Klaske

Wat mooi om te lezen Smaragd. En fijn dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden, het gaat er toch hoofdzakelijk om dat je een fijn stabiel leven hebt!

Ondertussen gesprek gehad bij verslavingszorg, na een half jaar onderzoeken. Heb bovenstaand verhaal ook even meegenomen, kan klein onderdeel zijn van vermoeidheid. Ze sturen me waarschijnlijk door naar een traumabehandelcentrum, waar ik volgens hun beter geholpen kan worden. Hopelijk brengt het me een stuk verder weer, want ik doe nog zo hard mijn best om patronen te ontdekken en er zelf mee aan de slag te gaan, maar op de een of andere manier blijf ik vastzitten in piekeren, onzeker zijn, vervreemding van mezelf, dat soort zaken.

Eventjes op mijn eigen draadje. Ik las op een ander draadje iets over alcoholgebruik en een hogere bloeddruk. Nu is het zo dat ik 8 maanden nuchter ben, en voel me nog steeds snel moe en lusteloos. Heb me een jaar geleden laten testen op van alles, waaronder bloeddruk, en die was toe extreem laag. Ik schaam me eigenlijk om het te zeggen hier, maar toen ik nog dronk voelde ik me, buiten de katers om, beter en energieker. Heb nooit een verband hierin gelegt, maar het zou dus kunnen dat mijn bloeddruk hoger was toen ik nog dronk. Heb tot nu toe gedacht dat het psychisch moest zijn, en ben nog steeds aan de slag met mezelf.... Zou het kunnen dat zoute dropjes beter helpen dan psychologen?

En welkom natuurlijk!

Nu begrijp ik mijn gebrek aan energie en vermoeidheid! Heb van mezelf een zeer lage bloeddruk, en toen ik nog dronk had ik over het algemeen meer energie dan nu. En toch al 8 maanden nuchter, dan zou het toch beter moeten gaan.... Moet me toch eens bezig gaan houden met die bloeddruk denk ik...

Coke (en andere drugs) is goed voor een mens?! Ehm, ik zou eens mensen leren kennen op een NA-meeting. Mensen die er bijna aan dood zijn gegaan, ga daar eens mee praten. Wat je doet moet je zelf weten hoor, ben hier niet veroordelend over en ik heb vrienden die af en toe ook gebruiken. Maar ga niet vertellen dat drugs goed doen, het is net zo erg als alcohol.

Thanks allemaal, doet me wel goed!! En harde werker.... zit nog steeds in de ziektewet, dus tijd voor mezelf om hieraan te werken. Vanmorgen had ik wel moeite om niet in de welbekende dip te raken, merk dat ik wel erg goed ben in doemdenken. Mijn langste relatie was er een van 4 maanden, en ik ben al 39. Twijfel wat dat betreft heel erg aan mezelf. Dat is ook weer een trigger, 'als het toch niet lukt dan weer een relatie met het gif'. Geen oplossing, ik weet het nu. Maar wel moeilijk!

Yep! En NA, CA, ACA, maakt niet zoveel uit. Wanneer ik vooral vrienden hebben die niks drinken of gebruiken en dit begrijpen, dan geeft dat mij veel veiligheid en is de drempel een stuk hoger om toch terug te vallen.

En vaak weet ik ook niet wat ik zou moeten schrijven hier trouwens, en dat ervaar ik ook regelmatig in het echte leven. Ik ben niet zo'n gemakkelijke prater in het begin. Bij mensen die ik helemaal vertrouw en volledig mezelf durf te zijn is het de andere kant op, dan ben ik af en toe zo'n ratelkip. Een beetje balans hierin is in ontwikkeling

Tja.... moeilijk uit te leggen, die sociale angst. Afgelopen zomer was het vooral een gevoel van eenzaamheid waar ik tegenaan liep, wanhopig op zoek naar nieuwe contacten, maar in combinatie met angst werkt dat zeker niet. Op een gegeven moment besloot ik voor mezelf dat ik het voor mezelf zo fijn mogelijk wou hebben, en van daaruit op zoek naar nieuwe contacten. Dat werkt natuurlijk een stuk relaxter. Ik ben vrijgezel, en vind het belangrijk om een goed sociaal netwerk te hebben. Anders red ik het niet. Omdat ik heel erg in real life aan het leren ben, dus op de meetings, uit mijn schulp kruipen, met mensen afspreken die ik daar leer kennen, goed voor mezelf zorgen, schrijf ik ook minder op het forum en lees ik vooral. Anders ben ik er zoveel mee bezig dat mijn leven nergens anders meer uit bestaat, dat werkt natuurlijk ook niet. Misschien dat als ik weer volledig aan het werk ben dat ik dan weer meer hier ga schrijven, omdat dit altijd kan wanneer het mij uitkomt.

Heej @knakker!! Lief dat je aan me denkt! Tja, wat zal ik er van zeggen. Ups en downs, maar.... al 5 maanden nuchter. Wel een hoop dingen waar ik nog steeds tegen aan loop. Eenzaamheid, sociale angst (wat wel minder word), afhankelijk opstellen bij vriendschappen, dus verlatingsangst. Maar ik ben er mee aan het oefenen, en leg de lat ook niet meer zo hoog gelukkig. Ik lees ook nog regelmatig mee hier, maar ik leer meer van anderen dan dat ik zelf iets vertel.

Nee ik heb idd het werkboek van de NA @Lente. En de supportgroep is ooit een initiatief geweest van Novadic. Volgens mij hebben ze dat ook alleen hier. Das meer een praatgroep. Begint met een rondje week, de voorleesteksten en rituelen zijn er niet, dus meer tijd om gewoon te praten. Er mag ook gereageert worden, door iedereen in de groep. Hier in de buurt zijn best veel meetings, maar omdat ik nu tijd heb ga ik ook naar meetings in andere plaatsen. Gewoon om mensen te leren kennen en daarin te oefenen. De meeste meetings zijn trouwens wel 's avonds.

Ja ik doe ook AA, heb een sponsor, 12 stappenwerkboek, maar ik doe het met dat laatste heeeeeeeeeeel rustig aan nu. Vanmorgen naar een supportgroep geweest, vind ik fijner omdat je feedback krijgt. Ik wil dichter bij mezelf komen. Mag meer in mijn kracht komen, in plaats van in die onzekerheid blijven hangen. Want wat maak ik me toch druk, om alles wat ik wil zeggen en vertellen, of het allemaal wel goed en oke is wat ik zeg. Zeur ik niet? Mopper ik niet teveel? Ben ik negatief? Is het wel interessant genoeg wat ik vertel? Wat moet ik eigenlijk uberhaupt vertellen? Naja.... dat soort dingen dus...

Thanks! Te horen krijgen dat ik het goed doe, ook al voelt het niet zo. Doet me wel wat. Dan voel ik me rot, ondertussen 'weet' ik dat dat er allemaal bij hoort, en dat het mag. Maar dat gevoel dat ik het dan niet goed doe omdat ik me rot voel, dat is dus zelfafwijzing. Ben nu opnieuw begonnen in het boek van Jan Geurtz, verslaafd aan liefde. En dit keer rustig aan lezen, echt tot me door laten dringen en ervaren in de praktijk. Me er proberen bewust van te maken, is al een hele klus. Heb jarenlang alles op de automatische piloot gedaan, het mag anders...

Zag het aantal pagina's, was begonnen, en heb het opgegeven . Maar jouw verhaal is wel een mooi proces! Complimentje!!