Madeleine

Er zullen nog weinig mensen me nog kennen? Ik was iets aan het Googlen, wat Lytse vaak zei, en kwam hier weer terecht. Lang geleden. Sinds 10 juni 2018 geen bier meer gehad. Ik dronk altijd twaalf flesjes van hetzelfde merk wanneer ik dronk. Ik ben in therapie en het blijkt dat bier mijn straf is. Destructief gedrag. En dat doen we niet meer. Verder getrouwd en huis verkocht. Komt vast goed.

Lady Jane, wat lief dat je me feliciteert. Ik was al eerder op het forum geweest en had een pb van Ietje, waar ik ook op heb gereageerd, maar eigenlijk heb ik verder niet op het forum gekeken. Door het verhaal van de man van een vrouw met een alcoholprobleem en dé ring, kon ik het forum in mijn hoofd niet loslaten. Want ik kende het verhaal van dé ring, maar wist even niet meer zeker van wie het verhaal was. Hoe vreemd voor sommigen ook, maar ik ben hier zolang welkom geweest, dat ik ook om jullie ben gaan geven en tja, dan moet je het forum niet de rug toekeren, maar even weer langskomen. Komt volgens mij arrogant over, maar zo is het niet bedoeld. Als ik dit niet mag zeggen moeten de moderators het maar weghalen, maar het verhaal van dé ring was toch van Lytse? Over mij? Het gaat echt goed met mij, zolang ik maar van de alcohol afblijf. Of nee, als ik niet meer dan twee bier drink in gezelschap (alleen mag ik niet meer drinken). Want dan zit ik al aan mijn tax en daarna word ik de Gremlin van de chocoladereep-reclame. Ik heb ontzettend veel steun bij alles van mijn moeder, haar man en mijn vrienden. Wie had dat twee jaar geleden gedacht? Ik was immers toen alleen en deed het ook alleen. Vandaag de dag bedenk ik me elke dag wat ik heb en wat ik niet kwijt wil. En wat ik niet kwijt wil is veel, en dus wil ik mezelf niet verliezen in de alcohol. Het gelijk daarbij is dat mijn kleine kratje bier uit de handel is genomen en ik zie mezelf niet met kratten lopen of om 12 flesjes bier te verslepen in een grote tas. Ow en ik ben inmiddels 13 kg aan gewicht kwijt. Nog 11 te gaan. En dan zit ik op mijn streef. Heb nog wat stommiteiten op mijn naam staan, maar het komt goed. Mam en ik zeiden vroeger altijd tegen elkaar:"Het komt goed. Zelfs als het niet goedkomt, dan komt het goed". En daar leef ik maar na. En nog iets leuks. Ik weet dat ik ongelofelijk heb lopen zeuren over het feit dat ik 30 was en dat ik bang was voor rimpels. Twee jaar later zijn die angsten weg en weet ik dat er maar één doel is in het leven en dat is gelukkig zijn. Rimpeltje hier en daar kan geen kwaad. Het schijnt dat ik er nu op mijn 32e nog geen enkele heb (werd laatst 22 geschat. Gekke mensen zijn er). Mijn mam zegt altijd alles wat ik wil horen en toen ik weer eens zei dat ik een rimpel had keek haar man me dom aan en zei:"Waar dan? Grote zeur dat je daar bent!" Door zulke uitspraken ben ik er wel over uit dat ik rimpels wil, maar dan wel met geluk verdiend. Ik ga ervoor en ik voel me zo goed nuchter, waarom dan nog de drank opzoeken?

