Lady

Sweet dreams Bammerdebam. Zo fijn dat niet de ziekte hebt die je een poos vreesde! Het gaat je goed meid!

quote: Originally posted by: joann Lady, Het verlangen naar jezelf... het wezen dat je in je diepste kern bent??? JA!

Nah, het quoten ging helemaal mis, moet ik het corrigeren of zal ik het maar zo laten? Joanneke, wat fijn je te lezen, juist nu! Eens heb ik al eerder geschreven over mijn diepste gevoel betreffende eenzaamheid, dit had en heeft alles te maken met spiritualiteit. Mijn beleving en gemis, mijn verlangen.

quote: Originally posted by: visje Ziza, ik zou graag willen reageren op jouw visie, w,b, depressie. Normaal reageer ik niet zo snel op dingen, maar dit is iets wat mij lijfelijk is overkomen, in de periode voor mijn drankgebruik!! Ik heb het nu over een periode die ik niemand zou willen toewensen! Een periode van een complete leegte, elke dag donker, de ele dag een vreselijke krop in jekeel hebben, het uit willen schreeuwen van verdriet, waarvan je niet weet waar het vandaan komt. Leuke dingen ondernemen met je gezin en denken, leg mij maar onder een dekbed en laat mij maar slapen. Het schuldgevoel naar je gezin, maar er niet uit komen. mensen die zeggen, joh, zet lekkere muziek op dan gaat het wel weer! Niets hielp en je voelt je wegzakken in een oneindige leegte. Nu ik dit schrijf voel ik weer de machtelooseid. en wordt weer heel verdrietig, omdat mensen dit gevoel absoluut niet erkennen, herkennen . Ik ben bij een therapeut geweest, eindeloze gesprekken en nog ging het niet goed. Ik heb gezegd, ik denk dat ik iets extra's nodig heb. uiteindelijk heeft mijn huisarts uitgelegd dat je na een hele intensieve periode niet genoeg serotonine meer hebt, een stof waar je je goed door voelt. Ben toen met antidepressiva begonnen, op dit moment een lage dosering, maar na een paar weken voelde ik het resultaat. Ik ben tussentijds wel eens gestopt, dit leidde uiteindelijk weer in dezelfde gevoelens. dus, op dit moment , gebruik ik de laagste dosering. Voor mijn doen uitgebreid , maar iets wat mij enorm trof, mede omdat dit voor mijn alci gebeuren afspeelde. \Liefs visje Lieve Vis, je bent niet alleen in die ervaring meid, ik weet ook wat een echte depressie is. Godzijdank heb ik deze maar eenmaal in z'n hefstige vorm hoeven meemaken, maar dat was erg genoeg. Het was herfst/winter, ik was erg mager geworden en had het alsmaar koud. Ik zat vaak met twee truien aan tegen het verwarmingselement omdat ik maar zo koud was. Soms nam ik drie keer op een dag een bad; gewoon om een beetje warm te worden. Het is godendank al lang terug, ik ken de verschrikking nog wel, en ik ben kritisch geworden naar mensen die menen zich 'depressief' te voelen en na een dag of twee weer beter te zijn. Dan weet je niet wat een depressie is, mijn idee. hhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhububbbbbbbbbbbbbbb

Alweer bijna tien uur, wat gaat de tijd snel als je bezig bent. Inmiddels hangt de krans aan de voordeur en is hier in dit huis 't nog nooit zo mooi geweest als nu. 'n Beetje uitbundig dit keer, veel meer geld uitgegeven dan ik van plan was, maar ik zit me toch te genieten! Ik vrees dat spiritualiteit hier niet zo'n item is als dat ik dat ervaar, maar mogelijk was mijn inleiding ook belachelijk zwaar. Dat kan. Maar ik wilde het er graag eens over hebben hier, juist omdat er al wat balletjes opgegooid waren. Nah. Mijn bozige bui heb ik benut door eens lekker met deuren te slaan, stevig stof te zuigen ook achter de kasten en een eind te fietsen. Mogelijk moet ik helemaal niet gaan spitten waar dit gevoel vandaan kwam maar het gewoon te laten zijn. Fijn dat ik alleen thuis ben....dan heeft niemand last van mij. Nah, jullie dan. Sally, ik ben blij dat je de opname doorgezet hebt, ik vind het sterk van je!

Dag Cato, fijne avond verder! Lekker idee he; na morgen steeds een ietsje pietsje meer daglicht. (Inmiddels het woordje 'pietsje' twee maal aangepast.

