CPAS

Dank je, Moesje, ik wens je een goede nachtrust toe. Zelf ga ik ook zo naar bed, moet morgen vroeg op.

Marieke, Vorig jaar april kwam ik vrij van de medicatie en bijna vrij van de RW. In de vakantie een biertje en een wijntje, gezellig. Maar het vervoer en de thuisvluchten gingen goed tot Heathrow (paniektoestand wegens terrorismedreiging was net begonnen 11 aug.). Mochten we eindelijk landen, kom je in die idiotie terecht. We zijn op Schiphol geraakt, maar de bagage niet. Kun je weer aangifte gaan doen. En ik was al zo gammel. Toch thuis geraakt na 44 uur gereis. Een grotere valkuil bestaat niet. Ik heb gelijk een fles geopend en binnen de kortste keren soldaat gemaakt. En daarna is het niet meer goed gekomen. In die ca. 3 maanden dat ik niet dronk, heb ik ook vele euro's uitgespaard. Ik hoop dat je dit weekeinde een hele mooie, met een zuivere klank accordeon vindt.

ja, dank je. :$

Marieke, Vandaag hou ik droog. Morgen bij de huisarts wil ik een van die aversiemiddelen. Dan hoef ik niet eens te overwegen of ik mij laat verleiden. Ik denk dat het me dan makkelijker zal vallen. 'k Hoop alleen, dat ik daarop geen heftige reacties vertoon. Veel medicijnen verdraag ik nl. niet goed. Jullie (de forumleden) hebben mij ervan overtuigd dat het wellicht makkelijker is voor mij om meteen te stoppen en niet eerst aan te modderen met minderen. Zo, dat worden nog spannende dagen voor me. Deze dag kan niet meer stuk (ook al dankzij jullie).

Welterusten Anna,

Marion, Ik heb helemaal geen kater. Heb ik eerlijk gezegd nooit gehad, maar dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat ik los van de RW, dagelijks minstens 1,5 l water drink. Ik drink (dronk is nog te vroeg) de hele week door 1 à 2 flessen per dag (van 's middags tot 's avonds). Resultaat, zo moe dat ik altijd een dutje moest doen na het avondeten, een val van de trap 's morgensvroeg - ws. was dat een epileptisch insult, nergens zin in, apatisch zijn, af en toe transpireren of het steenkoud hebben (kan ook zijn i.v.m. de overgang, dat was gewoon al aan het minder worden tijdens mijn gebruik), trillen en beven, neerslachtigheid, noem maar op. Nu ben ik dus niet moe en zal toch goed slapen vannacht.

Charlie, Ze zeggen wel eens dat werken gezond is, dus ga maar lekker gezond doen, en word er niet te moe van. Ik wens je een rustige nachtdienst toe.

Nou, Marion, Dat is niet best, he, zolang wachten om te gaan. Ik wens je wel een spoedig herstel toe. Tot nu toe ben ik weer droog gebleven vandaag.

Anjo, Dat is slecht nieuws. Toch mooi dat jij hem kunt bijstaan, vindt hij vast heel fijn. Sterkte.

Nee Marieke, ik zou vandaag een afspraak maken. Daarvoor was het gisteren te laat. En ik ben blij dat mijn vriendin meegaat. Ik moet nu nog een waslijst met vragen gaan opstellen.

Ariel, Sterkte morgen. En tegen incontinentie heeft men tegenwoordig meer middelen dan luiers. Fysiotherapie, operatief ingrijpen zijn er een paar van. Het beste.

Hoi, Ik duik zo de keuken in (mijn gevarenzone, maar er is niks in huis). Tot na het eten, misschien kom ik tussendoor nog even piepen.

Hoi Marieke, Ik heb voor morgen een afspraak met de huisarts geregeld, een dubbele, want het zal wel een heel gesprek worden. Mijn vriendin gaat ook mee, ter ondersteuning. Verder heb ik het vandaag kunnen vermijden om wijn te kopen. Dat kost ook iedere keer moeite om die lonkende flessen voorbij te gaan. En dat stoppen met roken, dat heb ik maar even geparkeerd. Eerst maar die alco aanpakken.

