Hoi allemaal,
Mijn naam is Bas en nadat afgelopen zondag thuis voor de zoveelste keer de bom gebarsten is heb ik eindelijk aan mezelf en mijn omgeving toegegeven dat ik een alcoholist ben. Ik ben altijd al gevoelig geweest voor verslaving en om de zoveel tijd loopt het volledig uit de hand. De laatste maanden dronk ik elke dag sterke drank, ook in de ochtend. Het ritme was drinken, slapen, drinken en vooral alles doen om er voor te zorgen dat mijn partner het niet zou ontdekken.
Mede omdat ik 11 maanden geleden vader ben geworden en ontzettend veel van mijn vriendin hou ben ik meer en meer gaan inzien dat ik met dit gedrag alles aan het verwoesten ben wat belangrijk voor mij is. Mijn gezondheid, mijn gezin, mijn werk enz..
Ik ben nu 36 en ben ontzettend bang om mijn vader achterna te gaan. Vrouw kwijt, kind kwijt, geen baan, zwaar alcoholist en dood op mijn 41e.
Ik ben gemotiveerd om er eindelijk echt werk van te maken en hoop wat steun te hebben aan dit mooie platform.
Het begin is er, vanaf zondag niet gedronken en na wat zweetbuien en trillerige handjes begin ik nu wat op te knappen.
Ik zie dit als een turning point. Natuurlijk wordt het pijnlijk om op zoek te gaan naar de precieze redenen van mijn drang naar verdoving maar als ik de vader, partner en persoon wil zijn die ik voor ogen heb moet ik daar doorheen.
Nou, ik merk dat het prettig is om dit weg te schrijven en ben blij dat dit forum bestaat.
Fijne avond allemaal!