Anna

In ieder geval kwam het niet omdat je dronken was Fran. Schrale troost. De discussie over stoppen dan wel minderen lijkt weer op te laaien. Persoonlijk ben ik het met Water eens, ieder glas dat je niet drinkt is winst. Ik weet dat er mensen zijn die met succes kunnen minderen, en daar ook bij blijven. Ik kan dat niet, en de gedachte die dan toch weer in mijn hoofd opduikt is "helaas". Waarom helaas? Want het is een feit dat ik me op het moment veel beter voel dan toen ik dronk, dat ik meer succes heb in mijn leven, moeilijke momenten beter aan kan, en actief bezig ben mijn problemen op te lossen. Allemaal pluspunten, dus waarom duikt dat woordje helaas dan toch weer op? Omdat ik op een feestje niet 'mee kan doen'? Dat kon ik toch al niet, omdat ik meestal moest rijden. Ik hield daarna mijn privé 'feestje' thuis. Omdat mensen er iets van zeggen of denken? Ik moet bekennen dat ik tot nu toe erg weinig reacties heb gehad op het feit dat ik niet drink. Omdat ik één of twee glazen wijn lekker vind? Ja, ik vind het lekker, maar een glas ijsthee of Spa of sap vind ik inmiddels ook lekker. Ik weet niet waarom mensen die zonder probleem met mate kunnen drinken die een of twee of soms drie glazen drinken. Eigenlijk zou ik wel graag willen weten wat het voor hun doet, wat het toevoegt. Ik weet wel waarom ik dronk: voor de roes. Ik dronk omdat alcohol mijn onzekerheid en angst onderdrukte, waardoor ik me onder mensen vrijer kon gedragen en me eventjes blij kon voelen. Ik dronk ook om mijn verdriet, pijn en alweer angst te onderdrukken, om verdoofd te worden. En daarvoor zijn een of twee glazen niet genoeg, daarna begint het pas. En na vier glazen valt elke rem weg, en ga ik ervoor. Ik heb helemaal niets aan twee glazen wijn, daarmee kwel ik mezelf alleen als ik niet dóór mag gaan. En als ik doorga zak ik weer in die put van zelfverwijt, voel ik me waardeloos, en wil ik díe pijn ook weer verdoven. Om nog niet te spreken van mijn houten kop. Voor mij zijn er duizenden redenen om nooit meer te drinken. Waarom dan toch dat woordje helaas? Ik heb geen flauw idee, ik denk dat ik er gewoon nog steeds niet helemaal los van ben. Maar ooit zal dat woordje helaas uit mijn gedachten verdwijnen, en blijft alleen dat andere woord, dat inmiddels ook in mijn gedachten opduikt: gelukkig!

Hihi Ferry, ik had niet eens in de gaten dat ik op 3400 zat. En tussen die 3400 berichtjes zit ook aardig wat gegeit hoor! Kohtje, ik sta er eigenlijk van te kijken dat ik nu bij jou lees, wat ik maanden geleden eens aan jou geschreven heb. Namelijk dat al die problemen waarom ik dronk niet opgelost waren, en net zo hard terug kwamen toen ik nuchter was. En ook alle herinneringen die ik verdronk kwamen keihard terug, om alsnog verwerkt te worden. Weet je dat nog? Ik zal er dus op bedacht zijn dat er ook na zo lange tijd nog iets de kop op kan steken, waar ik alsnog mee aan het werk moet. Zo zie je maar dat je in elke fase van het drankloze leven nog iets kunt leren van iemand die nog langer niet drinkt. En daarom is het fijn om zo af en toe iets te horen van iemand die al langer droog staat. Dat is de reden dat ik hier nog niet weg ben. En dat is de ook de reden waarom ook nieuwe mensen het fijn vinden om af en toe iets van jou te horen Ferry, en Kohtje. Wij hebben hier op dit forum steun gevonden op momenten dat we dat nodig hadden, en kunnen die steun hier nog steeds vinden als dat onverhoopt weer nodig mocht zijn. Het minste wat we kunnen doen is dat ook geven aan mensen die nog aan het begin staan, al is het alleen maar door te laten zien dat het kan. Pip, ik ben altijd een slechte slaper geweest en dat ben ik nog, dus ik kan je helaas geen antwoord geven op de vraag wanneer je beter gaat slapen. Ik weet wel dat ik in het begin ook enorm getranspireerd heb, maar dat was ook midden in die hittegolf van de vorige zomer. Ik weet het dus daaraan. Toen het wat afkoelde ging het transpireren over, maar ik heb dus nooit geweten of het nu met het klimaat, of het stoppen met drinken te maken had.