Wederom mijn excuses voor het niet dagelijks aanmelden op het dagpact! Zo ben ik er en zo vergeet ik het ook weer! Stom! Het lijkt nu net alsof ik een loopje neem met mijn eigen probleem en met jullie. Sorry, dat is echt niet mijn bedoeling! Afgelopen woensdag heb ik dé wedstrijd bij mijn moeder en haar man gekeken. De vorige keer dat ik dat deed verloren we de finale van Spanje, ik zie een patroon. Ze hadden allemaal lekkere hapjes op tafel gezet, alsof ik er nooit kom (soms kom ik er zo vaak dat het me tegen begint te staan). Mam en ik hadden een maand geleden een serieus gesprek waarin ze zei dat ze me wel een biertje wilde geven, maar dat zij en haar man het niet aandurfden. Voornamelijk vanwege het gedrag dat ik na bier kan vertonen. Tijdens de wedstrijd vroeg mam of ik geen biertje wilde en eigenlijk gaat bier samen met dé wedstrijd en wilde ik voor mezelf weten of ik het aankon. Bier 1 smaakte naar bier 2, want op één been kun je niet lopen. Maar bij anderhalf bier begon mijn gedrag te veranderen, wat mijn 'liefde' ook al zei, en ik vond mezelf zo niet leuk dat ik heb gevraagd om cola. Gisteren heb ik mijn mam opgebiecht dat ik nu zelf merkte dat mijn gedrag veranderde bij bier anderhalf en ze knikte en ze zei eigenlijk zonder het te zeggen:"Ja, vond ik ook rete-irritant". Mam is hyper-modern, dus rete zou haar passen. Gisteren nog even samen met haar en haar man in de tuin gezeten en gewoon cola gehad. Ik moet voor mezelf duidelijk hebben dat drank me niet past, of het nu twee of twaalf biertjes zijn, ik word iemand die ik niet ben. Toch heb ik nog vaak het gevoel, waar ik meestal niet aan toe geef, dat ik de andere irritante zelf wil zijn. Mam blijft maar zeggen dat ik een schat van een meid ben, met een geweldig lief, leuk, gezellig karakter, en dat drank niets voor me doet. Zij heeft het ook meer door, omdat haar beide ouders stevig alcoholist waren, wat weer mijn voordeel is. Ik ben gewoon blij dat mijn mam weer in mijn leven is. Ze begrijpt me altijd net even meer dan mijn pap. Maar heb begrepen dat daar moeders voor zijn? Trouwens, goed nieuws.... 'Mijn bier' is uit de handel. De krat met twaalf flesjes (en nee, niet die blauwe dat smaakt naar water) is niet meer sinds 1/7/14 en met 24 flesjes in een krat ga ik niet sjouwen en nee, ook blikvoer wordt in dit huis niet getolereerd, dus het is 'beurt', zoals ze hier zeggen. Weer een heel verhaal over mezelf, maar moet soms kunnen toch? Hoe is het hier?

Goedemorgen! Ging er iets mis met het dagpact? Dan zet ik Ella er even bij op en mezelf natuurlijk ook. Dagpact: Blondie Vol ProudMary MijnGerrit Wimmelt Ella Madeleine Vandaag de taak om mijn huis uit te mesten. En vanavond voetbal. Laatste twee keer natuurlijk gekeken met een biertje in mijn hand, dus zal vanavond even vreemd zijn, maar ik weet dat er toch niets veranderd aan de wedstrijd of de leukigheid ervan, dus moet eigenlijk gewoon appeltje eitje zijn. Fijne dag iedereen!

Goedemorgen! Zoals ik gisteren al zei; Dagpact: Blondie Vol MijnGerrit ProudMary Madeleine Fijne dag iedereen!

Hoi, goedenavond! Zou ik me misschien de komende twee maanden even mogen melden op het dagpact? Het gaat niet heel slecht met alcohol, toch voelde ik me 0.0 vele malen beter. Hier een drankje en dan weer overgaan op fris, daar een drankje, overgaan op fris. Heel leuk, maar ik vond het veel leuker toen ik absoluut niets binnenkreeg qua alcohol. Daar komt natuurlijk bij dat het me in de afgelopen maanden een paar keer is mislukt met een gigantische kater tot gevolg en ik geloof niet dat ik me ooit, anderhalf jaar geleden, om die reden had aangemeld.

Ik wil helemaal niemand tekort doen, maar als ik voor iemand nog even mijn verhaal wilde vertellen is het o.a. voor Lytse (ik weet zeker dat ze het meekrijgt) en Jane4. Jullie blijven toch altijd mijn forum-ouders. Weet niet wat er was gebeurd als jullie er niet waren geweest. Mijn liefde, en dan denk ik dat iedereen wel weet wie mijn liefde is, heb ik pas afgelopen weekend (uh gisteren) verteld over mijn alcoholisme en hij zei alleen maar "Ik hoorde een hele zomer alleen maar 'psst' van de kroonkurken en moet bekennen dat ik dat nu niet meer hoor". Gelukkig, Ben er vooralsnog van af. Maar ik weet ook dat ik als we gaan samenwonen dag en nacht met bier moet omgaan....Uitdaging...

