joann

Q, Van mij geen stigma....tenminste zo was het absoluut niet bedoeld! Goh ik weet eigenlijk niet eens hoe ik je duidelijk kan maken dat je niet alleen staat in je gevoel, dat het herkenbaar is... Ik weet wel dat ik het enorm waardeer dat je hier nog steeds bent!!

daarom laat ik mijn bedje altijd voorverwarmen door mijn hubbie Koh...

Charlie, weltrusten en slaap lekker Oma (hihi) Weet je soms is een stuk vertrouwen in iemand helemaal zo gek nog niet! Ik heb mijn alcoholprobleem voor het eerst aangekaart bij de huisarts in opleiding die in de praktijk van onze huisarts kwam. Deze dame nam me serieus, maar zonder verwijten...ze was ook behoorlijk goed op de hoogte moet ik zeggen want ze kende de internetbehandeling en het forum van ADB..! Ik ben nog steeds blij dat ik het haar toen heb toevertrouwd, want daarmee is het balletje uiteindelijk gaan rollen! Ze gaf me toen mee, probeer het zelf..eventueel met hulp van campral of refusal... maar trek aan de bel als het je niet lukt! Dat is niet erg of beschamend, maar dan ben je er wel op tijd bij om andere hulp te zoeken. En dat ik mezelf vooral niet te streng moest aanpakken als ik een terugval had, want dat zou me de moed ontnemen om opnieuw te stoppen! Ze gaf eigenlijk dezelfde handvatten als bij de internetbehandeling..een terugval is vervelend, lastig en niet bedoeld maar geen reden tot wanhoop!!!!!!!!! Zie het als leermoment en de angel is eruit, de weg naar hervatten van is dan korter! Deze dame is allang haar weg weer verder gegaan...onze eigen huisarts weet het dus, maar is sinds een maand met de vut. Zijn opvolger (ook een van de huisartsen in opleiding overigens, dus al bekend!!) maakte het zelf bespreekbaar toen ik voor iets heel anders bij hem kwam! Ik vond dat prettig, hoefde ik er zelf niet meer over te beginnen! Dus, kortom....niet alle huisartsen zijn bullebakken die geen menselijk gevoel hebben!

Thanx lady's... Sorry Soothe, vergeet ik het bijna... Blij dat je er weer bent!!!! (en hopelijk ben je niet boos op me...) Q, wat kan ik nog zeggen, nu ja schrijven dan.. Meiske geloof nou toch gewoon eens dat er echt mensen bestaan die je gewoon accepteren zoals je bent!!! Je hoeft hier niks te delen wat je niet wilt...waarom zou je? Het is toch geen wedstrijd spannende verhalen schrijven...! Voor mij heeft het helend gewerkt, en nog werkt het helend, om hier mijn angsten twijfels en zorgen te kunnen uitspreken! Hier waar er veel herkenning is, en soms een hele andere visie die me dan weer op pad helpt! Doe je voordeel met wat je leest en waar je wat bij voelt, laat negativiteit langs je afglijden! Er is niks mis met een bang konijntje te zijn...zolang je niet je complete vertrouwen in de mensheid hebt verloren! Ik ben net zo bang als jij....! Maar ik durf weer te vertrouwen! En dat wens ik jou ook!

Ik stuiter ook nog even langs... Te moe om op alles en iedereen te reageren... heb er ruim anderhalf uur over gedaan om deze dagdraad alleen maar te lezen! Vandaag was hier complete chaos, crematie...en sollicitatiegesprek....! belachelijke combinatie, maar goed het was niet anders! De crematie laten ik maar voor wat het was....afscheid! Het sollicitatiegesprek........Corinne, super bedankt voor je tips!!!!!! IK HEB DE BAAN !!!!! En nu heb ik de bibbers.....want kan ik het uberhaupt wel..?????? Nu ja de tijd zal het leren, voorlopig loop ik vanaf 1 november met de huidige docente mee, om dan op 1 januari in het diepe gegooid te worden!!! En nu ga ik richting bed stuiteren... Ben eigenlijk doodop, maar ergens ook klaar wakker, Waar ben ik nu weer aan begonnen???? (houdt die onzekerheid dan nooit op..?)

