Spud

@renaldo61, ik heb een paar keer gelezen dat je je onbegrepen voelt, ik voel me ook vaak niet begrepen. Dus vroeg me eigenlijk af, waardoor of waarom ontstaat dat gevoel bij jou? Want zoals ik uit jou schrijven begrepen heb, correct me als ik het fout gelezen heb, is het niet alleen hier op het forum maar in het echte leven ook. En daar ga ik eigenlijk op aan, omdat ik inmiddels wel begrepen heb waarom mensen mij op fora niet altijd begrijpen. In het echte leven snap ik dat niet altijd direct. En dan kan ik best wel lamlendig en moedeloos worden. Dus zodoende was ik benieuwd naar jou gevoelservaringen. (antwoorden niet verplicht )

@Bob en andere die tips gaven wat betreft die oplichtingszaak van mijn klant. Ik vroeg me af of jullie wat betreft telefonie ook nog tips hebben? Want die optie in je gsm om alle onbekende en anonieme nummers blokkeren is eigenlijk een test pilot van mijn klant en mij. En vandaag werd ik door een onbekend nummer uit Frankrijk gebeld dus wat mij betreft is de test mislukt omdat er dus nog steeds ongewenste nummers toegelaten worden ondanks de instelling.

@Mormel, wat mij betreft hoef je niet bang te zijn dat ik in een psychose raak, ik sta namelijk onder continue toezicht van een pensioneerde arts. Verder als ik schrijf over dat ik me afvraag of ergens een teken in zit? Ben ik eigenlijk gewoon heel erg nieuwsgierig, omdat ik van mening ben dat niks voor niks gebeurd. Ik ben dan benieuwd of ik er iets van te leren heb, of dat het het zoveelste cadeautje is wat ik gewoon mag ontvangen om te aarden. Ik zit namelijk heel veel in mijn hoofd, dus dan is het fijn om effe uit die gedachte gehaald te worden door waar ik over schreef en wel weer contact te maken met mensen (die bazen van dat hondje, die mot die ik buiten mocht laten en die bosmuis die ik nog nooit in levende lijven heb gezien)

Hoi, hoi, Bedankt voor jullie reacties, altijd leuk om te merken dat je toch gelezen wordt. Dat streelt mijn ego. Maaruh, zou ik toch even mogen vragen om de discussie die nu aan het ontstaan is voort te zetten op de ditje en datjes dagdraad? Dan kan iedereen de discussie lezen en erop reageren als deze zich ertoe geroepen voelt. En buiten mijn meedenkend vermogen waar ik me nu achter verstop, heel eerlijk zou het mij helpen. Want ik ben eerlijk gezegd nog steeds aan het oefenen waar ik mijn lange teksten kwijt kan en mag kan. Wel graag nog een verzoek, om de berichten nu niet weer te gaan verwijderen maar gewoon te laten staan. Zodat het voor mij in ieder geval duidelijk is waar het over ging en waarom ik vroeg om de discussie te verhuizen. Ook in mijn grenzen aangeven ben ik namelijk aan het oefenen. Alvast bedankt!

Ik denk dat dit dan weer hier het beste past. Omdat ik me kan voorstellen dat het andere een reet kan roesten omdat het zo nonsens is eigenlijk, terwijl ik daar dan wel heel diep over nadenk. Vandaag gebeurde alle voor mij bijzondere dingen vanuit mijn ooghoeken. Daarmee bedoel ik, ik ga aan iets voorbij en dan zie ik in mijn ooghoek iets bewegen. En dan ga ik kijken of ik dat goed zag. Het begon vandaag op mijn werk, ik ging de wc stofzuigen en toen dacht ik iets in mijn ooghoek weg te zien kruipen. Dus ben dat gaan checken, en ja er zat een mot, dus die heb ik netjes gevangen en buiten gezet. Ik kan dan wel poetshulp van beroep zijn, maar mijn dierenverzorgingshartje speelt daar ook een grote rol bij. Ik wil behalve teken, vliegen en vlooien geen andere insecten vermoorden. Maar dat is maar bijzaak in mijn schrijven. Ik ben boodschappen gaan halen, voor op jacht geweest naar een doos waar ik mijn oud papier weer in kan stoppen. En op de terugweg zie ik ineens vanuit mijn ooghoek, een wit met bruin beestje zitten langs de kant van de weg. Ik had mijn bril niet op dus ik moest echt een paar keer kijken wat het nu was? Bleek een chiwafwaf te zijn. Het leek niet echt verloren gelopen te zijn maar bevond zich toch best in een onveilige situatie. Drukke weg, en ik had deze ook bijna al aangereden met de fiets. Het liep een oprit op en daar ben ik aan de deur gaan bellen. En heb ze maar getipt dat hun hondje buiten liep, en omdat ik ze ook al had zien vliegen, ze er ook op geattendeerd dat de buizerds op jacht zijn. En het was echt een heel klein hondje, ter grote van een middelgroot konijn, dus ik acht de buizerds er wel toe in staat om zo een hondje als prooi te zien. Die mensen zullen me voor gek verklaard hebben later, maar op dat moment waren ze vriendelijk. En toen naar huis, en vlak voordat ik thuis kom, zie ik in mijn linkerooghoek iets op straat zitten. Een hele mooie grote bosmuis. En van zodra dat ik naar die muis kijk, duikt ie voor mijn wielen het bos in en mag ik deze ook nog ontwijken. En dan kom ik thuis, en dan vraag ik mezelf van alles af? Vooral waarom kruiste ze allemaal mijn pad? Zou dit iets kunnen zeggen of is het een teken? En waarom ik het nu vanuit mijn ooghoeken zie en niet zoals gewoonlijk altijd ver van tevoren? Maar wat het meeste telt, nu helaas dan even vanuit mijn ooghoeken, ik ben en blijf dus oplettend.

