Het blijft de vraag waneer is iemand werkelijk depressief of zit in een moeilijke, deprimerende fase in zijn/haar leven. In het laatste geval denk ik persoonlijk dat het heilzamer is die moeilijkheden te ervaren en verwerken...het leven is nu eenmaal niet altijd zonnig. Waneer iemand echter werkelijk depressief is, dan is het alleen maar heel erg fijn dat er therapie bestaat, mede in de vorm van pillen. Zelf ben ik van mening dat een huisarts niet de geschikte persoon is om deze diagnose te stellen en vervolgens medicatie voor te schrijven. Daar zijn psychiaters voor en als je een goede huisarts hebt, dan geeft deze een verwijzing! Volgens mij is de combinatie van praten met een deskundige en evt. AD dan noodzakelijk. Ik lees veel HSP-ers hier, ik ben er ook een. Soms denk ik erover om maar via een deskundige weer aan de A.D. te gaan, zodat mijn leven; met name mijn innerlijke beleven, rustiger, minder heftig en stabieler kan worden zodat ik er meer kan zijn voor de wereld om me heen. Maar eigenlijk is het bizar....jezelf zo willen verloochenen om maar 'gelijkwaardig mee te moeten doen aan de gekte die we als "normaal" hebben leren aanvaarden'.