Hoi Hanskazan, Ik denk wel degelijk dat dit boek je net over de drempel kan trekken! Ik was al een aantal weken gestopt met drinken toen ik het las, maar er staat enorm veel wijsheid in. Zet door, als je echt wilt dan lukt het! Er is niet een weg naar mijn idee, er zijn er vele, kies je eigen weg en ga ervoor, als dat een boek is(een inspirerende visie van de schrijver), dan is dat prachtig! Als het je maar raakt! Heel veel succes gewenst! ('k Ben zelf momenteel in 't boek bezig over stoppen met roken als thema, maar ik merk dat m'n motivatie niet zo sterk is als stoppen met drinken, dus lees ik het boek niet direkt uit, soms een hoofdstuk en daarna blijft 't weer op m'n nachtkastje liggen....wachten...totdat ik aktie onderneem en daadwerkijk definitief stop).

Lieve Anna, en anderen natuurlijk; Spiritualiteit is een rode draad in mijn leven. Zo anders dan ik van huis uit mee heb gekregen. Mijn opvoeding was doorspekt van God en de Duivel. Die God en Duivel zaten zo in mijn hoofd en hart dat ik vooral angstig was. Ik kom dat ook uit een extremistisch en 'godsdienstwaanzinnig' gezin. Tien kinderen plus diverse miskramen waren onder andere het gevolg van de godsideeen van mijn ouders. We leefden naar vooral het oordeel van die Grote Machtige na onze dood. Goed was nooit goed genoeg. Hel en Verdoemenis lagen altijd; 's morgens, 's middags en 's avonds en 's nachts op de loer. Anders denkenden waren duivels, verloren zielen. Ze zouden vor eeuwig boeten in de hel....het vagevuur. Zo leefde ik in 'n sektarische gemeenschap, waarin en groot deel van mijn familie nog steeds leeft trouwens ook al zijn onze ouders inmiddels overleden en wonen we her en der in het land. Ik heb me losgerukt van deze overtuigingen, ben mijn eigen weg gaan volgen met als pijnlijk gevolg dat ik -op een zus na- geen kontakt meer heb met mijn familie. Waarom ik? Ik weet het niet, ik ben anders. Ik ben mijn eigen hart gaan volgen, de prijs was- en is zwaar. Pas tien ik rond de dertig was, ben ik me echt beter gaan verdiepen in andere spiritualiteit en psychologie. Het Godsbeeld bleef wel de overhand houden maar in de loop der jaren ben ik gaan leren dat God ook kan staan voor 't Universum, Het Innerlijk, de Ziel, het Grote, de Kracht....that stuff. Dat het beestje een naam mag hebben, puur per individu, dat je daarover geen oordeel hoeft te hebben...zolang het je maar sterkt en hoop en kracht geeft. Zoiets. Om dat 'gat' in je ziel op te vullen. Drank (of wat voor drugs ook) is destructief betreffende onder andere onze spirituele beleving/ervaring/ het openstaan zowiezo. Het maakt 'mistig'. Nah, nog zoveel te vertellen en bevragen, de orde van de dag roept nu. Tot later.

Ziza, bedoel je eigenlijk te zeggen; het gaat er niet om hoe je je voelt, als je maar gewoon je (goede)dingen doet?

Nah, zit ik me daar een poos te 'zweten' op m'n schrijven, loop ik alweer achter de feiten aan...lekker dan!

Haha, die Stien, lijkt wel een wiskundige formule ofzo. Luitjes; sterkte met jullie dip! (Ik hoop maar dat het gewoon dippen zijn en geen (diepe) depressies...want da's weer andere kost). Ik ben vanaf gisteravond plots enkel maar bozig, mijn kind moest het even ontgelden (heb meteen daarna excuus aangeboden...voelde me direkt weer zo rot daarover). Vandaag voel ik me nog steeds bozig. Ik krijg de kern ervan niet te pakken, ik kan wel van alles gaan bedenken maar dat maakt het enkel ingewikkelder. Ik snap het ook (weer eens) niet...dagen me kei-goed voelen, superleuk en lekker bezig, en dan plots die omslag qua stemming. Grrrr... Nah, ga nu even verder met m'n kerstkrans, kom wel regelmatig lezen hier en misschien schrijven als het lukt. Verder wil ik nog even melden dat ik me betrokken voel bij het wel en wee van jullie, maar ik niet dagenlijks in de gelegenheid ben veel te lezen en vooral mee te schrijven, 't voelt alsof ik achter de feiten aanhobbel en niet goed meer kan reageren op de persoon/personen op dat moment, dat is een groot nadeel, vind ik! Ik heb onder andere de dagdraad van gisteren bijgegelezen en het thema 'spiritualiteit' is een onderwerp dat me erg raakt. Het maakt me nieuwsgierig in hoevere jullie daar mee bezig zijn, wat jullie hieronder verstaan en hoe jullie dit eventueel praktisch toepassen in het leven van alledag.

