Lotus79

Komop meid!! Lieve groet

En dit is dan een bericht dat niemand graag post. Ik heb gedronken. Bah! Na een mislukt weekend bij ouders. Mijn moeder kon het niet laten om me iedere minuut van de dag te corrigeren, tegen me te snauwen waar dochter bij is. Zomaar, omdat de deur van de living dicht is en ze die liever open heeft, bijvoorbeeld. Ze kan het niet aanvaarden dat ik het moeilijk heb op dit moment, ze wil een gelukkige, stralende dochter. Niet nieuw die moeilijkheden met haar, maar wel enorm naar boven gekomen sinds scheiding. Maar hoe pijnlijk het ook is, soms klikt het niet met je eigen mama. Heb me drie dagen ingehouden, sterk gehouden en toen dochterlief dan vertrok, gingen alle remmen los. Ze weet ook dat ik een drankprobleem heb gekregen, ben daar eerlijk in geweest. Dat is natuurlijk helemaal niks om trots op te zijn. Maar ze drinkt zelf. Vroeger meer dan nu, dat was geen leuke tijd. Maar hoewel het nu gecontroleerd is (zegt ze) merk je aan haar houding en draagkracht dat ze wel een probleem heeft. Heb de fout gemaakt om haar erop te wijzen. Nu een hoop miserie. Het ging goed. Terug van nul..

Weer hele mooie woorden Yoga! Wat kan jij de dingen toch mooi onder woorden brengen..

Zeeglans, heb je een pb gestuurd! Hou je taai!

Twinkle! Hoe gaat het met je? Kom je nog terug? Veel sterkte. Hervallen betekent maar 1 ding: opnieuw beginnen, zonder zelfhaat en walging. Hou je taai!

Bedankt Lidia en anderen voor jullie reacties, Ik ga zeker eens op het rokersdraadje lezen en schrijven. Voor de rest begin in aan een soort cognitieve gedragstherapie om negatieve patronen te doorbreken, omgaan met verlies en terug voluit te leven. Misschien helpt dat ook wel. Kost een duit, maar geeft misschien wat structuur via thuisoefeningen etc.. Fijne zondag en sterkte aan iedereen die het kan gebruiken.

Hoi Zeeglans (je naam geeft instant een zengevoel :-)) Ik herken me helemaal in jou. Ook dat lekker alleen als kindjes weg zijn: roken, drinken, verdoven. Waarom toch he? Met vier kinderen onder je zorg en fulltime werken, na scheiden en verhuizen etc.. weet ik wel zeker dat je een sterke vrouw bent. Dit gaat je ook lukken. We doen het samen! Ik ben ook aan mijn laatste sigaretten bezig. Voelt onwennig, angst om hetgeen dat me even doet vergeten wat er allemaal heerst, te verliezen. Toch ben ik er klaar mee, net als met drank. Wil fitter, terug mooier en vooral trots zijn op mijn moeder zijn ipv liegen dat het vuil weer even buiten moet. Mijn dochter is slimmer dan dat vrees ik. Laat ons die fitte, trotse evenwichtige mamas worden! Goed dat je hier bent! Wens je alle moed en vastberadendheid toe. Succes!

Dag Loes, Welkom hier. Ben hier zelf een goeie maand en heb er veel aan. Het is zoals je zelf zegt: tussen weten en doen zit die vervelende zwarte ruimte om toch maar weer te doen wat je gewend bent en dan achteraf spijt hebben etc..etc...wat een vermoeiende vicieuze cirkel ook. Helaas met vallen en opstaan, maar steeds is duidelijk dat het drinken niets toevoegt, integendeel: het haalt weg. Hoe miserabel je ook bent. Ik lees dat je er niet helemaal alleen voor staat, en vooral dat je gemotiveerd bent. Dat moet lukken dus! Ik woon alleen sinds 2 jaar en heb gemerkt dat drank ' alleen' nuttigen, nogal snel een vriendje wordt. Dat vriendje dat je dan weghoudt van je huishoudelijk werk, vrienden en andere bezigheden. Vijand dus. De tijd ' alleen' anders opvullen wordt jouw uitdaging. En dat is niet makkelijk, wel haalbaar! Heb nog steeds dagelijks moeite om in eenzaamheid niet mijn vriendje op te zoeken, maar na een maand zie ik de voordelen van het niet drinken zo helder! Veel succes, ga ervoor! lotus