Dat wil ik best doen @Emmy Mijn klant had een mail gehad van de watergroep, dat ze van naam veranderd waren en of ze haar contact gegevens wilde bevestigen. Hoewel mijn klant 86 is, is ze geen digibeet dus vond deze vraag op zichzelf al vreemd dus negeerde het eigenlijk. Omdat ze van mening was dat als de watergroep van naam veranderde haar klantgegevens gewoon bekend bij ze waren. Maar ze kreeg elke keer herinneringsmails, met hetzelfde verzoek. Dus op een dag besloot ze tegen al haar gewoontes in, zoals telefonisch contact opnemen met de watergroep toch dat formulier maar in te vullen. En toen ze op bevestigen drukte kreeg ze een error op het scherm dat de bevestiging mislukt was. Op dat moment, was ze toen bezig met uit te zoeken wat ze eventueel verkeerd had ingevuld. En toen werd ze gebeld door dat anonieme nummer, zoals gewoonlijk drukte ze het weg en ging verder met de pc bezig. Maar dat anonieme nummer bleef maar bellen en haar bevestiging op de pc bleef maar uit. Dat ze op een onbewaakt moment toch dat anonieme nummer opgenomen heeft. En toen had ze opeens een bankmedewerker aan de telefoon van haar bank, die tegen haar zei dat ze bezig was met het bevestigen van haar gegevens bij de watergroep en dat ze gemerkt hadden dat ze daar problemen mee had. Dus mijn klant dacht, wat is dit raar maar wat fijn dat mijn bank me belt om me verder te helpen. Alleen maakte degene aan de telefoon een grove fout, want in plaats van dat deze mijn klant verder ging helpen in het programma van de watergroep, vroeg deze al snel of ze haar bank wilde bellen (degene die ze dus aan de telefoon dacht te hebben) want haar bankrekening zou zijn geblokkeerd en of ze dat even zou willen opheffen? En toen werd mijn klant wakker, want ze vond het maar raar dat haar eigen bank haar belde om te vragen om iets op te heffen wat de bank blijkbaar zelf gedaan had. Dus toen heeft ze opgehangen. Wat er uiteindelijk gebeurt is, is dat die oplichters 5000 euro van haar spaarrekening hebben weten door te sluizen naar haar betaalrekening. Maar dat de bank toen verdere overschrijvingen geblokkeerd heeft omdat het volgens de bank niet paste bij het gewoonlijke uitgavepatroon van deze dame. Eind goed al goed, haar pas is geblokkeerd en ze krijgt een nieuwe, de 5000 euro staat nu op haar betaalrekening en kan ze weer terug zetten op haar spaarrekening als ze haar pas terug heeft. Dus er is niks gejat, maar haar ego heeft er wel een deuk van gekregen. Want zoals haar zussen altijd dachten, had ze zelf ook altijd gedacht ik trap daar niet in. Vooral dat nu te weten, vind ze heel erg. Dat ze er dus wel in kan trappen.

