Vie

Zit even in de gevarenzone, daarom meld ik me maar. Besef, dat ik sinds ik ben gestopt met drinken, niet meer zo'n acuut verdriet heb gehad waar ik geen weg mee weet. Zelf ziek worden en de chemo's waren een eitje vergeleken bij het "naar het slachthuis" brengen van een dier dat mij vertrouwde. Ja ik weet het, ze was op, ze had er geen lol meer in. Wel weet ik dat ik in de afgelopen maanden van droogstaan, weinig over het omgaan met verdriet heb geleerd. In feite is me sindsdien, behalve de hodgkin, alles voor de wind gegaan. Deze twijfels (heb ik wel de juiste beslissing genomen) en het verdriet en het schuldgevoel maken dat ik maar 1 ding wil en dat is, me een beklemming zuipen. Natuurlijk wil ik dat niet echt, maar dat gevoel heb ik. Daarom blijf ik maar even hangen.

Druppeltje dat was een mooi gedichtje, alweer tranen. Enfin dat zal nog wel even zo blijven.

Ach ja, bedankt, hoe lief. innige deelneming zeg je geloof ik alleen als er een mens is overleden. Dit katje leek op mij. Altijd bereid om me op onverhoedse plekken te overvallen (achter de deur van de badkamer en in mijn blote enkels bijten). Een beetje aan de pittige, valse kant en zo iel als ze was, regeerde ze de hele menagerie. Maar het is goed zo, ook al doet het pijn. Ze had er de laatste maanden geen lol meer in, wilde niet meer eten of drinken en wist met zichzelf geen weg meer. Eerder heb ik haar wel laten oplappen door de dierenarts, dan ging ze weer even mee, maar vanmorgen zag ik dat haar mooie glanzende vachtje voor het eerst van haar leven, dof was geworden. Dat gaf voor mij de doorslag, nu lijdt ze en dat mag niet. Ik denk maar aan het Regenbooggedicht. Ze is nu waar alle dieren vrolijk leven en met elkaar spelen. Nee, ik vind wel dat het meest egoïstische dat je kan doen om een lief mens of dier te herdenken, is, het op een zuipen zetten. Dat is niet respectvol. Dan maar pijn en zakdoeken vol snot en tranen. Dat heeft een geliefde wel verdiend. En ook fijn dat jullie er zijn om even uit te snotten. Ik zal de draad even doorlezen.

Dag dag. Ik heb niets bijgelezen, tegen mijn gewoonte in. Ben zeer verdrietig want heb mijn oudste katje naar de dierenarts moeten brengen om in te laten slapen. Ze zou deze zomer 21 geworden zijn en was op, dus het zat er wel aan te komen. Toch ben ik erg droevig. Het afscheid was niet vredig. Je hoort altijd, als dieren hun laatste spuitje krijgen, dat ze vredig wegglijden. Zo niet deze. Ze gaf een gil toen ze door de dierenarts werd beetgepakt voor het spuitje en probeerde met haar klauwtjes in mijn sweater te klimmen. Daarna moest ze wat hoesten en braken. Toen zakte ze wel langzaam weg en heb ik haar nog wat kusjes op haar koppie gegeven. Veel zeggen kon ik niet want dan was ik daar als een gek gaan janken. Kreeg meteen het idee om op de terugweg een fles wijn te scoren. Bij het idee alleen al werd ik rustiger en leek mijn echte gevoel weg te ebben. Toen dacht ik, jij akelige, egoïstische rotmeid dat je er bent, wil je het oprechte verdriet om een vriendinnetje dat bijna 21 jaar trouw en grappig bij je is geweest, die je altijd aan het lachen maakte en je zelfs met die akelige afwas hielp, verdoven? Mooi is dat, heel fraai, Vie! Het zal raar zijn zonder haar. Max vindt het maar vreemd dat ik teruggekomen ben met een lege poezentas die naar haar ruikt. Ik heb mijn zus gebeld en een vriend die ook gek met dat beestje was, dat deed wel goed. J. is ook lief voor me, maar heeft eigenlijk niet veel met katten. Voor hem zijn dat puur nuttige beesten die het huis van muizen ontdoen en de slootkant van ratten. Dit moest ik even kwijt.

Dat is gewoon slechtruikend Adam. Hoe ruikt u vandaag? Niet zo best, dank u. Ruikt u deze luier? Matig mevrouw, matigjes. U bent 5 op de schaal van ruikbaarheid. Is dat erg? Nee hoor, u kunt alleen maar niet meer autorijden. Sorry ik ben wat melig.

