee tegen te zeggen. En toen lag ik er dan ook helemaal uit. Ga voor jezelf. Ook al doet dat zeer en ben je in verwarring. Je kunt niet anders, je kan gewoon niet aan een ander voldoen. Kun je niet een heel klein beetje blij met jezelf zijn dat je gekozen hebt om het niet te doen?

Har, verven of lakken doe ik allang niet meer, want ik krijg er een verstikking van. Moet ik meteen weer van die astma-snuifjes nemen. Als er hier wordt geverfd ga ik het huis uit. Pippi, mijn lief doet aan bridgen. Dat is weer iets anders dan achterop een laadbak staan, maar ik hou niet van kaarten. Dus ik heb meteen al gezegd, zoek maar liever een andere bridge-partner. Er zijn nog meer dingen die we niet samen delen, maar ook veel dingen die we wèl samen delen. En dat is genieten. Ik zou ook voor geen goud achterop en laadbak gaan staan voor een wedstrijd, Het idee alleen geeft me de rolberoerte. Kan me levendig voorstellen dat jij geen piece of show wil zijn op die manier. En dat die vrouw van zijn vriend dat wel leuk vindt, nou, prettig voor haar dan. Wat ik niet goed begrijp is dat het zo'n drama moest worden. Wat is er zo erg aan dat jij dat soort dingen niet wil? Voel je je dan tekortschieten? Oprecht benieuwd.

Hihi, Corinne, gelukkig was de ontmoeting gisteravond niet verassend maar wel verrassend, anders zat ik nu in zak en as. Over niet roken: ik ben zo blij dat ik er een makkie mee heb gehad, met de start dan. (Voor de niet-ingewijden, ik ging toen elf dagen op vakantie met een niet rokende zus naar Amerika, waar iedereen je toch al aankijkt of je melaats bent als je rookt.) Toen ik weer thuiskwam was mijn eerste neiging om meteen naar de sigarenboer te lopen voor een pak peuken. Toen dacht ik, nee, laat ik dat nou niet doen. Heel soms kan je wel eens een helder moment hebben, door de behoefte heen. Het waren een paar moeilijke weken. Eigenlijk net als toen ik pas gestopt was met drinken. Je wil iets, je moet iets, je lijf en geest zeggen dat ze iets willen. Die leegte van wat er niet meer is, is best lastig te verhapstukken. Want dan krijg je ineens je eigen leegte voor je kiezen die je eerder opvulde met ongezonde gewoontes. Die gewoonte doorbreken is niets meer dan dat: lastig. Wat het pas echt moeilijk maakt, is de leegtes voor jezelf invullen. En daar vreet ik me nog steeds met moeite doorheen.

Goh, bijzonder is dat, zo'n herkenning. Opluchtend! (Hihi, letterlijk opluchtend.) Dank! iemand heeft ooit eens een verhaal geschreven over een man die het zichzelf erg moeilijk maakte. Overal zag hij leeuwen en beren op zijn pad, en kermde dan: oooh, wat moet ik nu? Zijn vriend antwoordde: gewoon blijven ademen, dat je niet stikt. Lijkt me een wijs besluit.

Tapas, veel succes ermee. Ik denk zo dat jij met dit weer ook liever lekker met hondje aan het strand zou banjeren, of iets dergelijks. Ik rolde vanmorgen uit bed met een ontdekking. (Nou, poe, 't is me wat...) Als je opgegroeid bent met iemand die zich constant aan je zit te ergeren en daar in een stroom van woorden lucht aan geeft, hou je daar een tic aan over. Het gaat nu om mijn oudere nichtje, die het helemaal niet leuk vond dat ik bij hen kwam wonen. Ze ergerde zich dus niet zozeer aan mij, als wel aan het feit dat ik aandacht wegnam, en daar was al niet zoveel van. Maar dat wist ik niet, ik dacht dat het werkelijk aan mij lag, temeer daar mijn oom en tante er nooit iets van zeiden. Op een dag (ik was in die tijd vaak neusverkouden) snauwde ze tegen me: Vie zit niet te ademen! Ja nu kan ik er wel om lachen maar blijkbaar heeft het er ingehakt, want vanmorgen realiseerde ik me ineens, dat ik in gezelschap vaak mijn adem inhou en dus voel ik me benauwd en dus vind ik gezelschappen niet leuk. Hmmm, volgende keer toch eens op letten, dat ik gewoon door-adem. En verder wens ik iedereen een stralende dag toe.