Ik was vandaag bij mijn lievelingsklant en die vertelde mij dat ze zich ook heeft laten vangen door telefoonfraude. Gelukkig is haar niks ontfutseld, en kwam ze snel bij. Maar ze voelde zich er wel slecht over dat ze er toch ingetrapt was. Toen ze het haar zussen vertelde, zeiden die ook als het jou kan gebeuren dan wordt het wel echt heel eng. Want dat kan jou toch niet overkomen! Ja dus wel, en toen ze zo zat te vertellen over de situatie en hoe vernuftig dat ging, zijn we samen gaan zoeken naar een optie om dit in de toekomst te voorkomen. En de vraag was eigenlijk hoe blokkeer je anonieme nummers? Want anonieme nummers neemt ze eigenlijk nooit op en drukt ze weg, maar dit nummer bleef haar maar bellen waardoor ze wel opnam. En zodoende zijn we op de optie gekomen dat je in je gsm de optie hebt om eigenlijk alle onbekende en anonieme nummers te blokkeren. En die zijn we samen nu uit aan het proberen. Misschien is dit ook een optie voor andere die regelmatig door anonieme nummers lastig gevallen worden? Dus ik plaats het hier.

Waarom niet @Mormel? Ik kom hier niet dagdagelijks om Zbb al aangegeven had dat het hier zo stil is. Hihi, misschien kunnen we hier met zijn 3en wel wat meer leven in de brouwerij brengen. @Zbb, tsja ik weet niet echt of het goed gaat? Ik schijn dit keer met roken ook een rare te zijn. Als ik thuis ben, gaat het mijns inziens eigenlijk te mooi om waar te zijn. Ik mis de gewoonte wel, de handeling maar de nicotine echt niet. En als ik iets wil doen gaat er zoals gewoonlijk heel veel mis, maar ik verlies mijn geduld niet. (wat ik bij voorgaande stoppogingen wel anders meegemaakt heb) Nee, nu kan ik niet anders dan lachen om mijn eigen onoplettendheid en impulsieve gedrag. En op stipte tijden heb ik gewoon honger en ga dan lekker even zitten als ik iets lekkers en voedzaams voor mezelf klaargemaakt heb. Effe snel snacken en dan weer door willen past daar niet bij. Maar als ik dan op een ander ga werken, dan daalt mijn gespaarde geld weer, want dan ga ik toch een pakje halen. Ik rook dus tegenwoordig niet meer thuis maar op een ander haal ik mijn schade dan wel weer in. Best raar. Het voordeel van dat is wel, dat ik nu wel langer met een pakje doe. Dus ik sta nu op 10.50 in de plus. En heb het besluit genomen om als de nul bereikt is, niet in de min te gaan. Dus ik ben benieuwd naar hoe ik mezelf ga voelen de komende 2 werkdagen op een ander die ik nog heb. En de nul bereikt is, ik verwacht wel wat ongemak. En verder heb ik van mezelf ontdekt, dat ik maar slecht gefocust kan blijven op 1 ding, ook al is het heel interessant. Bijvoorbeeld een boeiende documentaire kijken, waarin mijn kern geraakt wordt, moet ik daarnaast knopen oefenen voor het boomwerken of gewoon een kubus oplossing doen. Ik wist al door mijn vele stoppogingen dat ik mijn handen iets te doen moest geven. Dus ik heb mezelf een kubus gekocht en een stuk touw. Maar nu merk ik wel, dat een bolletje bol de beste oplossing was geweest. Want punniken kan je echt blind doen. Fijne avond allemaal! Gelukkig heb ik ook beide handen vingers nodig bij het blind typen van mijn berichten. Maar nu heb ik weer een hele lange tekst en ik zou zo graag wat minder lang van stof willen worden.

Goh, ik dacht dat rokendebaas nog steeds te vinden was onder alcoholdebaas maar dat is blijkbaar niet meer. Dankjewel voor de uitnodiging! Nou ja dag, 21 euro al bespaard hebben. In tegenstelling tot mijn alcoholverslaving tel ik geen dagen maar houd ik bij wat ik mezelf bespaar door niet te roken. Want ik spaar voor heel veel dingen en qua roken laten is dat een goede motivator. In mijn geval. Nou wat ik aan mezelf merk is best wel nieuw, want in plaats van dat ik aan mijn koffie of peukje denk, sta ik op met trek in thee en crackers met kaas en suiker. En ja ik ervaar de routine van roken nog wel, maar nu ik weet dat ik er zo ziek van kan worden, is de verleiding niet zo groot. Maar ik ben nu wel een neurotisch mens geworden, want ik zoek wel meer dingen om met mijn handen iets te doen te geven. Want dat mis ik het meeste aan die peuk. Het maakt me ook wel productiever. Pauze nemen is echt een nieuwe vorm voor mij. Stil zitten en niks doen is niks voor mij. Maar ik merk dat ik dat juist deed, toen ik rookte, ik rookte gewoon iets weg wat me geld kost 50 cent per peuk terwijl ik niet betaald kreeg voor mijn aanwezige uren omdat het onbetaalde pauze noemt. En verder, ja natuurlijk ben ik kortlonterig nu, maar voor het eerst sinds eeuwen kan ik zelfs daarom lachen. Maar ja ik ben nog maar 2 dagen bezig, dus ik weet niet wat er allemaal nog komen gaat?