Als ons iets merkwaardelijks te wachten staat, doe ik mee. Vind dat een leuk woord, Carolien, merkwaardelijk. Spud, als Houtje me niet die trap had gegeven, zou ik het voor mezelf hebben gehouden en waarschijnlijk van binnen zitten vreten. En wat kan dat doorvreten, die dingen die je oppot! Schweppes op kamertempratuur Corinne? Ik begin nu toch echt aan je te twijfelen Maar dank je dat je in real life duidelijk en langzaam tegen me wil spreken.

Spud ik kreeg gisteravond van Houtje een goeie trap onder mijn kont, dat ik het met J. moest bespreken. Dat heb ik vanmorgen gedaan. We zijn er door het IP-adres achter dat het zijn vroegere vriendin uit Amsterdam is die het heeft verstuurd. Het zaad van het kwaad is de wereld weer uit. Het kan op zich best, dat hij het nog met haar "doet". Tenslotte gaat hij af en toe nog met haar uit eten, waar ik nooit een probleem van heb gemaakt. Zij zegt dat ze niet zonder hem kan. Ik weet ook wel hoe het in een mannenbrein toe kan gaan (sorry heren), de trots dat ze gewild worden en nodig zijn. En ik weet ook hoe graag J. zijn vriendinnen behaagt. Maar ik ga er niet meer over inzitten. Hij is lief voor mij en is er altijd als ik hem nodig heb. En daar gaat het maar om. Corinne, jij houdt niet van heel koude Spa, maar wat vindt jij nou wel erg lekker om te drinken? Zoiets waarvan je zegt, hmmmm! Dat kan ik nou hebben met warme chocomel (of Spa dus, met die sprankelende ontploffende belletjes) maar ook soms met drinkbouillon. En jij?

Ha, op het laatst (van het roken) zat ik aan de pc te werken en te paffen en lagen er drie half-opgerookte peuken in de asbak te smoren terwijl ik de vierde alweer opstak. Weet je wat ik ook fijn vind aan niet meer roken? Je kleding ruikt veel frisser. Carolien toen ik 18 was werd ik door een griep met complicaties slechthorend, in die mate dat ik zonder hoortoestellen geen gesprek meer kon volgen. Daar ben ik toen aan geopereerd, maar helemaal goed is het nooit meer gekomen. De laatste jaren wordt het weer erger ("Wat zegt u" is mijn meestgestelde vraag). Lastig is dat hè? Spud als je al die sjekkies nou niet oprookt maar verkoopt aan mensen die roken, verdien je er wat op en rook je zelf niet meer en zijn je vingers toch nog bezig.

En ik kan soms zo'n ontzettende trek krijgen in een glas sprankelende Spa rood, in een bedauwd glas met tinkelende ijsblokjes, de ontploffende koolzuurbelletjes in je neus en de prik in je keel... en dat mag dan zomaar!

En straks vreet je je gids op, Carolien. Nee het valt allemaal wel mee (sorry Corinne) zolang je maar in beweging blijft. Elke keer dat je denkt, ik hou het niet meer, ga je even iets lichamelijks doen. En het lijkt inderdaad veel op stoppen met drinken. Vond ik dan. Maar ik had een makkie kwa stoppen met roken, het was gebeurd voor ik het wist en toen ik weer in de gelegenheid was, had ik er geen zin meer in. En je hebt gelijk, voor de drinker/roker/gebruiker is het een mega-probleem, maar een ander valt het niet erg op. Denk je nou ooit dat ik te horen krijg: zeg Vie, waarom drink jij niet? Wel eens van: toe neem ook een wijntje, dat heb je toch helemaal zelf in de hand? En dan zeg ik, nee dat heb ik zelf niet in de hand, doe mij maar Spa. Geïnspireerd door creatieve vrhalen ben ik begonnen aan een wandschildering op een muurtje in de slaapkamer. Een soort rots-schildering in rode, zwarte en bruine krijt. Het wordt erg mooi.

En voel je je nu ook wat grozerder? Ik ben erg groos vandaag omdat een gedicht van me is afgedrukt in een blad. Dat is leuk, om je eigen woorden in druk te zien. Natuurlijk gebeurt dat me vaker, maar niet iets dat helemaal van mezelf is. We zijn hier volgens mij maar met ons tweeën Houtje, iedereen is of van de zon gevlucht, of zit er van te genieten.

