Spud

Ik schijn, een zwartkop in mijn tuin te hebben en een tjiftjaf ook, ik heb ze nog nooit gespot maar wel heel leuk om te horen te krijgen dat die vogels ook in je tuin foerageren. Jep helaas kan ik nog niet de zang van een pimpelmees, koolmees, roodborst of merel van elkaar onderscheiden. Maar de staartmees en de specht wel (ben nog niet helemaal zeker over welke specht het is dus houdt bij een specht voorlopig) herken ik wel. En het merelvrouwtje wat mijn tuin bezoekt is gewoon heel makkelijk om te herkennen vanwege haar witte staartpen en dat is gewoon leuk als beginnende vogelspotter. Nu ik te horen heb gekregen dat kattenbelletjes omhangen en zelfs mijn katten soort van koebellen omhangen de vogels niet beschermd. Zou ik mijn katten wel heel graag voorlopig huisarrest geven maar het zijn echt wel heel slimme uitbrekers. Terwijl ze ook gewoon lekker in hun 80m2 kattenren buiten kunnen zijn en van de zon kunnen genieten, maar het gras is nu ze het buiten ook kennen natuurlijk veel groener. De gulde middenweg is dan ook, dat ik nu samen met ze buiten ben, want ik heb wel ontdekt dat ze de boodschap geen vogels vangen niet helemaal snappen. Toen zijn er toch nog wel een paar gesneuveld helaas. Maar samen met ze in de tuin zijn werkt als een tierelier ook voor kikkers en padden. Nou ja ze snappen nog niet helemaal dat ik liever ook niet heb dat ze daarop jagen. Maar als ik ze zie springen als een kikker omdat ik ze gewoon in de gaten houd heb ik wel heel veel padden en kikkers kunnen redden en vriendelijk met mijn katten dennenappels gaan gooien zodat ze nog steeds wel bleven springen in gras als een kikker en een pad. De padden en de kikkers zijn inmiddels weer overgebracht naar de vijvers en sloten in de omgeving. Geen idee hoe mijn moeder het duidelijk gemaakt heeft aan onze katten vroeger. Dat we liever levende prooien krijgen zodat we ze nog kunnen helpen dan doden. Ik weet wel dat ze ze tot mijn ergernis een tijdje genegeerd heeft en buiten heeft laten zitten omdat ze haar kanarie opgegeten hadden met huid en haar omdat ze toen op dieet zaten. Sindsdien ben ik bevoorraad geweest met de meest uiteenlopende dieren die nog wel te helpen zijn. Een kanarie hoe hilarisch met een gebroken vleugel die ze voorzichtig binnen kwamen brengen. Tot dwergpapegaaien die verzwakt waren vanwege de kou, schildpadden, een jonge rat waar iedereen misselijk van werd omdat ratten vies zijn. Jep ik heb zelfs een wilde bruine rat gehad die mijn tamme rat werd en die ik zelfs een keer naar de middelbare school mee genomen heb onder mijn kleren om te bewijzen dat ratten ook gewoon heel leuk en lief kunnen zijn en eigenlijk ook gewoon heel erg netjes zijn. Tjeetje waarom schrijf ik dit nu weer? Omdat ik bezig ben met een boek te schrijven over alle rare dingen die ik met katten vangen meegemaakt heb. En nu in mijn schrijf modus zit omdat ik met mijn hand nog niks mag doen maar wel kan tikken op mijn toetsenbord. Ik me eigenlijk verveel en blij ben dat ik maandag weer gedoseerd aan de slag mag en het gewoon fijn vind om te merken dat als ik mijn eigen katten begeleidt in het buiten zijn. Ik ze eigenlijk met een gerust hart onder de voedertafel kan laten liggen zonder dat ik actie hoef te ondernemen als er een vogel komt eten. En dat voelt fijn maar als ik dat niet doe die begeleiding ben ik wel bang dat ik niks meer dan vogelveren zie en waarschijnlijk uiteindelijk een uitgebraakte vogelresten. Dus als ik maandag aan de slag ga, zorg ik ervoor dat mijn katten binnen in de ren zitten. Ja zonder mijn toezicht vertrouw ik ze niet, en het verschil maken tussen muizen mee naar binnen nemen en vogels is nog niet zo goed gelukt. En nu ik een overlevingspakket heb vind ik het niet zo een leuke gedachte als de muis gaat eten van onze voorraad. Dus die heb ik graag buiten en voer ze daar wel bij met het vogelvoeren.

hihi ik heb de berekening thuis van mijn arbeidsongeschiktheid. Ik ben via dat 52 euro per dag waard, dus ik ben meer waard dan een stuiver. Jammer maar helaas word ik gekort met 60% maar dan nog blijft er meer dan een stuiver over en kan ik weer een goede zak voer kopen voor mijn katten en de zwerfkatten waar ik me over mag ontfermen. Dat is leuker, dan me zorgen te maken over wat mijn broer tegen mij zei in zijn woede? Sommige katten komen gewoon naar me toe en vertrouwen me voldoende en ik kan ze nog steeds helpen met of zonder heel veel geld. Dus wat is mooier? Ik vind een zwerfkat die mijn pad dan kruist en een gebroken poot heeft. En deze mij zoveel vertrouwd dat ik deze kan helpen. Dan maakt het even helemaal niet uit hoeveel ik op mijn bankrekening heb staan die help ik. En het mooiste is, om zo een dier los te laten en heel hard ziet rennen zonder om te kijken. Dan denk ik, ik heb het goed gedaan. Dat is ook echt wel wat betreft zwerfkatten werk het mooiste wat er is.