Goed idee Houtje, en dat ga ik dan ook maar eens doen, lekker in bed met een film en daarna een boek.

Het gerecht met bunchis, cosos, bruine suiker en rijst enzovoort was heerlijk, alleen een beetje te veel. Gisteravond heb ik mij de wijsvinger van boven naar beneden opengeratst met een kaasrasp, dat ziet er nu heel naar uit en begint op te zwellen en te kloppen. Maar we drinken niet! Ook al is het vrijdagavond. Ook al moet ik de afwas van twee dagen nog in de machine zetten. Ook al past mij niets meer. Ook al stap ik vanavond alleen in bed. Ook al weet ik nog niet hoe ik de stereo-installatie moet bedienen. Ook al..... Niets maar dan ook helemaal niets is belangrijk genoeg om mezelf de ellende van drank aan te doen. Ik hoop dat jullie er ook zo over denken.

Trees, je kan ook googlen op het onderwerp: als borstvoeding pijn doet. Kolven is voor haar misschien een idee, zodat het kindje wel aan de fles is, maar niet zijn moeder pijn doet en toch de goede eigen stoffen binnenkrijgt. En nu ga ik iets heel lekkers eten van bonen en cocos en knof en room, buine suiker en rijst. Ik zie jullie later.

Knuffie ik vergat even dat in het belze, poepen iets heel anders is dan wat de nederlanders er onder verstaan, maar gelukkig weet jij wat ik bedoelde. Ik heb haar pruimensap gegeven en nu ligt ze even een slaapje te doen. Dankjewel voor de tip, als ze straks nog steeds niet kan krijgt ze iets met olie. Gaat het met jou nog wel okee? Har, meer dan ooit doe je het goed. Volgens mij heb jij gewoon iets in je zelf dat jou een richting geeft, anders was je niet naar helpende dingen zoals het forum of de AA toe gegaan.

Toen ik op de middelbare school zat, had ik een vriendin met wie ik flink aan het drinken ging. We waren een beetje de wilde meiden van het stadje. We zijn nu inmiddels als vriendinnen uit elkaar gegroeid, maar het gekke is dat haar dochter van nu 17, een leerling is van J. En die dochter maakt het momenteel weer net zo bont, spijbelen en drinken en verkeerde vriendjes. Ze zal het ook wel weer redden, net zoals bijna iedereen. Gek is dat, dat ik toch wat bezorgd ben. J. heeft net gemaild dat de Zuidamerikaanse kleindochter het goed doet en dat het verder bloedheet is waar hij zit. Zijn bagage met kadootjes is door het gedoe met diverse vliegtuigen kwijtgeraakt, maar dat wordt nog wel nagezonden. Vanmiddag heb ik mijn nederlandse kleindochter op bezoek, die zojuist meldde dat ze "een grote" moest maar niet kan. Ze heeft last van obstipatie. Eens even googlen wat ik het kind kan geven zodat ze wel kan poepen. Nou, sorry, even wat dagelijkse dingen.

En daar waren we bijna Blacky kwijtgeweest aan een ladderstorting. Die topovan van jou moet er nu toch wel zo proper als wat uitzien, want ik lees niet anders dan dat je er aan het kuisen bent. Topovan lijkt me veel op Blacky haar innerlijke hoofd: opruimen, uitkuisen en leefbaar maken. Ik ga eens een lunch bij elkaar scharrelen.