Nee niet stom. Ik heb oooveraaal...blauwe plekken van jou... (H. van Veen) Maar wanneer begin jij met je te realiseren dat je de mooiste Houtje van de wereld bent en dat jij het heel goed doet en dat je fijn en mooi en de moeite waard bent? Dat je niemand wat hoeft te bewijzen en... ik weet niet wat ik verder moet zeggen, geef jou een

Houtje laat die ex van jou toch, met zijn sigaren. Wat denkt die vent wel, dat je je zoveel aantrekt van zijn commentaar. Jij hebt toch een paar verstandige uitgaven gedaan en je loopt nou niet echt te brassen ofzo. Is hij helemaal bij de gekke varanen af, om kritiek te leveren op je nieuwe tv en je pc? Wat heeft hij daar mee te maken! Laat eens lekker barsten!

Hoi Tientje, ik ben er weer even hoor, om oorverdovend te zijn. Nee, geld maakt niet gelukkig. Ik vind het fijn dat ik het redelijk goed heb en geen zorgen wat dat betreft. Materiele zaken maken me niet zoveel uit. Hoewel, dat lieg ik, want nu ik hier woon heb ik een vaatwasser en dat vind ik toch wel heel erg prettig. Als dat ding staat te draaien kan ik me zo lekker lui rondwentelen met het idee: dat hoef ik niet meer te doen, met mijn handen in het sop. En die vaatwasser maakt alles veel schoner dan ik het kon. Een arbeid waarmee je veel verdient is iets om trots op te zijn, vind ik. Je bent onafhankelijk, je onderhoudt jezelf. Daar hoef je niet rijk voor te zijn, maar het idee dat je self-supporting bent is toch wel wat waard? Maar het gaat toch meer om het innerlijk. Stel dat we allemaal nog in holen zouden wonen en knollen zouden rapen of op jacht gaan (wat zouden jullie trouwens het liefste doen) en er niet veel verschil tussen uiterlijk vertoon zou zijn. Het gaat er toch om, wat kan je betekenen voor een ander, in hoeverre ben je in staat om een ander iets voor jou te laten betekenen. In dat laatste ben ik erg slecht, realiseer ik me tijdens het schrijven van deze zin. Dus ook van je eigen schrijfsels kn je nog wel eens wat leren.

Werk je in opdracht Carolien? Doe ik zelf wel, maar dan met schrijven. Vraagt, en ik schrijf wat. Geeft me niet dezelfde flow als vroeger schilderen en tekenen, dat moet ik nog terugvinden. Ik kan soms zo ambivalent zijn tegenover mijn katten. Komt er eentje zojuist met een halfdooie merel aanlopen, heel trots. Ja, knap, maar wat moet ik met een halfdode merel? Was dan ook niet hier in de tuin neergezakt, stommerd! Ik heb hem maar in het vogelhuisje gezet, als hij opknapt vliegt hij vanzelf wel weer weg. En anders heb ik morgen een lijkje te bergen. Het is wel erg lekker weer.

Ik weet niet met wat voor materiaal jij werkt Carolien, maar je kwasten schoonmaken is een heel goed idee, voordat je van je werk wegloopt. Al dat aangekoekte... Wat voor dingen schilder je? Heb je een werkruimte aan huis?

Schiet alweer in de lach Trees. Het is maar een heel smal ringetje hoor. Maar een onderkoeld gevoel voor humor heb je wel! Ja dat doe ik ook, de flessen mee laten nemen. Niets schenken vind ik niet leuk, al is het wel zo dat steeds meer mensen ook niet meer hoeven te drinken nu ze weten dat ik er aan verslaafd ben. Dat voelt ook weer zo knullig, dat ze het voor mij laten. Maar blijkbaar vinden ze het niet erg en het wordt er niets minder gezellig om.

Carolien, succes met je rook-stoppen morgen. En het is echt waar: zonder die paffies voel je je stukken beter. Na enige tijd. (Ben zelf gestopt met roken op 11-11-2007.) Je adem wordt frisser, je tanden worden witter, je oogwit wordt witter, je longen krijgen meer lucht, je huid gaat er (nog) frisser uitzien en.... je zit niet de hele tijd meer achter die peuk aan! Leve de onafhankelijkheid. Corinne ik heb jouw verhaal niet gescrold. Fijn dat je van je af hebt geschreven. Niet zo prettig dat je weer dat probleem hebt met de vieze adem van de refusal. Heb me laten vertellen dat kauwen op stukjes verse gember hiertegen goed helpt. Maar daar moet je tegen kunnen, want is vrij scherp. Over slapen mag ik eigenlijk niet meepraten omdat het me niet zoveel doet of ik nou wel of niet slaap. Als ik moe ben zegt mijn lijf echt zelf wel dat er geslapen moet worden. Aura dank voor het edelstenenverhaal. Ik heb er niet zoveel mee. Maar sinds ik een ring met diamantjes van mijn zus kreeg, die ze ooit voor zichzelf heeft gekocht omdat ze eindelijk de stap durfde te zetten om te gaan scheiden van een man die veel dronk en haar mishandelde, neem ik op de een of andere manier betere beslissingen voor mezelf. Zoals stoppen met drinken, en daarna met roken. Die ring kreeg ik overigens van haar omdat ze ging trouwen en een andere ring kreeg.