Jammer dat mijn mailadres nu een soort van spam discussie is geworden. Als alles afgerond is denk ik dat ik een nieuw zakelijk mailadres aanmaak.

@bumperjim dat kan ook niet, mijn vader heeft een notaris aangesteld om de boel te regelen. Hij heeft ons mijn broers en ik onterft en zodoende noemen wij legatarissen. De notaris heeft nu een voorstel gedaan om een voorschot te betalen omdat de erfbelasting nog even op zich laat wachten. En ik weet niet wie de vraag gesteld heeft? Maar toen kwam ter spraken hoeveel de notaris eigenlijk kost en die kost tot nu toe 30000 euro voor 58 uur. En toen is er een vader van de erfgenamen omdat de erfgenamen minderjarige kinderen zijn, een beetje geflipt op de mail. En toen is mijn oudere broer in de discussie gestapt en is de erfgenamen gaan aansturen om dit aanbod te accepteren en vroeg aan ons allemaal openheid van wat we deden. En toen heb ik aangegeven dat hij op deze manier niet om de notaris kan werken en ik niet zeg wat ik doe of hoe ik erover denk. Ik heb het aanbod inmiddels wel aanvaard hoor, de notaris heeft al de mogelijke erfbelasting eraf gehaald en een ruime marge van 30000 euro aan de kant gezet. Dus ik denk, waar zemel je over grote broer? Nu de erfgenamen dwingen om ook oké te gaan met het aanbod? Dat kan en mag jij niet doen want daar gaat de notaris over. Wat ik niet gezegd heb, is dat toen ik hoorde dat ik onterft was, ik van niets uitging en me meer zorgen maakte over schulden dan iets ontvangen. En die schulden komen er niet dus ik ben er in mee gegaan om juist niet moeilijk te doen. Dus het maakt me eigenlijk niks uit of iedereen blijft steggelen met de notaris over haar loon, elk jaar kost dat dus 30000 euro nou ja als onze pa dat graag wilde dan is dat ook prima voor mij. Dan heeft uiteindelijk niemand niks. Ook heel erg prima! Hoewel ik goed geholpen zou zijn met wat nu uitgekeerd zou worden. Is en blijft het geld van mijn pa dus hij mag het uitgeven zoals hij zelf wil. Ik snap er dus geen snars van dat mijn broer zich er overduidelijk wel zo druk over maakt? Ik laat het gewoon los, en ik zie wel. Als ik het verdien dan verdien ik het en zo niet dan ook goed. Ik heb niet zoveel zin om mezelf zo druk te maken over geld.

Hmmm, het is eigenlijk om te janken maar ik heb compleet de slappe lach ervan gekregen. Dat is toch spanningsregulatie denk ik dan. Ik kreeg zojuist via de mail te horen van mijn oudste broer dat ik de moeite niet waard ben en geen stuiver verdien. Pfff, de afwikkeling van de erfenis van onze pa maakt mijn broer dus boos en gemeen ook nog. Alleen maar omdat ik het legaat dus durf te accepteren. Toch haal ik er iets waardevols uit, vroeger voelde ik me nutteloos en waardeloos en had die opmerking mij bevestigd in mijn toch al negatieve gedachten over mezelf, maar nu kan ik er dus om lachen en zie ik het meer als een stukje frustratie van hem zelf. Natuurlijk raakt het me wel maar anderzijds haalt het me niet onderuit. En dat betekend dus dat ik niet meer zo depressief ben als vroeger. En dat stemt me vrolijk. En ook dat ik mezelf dus wel de moeite waard vind. Moest het wel even delen, want het blijft een beetje gek om zoiets te horen krijgen van de broer waarmee ik een deel van ons leven 2 handen op 1 buik was en me dit nu toewenst. Maar ach zo is het leven, ik heb me een keer niet voor zijn karretje laten spannen en dat maakt iemand dan zo boos en gemeen. Het enige wat ik niet snap en waarschijnlijk nooit zal begrijpen, is dat we alle 3 (ja ik heb nog een broer) altijd afgesproken hebben dat we nooit zouden vechten als onze ouders dood zouden gaan. En juist hij, doet nu boos. En mijn andere broer en ik niet, alleen we staan wel op onze strepen wat betreft onze veiligheid qua accepteren en ja dan doen we niet heel erg meteen wat onze grote broer zou willen. Ach misschien weet ik het allang, we dansen niet meer zijn pijpen en daar zal hij wel gefrustreerd over zijn. En anders snap ik er helemaal geen snars meer van en hoef ik het ook niet te snappen. Ik vind mijn oudste broer gewoon een beetje sneu en verder is het voor mij helemaal oké om nooit niks meer van hem te horen en gelukkig zit dat er rap aan te komen als de erfenis afgewikkeld is en uitbetaald. Fijne zonnige middag nog!