He Charlie, Ik snap em in ene wat je "vergoelijkt" (ik noem het liever vergeet, maar in wezen idem) onder invloed bedoel je natuurlijk. Ja, ik ben niet helder meer, ik ga ook zo naar bed. Dat wordt ws. slecht slapen en dromen. De flessen zijn wel leeg nu, en mijn geweten verdronken.

Nu ik het er vanavond met mijn huisgenoten over gehad heb, snappen ze er wat meer van. Ze hebben beloofd me een beetje aan te moedigen en niet meer meteen met reprimandes aan te komen. Toen ze dat zeiden, kon ik wel janken. Waarom heb ik dat niet eerder gedaan, met ze praten. Puur uit schaamte over mijn eigen gedrag, denk ik. Ach wat kan een mens toch dom zijn... En nu na 2 flessen RW ben ik niet fris meer, en toch moet ik morgen tijdig op voor een gevulde dag. En ik moet ook nog naar een winkel waar ze verkopen. Zal een omweg in de winkel moeten nemen. Ik heb vandaag maar weer eens bewezen dat trouw aan jezelf zijn, moeilijk is. Ik ben vergeten dat bordje uit mijn oude kamer mee te nemen uit mijn ouderlijk huis: Morgen gaat het beter (mijn invulling: morgen gaat het beter met niet drinken). Een bordje dat ik voor me moet hangen/houden. Ik schrijf het maar even op een plakpapiertje.

Marion, Ik moet eerst maar weer eens 10 dagen zien te halen. Dus hou a.j.b. vol. Vind jezelf zielig, maar laat je door mijn val na amper 2 dagen niet meesleuren. Ik wil me zo veel mogelijk aan jou en de anderen kunnen optrekken. (Voel je niet verplicht aan mij, maar wel aan jezelf). apropos. Ervaring doe ik genoeg op, maar leren van mijn fouten, lukt nog niet zo best, kennelijk. En doorzettingsvermogen, waar vind ik dat bij mezelf. Ik zal het bij mijn koppigheid moeten zoeken, maar waar is die als het dit probleem betreft???? Retorische vragen hoor, maar reageer gerust. Elk idee is welkom.

Charlie, Wat bedoel je met "vergoelijkt"? Mijn huisarts zit deze week alleen op woe en do. Voor een evt. recept voor antabus of refusal moet je drie dagen droogstaan. Vandaar.

SW, Heb je een pb gestuurd. En ja, we zitten nu alweer met een baby die zoveel ton belastinggeld ontvangt. 'k Ga er maar van uit dat ze haar kinderen leuk vindt. Toch goed dat het allemaal meiden zijn. Wat moeten we in NL met een Koningsdag gaan doen, beetje vreemd nietwaar.

Dank je, Marion, Ik zal morgen in ieder geval maar een dubbele afspraak maken met mijn huisarts voor maandag of dinsdag. (Dubbel omdat ik wat uit te leggen heb, en het is voor anderen niet prettig als het spreekuur uitloopt). En dan inderdaad maar vragen naar refusal of antabus.

Ja, Charlie, mijn ouders, grootouders en oom hebben mij opgevoed met het credo: eerlijk duurt het langst, je wordt er alleen niet rijk van, maar je kunt er wel oud mee worden. Wat ik echter het moeilijkst vind, is eerlijk blijven naar jezelf toe. Iets wat je onder invloed nog al wel eens vergeet.

Oh Anjo, dat vind ik mooi: op je vent kan geen beslag worden gelegd.

