Kohtje

Elton John? In een Dyane? Met mijn vrouw?? Tja, waarom niet? Dyane's zijn leuk. En Elton John veilig voor wat betreft met m'n vrouw. Borriemeis, m'n auto-duck heet geen Dyane, ze is een Dyane. Ze heet Lucylle (roepnaam: Luus)

Mocht ik willen. Nee, 't is goed zoals ze heet. Zo kan ik ze een beetje uit elkaar houden.

Nancy.. (dank je wel..) Bor, ik vatte je berichtje niet op als belediging, hoor. Weet je zeker dat die opgestoken duim niet je fiets betrof? Ik heb dat regelmatig met de Dyane. O, o, o... die Dyane. Wéér die Dyane. Nooit eens iets over mijn vrouw... Nou, laat ik je dan dít zeggen: die mag óók gezien worden, al is ze niet zo rood..

... haar lieve etlarsemannetje... ben ik nou een tikkie jaloers??? Neeeeeehhhh...... denk ik.

Wat Gruwel? Oma zijn of leesbril aan een koordje? 't Laatste, vermoed ik.. Ik heb ook altijd m'n leesbril aan een koordje om m'n nek. Het huis hier wemelt van de leesbrilletjes, zelfs op de wc om de scheurkalender te kunnen lezen. Maar ik heb m'n leesbril meestal dáár nodig waar géén zwerfbrilletje voor handen is. Eerder had ik altijd een leesbrilletje met een pootje in de hals van m'n t-shirt hangen. Da's 's winters al weer een probleem ivm truien e.d... Twee jaar geleden waren we in Polen (met de Dyane op weg naar een wereldmeeting uiteraard..) en toen ben ik onderweg tijdens een koffiestop m'n brilletje dat zo los aan m'n shirt hing verloren. In Polen op zoek naar een leesbrilletje en uiteindelijk één gevonden in een supermarkt. Ik was blij dat ik weer wat kon lezen, maar tjonge, wat een monsterlijk geval.. heb drie weken met een groot en dik groen montuur bezet met diamantjes (nep, uiteraard..) rondgelopen. Gelukkig loop je op zo'n eendenmeeting niet snel voor gek, maar sindsdien toch maar met een koordje om m'n nek. De grote groene leesbril ligt als 'souvenir' in de eendjesvitrine.

Jemig, zit de hele ochtend een beetje te lummelen. Zal door de duisternis komen. Ga nu boodschappen doen voordat de hondjes weer zeggen dat het twaalf uur is...

Haha, Kore.. je huis oppimpen.. M.a.w. glans aan de puinhoop geven? Nee, serieus: sterkte ermee en hopelijk komt je energie op wat voor manier dan ook snel een beetje terug. En Suikertje ook sterkte. Zou bijna zeggen: hopelijk vind je snel een nieuw vel.. dit vel past je blijkbaar niet zo goed meer.

Zal ik doen, Sheila. Maar alleen voor jou. Nogal pijnlijke duimen..

Galliër.

Door in je dromen te geloven maak je ze waar (Hergé (geestelijk vader van Kuifje))

Een hele goeie morrugen allemaal. Dagpact Muffin Lars jowan Tinto Mootje Kohtje

Natuurlijk is het wél alcoholgerelateerd, jowan, Jam bij vleesgerechten versus drank bij alles..

Ik weet niks van bosbessen. Alleen dat ze in augustus toch wel rijp zouden moeten zijn. In 1965 ging ik op 23 augustus met m'n vader, moeder en zusje bosbessen plukken op de Posbank. M'n moeder was hoogzwanger. De volgende morgen werd m'n broertje geboren. Maf mens, die moeder van me.

Wat kan dat nou zijn met die bosbessen, jowan? Nul bessen is raar... toch?

Doet

Dat is nou wat drank met je doet.. Had ik niks met drank gehad dan had ik niks met dit forum gehad..

Ik heb het vijf voor twaalf, maar m'n jongste hond heeft het twaalf uur... lopen dus...

Nu jij nog, Bor. Niwi was goed, maar jij bent niet slecht. O zo...

Fijn, Lars. Alle schroefjes aanwezig, alle gaatjes op de juiste plek? Ikea is Ikea niet meer....

Nee Kore, je hoeft niet helemaal bloot... Maar is het dan de bedoeling dat medicatie je de energie geeft? Zijn er dan geen andere oplossingen om dat 'niet bij machte zijn iets aan te pakken' aan te pakken? Ik herken veel van wat je schrijft en van ADD bij mezelf maar ben zo bang dat ik op een gegeven moment alleen nog fuctioneer als ik mezelf volstop met 'de nodige' chemicaliën. Ik slik nog steeds een minimale hoeveelheid oxycodon tegen de pijn in m'n arm en schouder die niet te verhelpen is. Maar minder dan de dokter me voorschrijft. Liever met nog nét te dragen pijn dingen doen dan zonder pijn en vol morfine.. Ook met pijn valt te leren leven.

Angst is een slechte raadgever, hoewel angst in dit geval wel (tijdelijk) kan beschermen. Maar je leven lang in angst voor alcohol doorbrengen lijkt me geen pretje. Die ene keer, na negen maanden aan m'n herstel te hebben gewerkt en negen maanden 'droog' dat ik dacht er wel weer ééntje te kunnen nemen ging het faliekant mis.. binnen no time was die ene bij lange na niet genoeg en de bodem van de fles veel te snel in zicht. Nu ben ik bijna negen jaar 'droog', maar de ervaring van toen heeft me niet bang gemaakt om er ééntje te nemen. Het grote verschil met toen is dat ik er tóen ééntje wilde proberen en nu niet. Niet vanuit angst maar vanuit 'geen behoefte'.. Net zo min als ik de behoefte heb om de snelweg één keer te voet over te steken om te kijken of ik het wél of niet kan..

Hallo Kore, wat zijn die moeilijke kanten van je ADD waar je zo graag van af wilt? Zijn dat kanten waar je zélf van af wilt of waarvan je denkt dat je in de ogen van ánderen een beter mens zou worden? Als je zo twijfelt of je medicatie moet nemen, wat zou(den) dan je andere mogelijkheid/mogelijkheden zijn? Mee leren leven / Aanvaarding misschien?

Suiker slecht? Aaahhh..... lekker.

Dagpact Lars jowan Mootje tinto Herstel Kohtje

Ik ook.