Kipje, Gecondoleerd met het verlies van je maatje. Hartverscheurend.. Ik voel je verdriet tot hier. Net nu je zo dapper je strijd was aangegaan. Vrees dat het alcoholistisch denken je wel parten heeft gespeeld.. Niet te verwonderen met zo'n intens verdriet. Hoop alleen dat je de kracht vindt om toch terug te gaan nullen, want je weet zelf ook wel waar die paar wijntjes naartoe leiden. Neem even je tijd, het zal nu wel teveel vergen om intensief op het forum aanwezig te zijn. Zou toch hier en daar blijven lezen.. Heel veel sterkte in je rouwproces. Wees lief voor jezelf. Je bent ook maar een mens. Een die een moeilijke battle aan het vechten is, maar met vallen en opstaan, moet en ZAL winnen!

Ook van mij veel sterkte! Kan me inbeelden dat de drankduivel eventjes je aandacht zoekt, maar je gaat je niet laten vangen! Het lijkt of we allemaal hondenvrienden zijn, gek.. Honden en gevoelige mensen, dat is een match. Veel respect voor je! Het zal nu snel beter gaan met jou. Ik duim voor je hondje.

Wauw!

alles ok Gipsy? Je bent een populaire meid hier, laat je wat weten? Hou je taai

Hoi Kipje, Welkom ook van mij. Ben zelf ook relatief nieuw hier. Wel al aantal keren gestopt en ja ontwennen is rot. Ook al dronk ik niet jaren aan een stuk, Als is dronk dan ging ik door. Ontwennen is redelijk rot, Maar dat is drinken ook. En hervallen ook. Wat ik wel merkte is dat hoe meer , en hoe langer de zuippartij aanhield, hoe lastiger de dagen erna. Vooral overhoop liggen, wat trillen (snel over), huilerig, angstiger, uit evenwicht, zweten, moeilijk uit woorden komen. Ik kon soms vijf dagen ver gaan, ook 2,5 fles dus en dan boem stoppen. MOETEN STOPPEN OOK. Na 3 dagen was het moeilijkste voorbij en ging het weer beter. Maar hoe meer terugvallen, hoe meer drank nodig was en hoe lastiger de ontwenning. Dat is mijn ervaring in 2 jaar stevig de mist ingaan. Doorbijten en afleiden, denk ik. Zweten, trillen en slecht slapen, daar ga je (normaal) niet dood van. Van verder drinken wel.. Bespreek het met je HA, de belangrijkste stap heb je gezet. Wat mij hielp was hetvolgende denken: ok, ik ga 3 dagen afzien, thee drinken, en zo goed mogelijk afleiding zoeken. Ik verwacht verder niet teveel van deze dagen en indien mogelijk schakel ik wat hulp in van familie. Een ontwenningsscheut trekt normaal ook weer weg. Veel succes!

Inderdaad, een waardevolle vakantie! Je hebt je aan je aan je plan kunnen houden, wat goed! Ook al waren er zoveel situaties die je hebben proberen te doen wankelen. Stap verder in het proces denk ik. Je zal heel het zootje wel anders bekeken en gevoeld hebben, dat is wennen. Ook je partner steeds nuchter moeten zien, voelen, overeenkomen, vergeven en waarderen zal een enorme aanpassing zijn. Irritaties die je niet even wegdrinkt.. Even tijd voor jou en je nieuwe ik, de rest zal gestaag wel duidelijk worden. Geef jezelf wat tijd om ook blij te zijn met hetgeen je nu verwezenlijkt. En die Weegschaal moet zich niet moeien nu ;-) Go dribbel!

Hey Gipsy, Kennen elkaar niet maar toch ook een beetje. Ik wil je een hele gelukkige verjaardag wensen! Vind je een dappere meid. Nog een heel leven voor je, en daar kan je echt wel wat van maken. Diep gaan en weer terugkomen, daar wordt je zo sterk van, eens het dieptepunt voorbij. Nieuwe dalletjes zullen er altijd zijn maar met het afgelegde parcours, het hoofd te bieden zonder crashgedrag. Trek een selfie met je hondje, zet zo'n debiel verjaardagshoedje op en kijk naar die foto wanneer je daar, op die plek waar je nieuwe leven begint, behoefte aan hebt. :-) Gips zal ook blij zijn als haar/ zijn baasje er terug staat met dat helder en fris gemoed, klaar om nieuwe leuke wandelingen te maken en nog zoveel meer. Ga ervoor lieve meid! Niet bang zijn, je krijgt de hulp die je verdient.

