Lieve Dribbel,
Jouw verhaal gaat me aan het hart. En waarom? Omdat ik de indruk krijg dat jij jezelf zo wegcijfert. Ik ben bekend met het hebben van een kind dat extra zorg nodig heeft. Ik wilde die zorg zelf geven, doorgaan en nog eens doorgaan....Dan heb jij je werk, werk wat verre weg plezierig voor je is (reden en oorzaak daar gelaten, de andere strubbelingen waar je mee te kampen hebt. En dan lees ik dat jij jezelf de vraag stelt 'of het werk de dupe moet worden van jouw prive situatÃe'. Ik ben van mening dat er maar 1 de dupe is en dan ben jij!! Jij en alleen jij. Klaarstaan voor je kinderen, je werk....Meis het is nu jezelf die aan de beurt is. Wat zou ik graag zien dat je nu voor jezelf (en je gezin) kiest. Je bent het waard, je verdient het.
Heel veel kracht en sterkte.