basta

Goed, in je kielzog. Wel op het rechte pad blijven dan, hè!

(denk-denk-denk...) Die spontaniteit: ik kan wel eens te hard lachen, teveel vertellen, stomme opmerkingen maken, de plank mis slaan enzovoort en daar achteraf ontsteld van schaamte over zijn: Hou je kop dan toch ook! Maar daar zit altijd wel mildheid onder. Maar als het door de alcohol kwam, (verleden tijd!!) werd die schaamte inderdaad walging. "Laten we er onze les van maken." (Ik vind het wel helder in plaats van wollig!) Ja, dat is minder guillotine-achtig. Zwichten = kop eraf. Bij die groep van Rational Recovery zeggen ze steeds: werk aan je motivatie, niet aan je wilskracht. Als alles tegenzit, kun je zeggen: 'Maar één ding gaat er tenminste wel goed: ik drink niet. "kom geef me een arm en we lopen gewoon door, niet meer omkijken nu..." Weet wat je zegt, Lieve, ik vrees dat ik je nu nog de mitella in knijp en je oren rood vloek. Maar ik zal werken aan die houding van mededogen die jij boven beschrijft. Oei, die wrede daad, Etty, ik geloof dat ik het navoel. Nog even denken.

Ik vind het zo mooi! Een beetje weemoedig, maar het voelt wel als een echt afscheid. Als ik regisseur was, zou ik er absoluut de eindscene van maken, de aftiteling loopt er al overheen, Lieve. Ik heb nog gebalde vuisten, ik wil 'm nog in elkaar rammen (de foute man die voor alcohol staat). Dat is link, want als ik nú regisseur was, zou ik daar een verzoening achteraan zetten...

Ik zit na te denken of er verschil is. De verantwoordelijkheid ligt voor 100 % bij mij, geen halfje minder, daar heb ik geen twijfel over. Het is deze waar ik steeds bang voor ben: Je had toch in je hart en ziel definitief afscheid genomen? Een jaar lang grote babbels: Nee hoor, nooit meer! En kijk eens waar je weer zit? Op z'n schoot. Mijn foute man (die goddank niet bestaat) zegt niet dat ik zonder hem niks ben, hij zegt dat hij zonder mij niks is. Maar misschien is dat toch hetzelfde... Ja, het is hetzelfde, ik kan hem redden dus ik ben belangrijk. De vergelijking met drank gaat al een tijdje niet meer op, geloof ik.

In mijn geval leef ik niet samen met die man, dus drank kopen is vergelijkbaar met de deur voor hem opendoen. In beide gevallen ben ik een gewaarschuwd mens en doe ik het zelf. LJ, wat bedoel je met 'zonder is sterker'?

Wat klinkt dat goed, Droppie!!

Mannen, de vier sterretjes in bovenstaand bericht kunnen ook voor een vrouw staan, hoor! Je hebt hufters in alle gelederen. Niet drinken heeft iets optimistisch.... ja, dat heb ik geloof ik ook. Daar moet dus nog even een stootblok voor, dat ik niet bij de eerste de beste lekke band weer een smoes heb. Die ring is prachtig.

Ja, ik ken de vergelijking met 'De schat van een man', en mij geeft het veel steun, omdat het mijn woede aanwakkert, en dat heb ik nog even nodig om op het droge te blijven: Zo'n vuile **** (man=drank) en tóch ga ik weer bij hem terug. Hij weet het, misschien zegt hij het zelfs tegen anderen: "Oh, die zwicht wel weer", hij lacht me vierkant uit. Hij koopt een bos rozen, belt op een onverwacht moment bij me aan, en ja hoor: Kom maar binnen! 'We kunnen toch gewoon vrienden blijven?' Ik vind de vergelijking zinvol omdat het de hele verantwoordelijkheid bij mij legt. Die man doet precies wat je van hem kunt verwachten, hij belooft dat hij je op een onverwacht moment weer in elkaar slaat. Kies maar, wil je toch op zijn schoot? (Ha ha, ik zit te typen met het zweet in mijn handen van pissigheid.)

Ja, Claartje, stoer van je! Grote beslissing, hè?

Etty, ik ben het met je eens, we moeten niet sidderend in een hoekje gaan zitten, en maar hopen dat het grote monster ons een tijdje niet ziet. En uitglijers horen bij het proces. Als je leert schaatsen blijf je ook niet liggen als je één keer bent gevallen. Ik wil niet tot de tanden toe bewapend in constante gevechtshouding staan, maar ik wil het hele gevecht de rug toekeren. Deur dicht, en nooit meer terug. Niet meer teruggaan voelt anders dan keihard vechten. De tekst van Kohtje nog eens overlezend, denk ik dat dit mijn manier van accepteren is. Deur dicht, jammer dan, die kamer is niet geschikt voor mij. Iemand in het boek (dacht ik) 'hallo muur' zegt: Elk mens krijgt bij zijn geboorte een badkuip vol drank, en de mijne is nu leeg.