De titel van vandaag: alweer een black-out en een kater Jullie hebben wel recht op een reactie op jullie reacties na mijn "bekentenis". Om te beginnen, ik had niet 1 fles gekocht, maar twee. Die tweede is ook bijna leeg. @ Marieke. Een nieuwe start maken, ben ik van plan morgen, maar ik blijf wel teleurgesteld in mezelf. @ Charlie. Die rekken waren bij de vorige keer ook mijn de mist ingaan punten. En een glaasje daar blijft het dan niet bij. Flessen horen niet vol te zijn. @ Charlie en Marion. Dat briefje was geen briefje, maar een notitie op het white board in de WC. Ik heb haar wel gevraagd om als ik het een keer goed doe, dit te zeggen, i.p.v. niks te zeggen. @ Anjo. Voordat je met refusal of antabus kunt beginnen, moet je 3 dagen droog staan. Dus dat moet ik zien in te plannen met een afspraak met de huisarts (zij zit niet alle dagen). Maar dit idee was ook al in mijn achterhoofd aanwezig (alleen die actie ondernemen en de zelfbeheersing). @ Charlie. Weet je, als ik ergens op visite ben, ben ik erg braaf. En taart, gebak, chocolaatjes e.d. lust ik niet (nooit gelust). @ Stien. Heftige drankverleden zijn hier verteld. Zover en nog verder kan een mens zakken. Wat is er nog meer nodig om ons mensen onze ogen te openen en ons zal doen stoppen met drinken. Wil ik eerst zelf ervaren hoever ik kan zakken? Nee, ik ben al ver genoeg. Wil ik weten hoe lang ik dit leven vol kan houden? Nee, langer kan niet Wil ik ervaren hoe langzamerhand mijn omgeving mij gaat afwijzen? Nee, daar is ze al mee begonnen Wil ik wachten op tekenen van verval? Nee, die heb ik al Wil ik wachten tot mijn lever het echt niet meer aan kan? Nee, die was al aardig op gang, vorig jaar begon ik al aan ondervoeding te lijden Wil ik de gevolgen ten volle mee maken? Nee, echt niet Zo kan ik nog wel even door gaan. Ik wil dit niet mee maken, ik heb besloten een ommekeer te maken. Hoe moeilijk het ook is. Beter een uitglijder dan stug doorgaan en álles kapot maken toch? Ja, dat ben ik ten volle met je eens. Maar ik heb nog een lange weg te gaan, vrees ik, levenslang. @ Marion. Een uitglijder zie ik niet als een teken van zwakte, Ik wel, eerlijk gezegd, maar ik ben een bezopen perfectionist (een van mijn zwakheden) mijn man wel, maar die heeft geen alcoholprobleem. Juist, en mijn kinderen ook Zolang wij nog uitglijden, weer opstaan en verder wandelen, zijn we bezig om aan onze verslaving te werken. Dat probeer ik me voor te houden En iedere dag, ieder uur dat men nu droog heeft weten te houden, is een overwinning. Ja, voor mij wel Bij een uitglijder is er nog niets verloren....zolang men de strijd niet opgeeft. En dat laatste is zo moeilijk. @ Anna, Ik wil alleen maar voor mezelf stoppen, ik moet anders ga ik gewoon kapot aan zelfmedelijden (of depressie). @ Mick, Ja, heel moeilijk. @ Blacky, Vallen is te makkelijk en wederopstaan des te moeilijker, maar het is het waard dat opstaan geeft inderdaad een goed gevoel, soms inderdaad zo goed, dat je de valkuil niet opmerkt. @ Charlie, Misschien is dat wel de reden voor gebrek aan aanmoediging van thuis, een muur van wantrouwen. Maar ik kan toch so wie so niet beloven dat als het lukt, het eeuwig goed zal gaan. Dat is irrealistisch. @ Kate, Afgezien van de achtergrond van AA, ik functioneer niet in groepen, heb ik nooit gedaan. Ik ben een rasecht muurbloempje; luisteren en niets zeggen. En ja, ik kan het, ik heb het meer dan 3 maand volgehouden, zonder al te gek veel problemen. Die diepe valkuil had ik echt niet kunnen voorzien. Alleen ik had niet moeten wachten tot ik heel diep in het moeras zat voor ik weer eens hulp ging zoeken en aanvaarden dat ik feilbaar ben. @ Anjo, Goed dat je hoofdpijn gezakt is. Doe me niet aan uitknopjes denken. Eerst die ultieme poging een paar weken voor de herfstvakantie en dan die val van de trap in januari (dat was een epileptisch insult, letterlijk