Kohtje

Goedemorgen. Dagpact: jowan Lars Kohtje

Bolletje, dat wat lady jane zegt.. maak er anderhalf uur van. Niets zo vervelend als een wachtende taxi als je even helemaal niets met 'tijd' te maken wilt hebben. Heel veel sterkte morgen, lieve straatvechter..

Dat geloof ik maar al te graag, Lars.. je lijkt me inderdaad niet erg klapperig. Maar zoals het in je bericht stond, ik zei al: moest het twee keer lezen..

Die basis (het thuisfront) maar óók de algemeen geldende calvinistische opinie betreffende arbeidsethos bepaalde inderdaad voor mij hoe mijn droom er op z'n minst uit móest zien. Tja, in hoeverre kun je dan nog van een droom spreken..

Moest je even twee keer lezen, Lars. Dacht even dat je visite weg was omdat je ze een klap had gegeven... Maar nee, je vertelt drie dingen achter elkaar door... Fijn dat je zo trots kunt vertellen over je klein(e)kindertjes.. Mijn vrouw wilde destijds graag een hond. Ik niet. Nu ben ik meestentijds thuis en bij de honden (ja, zijn er uiteindelijk twee geworden..) Ik ben helemaal óm, zou niet meer zonder willen. Zélfs niet tijdens de vakantie in een campertje met hooguit vier vierkante meter vloeroppervlak en twee natte honden.. Heerlijk knus. En ook hondenweer heeft minder invloed op m'n humeur gekregen. Afgelopen zomer, die reis met de Dyane naar Portugal, was zonder honden. Op zich best wel weer eens lekker om te kunnen gaan en staan waar je wilt zonder met die beestjes rekening te hoeven houden maar toch ook wel 'kaal'...

Denk ook wat betreft het aantal mensen per vierkante kilometer... we zijn gewoon met téveel. Opgehokt maakt opgefokt..

't Mooiste (voor mij) is een lat lóós bestaan. Een lager gelegde lat is en blijft een lat, een hindernis, een drempel. Gelijkvloers zonder platvloers te worden. Ik heb er ambities en dromen voor laten varen. Uiteindelijk bleken die dromen en ambities niets anders voor me te zijn dan onneembare drempels, té hoge latten. Misschien heb ik die dromen en ambities kunnen laten varen door m'n leeftijd (ik hoef geen 'carrière meer) maar misschien is 't ook zo dat ik nu spijt heb dat ik er zo niet veertig jaar eerder over gedacht heb.. Als ik nú zonder die drang gelukkig kan zijn, waarom zou ik dat dan op m'n twintigste niet kunnen zijn? 't Gekke is dat sommige dromen ineens uitkomen, op een ander niveau maar zéér veel 'persoonlijker', beter passend.. nu de (bewijs)drang weg is...

Zit hier met een ontzettend zeurderig klein hondje... die móet en die zál naar buiten. Denk toch wel hoge nood. Dus even weg...

En weet je wel zeker of papa en mama echte Belgen waren, fleurtje?

Ach fleurtje, 't blijft toch chocoladen, hè.. dus goor zal 't niet zijn... als je tenminste je handen gewassen had. Maar ook wel een beetje een tegenvaller.. dacht echt dat álle Belgen zomaar pralines konden maken..

't Lijkt mij dan dat je niet zozeer meteen op zoek moet naar een andere baan maar naar een nieuwe manier van leven en/of met je leven omgaan. Op zoek (in jezelf) naar een "nieuwe Lieve".. de 'mindfulness kant' op, yoga, meditatie of misschien zelfs de 12 stappen. (ja, die van AA). In elk geval proberen rust in jezelf te creëren en zoeken naar wegen om die rust te bewerkstelligen... op zoek naar veroorzakers van je "moeten"..

Toine, Lars, jopie.. allemaal rustig aan. Ik probeer dat ook te doen. Sommigen noemen me sloom, ik noem me " 't zal wel maar ik kan me d'r niet druk om maken"... Wat niet wil zeggen dat ik de kalmte zelve ben.. integendeel zelfs. Ben toch wel een zenuwepees...

Goedemorgen allemaal. D a g p a c t : jowan Lars Kohtje

Fijn om te lezen dat je toch ook nog grenzen kent voor wat betreft goed zijn voor jezelf..

Bolletje....

Ach, die serie begon hier net toen ik in deeltijdbehandeling (3x per week een dag) was in een verslavingskliniek.. vond het reuzespannend. Helaas (nou ja, gelukkig eigenlijk) ging die deeltijdbehandeling na 2 maanden over in een klinische behandeling wegens gering (lees: geen) succes. Dat betekende dat ik die serie niet meer echt kon volgen omdat de tv in de 'woonkamer' er niet alleen voor mij was.. Er was wel een groepsgenoot die de serie op de één of andere manier illegaal op dvd gebrand heeft, speciaal voor mij (zo hé, wat aardig!!) maar het is er nooit meer van gekomen om er lekker ontspannen naar te kijken. Er zat ook een jongeman bij me in de groep die van top tot teen getatoeëerd was waarvan we het vermoeden hadden dat het de gecodeerde plattegrond van de kliniek voorstelde. We waren allemaal bevriend met hem om te voorkomen dat ie alléén zou ontsnappen... Dit bericht is weer eens een bewijs van hoe een mens 'van de hak op de tak' kan springen... Zo heb je het over de verjaardag van fleurtje, en zo heb je het over tv-series en verslavingsklinieken.

Ja hè? Ik bedacht me vanmorgen ineens dat dat lijstje best iets feestelijks heeft en er daarom ook wel een beetje feestelijk uit mag zien. Een belofte omdat het mag en kan.. niet omdat het moet. Meestal wordt gezegd: belofte maakt schuld. In dit geval kun je zeggen: belofte maakt vrij.

Jägermeister?

net de jeugdpuistjes ontgroeid.

Nou, nu zeg je het zelf.... flink blijven oefenen dus, knappe meid.

Nou fleurtje, 45 jaar... dan staat je hopelijk nog heel wat te wachten. Je zult zien dat 't wel meevalt allemaal. Achteraf gezien.. en als je hier alle goede raad maar aanneemt van de oud(er) gedienden.. en

Fleurtje, van hartelijk gefeliciteerd. 't Doet geen zeer, hè?

Goedemorgen. Dagpact: jowan Lars Kohtje

Mondkapje voor jou, hè... niet voor die snaveltjes.

Ik hoop het ook niet, maar misschien is er, als het wel zo is, toch een vriendelijke oplossing te bedenken. Bijv. iets met een mondkapje als ze vrij rondvliegen, of zo.. in elk geval zo min mogelijk stof inademen..