Toch efkes delen hier, want ik schreef mijn goede voornemens immers ook hier. Die zijn totaal mislukt maar niet op een slechte manier. Ik ben uiteindelijk toch niet gegaan en heb me netjes afgemeld. Kort gezegd, wat me in spannende situaties nog staande houd om achter te kunnen verschuilen is mijn nicotine verslaving en die maakte me die avond letterlijk ziek wat me ertoe bracht om thuis te blijven. En nu ben ik dus weer opnieuw bezig met een nieuw stoppoging qua roken. Maar dat hoort op het rokers draadje thuis.

Goedemiddag! Ik zou graag terug willen komen op de discussie van gisteren, naar een feestje gaan waar je geen zin in hebt en dan maar besluit om toch wat te drinken recht tegen je goede voornemens in. Het heeft mij ook gesteund. Want ik heb vanavond ook een feestje, en heb er eigenlijk geen zin in om naartoe te gaan, al wil ik anderzijds die vriendin die het feestje geeft wel ondersteunen door middel van mijn aanwezigheid. Dus ik ben bij mezelf te raden gegaan waarom ik er zo tegenop zie? Nou gewoon omdat daar behalve alcohol ik ook in de verleiding kan komen voor andere verdovende middelen en de omgeving best onveilig voor me aanvoelt. En dus de keuze maken om alles wel tot mij te nemen zodat ik het allemaal niet bewust meemaak. Toen ik dat eenmaal van mezelf door had, zie ik er nu een hele leuke nieuwe uitdaging in. Namelijk mijn eigen weg volgen in het feest gedruis en de optie dat ik altijd kan vertrekken als ik het niet leuk meer vind, ik hoef daarvoor geen alcohol of drugs tot mij te nemen, dan heb ik mijn neus toch laten zien, wat ik graag wil. Maar blijf ik ook beter bij mezelf. En ja, ik twijfel wel aan mijn standvastigheid, maar als het me lukt dan heb ik voor mezelf weer een mijlpaal behaald in nieuwe en andere dingen doen als ik onzeker en bang ben. En sta ik morgen met een stukje meer zelfvertrouwen en tevredenheid op. Want dan heb ik niet alleen goed voor mezelf gezorgd, maar voor andere ook, alleen anders dan dat ze van mij gewoon zijn. Ik ben zeer benieuwd of ik mezelf ga teleurstellen of trots op mezelf kan zijn? We zullen zien. Voor nu heeft mijn tegenzin in ieder geval plaats gemaakt voor er zin in hebben en hik er niet de hele dag verder tegenop.

Hier maakt mijn kattenvanger hartje weer een huppelsprongetje van. Ik heb een kat, waarvan het onmogelijk leek om nog thuis te komen, toch aan hun personeel kunnen matchen. Hoewel ik een haatliefde verhouding heb met mijn oude job als kattenvanger, was het ook de beste job die me overkomen is. En vind het nog steeds jammer dat ik dat niet meer kan uitvoeren. Maar ja, doordat en omdat, voer ik zwerfkatten altijd bij en kijk heel veel om me heen. Zodoende dat ik een kat spotte, die mogelijk hier nog zou kunnen lopen en vermist was. Dus ik ben uiteindelijk gaan duiken in de vermiste dieren. De vraag is nog steeds hoe deze kat over het kanaal gekomen is? Maar woonde zonder kanaal praktisch bij mij om de hoek. Met samenwerking van haar personeel, hebben we haar kunnen vangen. Dus die kat zit weer veilig thuis. Maar mocht ik nog wel met liefde en plezier mijn trucje als kattenvanger doen, en eerlijk gezegd proeft het naar meer. Die kat kwam vooral in mijn kijker te staan, omdat ze enorm op mijn kat leek qua uiterlijk. Na het lezen van haar karakteromschrijving bleek dat ook gelijk te zijn. Dan weet ik wat ik kan verwachten en ook niet, want elke kat gedraagt zich onvoorspelbaar maar dan blijft het nog fantastisch om een snoekduik te maken, die kat te grijpen die zich vast nagelt en bijt in je handen, terug te bezorgen aan hun personeel. Qua bijten, is voor mij jij hebt mij vast en ik jou ook. De verzorging van mijn wonden komen later wel. Dus mijn greep verstrakt zich. En ik werk naar mijn doel toe, de kat weer thuis bezorgen. En inmiddels weet ik ook wel, hoe ik mijn kattenbeten kan verzorgen. Goed laten weken in Biotex en paracetamol slikken tegen de pijn, en aspirine tegen de ontsteking. En ja het gaat een paar dagen vervelend worden, maar weegt niet op tegen mijn blijheid dat ik die kat weer thuis heb weten te brengen, en niet gestrand is als zwerfkat. Dat blijft echt iets voor mij.