Goedemorgen allemaal, Na een aantal weken geen drang naar alcohol moet ik zeggen dat het sinds paar dagen opspeelt. Ik stel me ook de vraag of het bij velen van ons niet een secundair probleem is. En kan je het dan uit je systeem krijgen als er niet op het primair niveau iets aan gedaan wordt. Bij velen is eenzaamheid, stress, trauma, diepgeworteld en onverwerkt verdriet, fysieke of mentale pijn, een enorme trigger. Dan stel ik me ook de vraag hoe geholpen kan worden. De meeste psychiaters nemen zelfs geen nieuwe patiënten aan. Vele mensen vechten tegen de drank en hervallen vaak omdat dit spul een kortetermijn werking heeft, dat je even uit je pijn haalt, terwijl andere hulp moeilijk te vinden is..

Hoi slikkers ;-) Heb een vraagje: neem nu sinds twee weken refusal. Eerste dagen een volledige, dan overgestapt op een halfje. In een eerdere stoppogingen nam ik het ook omdat ik merkte dat er toch steeds weer een stemmetje opging na een goeie twee weken. Ben toen gestopt met slikken omdat ik me er niet lekker bij voelde. Suffe kop, en wat maag- darmlast. Dacht ook sterk genoeg te zijn. Nu heb ik ook last van bijwerkingen denk ik. Soms moeilijk uit te maken wat waar van komt. Maar wil helemaal niet terug stoppen, Zou het voldoende zijn om 3 x per week een halfje te slikken? Heeft er nog iemand het gevoel bijwerkingen te hebben? Slikken jullie iedere dag? Fijne zondag, Lot

Hoi Yogajuf, Ik sluit me aan bij lady Jane. Heb gewoon gezegd tegen de meiden dat ik er de laatste tijd last van heb om maat te houden. En gemerkt heb dat ik me beter in mijn vel voel zonder. Ze zeiden letterlijk: ja, dat lijkt me een goed plan. Ze 'vonden' dus al dat mijn glas toch wat snel op was.. Verder merk ik ook dat de gesprekken even vlot verlopen. Misschien enkel wat sneller moe, maar daar hebben de anderen ook last van. Op vakantie ook al ervaren dat het vervelend was toen iedereen aan de cava zat, maar als ze dan weten dat jij niet drinkt, kan je ook minder gemakkelijk van je plan afstappen. En nuchter kan het ook leuk zijn om te observeren hoe de anderen 'losser' en zatter worden, soms tot ruzie toe. Wat leuk om dan die nuchtere te zijn! De moeite om het eens te proberen. Want als je gelijk meedrinkt, dan ben je vertrokken voor een weekje doorkappen vrees ik, wat dan weer enorm aan je motivatie knaagt.. Veel succes en een hele fijne vakantie gewenst

Bedankt voor jullie berichtjes, geeft moed.. Verdrietig zijn, eenzame gevoelens, kindje zoveel missen, ... Heb gemerkt dat eens goed huilen best kan. Dan niet verdooft hebben maakt dat het gevoel wel weer even wegebt zodat er plaats is om een ander 'plan' te maken. Al is het maar opruimen. Door het verdoven zat je met nog meer nare gevoelens. Hier sta ik veel bij stil en hoop dat dit het verschil maakt met eerdere stopmomenten. Niet denken van: jeej, zo erg was het niet, ik mag nu wel weer (eentje).

Sterkte Dribbel, Een helder hoofd heb je nu extra hard nodig. Zoals je zelf zegt: uitzitten.. Wat een moederhart toch lijden kan. Je lijkt me een sterke vrouw! Kamillethee en een sedinalletje werken voor mij heel goed om tot rust te komen op zo van die dagen, hoe flauw dat ook mag klinken! Hou vol!

