CPAS

Ho ho, lees goed: 4 jaar geleden begonnen met vechten tegen de drank. Pas 11 april 2007 is het me gelukt om de knop om te zetten en te stoppen met drinken. En voor mij blijft die datum staan, want sindsdien leef ik weer. Waarom ik me aan de datum van 11 april 2007 hou en blijf houden ondanks mijn gevaarlijke slippartij in december, kun je lezen in mijn bericht van vorige week op het mijlpalendraadje.

De schaamte ben ik toch wel voorbij, die heb ik opzij gezet, want schaamte is iets waar niemand wat mee kan. Ik niet en mijn omgeving niet. Schaamte is stilstand, is bij de pakken neerzitten. Met de schuldgevoelens ben ik ook aardig aan het afrekenen. Hoe schuldig ben ik? Mijn normale drankgebruik is vrij plotseling omgeslagen in een verslaving die steeds erger werd. Mijn man zag het gebeuren, maar dacht dat het wel over zou gaan en deed of zei dus niks. Zelf had ik het ook te laat door en door schaamtegevoel ging ik mijn gebruik 'verbergen' en dus verergeren. Toen was ik zover dat ik wat alcohol aanging niet meer voor rede vatbaar was. Ik ben dus nog altijd ontieglijk blij dat mijn vriendin daar doorheen heeft weten te prikken. Over een maand is dat vier jaar geleden. Dik twee jaar vechten met mezelf tegen de drank in een periode dat me veel tegenzat, dan een jaar waarin ik lichamelijk kon herstellen. Niet helemaal, want ik ben wel ouder geworden en de kwaaltjes en kwalen die ik kreeg weet ik aan het drinken, dus dronk ze dus maar weg. Tegen de omgeving zei ik dat het de overgang was die de klachten veroorzaakte. Inmiddels ben ik ook al een jaar bezig met geestelijk herstel. Een buurtgenote die in het psychiatrische circuit werkzaam is, zei me onlangs dat de Amerikanen een (zware) depressie een geschenk noemen. Er over nadenkend kwam ik eigenlijk ook wel een beetje tot die conclusie. Ik word geen beter mens door mezelf en mijn denkprocessen te leren kennen, maar die inzichten geven me wel de mogelijkheid om met de goeie handvatten deze processen positief te beïnvloeden. Het blijft wel moeilijk en ik zal nog veel moeten werken aan mezelf. Ondertussen zorgen mijn emoties weer eventjes voor een overstroming van mijn traanbuizen. Dat mag en en passant worden die goed doorgespoeld, weet ik dat ze niet verstopt zitten en worden mijn ogen gewassen.

Er bestaan gewoonweg veel verschillen tussen mannen en vrouwen wat betreft lichaam en hersenen.

Slaap lekker, Houtje. Je bent een goeie moeder. Wat wordt de kinderen toch steeds een hoop cito-stress aangepraat.

An, Ik denk ook dat het een met het ander samenhangt. Niet weten wat er met me aan de hand is, maakt me een beetje ongerust en dus ook onrustig. Dinsdag mag ik naar de huisarts. Loslaten tot die tijd, het ergste lijk ik gehad te hebben. Jammer, Rapilos en Marjo, maar ik ga er van uit dat schokkende dingen jullie wel zouden zijn bijgebleven. Die zijn er dus kennelijk niet geweest dit weekeinde en dat vind ik goed.

Plaats ik een bericht en loopt mijn pc vast Nou, ik ben weer ingelogd. Kan iemand mij een samenvatting geven van de hoogtepunten van gisteren en vandaag?

Na 42 uur radiostilte van deze kant, dacht ik me maar eens te melden. Ik heb niet stilgezeten en heb geen tijd gehad voor het forum en eerlijk gezegd ook geen zin in de computer. Mijn gedachten waren gisteren weer een beetje op hol geslagen en die heb ik dan maar omgeleid naar doe-dingetjes. Zelfs mijn dochter zei dat ik niet zo moest hyperen. Ik was aan het stuiteren, net een kangoeroe op een trampoline. Misschien had dat wel te maken met de grote temperatuurschommelingen. Op en neer van net 35 naar 36,7 en weer terug. Vandaag is die wat stabieler en aan de goeie kant en ik ook.

OK jullie ook allemaal welterusten. Ik duik onder het dek.

Marcus, Ja, 't zijn niet de makkelijkste stappen, die eerste van een serie. Bekijk het dag per dag en wees lief en aardig voor jezelf, want aan iemand van wie je houdt, zou je toch geen drank geven. Slaap lekker. Er komen nog meer confrontaties, maar je zult mettertijd merken dat die je naar je eigen IK terugbrengen en steeds verder van die 'stroman van de alcohol'.