Velen loggen in...... niemand schrijft meer... Tegen mezelf kletsen kan ik zo ook wel.. ookal weet ik dat het mijn ding is... als niemand reageert... ben ik hier uitgepraat voor vandaag! Weltrusten allemaal!

Ik was niet weg knuf, moest alleen even een nare droom verjagen! maar slaap lekker....... de gesprekken van vandaag waren fijn!!!!

Nu ja, ik bedoelde maar..... zo herkenbaar is jou gevoel...!!!! Ik heb ze ook echt niet alles laten lezen hoor...! Maar bepaalde passages waarvan ik nu vond dat ze het mochten weten, en waar ik graag over wilde praten! Het gevoel er niet toe te doen is zo destructief... dat het veel verklaarde, ook voor mijn ouders! Zoals mijn gevoel al aangaf is het nooit hun bedoeling geweest om me dat gevoel te geven! Toch dacht ik in mijn pubertijd dat ze mij liever niet hadden gekregen.....? Dat zal enerzijds normaal pubergevoel zijn....maar dat heeft een voedingsbodem gehad! Zou het meespelen dat mijn ouders beide een behoorlijk drankprobleem hebben??? Mijn moeder ontkent tot op vandaag nog steeds, maar mijn vader is uit solidariteit met mij samen gestopt! (in mijn jeugd kon ik hem wel schieten, nu denk ik daar heeeeeeel anders over!) (na even een pauze verder typend, moest me even aan mijn moederlijke zorg wijden....!) Ik ben er van overtuigd dat veel dingen waar ik nu tegen aan loop hun oorsprong hebben in mijn jeugd! Ik neem dit mijn ouders niet kwalijk, waarom zou ik.....zij wisten ook niet beter! Ze deden hun best, en meer dan dat! Want ik kan niet anders zeggen dat ik een fijne jeugd had! Toch zijn die minderwaardigheidsgevoelens er ingeslopen, vooral tijdens mijn basisschooltijd! En op de middelbare school werden ze alleen maar bevestigd! Toch heeft dit alles niet mijn drankgebruik veroorzaakt! Achteraf gezien heeft het wel omstandigheden gecreerd die drankmisbruik mogelijk maakten...Maar daar was ik altijd nog zelf bij he! Er zijn in mijn jeugd best dingen aan te wijzen die mijn drankprobleem mede kunnen verklaren, toch ervaar ik dat zelf nog steeds niet zo! Ik heb er heus niet bewust voor gekozen, maar ik heb het wel zelf laten gebeuren! En daar ben alleen ikzelf verantwoordelijk voor!

Tollie, hoe is het nu? Gaat alles nog steeds zoals je graag wil? heb je het probleem met je pb-box al op gelost? kom vertel even, mag je dadelijk weer verder lezen.... (en dan ben je nog wel even bezig....)

Knuf??????? Jammer dat je nu uitgelogd bent.... mijn antwoord duurde even... ik wilde het juist formuleren, maar misschien is je internetverbinding ook wel gewoon even eruitgevlogen.. Zie je nu.........hoe herkenbaar!

Ik krijg koude rillingen van herkenning! Niet eens direct in je broer/zus verhaal... maar wel het niet gehoord worden omdat je hobby niet zichtbaar is! ik heb een jonger zusje, een lieverd ten top! Ze verschilt dag en nacht met mij... maar we kunnen prima door een deur! In onze jongere jaren werd toch al snel duidelijk dat haar leven zich in de zichtbare wereld afspeelde..en het mijne in mijn hoofd!! Tja, nu snap ik ergens wel dat mijn ouders daar niet zoveel mee konden.. ze konden immers niet in mijn hoofd kijken! Helaas gaven ze me het gevoel, en ik weet absoluut zeker dat ze dat onbedoeld deden, dat ik dus niet belangrijk was...net zo min als wat mij echt bezig hield! Nog niet zo lang geleden heb ik mijn moeder fragmenten laten lezen uit mijn dagboek toen ik een jaar of 16 was...... Dit in het kader van gesprekken die ik met haar en mijn vader had over mijn alcoholgebruik! Ze was compleet perplex, mijn vader trouwens ook! Nooit hadden ze verwacht dat bepaalde dingen zo diep zaten, zoveel impact hadden gehad als ze deden! Ik geloof dat ik nu, nu ik 37 ben, gesprekken met ze heb gevoerd die ik graag had willen voeren toen ik 17 was! Het heeft me heel erg geholpen dat ze me nu serieus nemen! Dat ze dingen herkennen en ook erkennen! En daar prijs ik me dan gelukkig mee, want voor velen zal dit niet meer mogelijk zijn!