Ze heeft alweer iets laten weten, sorry voor mijn drukte.

Ik kom hier omdat ik Blackster haar nickname Blacky niet meer kan bereiken. En ik haar hier ontmoet heb en misschien oudgediende die meelezen wat meer weten over haar welzijn? I Blackster, we maakte elkaar en braken elkaar op dit forum maar zijn hiernaast altijd vrienden gebleven. Alleen hoor ik nu niks van haar en haar vrouw ook niet meer dus ik maak me zorgen over mijn vriendin en de extra vriendin die ik erbij kreeg bij hun trouwen. Als iemand iets weet hoe het met hen gaat zou je me dat alsjeblieft kunnen laten weten?

Ja @Claudius maar geen ziekte van lyme gelukkig!

Het gips is eraf nu en er vielen nog 2 teken uit, dus dat kriebel gevoel wat ik had was blijkbaar niet helemaal een psychische reactie. Ik ben blij dat het eraf is, maar voel mezelf nog niet helemaal bevrijdt. Want ik mag mijn hand niet wassen de komende dagen omdat mijn huid dan los zou kunnen laten. Voor mij klinkt dat eng. Enfin ik voel me nu heel kwetsbaar met nog een extra handicap namelijk geen water. Verder voelt mijn hand nu hetzelfde als toen ik bij de dokter kwam dus ik vraag me af wat voor nut dat gips heeft gehad?

Was niet helemaal duidelijk voor mij, dankjewel voor je duidelijkheid lady jane. Qua anoniem is het dan wat simpeler en ik ben er nog steeds enthousiast over en adviseer dit mensen nog steeds. Thanks voor je openheid Lady Jane. En verder wil ik het hier als tip loslaten en hoop ik dat andere mensen er net zoveel aan hebben als ik (zei de gek)

Hihi, mijn Nederlandse beltegoed is op dus misschien kom ik terug met de chat als mijn hand uit het gips is. Maar dan zal je me toch doorverwijzen of aangeven in het gesprek dat we elkaar kennen? Ik heb daar alle vertrouwen in en vind dit een leuke en grappige samenloop.

Claudius, ik heb geen idee. Dan mag ik je toch doorverwijzen naar Lady jane. Die doet dat of heeft dat gedaan dus weet van de insite meer. Wel weer heel grappig en tof dat je dit werk doet lady jane , dat is denk ik nog meer beroep doen op je incasseringsvermogen dan bij de 113 hulplijn. Mensen komen echt met van alles in het gesprek en mag je dan juist serieus op reageren. Ik zou dat ook ooit eens willen doen, maar voorlopig ben ik de gebruiker. En ben er dus echt heel enthousiast erover zodoende dat ik het deelde. Voel je gewoon niet geremd om je verhalen soms te delen met complete vreemden.

Is ook Tante Bollewops Hihi, ik voelde me ook aangesproken door Sprietje, maar het lijkt ook wel op Spruitje of Sproetje toch?

Ik bel bewust omdat sommige dingen die ik meemaak te gek zijn voor woorden en ik teveel verdacht ben geweest van dronken schrijven. Met mijn nuchtere stem en eerst vertellen dat ik met een gek verhaal kom haalt alle onzekerheid die er bij mij bestaat weg en dan kan ik het gewoon met vreemde delen. Fijn dat het er is dus. En wil ik jullie zeker niet onthouden.

Ik moet soms mijn verhaal kwijt en na de nodige feedback die ik gehad heb van mensen hier omdat mijn onderwerpen niet altijd alcohol gerelateerd zijn ben ik ook een andere uitlaatklep gaan zoeken. Omdat ik soms toch wel heel defensief reageer op de feedback die ik hier krijg. En eigenlijk vind ik dat jammer dat ik dan zo reageer omdat ik diep van binnen weet dat juist als iemand zijn of haar irritaties tegenover jou schrijven geen persoonlijke aanval is. Maar een teken is van betrokkenheid in een nader te bepalen vorm. Ik wilde er iets mee doen dus. Maar binnen mijn mogelijkheden zat te chatten bij de 113 lijn of hier mijn verhalen te deponeren. Dankzij de 113 hulplijn waar ik echt niet meer thuis hoor, heb ik kennis mogen maken met de luisterlijn. Ik chat er niet mee, maar ik bel ze gewoon. En ik mag zeggen ik heb daar mooie gesprekken gehad. Waardoor ik niet alle shit van wat ik meemaak hier drop. Zodoende dat ik het als tip hier neer wil zetten. De Luisterlijn | 24/7 een luisterend oor | 088 0767 000