Inderdaad heel raar dat het drinken van alcohol gekoppeld wordt aan gezelligheid. Maar ook ik heb deze gedachten lang voor mezelf in stand gehouden. Een maaltijd, uit eten. feestje?...Gezellig! Maar daar hoorde voor mij dan wel een wijntje bij. Alsof het zonder alcohol niet gezellig was, althans ik dacht dat het zonder wijn / alcohol voor mij niet gezellig was. Zo gefocust op de alcohol! Sterker nog ik geloofde mijn eigen gedachte ook nog. Ik vond het dan ook niet gezellig (voor me zelf) Was het zonder alcohol minder gezellig? Of smaakte het eten minder goed? Nee dus! Maar ik geloofde er heilig in Beter gezegd ik beleefde het etentje zonder alcohol ook als minder / niet gezellig zonder alcohol. En waarom? Omdat de gedachte / lust aan alcohol me in beslag nam. Ik had dan ook letterlijk en figuurlijk al gedronken Ik heb moeten ervaren dat mijn gedachten kronkel niet de juiste was (mezelf voor de gek hield) Ik heb dit moeten ervaren om uiteindelijk van dit geloof af te stappen.
Vreemd toch, dat als we plezier willen hebben wij ons zelf verdoven om iets te beleven? De eenvoudigste manier, het is 'goedkoop', aanvaardbaar en ook nog eens overal verkrijgbaar. Overal zie je drank. Een bier sponsor van de olympische spelen...het TV programma 'De vrienden van....' Haha, dan ben ik maar even geen vriend(in) meer van....Ik ben nu de grootste vriendin van mezelf....Ik draaf door geloof ik...