Bovendien kun je nu met je echte problemen bezig zijn Kohtje, in plaats van dat de problemen ondergesneeuwd worden door het hoofdprobleem drinken!

Hoi Kohtje, blij weer iets van je te horen. Fijn dat het zo goed gaat met ADB zijn, maar minder fijn voor jou dat je tot aan je oksels in het moeras staat. Ik hoop dat je binnenkort weer vaste grond onder je voeten voelt. Grijp alle hulp maar aan die je erbij krijgen kunt. Veel sterkte!

Lenne, heel herkenbaar. De meesten van ons kunnen niet matig drinken, althans niet blijvend. Dan zit er inderdaad niets anders op dan volledig stoppen. Dat geeft trouwens ook veel meer rust, want je hoeft je niet meer af te vragen wanneer en hoeveel en hoe laat je iets neemt. Een glas fris kan gewoon altijd.

Komt omdat je zo lang niet op het forum was Mick. Ja, ik heb een nieuwe baan binnen dezelfde organisatie, waar ik 18 juni begin. En 7 juni beginnen ze te renoveren, en dat gaat ruim drie weken duren, dus ik krijg gezellig alles tegelijk. En ik heb géén zolder waar ik me een paar weken kan verschansen! We kunnen bijna twee weken niet thuis douchen, dus ik moet in mijn ponnetje met mijn handdoek en shampoo over straat naar een leegstaand huis in de buurt waar we kunnen douchen. Ook krijg ik een chemisch toilet dat voorzover ik het kan overzien maar in een tentje in de tuin moet staan . En dan te bedenken dat ik er 's nachts meerdere keren uit moet vanwege al die Spa.

Stien, goed van je dat je het droog hebt gehouden. Zie je wel dat het eigenlijk best meevalt, zelfs al drinken anderen? Ik vind het zelfs best wel grappig om te zien. Mick, hier gaat alles goed hoor. Nogal druk met van alles, en binnenkort ook nog de langverwachte renovatie erbij, dus ik verwacht dat ik de komende weken wel een beetje gek zal worden (om het voorzichtig uit te drukken). Maar ik ben wel van plan het droog te houden. Ik moet er niet aan denken om met een kater op mijn nieuwe baan te zitten, terwijl het thuis één grote puinhoop is.

Goedemorgen allemaal, Anjo, heel veel sterkte deze week met de chemo van X, de renovatie en alles wat er op je weg komt. Fijn dat je kinderen je zo geholpen hebben gisteren! Joann, gefeliciteerd met de verjaardag van je jongste. Het wordt vandaag een regenachtige dag, inderdaad goed voor de patatten zoals Blacky al zei. Iedereen veel succes met het binnen droog houden. Bij jou ook alles nog steeds oké Twan?

Je profiel uitschakelen kun je niet zelf, dat moet je aan de moderator vragen.

Blacky, wat erg voor je dat je kat zo ziek is. Ik hoop dat de dierenarts hem kan helpen. Veel sterkte!

Nou, ik mocht het in ieder geval geen feest noemen Corinne. Maar het is zoals je zegt, de hele familie is weer een keer bij elkaar en er wordt geanimeerd gepraat, dus voor mij leek het wel op een feest. En er werd ook wel degelijk gelachen, al werd ik kennelijk verondersteld ernstig en plechtig te blijven.

Ik ken het niet, jammer.

Ik heb als kind ook een keer de slappe lach gekregen, ik kon er niets aan doen. Vreselijk was dat, al die mensen kijken, ik had zo in de grond weg willen zakken. Door die ervaringen als kind zijn begrafenissen nog steeds heel beladen voor mij, ik ben doodsbang opnieuw de slappe lach te krijgen of iets anders te doen wat niet hoort. Terwijl het toch een kleine moeite was geweest mij als kleuter uit te leggen wat er aan de hand was, en wat de gang van zaken is. Dat zou mij al die zenuwen en genante situaties bepaard hebben, en mijn ouders ook. NB hartstikke goed! Gefeliciteerd.

Ik denk niet dat het verboden is dit te tonen, maar de meeste mensen voeler er zich ongemakkelijk bij. Ze weten niet hoe te troosten, of hoe erop te reageren. En ik denk dat er daarom een soort taboe op ligt. Ik kan me het gevoel van je neefje heel erg goed voorstellen. Hij had natuurlijk erg veel verdriet, en begreep niets van die 'vrolijkheid'. Hij zal waarschijnlijk niet begrepen hebben dat dit de manier van de volwassenen was om hun verdriet te onderdrukken. Hoe moet een kind weten dat je niet verondersteld wordt je verdriet te tonen? Antwoord gericht aan Fran.