Nog even de groeten aan een aantal mensen die ik vandaag niet gelezen heb, o.a. Houtje, Gem, Joann, Trees, Kaia, Spud, Blacky, Haddock, Soothe, Anna, BamBam, Francesca en nog veel meer.

quote: Originally posted by: Rosan Gelukkig is ie uitgevonden.....de kater......die je onherroepelijk straft.........ik hem hem weer ontvangen en schaam me diep. Geen vrolijk begin van de dag, wel realiteit. Hopelijk zijn jullie wijzer vandaag, vast en zeker....... Rosan, Dit bericht van je heeft me zowat de hele dag achtervolgt. De gedachtengang doet mij zo echt veel aan zelfbestraffing denken. De kater die je onherroepelijk straft. Ik heb eigenlijk nooit een kater gehad, omdat ik veel water dronk bij het zuipen. Alcohol werkt vochtonttrekkend en dat is de oorzaak van de kater: gebrek aan vocht in de hersenen. Een kater is dan ook alleen op te lossen in water, het asperientje of paracetamolletje erbij halen niet zoveel uit. Maar het gaat me niet zo zeer om de kater die je had, maar ik proef eigenlijk enthousiasme in je schrijven. Zo blij met die kater. Je straf zit erop dus je kunt weer met een schone lei verder. Verder wat? Ik ben trouwens niet gestopt met drinken vanwege mijn kinderen of man, maar puur en alleen voor mezelf. Als het vanwege mijn kinderen en man was geweest, had ik eerder moeten aangeven dat ik de combi perfecte moeder, perfecte echtgenote, perfecte zelfstudente en perfecte secretaresse niet aankon en was ik niet gaan drinken om op die manier 'rust en ontspanning' te vinden terwijl ik maar doordraafde. 't Is natuurlijk wel leuk meegenomen dat mijn kinderen en man en de rest van mijn omgeving ook profiteren van mijn nuchterheid. Maar vooral profiteren ze van het feit dat ik nu mijn grenzen aangeef (gaat nog moeizaam) en mijn wensen kenbaar maak (gaat nog moeizamer) naar hen toe, maar ook naar mijzelf toe. En ook ik profiteer daar veel van. Ik leer nu dat ik goed ben zoals ik ben. Adam, Ik hou heel veel van mijn kinderen en heb er zowat alles voor over, maar ik moet zeggen dat ik zonder kinderen misschien wel meer tevreden was geweest met mezelf. Mijn man wilde dolgraag een kind. Voor mij hoefde het niet zo. Ik heb er lang over nagedacht of ik het wel aan zou kunnen om moeder te zijn. Toen ik besloot dat ik het wel zou kunnen, heb ik gezegd: twee kinderen. Maar dat mijn leven 'mislukt is', ligt niet in het moederschap, maar wel in het feit dat ik zo overtuigd was van de maakbaarheid van mijn leven. Ik had het helemaal uitgestippeld Safi, Ik kan me jou niet voorstellen als een buikdanseres. Wel als een slangenvrouw. Albert, Knap zoals je dat reeds geschonken glas hebt afgewimpeld! Van de verslavingsarts moest ik tot een jaar na het laatste glas thiamine slikken 50mg per dag. Thiamine is vitamine B1. Een potje multivitamine is dus niet genoeg voor de alcoholist, want al zit daar 100% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid in, de alcoholist heeft minstens 50 x zoveel nodig om te kunnen herstellen. En dat gaat met name om het herstel van hersenfuncties en lever. Water, Bij mij was het ook het besef dat de alcohol de regie over mijn leven had overgenomen wat mij ertoe bracht om ermee te kappen. Marjo, Op oorlogspad? Je hebt dat deel van je leven achter je. Je hoeft daar niet meer tegen te vechten. Nu kun je eindelijk aan de toekomst gaan werken. Nee, een scheiding is niet leuk en kost hoe dan ook geld. Maar ik dacht toch te begrijpen dat jij en Klaas er geen ruzie- of vechtscheiding van gaan maken. Dan zijn de kosten nog wel te overzien. En