Goedemorgen luitjes, ..en spciaal voor Knuffie en/Zeeman :VAN HARTE GEFELICITEERD Een fijne en droge dag allemaal gewenst. (Ik ga nu eerst eens even de laatste dagen bijlezen).

Slaap wel voor de mensen die hun bed opzoeken. Ik heb inmiddels m'n administratie bijgewerkt en denk na over de vacature. Zo nog even naar de brievenbus; ik heb graag dat gedane zaken ook helemaal gedaan zijn. Het geeft me een stukje innerlijke rust, ik heb een periode gehad dat ik zelfs mijn administratie niet meer bijhield en in de schulden kwam. Kop in het zand, verder drinken om ook die problemen maar niet onder ogen te zien. Bah, wat een vreselijke, donkere tijd was dat! Zoveel spanningen die ik trachte te bestijden/vergeten/verdrinken. De hel! Ik schaam me niet meer hiervoor, ik realiseer me terdege dat het leven zoveel leuker en fijner en beter kan zijn, als ik de realiteit maar gewoon onder ogen zie en niet meer wegvlucht. Ik voel mededogen voor de vrouw die ik ook ben/was...angstig, eenzaam, klein en hopeloos; niet kundig genoeg meer om zelf aan de alarmbel te gaan hangen, immers waren er toch meer dan genoeg mensen die het nog meer dan ik nodig hadden, ik telde altijd mijn zegeningen zelfs als ik diep in de shit zat. Ook dat bleek een vorm van vluchten...er van mezelf niet echt mogen zijn. Zo triest! Eens floreerde ik op allerlei fronten; studie, werk, ouderschap (alleen), en maatschappelijk/sociaal. Het was een mooie tijd, mijn energie was onuitputtelijk, ik kon de hele wereld aan. En de hele wereld kon mij aan, niets was me teveel. Tjemig, wat ben ik op m'n snuffer gegaan, niet te zuinig! Dat gun ik niemand! Ik ben een type die veel zelf wil doen, ik trek zelden aan de bel, helemaal niet in moeilijkere tijden. Ik gun mezelf juist dan bar weinig. 'k Ga dan overleven in plaats van leven, veelal voor een groot deel onbewust... weet op zulke momenten niet eens meer wat leven is. 'k Heb dan wel herinneringen maar die zijn dan abstrakt, niet tastbaar meer....enkel herinneringen. Mijn kind opvoeden heeft bij mij altijd prioriteit gehad (al vanaf het moment dat ik zwanger wilde worden), en dat is nog steeds zo en daar ben ik trots op. En met opvoeden bedoel ik niet enkel eten, drinken, bed, rust, reinheid en regelmaat, maar zoveel meer dan dat. Een investering (van harte) in een mens, persoonlijkheid in wording en daar ben ik in geslaagd. C.L. volgens mijn omgeving. Maar nu is ze redelijk gevormd, ze heeft haar persoonlijkheid redelijk ontwikkeld, haar balans redelijk gevonden als kind van gescheiden ouders, haar idealen voor haar leven redelijk overzichtelijk voor zichzelf, het gaat goed met haar en ik voel de ruimte nu om wer goed voor mezelf te gaan zorgen, zodat zij ook over mij kan zeggen "het gaat werkelijk goed met m'n moedertje". Het mooiste dat je kind(-eren) kunt geven is zelf als ouder volop te leven en daarmee gelukkig te zijn! En nu ga ik nog even naar de brievenbus, onze hond vind het een ernstig goed idee!

quote: Originally posted by: anjo Er landen een heleboel zonnestraaltjes op ons pad, het is de kunst om ze te zien. /q] Anjo, wat een fijne reactie, mag ik de hierboven gequote zin gebruiken als mijn onderschrift? Ik heb 'm een beetje bewerkt, maar ik weet niet zeker of het nu correct Nederlands is...ach, what the hell! Liefs!