Soothe zo is het maar net, mèt hulp van het forum en van anderen, maar zonder jezelf was het toch maar mooi niet gelukt. Veel plezier met je weekend en Anna ook. Overigens ga ik vanavond niet naar die bruiloft mensen. Mede door een schopje onder mijn kont van een lieve mailvriendin. a: heb geen zin om een verplicht uur in de rook- en drankluchten te staan; b: het is tamelijk ver weg en J. heeft de auto op Schiphol geparkeerd, dus zou ik een taxi moeten nemen want met OV niet te bereiken; c: ik moet dit soort inspanningen momenteel helemaal niet doen. Maandag heb ik de tweede chemo en daar wil ik wel redelijk fit tegenaan; d: omdat ik weet dat zo'n receptie met allemaal oude bekenden, spanningen gaat opleveren. Dan drink ik waarschijnlijk niet op de receptie zelf, maar o wee op de terugweg. Ik ben in staat om zo'n taxichauffeur een omweg langs een avondwinkel te laten maken. Dus dat doen we lekker niet.

Een goedemorgen, Kaia en Soothe, van harte met de vijf maanden droog! Stien, J. is inderdaad gisteren vertrokken en via wat omwegen (vliegtuig kon niet opstijgen wegens mankement, aansluiting werd gemist) toch nog veilig in Sao Paulo beland. Omdat ik de leegte ineens erg voelde, en dat een trigger is, ben ik maar eens gauw verder gegaan met verhuisdozen uitpakken. Daar vond ik een schoenendoos vol oude brieven, foto's, kaartjes enzovoort. Die hele handel heb ik mee naar bed genomen en de hele dag alles doorgenomen. Voelde me eigenlijk wel schuldig vanwege het mooie lenteweer, maar toen begon het gelukkig te gieten en werd het extra gezellig met de gordijnen dicht en een leeslamp aan. En toen had ik het eigenlijk zo naar mijn zin dat ik 's avonds ook maar in bed ben gebleven. Dus geen pc meer aan gehad. Celeb rehab was weer smullen. Ontspannen, zalig! Is ook een heel zwak punt van me. Yoga werkt wel, maar is een aanslag op mijn geduld. Iedereen een fijne dag toegewenst.

R, jij hebt er wel recht op om je koffers nu eens uitgepakt te laten. Rust in het hoofd en in het hart. En nu ga ik de kippen storn om eitjes te rapen. Voor iedereen veel M, K en Wee vandaag.

Heel veel succes Gemmetje met je gesprek. Laat je weten hoe het was? Ik wacht heel even tot het licht wordt en dan ga ik eieren rapen. Nu nog een koe om te melken en we zijn compleet. Dank nog allen voor de support voor het weekend, dat ik dacht, weer eens met flessen wijn door te gaan brengen. Dat ga ik niet doen. Morgen trouwt mijn ex-vriend en daar moet ik echt een uur heen. Daar zal ik veel drinkers van vroeger tegenkomen. Eerst leek me dat een trigger, maar nu denk ik: so what? IK wil toch niet drinken, dus waarom zou ik het wel doen als ik al die oude "vrienden" weer tegenkom? En waarom zou ik het doen als ik volgende week alleen ben? Om ondeugend te zijn en de kont tegen de krib te gooien? Kom nou, daar heb ik alleen mezelf mee.

Hier ook eentje die net haar man heeft uitgezwaaid. Van harte Joann. En goedemorgen Gem, waarom ben jij zo vroeg je bed uitgevallen?

Aanstaande week heb ik jullie ook veel nodig waarschijnlijk, want J gaat een week naar zuidamerika om zijn kleindochter te zien. Alleen zijn is altijd al een trigger voor me geweest. Wat ik heel gek vind, want eigenlijk ben ik graag alleen. Ja, alleen zijn om het ongezien op een zuipen te zetten waarschijnlijk. Dus blijf ik maar van jullie leren. Zie je hoe sluipend die drank is?

Trees hoe gaat het met je kleinkind?