btw ik was een hard werkende, wel liefde schenkende, maar te weinig aandacht schenkende alcoholist. Alcoholist maakt niet per definitie slecht. Het leven verwacht niets van jou. Laat los die drang om je leven uit te stippelen alsof je de tafel dekt voor een feest. Het loopt toch altijd anders dan je gepland hebt. Je ontkomt natuurlijk niet aan het plannen van e.e.a., maar probeer zoveel mogelijk bij de dag te leven, net zoals met niet drinken. Het leven dag per dag leven en het over je heen laten komen. Sinds ik dat ben gaan doen een week of 6 geleden, voel ik mezelf echt steeds beter in mijn vel zitten. Wingchun, Joske, Je hebt gelijk. Een terugval kan zijn nut hebben, als je er maar van leert om een nieuwe te voorkomen. An, Mijn moeder en grootmoeder hebben ook steeds hard geroepen dat mijn vader en grootvader en zij zelf zo hard gewerkt hebben om ons een goede start in het leven te geven. Dat is ook zo, we zijn goed gevoed, verzorgd en hebben we overwegend naar eigen dunken onze school mogen kiezen (helaas hebben ze daarbij wel altijd de schooladviezen zonder meer geslikt). We hadden mogen doorstuderen. Alleen hebben ze mij een gevoel gegeven dat ik een enorme schuld tegenover hen had door hun gehamer op hoe veel ze wel voor ons overhadden. Nu, eindelijk door al dat getherapie, ben ik erachter dat ook zij steeds uit waren op erkenning en waardering. Gebrek aan onvoorwaardelijke liefde is a.h.w. erfelijk. Ik hoop dat ik het 'beter' heb gedaan dan mijn ouders. Juicy, Die HALT is o, zo waar. De A en de T zijn erg van toepassing op mij. Break, Ik bleef ook menigmaal thuis vanwege het drinken. Ik ging niet mee naar pretparken, uitjes, familievisite. Meestal voelde ik me maar ziek, zo kon ik ongehinderd drinken. Toen ik gestopt was met drinken ben ik ook de eerste maanden thuisgebleven van verjaardagsvisites en allerlei feestjes, maar dat was dan om niet in de verleiding te komen. Thuis was veilig. Een dubbeltje kan twee kanten op vallen. Albertina, Orleando, Inmiddels sta je dus 3 maanden droog. Krijg je nu niet stilaan het gevoel van : ik hoef gelukkig niet te drinken. Even een slingertje: :camera::clock::light: . Blijf maar lekker aan de Refusal. Voorlopig slik ik nog met je mee. Antonia, Ik hoor dolgraag iemand zeggen dat het goed gaat. Vie, Ik hoop echt dat je zorgverzekeraar de operatie gaat toestaan. Het weer horen zal zeker in het begin niet altijd even prettig zijn, maar dat went snel genoeg. Fish, Safi, Een graadje of 25 en veel schaduw. Ruimte om te wandelen en mogelijkheden om cultuur te snuiven. Jammer dat de (sub)tropen zo ver weg zijn. Ik heb geen zin in een vliegreis. Har, Kirky, Woman, Toch moet je altijd alert blijven. Ik tenminste wel. Op situaties waarin je van te voren weet dat je met alcohol gaat geconfronteerd worden kun je voorbereiden en die vormen naarmate de tijd verstrijk ook steeds minder problemen. Het zijn echter de onverwachte dingen - dat kan een gedachte zijn, een licht gevoel van onbehagen of wat dan ook waardoor je minder alert wordt - die gevaar opleveren voor terugvallen in oud en automatisch drankgedrag. Onderhoud dus goed je alarminstallatie. Ik zie alcohol niet meer als beloning, maar voor wat het voor mij als gevolg kan hebben en dat is dus geen beloning. Pippi, Rudy, 36gr is niet erg, maar ik ging onder de 35,5 en dat is niet goed. Ik hoop dat je vrouw snel herstelt. JanJoris, Vasthouden dat gevoel! Tapas, Niet jezelf voorbijdraven! Pas op de plaats! Rust! Zo, ik heb heel lang over dit bericht gedaan.