Grrrrr, ik wil zo graag antwoorden en meedenken maar ik moet alweer weg.

Oh, wat een mooie reacties, dank jullie wel! Daar ga ik vandaag eens flink op broeden. Lieve, thuiskomen! Pumps uit, sloffen aan en meedenken. Ik wilde eigenlijk alleen maar even dit simpele zinnetje snel posten: Optimisme werkt motiverend, een scheutje pessimisme zorgt voor een beter resultaat.

Ja, dat snap ik, Vol, van die beginfase. Lieve, blijven zeggen, alsjeblieft, het is helaas geen gezeur, ik ben er ook zo bang voor. Die gladde aal... Ik heb duizend stoppogingen achter de rug, allemaal tijdelijk succesvol. Maar deze, stopactie duizend en één, moet en zal overeind blijven. (Amen)

Per ongeluk!!

Bor, ik zaaide onduidelijkheid met die namen, er is niks mis met Bor! En ook niet met een agnieteswelles-draadje, ik bedoel, jij hoeft je niet in te houden (qua schrijven!!!), zolang er gereageerd wordt ben je boeiend. En ik droog me af.

Ooooh!! Ik eis dat de moderator dit verwijdert.

Ha, ha, yes we can. Oké, doe ik ook een erge, dan staan we quitte: We gaan ervoor!

Of Claartje noemt zich Soothe, en Soothe wordt ... O wacht "Agnieta" is weer vrij, toch Bor?

Lieve, ik vind het fantastisch, zoals jij je tot de tanden toe bewapent, het betekent dat je inziet hoe groot het monster is. Quinn, ik denk dat je met een beetje pessimisme een heel eind komt in dit geval. Je erkent de kracht van je tegenstander. Ach, ik weet het ook niet. Claartje, jouw optimisme is ook onmisbaar. Ik weet één ding: dit keer zal het me ***** lukken, ik wil daar nooit meer naar terug. Nuchterheidsdoos, gesprekken, AA, yoga (er bestaat meditatie gericht op verslaving!) optimisme, zwartkijkerij, forum... We gaan gewoon alles in de strijd gooien!

Ik heb in navolging van jou een nuchterheids-lade ingericht. En mijn laatste fles bewaard, waar vanaf mijn stopmoment een verse bloem in staat. Ik vind het fantastisch, zoals jij je tot de tanden bewapent, het betekent dat je inziet hoe groot het monster is. Oh, dit wilde ik eigenlijk op jouw draadje zetten. Nou, alsnog.

Dus de angst voor dat ene moment is groter dan de tevredenheid over die negen keer?

Van de training: 'Wat is de onmiddellijke beloning voor zwichten? Wat is de prijs op langere termijn? Is dit een goede ruil?' Breng het kernachtig onder woorden, zorg dat je die zin paraat hebt. Zorg dat je echt weet wat je doet als je de eerste weer neemt. Het schimmige gemompel van: eentje kan wel en morgen stop ik weer en zo erg was het nou ook weer niet enz moet plaats maken voor die ene zin. De onmiddellijke beloning is roes, gezelligheid, een soort euforie. De prijs op termijn is verslaafd zijn, moeheid, obsessie, machteloos zijn tav hunkering, ongelukkig, schaamte, geheim. Mijn kernzin werd: (beetje dramatisch, maar zo voelt het wel) Als ik dit glas neem, staat de deur naar de hel weer open. Je moet inzien dat je voor een keuze staat die wilskracht vergt, anders kiest je brein automatisch de gemakkelijkste optie.'

Dagpact; jowan Lars Claartje Rapilos Quinn Basta Sonnetje Nadia MarQ Vol Skyer Lieve Smart Sita Claartje68 Je staat erbij Claartje68!

Oh, nu snap ik je helaas heel, heel goed! Ik ben ook zo bang voor het moment dat ik weer gezwicht blijk te zijn!! Ja, door overmoed inderdaad. 'Ik heb nu toch bewezen dat ik het kan?'

Welkom Claartje68! Misschien kun je jezelf voorstellen bij wie is wie, ik bedoel, een eigen draadje starten, dan heb je een 'officiele' introductie. Veel succes in elk geval.