Maxine

Bij ons komt de milieuboer het glas ophalen. Toen ik nog dronk betekende dat elke vrijdagochtend het geluid van niet 1 maar 2 kratjes met lege flessen die in een grote bak werden gekieperd. Ik kon er toen wel om lachen. Die gasten van de milieudienst die wisten precies hoe het zat in elk geval.

Lichamelijke gevolgen van drankmisbruik, ik ben mij daar nooit zo bewust van geweest. Je doet maar wat. Maar om je vraag te beantwoorden, ja, hartritme ging op een gegeven moment wel abnormaal. Na decennia lang dagelijks alcohol. Van die roffeltjes. En angstaanvallen, die bleken direct verband te houden met drankmisbruik. “Hanxiety”. Hangover-anxiety. En angstaanvallen tijdens het autorijden. Dat was wel de bloodyfuckinglimit. Toen heb ik besloten dat ik weer wilde leven. Wat je jezelf aandoet he… ongekend. Alle klachten verdwenen trouwens vrij snel toen ik alcohol/tabakvrij werd.

… maar dan begint het pas. Want drank had ooit een functie. Mensen nemen het om tot rust te komen, om gevoelens te dempen of als sociaal smeermiddel. Ik nam het om te dempen, omdat ik nooit geleerd heb met emoties om te gaan. Immers met drank op deerde mij niks, fuck it. Zombie. Nu ik niet meer drink (of dat probeer althans) moet ik ineens ook nog leren met emoties om te gaan. Dus herkennen wat je voelt, je uitspreken, contact maken, grenzen aangeven, emotioneel beschikbaar zijn, kortom al die dingen die je als afgestompte alcoholist nooit deed. Vet moeilijk vind ik het, maar ook schokkend dat ik dit zo lang heb gemist. Mijn stelling is dus dat het stoppen zelf nog iets is wat je gewoon kan doen, maar dat je vervolgens iets opnieuw moet leren om gestopt te blijven en dat vooral dat laatste iets is wat moeilijk is en wat je niet alleen kan. Ben benieuwd of jullie dat ook zo beleven. Of niet.

Gewoon doorpakken Bumperjim! Een opgeruimd huis = een opgeruimd hoofd! Wees blij dat je niet vaag staat te lullen in een kunstgalerie. Pak die kans om een prachtig schoon bakkie met alle hondenspullen (en niks anders) te maken. Wat een feest de volgende keer dat je wat van de hond zoekt weet je meteen waar het ligt! En je weet dat als je wat zoekt dat niet van de hond is dat het niet daar ligt. Gaat je veel gehannes besparen!

Nee misschien kan je dat maar beter ook niet proberen. Ik heb eigenlijk ook nog nooit een psychiater in een leren broek gezien.

Dat wilde ik ook zeggen Claudius. Zo gaat het precies. Als je een glas neemt dat neem je er nog een, en nog een, en nog een. Andersom geredeneerd, ik kan mij niet herinneren dat ik ooit een enkel glas heb gedronken.

Als ze een leren broek aan heeft dan heeft ze ook leren pijpen.

Hoi er zit een antwoord in jullie mailbox hoor!

You go @Fluffyken! Het is natuurlijk een stuk makkelijker als er geen drank in huis is. Maar als het je onder die omstandigheden lukt dat zegt dat wel iets over je wilskracht. Het wordt steeds makkelijker na verloop van tijd. Hou vol!

Hoi, ik was ergens anders een boeken- en podcastdraadje begonnen en werd toen op deze gewezen, dus hierheen verhuisd. @Francesca Scar tissue ga ik zeker lezen! Als ik ieders berichten hier lees valt het maar weer eens op dat smaken verschillen! Zelf lees/luister ik graag verhalen van anderen. Mijn twee favo verhalen zijn: Mama is verslaafd van Judith Blok Parttime junkie van Renee Kelder De eerste is het verhaal van een Bloemendaalse beach babe die haar leven een groot treinongeluk is. De tweede is het verhaal van een chick die ook uit die streek komt, heeft een kop vol hersens en zoekt toch het randje op. En favo poscasts met verhalen: Eerlijk over alcohol van Koos van Plateringen Sharing sobriety stories van Brad McLeod Enjoy! Meer tips worden gewaardeerd!

Dankje @Bob, ik ga daarheen verkassen.

Tjonge wat een hoop fijne reacties, bedankt mensen! @Bumperjim fijn dat je even glashelder een lijn in het zand trekt. Duidelijk wie de eigenaar is van welk probleem. Daar kan ik wel wat mee. @Yana en Lady Jane, verhelderend inzicht, dat grote alcoholistensmoezenboek. Even oppassen dus in het vervolg wie ik in de maling probeer te nemen. Wat anderen vinden is natuurlijk geen excuus om weer te gaan drinken. Maar het is wel een zwakke plek bij mij. @Moeps, jouw situatie komt een heel eind overeen met de mijne. Ik heb het ook wel een aantal jaren gered onder die omstandigheden. Net als jij ervoer ik ook de voordelen van het emotioneel beschikbaar zijn. Een openbaring. Halleluja. Om @Etty’s vraag te beantwoorden, ik was sterk en trots en wist zeker dat ik nooit meer terug zou vallen. Totdat mijn relatie begon te wankelen… Hoogmoed komt voor de val. @Lady Jane, ik ben bloedserieus over mijn wens om alcoholvrij door het leven te gaan. Ik ben superdankbaar voor jullie steun.

Toegegeven, de gesprekken hier zijn betekenisvoller dan boeken. The real deal! En boeken zijn natuurlijk erg persoonlijk. En inderdaad gaat een boek het niet voor jou doen; je moet het zelf doen, dag voor dag. Wel helpt het om de verhalen van anderen te horen. De herkenning van situaties, weten dat je niet de enige bent die zo bedraad is… Overigens heb ik ook van Jan Geurtz een boek gelezen, De verslaving voorbij. Halverwege gestrand. Gortdroge theoretische kost vond ik het, moeilijk te volgen ook. Haha.

Is er misschien iemand in het noorden op zoek naar een sparringpartner? Ik (Maxime) zoek iemand om mee te kletsen af en toe. Ben 50+, hoog opgeleid maar beide voetjes in de klei, kom oorspronkelijk uit de randstad.

Eens met Bumperjim. Je moet je lichaam zien als een bootje waarmee je naar de overkant moet komen. Met een rottig bootje ga je dat niet redden. Stap 1 is goed voor je lichaam zorgen. Dan heeft je zenuwstelsel een kans om zonder angstaanvallen naar de overkant te komen.