Mag ik even aandacht voor mij vragen? (Dit is een goed leerdoel voor mij, ik vraag niet voldoende). Ik weet nog niet eens hoe serieus ik het moet/wil nemen, maar vandaag las ik een vacature die me in meerdere opzichten aanspreekt. Het is in een tuincentrum waar ze iemand zoeken die voornamelijk de decoraties en sfeer verzorgd. - Een baan van 38 uur, best pittig, maar het zou betekenen dat ik mogelijk financieel volledig zelfstandig kan zijn. - Mijn dochter is inmiddels oud genoeg, opvang indien nodig is er wel te vinden. - Een werkplek die niet teveel van me vraagt, maar wel mijn creatieve talenten aanspeekt . - Gewoon vooral lichamelijk lekker hard werken, niet meer met allerlei menselijke problematieken bezig zijn voorlopig. - Een werkplek die los staat van mijn zorg-en hulpverleningsopleidingen en werkervaringen. Nah, het is een prille gedachte en deze vacature kwam ik zomaar onverwachts tegen vandaag. Ik vind het leuk spannend om hierover na te denken en dit als eventuele optie te zien voor een poos. Nah, dit wil ik graag even delen en als jullie de tijd en aandacht hebben, dan zijn reacties welkom! ('t Hoeft niet natuurlijk hé!).

Dat weet ik natuurlijk ook niet precies Sally, maar Ziza geeft zo duidelijk aan dat hij je wil helpen en ik las dat dus als ook een hulpaanbod 'achter de schermen', als jij je hulpvraag duidelijk hebt. Ik las 't als een praktische, daadwerkelijke handreiking los van dit internetgebeuren, mogelijk via prive-communicatie, I don't now for sure. Maar...dat was/is mijn interpretatie. (Het spijt me als dat voor verwarring zorgt, dat was niet mijn intentie, integendeel!).

quote: Originally posted by: Ziza Succes en als ik je ergens mee kan helpen dan wil ik je graag helpen.... Dit bedoelde ik vnl. Sally.

Kohtje, ik heb de hernieuwde versie van jullie site bekeken en ik vind het (nog) mooier geworden. Vet compliment! Ik kijk nieuwsgierig uit naar uitbreiding door meerdere foto's. Feit is... ik vind je een heuse kunstenaar!

Sally, een tip; lees de laatste bijdrage van Ziza nog eens over wil je, er word je letterlijk een helpende hand toegestoken...het enige dat je hoeft te doen is deze aannemen.

quote: Originally posted by: Ellie Ben soms in een relatie ook erg alleen geweest en dat is pas vreselijk je alleen voelen als je samen bent! PRECIES! Pijnlijk herkenbaar Ellie.

Hallo luitjes medestrijders, Ik lees weer veel mooie bijdragen hier, voor mij weer veel boeiende denkstof. Dat vind ik onder andere het fijne van dit forum; voldoende materiaal voor zelfreflektie, bespiegelingen en mijn eigen koers (her-)vinden. Ik voel me dankbaar dat zoveel 'anonieme' mensen zomaar hun ziel en zaligheid hier willen blootgeven en op die wijze zichzelf en anderen steunen in ons gezamelijk doel! Werkelijk inhoudelijk reageren lukt mij nog veelal nog niet...het is me gewoon teveel. Vanmiddag ben ik zo'n twee uur op kerstboomzoektocht geweest en kwam alsnog met lege handen thuis. Wel lekker fris van het fietsen en buiten zijn, maar nog niet de perfekte boom gevonden. De keuze van de juiste boom komt bij mij altijd erg krek; niet te groot maar ook niet te klein, niet te dunnetjes maar ook weer niet te breed, enz. Vlak voor vijven nog even bij de Blokker gekeken naar zo'n kunstboom maar die komt er bij ons niet in! Enerzijds een beetje jammer dat ik niet geslaagd ben vanmiddag want ik wilde eigenlijk m'n dochter morgen verrassen als ze van haar papa-weekend thuis komt, met de huiskamer in vol ornaat in de kerstsfeer. Ik wil ook meteen de huiskamer veranderen qua indeling van boedel. Nah, morgen is er een tuincentrum hier in de stad open. Nieuwe dag, nieuwe kansen.

Goed van je Rense, twee weken zonder alcohol is een mooi begin van een leven zonder en zeker een compliment waard. Voor jou ook een fijn vervolg van het weekend gewenst!

Welterusten allen, sweet dreams.

Wat een mooi schrijven van je Joann! Zo moedig, zo strijdlustig en strijdvaardig, zo optimistisch. Meid-Mens; het gaat je goed!!!!

Hoi Mick!