knopje om en je weet verder van niks). Dat was de druppel om weer hulp te zoeken. Ik weet dat ik ben gaan drinken om mijn terugroken te verdoezelen. Het is daarna een gewoonte geworden, en verworden tot een manier van met emoties om te gaan. Ik weet waarom ik wil stoppen: mijn gezondheid, fysiek (de nodige symptomen) en geestelijk. (depressiviteit). Ik was altijd een "optimist tot in de kist" en dat ben ik dus niet meer. Laksheid/luiheid en vluchtgedrag hebben altijd al bij mij gehoord, al werden ze dus niet door de omgeving aanvaard als feit. Alsmaar proberen een ander mens te zijn, is moeilijk en eigenlijk ondoenbaar. @ Anna, Wij hebben nooit ruzie gehad. Wel is verwijdering opgetreden, van beide zijden en niet alleen alcoholgerelateerd. Hij is altijd een ochtendmens geweest: vroeg naar bed, vroeg op; ik altijd een avondmens, dus laat op (door de weeks natuurlijk niet). Toen hij meer ging snurken (en dat is niet dat regelmatig, slaapverwekkende gesnurk van een boom doorzagen) en ik steeds lichter ging slapen (door de alco ws.) en steeds het bed uitging werd e.e.a. onhoudbaar en zijn we gescheiden gaan slapen. We zijn nog steeds goede vrienden en bijmekaar, niet alleen vanwege de kinderen, we houden nog steeds veel van elkaar. Gelukkig. Helaas wil hij niets laten doen aan die apneu, terwijl dat voor hem toch beter zou zijn, zijn ademhaling stokt echt een tiental keer per nacht. Dat is zoonlief met me eens. Zij gaan al jaren samen naar de Apeldoornse en Nijmeegse vierdaagse en slapen dan in een twin-kamer. Inmiddels begint hij de impact van alcoholisme een beetje te begrijpen. Van je afschrijven, ja, dat moest ik doen toen ik overspannen was en toen ik een burn-out had, en nu doe ik het weer, zie dit epistel met antwoorden op jullie opmerkingen. Het helpt wel. Mijn administratieve klus laat ik meestal liggen tot partner en zoon hun wandelweken doen in de zomer. Beiden waren ze vorig jaar (dik tegen hun zin, wat een beetje zon en warmte, als je doorloopt ben je binnen voor de hitte) wel erg snel terug uit Nijmegen. Maar ik was bijna klaar ermee. @ BamBam, Een deel van de dag plannen, is wat ik ook doe sinds ik werkloos ben. Dat moet wel, anders blijf ik maar in bed hangen, ook los van alco. Toch verveel ik me te barsten en dat is ook een valkuil. @ Anna, He, bij mij het tegendeel, ik denk altijd maar dat ik overal de schuld van ben, tenminste van wat mis gaat in mijn omgeving, niet de wereldpolitiek natuurlijk. Maar ik ben niet overal schuldig aan, zegt mijn rationale kant, maar het is de gevoelsmatige kant die schuld voelt. Zo, dat is dan mijn reactie op jullie opmerkingen en aanmoedigingen van vandaag. Sorry, dat het zolang is geworden. Morgen ga ik er weer tegenaan. Ondertussen wel een gesprekje gehad en aanmoediging gekregen. En niet te vergeten, allemaal dank voor de steunbetuigingen. P.s. dat aanpassen van me is ook zo'n trekje van me om het zo goed mogelijk te doen.

Tja, Ik heb vanochtend een fles gekocht, en die is nu leeg. Kan weer overnieuw beginnen met stoppen. Dochter boos. Ik te veel op. Ik heb al gegeten en ga maar vroeg naar bed vandaag. Ben nogal erg teleurgesteld in mijzelf. Ik ga maar even weg.

Hoi mensen, Mijn broer vertelde met Pasen een leuk mopje. In het bos kroop een schildpadje in de richting van een boom. Kroop erin, helemaal naar boven. Kroop op een tak, spreidde zijn pootjes en sprong eraf. Ging recht naar beneden. Boem op de grond. Even bijkomen. Kruipt terug naar de boom, kruipt weer naar boven, en springt weer naar beneden. Boem. Kruipt weer naar de boom, kruipt er weer in, is boven op de tak, klaar voor de sprong. In de boom er naast zitten twee merels. Zegt de ene tegen de andere: "ik geloof dat het tijd wordt dat we hem vertellen dat hij geadopteerd is".

Hoi Anjo, Het was erger hoor, ik heb het nl. stiekem gedaan toen iedereen even de kamer uit was.