Grappig dat je dat zegt Fran. In Limburg, althans het gebied waar mijn ouders vandaan komen, is het gebruik na een begrafenis een zeer uigebreide koffietafel te houden. Toen ik vijf jaar was stierven in korte tijd mijn oma en een oom. Bij de begrafenis van mijn oom vroeg ik - de herinnering aan de begrafenis van mijn oma nog vers in mijn geheugen - of er na de uitvaart weer feest gevierd ging worden. Mijn vraag werd me door de familie niet bepaald in dank afgenomen.:$ Ik denk inderdaad dat mensen na iets ernstigs behoefte hebben aan ontlading van de spanning. Niemand had er destijds aan gedacht mij te vertellen dat die koffietafel géén feestje was. En door de sfeer kreeg ik wel die indruk. Het lijkt me trouwens helemaal geen gek idee om in mijn wilsbeschikking te zetten dat ik als besluit van mijn begrafenis graag een feest wil. Dit aards tranendal verlaten kan toch ook een reden tot vreugde zijn? En als er niemand wil komen op mijn feestje zal ik er in ieder geval zelf geen last meer van hebben. Sorry Rudy, dit kwam nogal ongepast na jouw berichtje.

Hihi Fran,

Fran, ik heb het idee dat je de laatste weken enorme stappen neemt in het beter leren kennen van jezelf, en hoe de dingen voor jou werken. Bedankt voor je stuk, ik vind het heel erg duidelijk en ook erg herkenbaar. Net als het stukje van Rudy vanmorgen. Als ik naar Rudy kijk dan zie ik dat de vicieuze cirkels waar jij over schrijft doorbroken kunnen worden, en dat geeft hoop. Ik lees ook dat het moeite en tijd heeft gekost, en dat het risico weer in die cirkel gesleurd te worden altijd aanwezig blijft. Maar ik heb inmiddels ook zelf geleerd dat ik sterker word, iedere keer als ik een moeilijke situatie nuchter heb doorstaan. Het moeilijkste vind ik te beseffen, dat als iets op dit moment zeer heftige gevoelens in mij oproept, dit gebeurt omdat het verwijst naar een zeer emotionele ervaring in het verleden. Zeer heftige emoties roepen bij mij (en ik denk niet alleen bij mij) ook heftige reacties op, maar de heftigheid van mijn gevoelens horen niet bij de huidige, maar bij de oude situatie. En die heftige reactie is dan ook meestal niet in verhouding tot wat er gebeurde. Het is moeilijk heftige emoties nuchter te beleven, maar nuchter is het wel gemakkelijker te beseffen wat nieuw is, en wat oud. Ik ben het met je eens dat het noodzakelijk is die oude pijn te herbeleven, als volwassene, waardoor we het beter kunnen hanteren. Pas dan kunnen we nieuwe emotionele situaties op hun werkelijke waarde beleven, zonder ongemerkt te hervallen in de oude reactiepatronen die ons huidige leven hinderen. En herbeleven, doorleven, is alleen nuchter mogelijk. De krokodillentranen en zieligheid van de dronkenschap zijn geen echt beleven, maar slechts een uiting van machteloosheid om écht te doorleven. aanpassen: s toegevoegd.

Aura, gefeliciteerd met je verjaardag! Ik kom wel in je weblog, inderdaad ook tot en met het kindje in de brievenbus. Daarna wil het programma iets installeren op mijn computer, een bepaald programma voor Apple. Mijn zoon heeft de computer echter daartegen beveiligd, en hij wil ook absoluut niet dat ik zomaar dingen installeer, dus toen kon ik niet verder. Ik heb ook geen Apple computer, maar windows. Misschien zit daar het probleem. Rudy, goede reis vandaag. Als je er eenmaal in zit valt zo'n vliegtuig best mee. Ik vind het knap van je, hoe jij de ruzie gisteren in het café herkende als iets dat jou doet terugdenken aan de ruzies uit je jeugd. Je ziet heel goed de koppeling tussen huidige gebeurtenissen die jou emotioneel raken met ervaringen uit je jeugd, en dat helpt je er adequater op te reageren. Het zal je beslist tijd hebben gekost om zover te komen. Ik vind het heel knap, en ik ben blij dat je er hier over vertelt. Marieke, sterkte met je buren. Ik vind het knap dat je er niet door gaat drinken, petje af! Probeer er rustig onder te blijven meid, hoe rustiger jij bent, des te meer effect hebben je klachten.

Blacky, mijn ervaring is dat je niet moet gaan zitten wachten tot je bericht krijgt nadat je je op de wachtlijst hebt geplaatst. Gewoon regelmatig proberen om aan te melden, en op een gegeven moment zit je erin. Succes!

