wat ik gisteren kon weerstaan, vandaag niet. man wilde graag op de borrel bij mijn vader. net zoals gisteren, kregen daar woorden door.
vandaag weer de vraag, toen gaf ik (aan mijzelf ) toe. 8 weken gestopt, het mag wel weer een keer.
dus daar naartoe, iedereen vond het normaal,ja joh gewoon doen, het kan wel weer. paar biertjes genomen.
kon het wel weer? ik weet het niet. wel enorme zin om door te gaan thuis, mijn man hield dat tegen door het met mij over te hebben, dus wel weer aan de cola nu. maar het liefst ging ik door.
morgen ga ik weer verder waar ik gebleven ben, geen spijt vooralsnog, wel de wetenschap dat dit niet normaal moet worden, kijk wel, morgen weer een nieuwe dag.