Nou, ten eerste zou ik tegen je willen zeggen Har, ga vandaag WEL naar buiten. Je mag hier best klagen (wat heet klagen) maar doe iets. Gun jezelf iets. Ga op zoek naar een boksbal en leef je uit. Je zegt dat iets lichamelijks je toch maar zou uitputten, maar dat is niet zo. Vergeet J. en M. en denk vandaag alleen aan Har. Geen verantwoordelijkheden voor anderen terwijl je zelf nog niet helemaal in orde bent. Is wel gemakkelijk, is het niet, om veel te doen voor een ander. Hoef je niet aan jezelf te denken. En nu ga ik ontbijten.

Ha, ik dacht al, waar is Blacky. Geef je de poezenkinders iets extra? Gem ik heb geen idee wat "normaal" is wat slaappatroon betreft. Einstein sliep drie uur per nacht, andere genieën hebben het in hun hoofd ook veel te druk om veel te slapen. Zelf heb ik mijn oude patroon van een uur of vijf slapen, weer opgevat. Wat maakt het voor jou zo belangrijk hoeveel je slaapt? Als je wakker bent, wat doe jij dan? De wandeling met Max was leuk. Veel vogels en er waren zelfs kleine futen in een vaart. Grappig dat die kleintjes op de rug van hun moeder gaan zitten. Tijd voor een ontbijt met een man die nog wat grompig is van de jetlag, en nog zaggerijniger wordt als ik daarom in de lach schiet. Carolien je bent belangstellend voor iedereen, maar hoe gaat het met jou?

En nog een ruglijdstertje ook, we lijken wel nichtjes. Een paar jaar geleden (sorry Drup, het gaat even over vroeger) liep ik over de markt en hoorde een zeer geblondeerde en over-opgemaakte markt-dame zeggen: "ik kennie uit me rug komme vandaag". Dat heb ik nou soms ook wel eens. In ieder geval is de dag begonnen met een glimlach. En nu ga ik de hond uitlaten. Dankbaar en blij dat ik daar vandaag toe in staat ben.

En ik heb mijn eerste glimlach binnen door jullie reakties. Carolien, ook al zo'n ochtendmens? Ik zit hier met een langslaper met jetlag, en verwacht altijd dat iedereen net als ik 's morgens meteen helder en wakker is. Dat zal voor een partner niet gemakkelijk zijn. Aura gefeliciteerd met je overwinning! Antabus zegt: lekker puh!, tegen de drank.

Goedemorgen burgers en buitenlui, Kom mijn bedje uitgerold. En wil jullie vandaag twee dingen wensen: Ten eerste dat je vandaag niet drinkt en ik hoop dat het je gemakkelijk afgaat; Ten tweede dat er een, of liefst meerdere dingen op je pad komen waar je vanzelf een brede glimlach van krijgt die je opwarmt.

In tijden van twijfel grijp ik altjd naar een liedje. Wat vinden jullie, in het licht van het afscheid nemen van een verslaving, van deze?: Quiet now.. it's allright You just crossed a line No ifs or buts Don't blame yourself Now you're all mine (van jezelf dus) Take my hand and love me (jezelf dus) From now on I'll make you happy (zeg je tegen jezelf) Dawn has come World's alive Wear your great big smile! Is trouwens van Viktor Lazlo, met haar mooie stem.

Schiet alweer in de lach, Spud en Corinne. "Op niemand afgaan, en zeker niet op mij" En Spud, hij zou met me getrouwd kunnen zijn om het huis dat ik bezit en dat hij na mijn dood erft. Hihi, alsof hij daar op zit te wachten. Maar nee, ik ben niet zo direkt meer. Dat zit wel in mijn aard, maar wat bereik ik er mee? Als ik J. dat mailtje laat lezen, wat denk je dan dat hij zegt? "Ja ik beken, ik heb een geheime relatie". Ik dacht het niet. Dus maar even laten gaan. Als het zo is komt het vanzelf wel naar voren. Okee, genoeg hier over. Ik ga de haard aansteken en chocolademelk maken, voel me van binnen winterig.