Ik zit nu op 36,6, eindelijk een normale temperatuur. Nu nog een paar tienden erbij en ik ben blij.

Man gaat nu naar de snackbar. Dus ik ben er even echt van tussen. Eet smakelijk.

Zo, ik ben even buiten geweest. Cartridges voor mijn printer gehaald, dat was ik haast vergeten. Toch wonderbaarlijk. Voor vertrek was ik 36,5 en nu 36,1. Letterlijk afgekoeld, maar al met al blijf ik vandaag wel boven de 36.

Hoi hoi, Slofje is net een kwartier weg. We hebben veel gepraat en gekletst. Serieuze zaken, alledaagse zaken, leuke dingen, haar kapotte laptop, alles is zo een beetje ter sprake gekomen. Ook de hulpverlening en (de kracht van) het forum. Als ik geweten had dat er hier groeten voor haar klaarstonden, had ik ze doorgegeven, maar ze weet van jullie betrokkenheid. Nu ga ik maar eens bedenken wat ik verder ga doen vandaag. Mijn temperatuur lijkt nu iets op te lopen en dat is goed.

Goeie morgen, Vrijdag, mijn vrije dag, is aangebroken. Ontbijt zit er in, nu de koffie nog. Straks maar eens de keuken een poetsbeurtje geven en daarna wat vegen. Vanmiddag Slofje op de koffie om lekker wat te praten en te lachen. Nog geen idee hoe daarna de rest invul. Klusjes genoeg, dus ik heb de keuze. Het wordt tijd voor een vakantietje met ons tweetjes. De kinderen kunnen wel voor zichzelf en de katten zorgen. Waar zou ik graag naar toe willen? Ergens waar het warm is . Droom, droom, droom. Vandaag mag alles, alleen die eerste laten staan is genoeg.

Rechterpink en rechterwijsvinger en vorige week vrijdag deed voor het eerst mijn tweede teen van rechts geteld aan de rechtervoet mee. Maar ik ga nu naar bed. Morgen is er weer een dag. En in bed onder het dek tegen mannie aan is lekker warm.

Mijn computer heeft ineens een gebrek aan geheugenruimte? Windows toch! Ik was net een aantal programma's aan het sluiten. Probeer Windows niet te volgen.

quote: Originally posted by: Mieke @ Corinne, ik vroeg het je omdat die naam me zo bekend voorkwam en wilde zeker weten of ik het goed had. Mij dochter van 25 heeft dat ook en daardoor word ze nu extra gecontroleerd vanwege haar zwangerschap. Een hele vervelende aandoening met name als het koud is. Hier kun je niets aan doen alleen stoppen met roken en dat heeft mijn dochter gedaan en het helpt haar wel. Sterkte ermee Met 25 al ingezet. Dan hoop ik dat ze zich goed in acht blijft nemen. En heel goed dat ze gestopt is met roken (alleen al voor de baby!).

Haddock, Je praat in raadselen. Verklaar U nader, Kapiteintje!

Wat is Seinfeld toch????

Mieke, De ziekte of het syndroom van Raynaud is het hebben van nauwe bloedvaten. Op een gegeven moment gaat zich dat uiten. Doordat er zo weinig bloed door de nauwe vaten van vingers en tenen stroomt, gaan de zenuwuiteinden (weet niet of ik precies goed zeg, ik ben geen neuroloog) signalen naar de hersenen geven dat die vaten wel kunnen afgesloten worden. Dat uit zich dan in 'dooie' vingers. De doorbloeding stopt en de de vinger of teen wordt lijkbleek. Als dat veel gebeurt of lang duurt, sterft weefsel af. Er kunnen ook wondjes ontstaan die slecht genezen. Als niks ondernomen wordt, zal alles stukje bij beetje afsterven en geamputeerd moeten worden. Maar eerst krijg je natuurlijk dat je steeds minder kunt doen en dat je veel pijn zult krijgen. Ik heb de pech dat het zich nu op mijn 48ste (vorig jaar) heeft gemanifesteerd. Bij mijn moeder is het een paar jaar geleden begonnen (zij is nu 70). Over enkele jaren zit ik aan de vaatverwijdende middelen. Maar dat is me nu bekend en het eerste wat dan ook op mijn verlanglijst staat als ik weer goed in mijn vel zit, is stoppen met roken. Nu zit ik eerlijk gezegd meer in mijn maag met mijn ondertemperatuur en dat dat wellicht met mijn schildklier samenhangt. Maar we zien wel. Dinsdag naar de huisarts en die zal me wel naar onderzoeken sturen. Ik wil me er geen zorgen over maken, ik slaap al slecht genoeg. En ik ben ook niet zielig.

En van de Raynaud heb ik niet zoveel last.

quote: Originally posted by: FishermansFriend Corinne, ik zat ff te zoeken op internet over die Reynoud en ik zag: Sommige patiënten hebben baat bij bindweefselmassage die het zenuwstelsel beïnvloedt. De massage heeft een positief effect op de doorbloeding en ontspanning van de bloedvaten. Lekker laten masseren dus!!! Dat is me dus ten zeerste afgeraden! Handen en voeten warm houden en in beweging.

quote: Originally posted by: Mieke Ah Knuffie lieverd hoe is het? Met MR Right nog heel erg goed Bijna 2 jaar verkering alweer en we hebben het heerlijk. Met Tommie de kat ook alles goed. Lekker ding is het. Meissie fijn om iets van je te horen. Denk vaak aan je. Dikke knus Wie is het lekkerste ding? Tommy of Mr. Right? pssst : dit is een strikvraag!