Marieke, wat knap van je dat je je niet zo gek laat maken dat je gaat drinken. Een grote voor jou. Ik kan me voorstellen dat je er helemaal doorheen zit. Je voelt je zo enorm machteloos in zo'n situatie. Toch denk ik dat de politie zich niet helemaal voor de gek laat houden hoor. Vanmiddag was jij niet de enige die klaagde, de andere buren klaagden ook. De agent weet dus dat jij het niet verzint. En als je buurvrouw klachten heeft over een struik die jullie gesnoeid hebben, dan heeft dat toch niets met hun herrie te maken, dat weet die agent ook. Ik denk dat je buurvrouw uiteindelijk wel tegen de lamp zal lopen met haar leugens hoor, ze spreekt zich zelf tegen. Hoe kun jij zoveel herrie maken, zoals zij beweert, als je tot 1 uur in bed ligt, zoals ze eveneens beweert? Blijf rustig Marieke, en noteer gewoon eerlijk alle overlast. Als je buurvrouw liegt valt ze beslist door de mand. Sterkte meid, ik hoop dat je een beetje kunt slapen vannacht!

Je red het wel Stien, het is gewoon een kwestie van de eerste laten staan. Laat al die kratten en flessen maar lekker voor wat ze zijn. Toen ik stopte zag ik met name heel erg op tegen de feestdagen: Kerstmis en Nieuwjaar. Ik besloot toen daar niet over na te denken tot het zover was. En ik ben er goed doorheen gekomen! Het was heel gezellig, ook zonder drank, en ik weet alles nog! Zo kan het voor jou op de camping ook zijn. Je zult merken dat het zoveel fijner is ook de volgende ochtend fris en zonder koppijn te zijn. Allemaal een fijne dag!

Je zit met je berichten nog niet op mijn eenzame hoogte Corinne, dus in het Guinness Book or Records kom je nog niet. Maar je weekgemiddelde ligt wel hoger dan het mijne, dus wat niet is kan nog komen. Moe geprobeerd Fran? Die zucht kwam helemaal uit je tenen geloof ik, ik hoorde hem tot hier.

Hoi Pip, ik kan je vraag niet beantwoorden. Als ik een blaar doorprik gaat het gaatje nooit meteen dicht, maar misschien gebruik ik een dikkere naald dan jij. Over het algemeen waarschuwen artsen ook een blaar niet te snel door te prikken, omdat je dan gemakkelijk een infectie op kunt lopen. Misschien trekt het bij jou snel dicht omdat je acupunctuurnaalden gebruikt. Bij dat soort naalden is het net als bij injectienaalden de bedoeling dat de huid snel weer samentrekt, dus daar zullen ze wel op gemaakt zijn. Wat betreft jullie andere onderwerp, veel met jezelf bezig zijn, ik denk dat dat normaal is. Ik ben ook heel erg met mezelf bezig geweest en nog steeds. Stoppen met drinken is een ding, maar daarna is het de kunst gestopt te blijven. Dat lukt niet als je alles hetzelfde blijft doen als voorheen, want dan blijven alle valkuilen ook levensgroot aanwezig. Je moet dus veranderen, je leven veranderen, nieuwe routines opbouwen, andere manieren leren om met stress, vermoeidheid, blijdschap etc. om te gaan. Dat is een enorme klus, en daarom is het niet meer dan normaal dat je erg veel met jezelf bezig bent. Het is gewoon ook nodig. P.S. Misschien een beetje onbeleefd, maar ik ga nu naar bed. Het is dringend nodig. Welterusten!

Dit is inderdaad wel een heel stomme reden Wil. Ik denk dat ik daar ook ingetuind was, ik wist niet eens dat er in mondwaters alcohol zit. Het bewijst wel dat wij echt nooit meer iets kunnen drinken, vind je niet? Maar wel heel triest dat je door zo iets terug bij af bent. Als het nou een bewuste keuze was geweest dan had je het jezelf nog kunnen verwijten, maar dit is wel een heel geniepige valkuil. Gelukkig dat je hier zo snel weer terug bent gekomen. Het is je eenmaal gelukt, dan moet het je de tweede keer ook lukken!

Hoi Wil, wat jammer dat je terug gevallen bent. Ik herinner me jou nog van mijn begintijd hier, je zat toen midden in een verhuizing. Jouw ervaring betekent voor mij weer eens dat we altijd alert moeten blijven. Was er een speciale aanleiding om weer te gaan drinken, of dacht je dat je het aan kon om weer met mate te drinken? Veel succes met opnieuw stoppen.