Ik sluit me bij dit advies aan. Al vind ik het eigenlijk nooit gewoon stoppen, het blijft voor mij toch als een bijzonder cadeautje voelen, dat ik mezelf gun op zo een moment dat ik in de winkel sta en ervoor kies om totaal geen drank in huis te halen. En het me zelf gun , om een rustig en duidelijk avondje te hebben. Want net genoeg halen of in ieder geval halen om toch iets te kunnen drinken, lopen altijd uit op craving naar meer willen hebben. Wat dan eigenlijk een stressvolle avond geeft. Omdat ik dan steeds aan het piekeren ben over hoe ik toch mijn voldoening kan krijgen. Als ik niks in huis haal, roept zo een flesje of blikje ook niet, dan vermaak ik me eigenlijk beter met mijn potje thee, of zelf gebrouwen frisdrankje. Omdat het dan duidelijk is, dat er geen alcohol in huis is. Ik doe dan veel leukere dingen, zoals echt een boeiende film of documentaire kijken, of een goed boek lezen. En ik ga veel rustiger slapen en lekkerder ook. En het wakker worden is dan ook leuker, want als ik bijvoorbeeld wel 1 fles wijn in huis gehaald heb en dat niet genoeg was, sta ik met dat zelfde gevoel ook op, en weet ik niet hoe snel ik naar de winkel moet rennen om net die dosis die ik gisteren gemist had in te halen. En dan is mijn hele dag weer om zeep en doe ik niks behalve drinken. Wat betreft alcoholverslaving, ben ik nogal een lastige en eigenwijze leerling, vooral dat advies van nooit meer alcohol drinken, vind ik lastig om aan te nemen. Maar na, alles geprobeerd te hebben van matig proberen te drinken en gecontroleerd drinken is niks in huis halen zodat je niet in de verleiding komt om te drinken, het meest beste advies wat ik ooit had kunnen krijgen. Ik vervang de woorden dan ook van nooit meer drinken, in ik laat de eerste staan vandaag dus hoef die fles niet te kopen. En dat geeft heel veel rust. En nog prettiger is, de zelfzekerheid die je bij jezelf ervaart, dezelfde avond nog, maar ook de volgende dag. Je hoeft niet meer op jacht naar je volgende dosis drank en je hoeft je ook niet meer te schamen. En je bent ook veel productiever. Ik zeg niet dat ik nooit meer ga drinken hoor, maar deze benadering voelt voor mij uitermate goed en niet bedreigend alsof er iets van mij afgenomen wordt. Dit voelt beter, omdat ik het afnemen, veranderd heb in mezelf iets gunnen. En dat is een drive voor mij, om de eerste te laten staan. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Veel succes, Spud

Ik denk dat ik een beetje vals speel qua lezen, want behalve de boeken uit mijn boekenverzameling te lezen, beluister ik nu tijdens het werk ook luisterboeken. Maar ik heb weer 2 interessante leestips, Liften naar de hemel van Lex Paleaux (ook in luisterversie) En Het stroeve touw, van Alan Bradley. Ik ga de inhoud wederom niet verraden, (want dat kan je gewoon zelf vinden) maar opnieuw zette die 2 boeken mij weer aan tot nadenken. En mijn eigen aannames en vooroordelen nog eens te bekijken. En vooral iets nieuws te proberen buiten mijn comfort zone. Kijk zelf maar hoe je vindt.

Het is een roman, maar er werden zulke wezenlijke dingen in geschreven dat ik het de moeite waard vond om het boek te delen. Omdat mensen die er anders uit zien en niet doorsnee zijn, als minderwaardig worden gezien. In dit verhaal een Albino. En rake opmerkingen, die ik nu meeneem in mijn eigen schrijven over de overgrote manier hoe wij met de dieren en de natuur omgaan. Zo vind ik een hele sterke, dat dieren zich gedragen naar hun oorsprong.