Evelin

@Etty Fijne uitleg, het bevestigd een hoop. Ik denk dat het inderdaad belangrijk is om eens goed mezelf te leren kennen en dus eerlijk moet zijn over mijn onzekerheden. Heel veel mensen zijn onder de indruk van mijn zekere voorkomen. Mensen complimenteren me vaak en willen vaak ook zo in het leven staan zoals ik doe. Het verbaast me wel eens dat mijn beste vrienden, familie en zelfs mijn man denken dat ik alles zo goed op een rijtje en onder controle heb. Zelfs als ik zeg dat dit niet zo is, vinden ze het zo sterk dat ik ervoor uitkom en zijn ze onder de indruk van mijn zelf kennis. Misschien ben ik helemaal niet zo zeker als iedereen (en ikzelf) denkt. Die schaamte komt zoals je schreef natuurlijk vanuit onzekerheid. Weer stof tot nadenken....

Wat een vervelende ervaring en zooooo herkenbaar. Ik zit op het moment in een vergelijkbare situatie. Elke keer als ik terugdenk aan de gebeurtenis krimt mijn maag ineen. Gelukkig wordt het elke dag een beetje minder, omdat je ook elke keer weer nieuwe herinneren maakt. Ik weet ook zeker dat anderen er helemaal niet zoveel mee bezig zijn als ik. De schaamte en ook de onzekerheid over het niet weten wat er precies gebeurd is, maakt het vele malen erger. Aan de andere kant vind ik het ook een bevrijding om te denken dat het allemaal veel beter kan. En we zijn het waard om te knokken voor een betere ik. En gelukkig zijn we niet alleen!

Hallo allemaal, Ik ben blij dit forum te hebben gevonden. Ik heb al een aantal dingen gelezen waarbij ik me nu al gesteund voel. Ik ben al heel wat jaren een binge drinker, waar ik de laatste maanden echt niet meer tegen kan. Ik ben sinds een jaar gestopt met roken en ben daardoor ook een heel stuk minder gaan drinken. Ik drink nu gemiddeld 2 x per week, waarvan 1x per week zo veel dat ik me bijna niets meer kan herinneren. Daarbij komt ook nog dat wanneer ik een beetje emotioneel ben ik erg agressief wordt. Een paar dagen geleden resulteerde dat in een knokpartij, waar ik me uiteraard niet veel meer van kan herinneren. Ik ben inmiddels 45 en vind dit dus echt beschamend! De dagen van schaamte zijn bijna voorbij. Maar uit ervaring weet ik dat wanneer die voorbij zijn het me allemaal niet zoveel meer uitmaakt en dat ik na een paar weken niet of weinig drinken weer in dezelfde valkuil stap. Dat wil ik niet meer en heb besloten om hulp te zoeken. Ik ben nog in afwachting van een reactie van mijn huisarts, maar wil nu al bezig zijn met vooruitgang. Ik denk dat we allemaal kunnen profiteren van het delen van ervaringen en meningen en ik wil graag een bijdragen leveren en natuurlijk ook een beetje steun krijgen.