@Marieke, ik zie dat je er even bent... Hoe is het nu met je echtgenoot??? Red je het zelf nog een beetje met al die zorg?

Sorry Knuf, die had ik gemist... zag dat er een nieuwe bladzijde was... dus dacht dat er niks meer bijgekomen was. (dombo me....) Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen... ik heb dat ook regelmatig dat ik denk dat het aan mij ligt, als er even niet gereageerd wordt...! Onzin natuurlijk, want we hebben allemaal nog meer te doen als alleen maar te forummen! Voor mezelf weet ik wel waar die schoen wringt.... als klein meisje werd ik nooit gehoord...wat ik zei was niet belangrijk, dus dat ligt gevoelig...ik wil graag gehoord worden, want voor mij is wat ik denk/voel belangrijk...dat wil ik graag delen! En gehoord worden houd in reactie krijgen.. als dat uitblijft bekruipt mij ook nog wel eens het gevoel dat het dus onbelangrijk/onbetekenend is wat ik schrijf. Gelukkig weet ik nu dat het iets van mezelf is, want anders blijf je denk ik steeds in conflict wanneer het gaat om forummen! Dus het ligt echt niet aan jou, je hebt geen rare kronkels.... gewoon een stukje overgevoeligheid voor graag gehoord willen worden/ serieus genomen willen worden...omdat dit lange tijd niet zo geweest is!

Ja dan zullen nederlandse zenders niet zomaar op de kabel zitten he, al zul je ze toch wel via sateliet kunnen ontvangen... want dat kunnen wij in Luxemburg ook!

Gem, is je brakke lijf al weer wat bijgetrokken? Je bent zo stilletjes... nog ontdaan van de discussie van vanmiddag?

Nou en dat is me daar erg zeg......... ik ben ook veroordeeld tot de pc... de 2 oudsten zitten een dvd te kijken... dus mama heeft niks in te brengen... (denken ze, en laat ze maar...)

Zal ik even voor je kijken? Op RTL4 knuf, ik weet niet of je die kunt ontvangen in belgië?

En toen was iedereen ineens weg........ Allemaal CSI kijken?

Nee hoor Houtje, ik vond het juist mooi gezegd, vandaar het amen!!!! grr alweer een typefout

Al zit ik compleet onverantwoord aan de koffie......

Benthe, chocomel met veeeeeeeel slagroom slecht voor de lijn, maar bah zoooo lekker

Houtje......amen!

Benthe ga je er van tussen??? Had ik niet zo direct opgemaakt uit je berichtjes, maar thanx voor de openheid, eerlijkheid en lach! (jammer van die lens....maar die ploppende knoppen hihi) Knuf, sorry hoor....maar ik zag ineens een groot wit knuffelkonijn met paars pyamaatje.....hebben we hier dus echt een van in huis Zal vast niet op jou lijken maar ik moest er wel even om grinniken

RJB, Eindelijk een papa-stem in de discussie! Je verwoord het eigenlijk wel heel mooi, we zijn ouders met een handicap! En jezelf met mildheid bekijken, jaaa dat vind ik nogal eens erg moeilijk. Bij ieder ander kan ik dat met gemak...maar bij mezelf tja heel ander verhaal! Eigenlijk dom he... En dat beeld van het magriet, omo of kellogs gezin... Ja dat had ik wel toen ik zwanger was van mijn eerste.. Nu niet meer, die illusie spatte al vrij snel uitelkaar typefout, en aanvulling

Fijne avond Safi, en jij ook bedankt voor het willen delen van toch hele persoonlijke dingen, en de support naar iedereen hier op het forum!