Hoi MG en andere forummers, Het gaat hier goed, het droog blijven dan. Het lijkt alsof er een definitief besluit over me gekomen is. Waar ik in eerdere stoppogingen, snel opknapte en de voordelen zag, stuit ik nu op een verschrikkelijke moeheid. Maar die brengt men niet aan het twijfelen, gelukkig. Ik neem wel refusal om een stok achter de deur te hebben mocht het impulsieve moment aanbreken. Op dit moment lijkt het niet nodig maar toch.. Volgens huisdokter 'burnout'symptomen. Ben dus tijdelijk niet aan het werk om de rust en de tijd te maken om te herstellen, en ja, te bezinnen. Best moeilijk, terugkijken.. Met gezonde voeding en wat vitaminen hoop ik snel terug wat energie te vinden. Sterkte aan alle andere nieuwelingen (en oudgedienden). Wat mij helpt: denk aan je laatste ellendige zuipervaring, daar keren we niet terug heen! Ook het besef dat een probleem of situatie enkel erger wordt door erop te drinken, de dag nadien. Om dan terug van nul te beginnen. Fijn weekend! Lot

Dag Twinkle, Allereerst veel succes in je strijd. Je hebt er echt genoeg van! Ik kan me erg goed inleven in je situatie. Ben ook alleenstaande Ouder met Co-ouderschap. Het moment dat ze vertrekken, verdwijnt de grond onder je voeten. Week nuchter, week 'niet', is erg slopend en haalt je stilaan onderuit. Dat beseffen en ertegen vechten om dan toch weer te falen, maakt de cirkel rond. Je eigenwaarde, fierheid, zelfrespect en energie : weg! En wat heb je nou net nodig om er te staan , om je taken en leven als alleenstaande in handen te nemen en te houden.. Heb die cirkel al een paar keer doorbroken. Dit wil zeggen weken geen druppel aangeraakt, en tot de laatste keer steeds weer het moment van: nu kan het geen kwaad. Op twee dagen zit je helemaal weer in de rats, bah! Wel dus: ik had er ook genoeg van! Dit keer voelt het anders, hoewel ik nog 'maar' tien dagen geen alcohol heb aangeraakt. Ik blijf hier komen, lees vooral mee, maar voel dat ik iedere dag sterker word. Dat wens ik jou ook van harte toe. Weet dat je niet alleen bent. Sterkte! Dag per dag.

Dankjewel allemaal. Vind het mooi hoe jullie je bekommeren om lotgenoten. Misschien wat meer informatie.Ben 34 jaar en 1,5 jaar gescheiden. In die peiode ben ik alcoholverslaafd geraakt. Iedere keer dat mijn oogappel vertrok, verloor ik de zin in het leven. In het begin, was het 'normaal', toch? Even een flesje openen om de onmogelijke pijn te verzachten. Wanneer ik terug mama kon zijn, ging het beter, veel beter. Dan dronk ik niet. Tot de volgende keer.. En dan de ruzies, de beslommeringen, het alles alleen doen, het moeten aanvaarden dat een andere vrouw voor mijn kindje zorgt.. Maar goed, heb nogal snel ingezien dat ik fout bezig ben geweest met mijn verdriet. En dan stappen ondernomen. Want door alcohol te drinken ben je opeens helemaal niet meer de persoon van weleer. In mijn geval is het leed even draaglijker, ik word niet agressief ofzo. Maar de situatie wordt groter, de gevoelens worden groter. en dat kan je wel missen als kiespijn. Met alcohol in je systeem kan je niet loslaten, kan je zo weinig. Ik ga er deze keer voor en neen, ik wil niet minderen, sociaal drinken.. Heb dit gegeven voorgoed gekoppeld aan diepe miserie en pijn. Ik dronk om te verdoven, niet omdat ik het leuk vond (toch niet de laatste jaren).

Hoi iedereen, Lees al even mee. Er zitten hier heel wat vriendelijke, wijze mensen. Ben al even aan het strijden, met vallen en opstaan. Zeer vermoeiend. De Triggers zijn bekend, de valkuilen ook. Dit keer is anders. Ik ben het zo beu, het is zulk een triest bestaan. 2maanden droog, alle voordelen zo duidelijk merkbaar en dan impulsief de fouT ingaan. De eerste dagen zijn ellendig, dat weet ik. Hoop snel terug op een paar weken te zitten. En hier dus steun te vinden. Want het is een eenzame bedoening. Ik kom net uit een vechtscheiding en moet er staan op werk en voor mijn kind.