MijnGerrit, we hebben elkaar wel eens eerder getroffen, maar wel 'kennen' elkaar niet. Liefde en ik zijn nog maar kort echt samen, maar hij heeft het allemaal (alcoholisme) wel meegekregen. Ik zeg niet dat ik het niet heb, want je moet het nooit ontkennen (dat is immers gevaarlijk), maar op deze manier en met hem kan ik er wel mee omgaan. En ik kan met zijn woorden omgaan, menig man die dat niet is gelukt. Slaap lekker!

Kastanje, mooi streven! Zet hem op! Monika55, lekker binnen blijven dan. Goed streven. Erik, die avontuurlijke vakanties lonken mij ook heel erg. Gewoon om iets te doen, mezelf nuttig voelen, met mezelf zijn. Ik weet niet, kan dat deel van mijn gevoel niet goed uitleggen, maar weet wel dat ik ook steeds meer zin krijg om me te bewegen. Goed streven dus! En liefde kan zich de laatste tijd echt goed uitspreken. Ik schrik nogal eens van hem. Op een positieve manier. Heb het gevoel dat we heel goed voor elkaar kunnen zijn on the long run.

Goedenavond iedereen! Ik dacht 'Ik kom ook even weer aanwaaien'. Ik ben maanden geleden begonnen met AD en werd heel langzaam weer heel erg ziek van die troep. Toen ik het doorkreeg ben ik in één keer gestopt. Voor wie het nog niet weet, niet doen. Ik was zo ziek. Verder drink ik niet meer overdadig. Ik drink nog wel eens een drankje mee (1 hooguit 2), maar ga niet meer door. Vind ik ook niet meer nodig. Alles gaat goed, zeker op het sociale vlak. Vorige week even een huilbui gehad, omdat ik het gewoon te druk had en vriendin kreeg het door en zei dat ik dat gewoon moest zeggen. Nu heb ik het weekend voor mezelf en hoef ik even niet op visite o.i.d. Gisteren ook vroeg in de pyjama gegaan, hapjes gemaakt en cola klaargezet en genoten van de rust. Liefde viel een tijdje geleden al op dat ik leuker ben als ik gewoon lekker rustig op de bank kan zitten met een colaatje dan hyper met een biertje. Toen ik wel even met hem meedronk en halverwege de tweede was zei hij "Madeleine, je gedrag veranderd. Niet dat ik dat minder leuk vind, maar ik vind je rustiger leuker". Oké, grote eyeopener. Verder heb ik weer contact met mijn moeder en haar man, na drie jaar geen contact. Het ging in het begin moeizaam, maar nu is het allemaal goed. Komt misschien ook dat we ook ons eigen leven hebben kunnen opbouwen, i.p.v. altijd maar aan elkaar hangen en daarnaast hebben we leren communiceren. Idem dito voor mijn vader. Ik ben ook druk bezig met werk zoeken en daarnaast ga ik een cursus naaien volgen om te kijken of ik leuke kinderkleertjes kan maken. Niet voor mezelf, maar het leek me leuker om klein priegelig bezig te zijn. Ik ga ook meedoen aan de avondvierdaagse en en en. Heel veel plannen. Feeling good. Heb het laatst nog gehad met mijn moeder over dit forum en verteld dat er weleens werd gedacht dat ik in een verlate pubertijd zit. Vooralsnog gaan we daar nu vanuit. Vooral omdat ik het nu heerlijk vind om 31 te zijn (terwijl ik gruwelde van 30 zijn) en lekker in mijn vel zit... We zullen zien. Ik zal eens even bij lezen op het forum. Ben al een tijdje niet geweest. Groetjes Madeleine

Hoi! Ik bedacht me gisteren dat ik hier alweer een tijdje niet was geweest. Sorry! Ik denk dat het beter is als ik me definitief afmeld, want dit schiet ook niet op. Ik doe hier en daar een praatje en daar houdt het dan ook weer mee op... Ik doe nog even mijn praatje; Mijn broertje trouwt in augustus en daarom heb ik besloten dat het tijd is om met de hele familie goed om te gaan. Dus morgen ga ik 'de ruzie' uitpraten met de man van mijn moeder. Hij staat er voor open, ik sta er voor open, dus we zullen zien. Verder lekker aan het dieten, aan het vervelen en aan het ronddartelen.

Hoi MijnGerrit, Doordat ik me nog maar af en toe laat zien komt het vaker voor dat ik nieuwe namen zie. Welkom in ieder geval. Volgens mij kom ik hier inmiddels alweer anderhalf jaar, maar ruim een half jaar maar af en toe. Af en toe denk ik eraan. De medicatie heb ik pas vandaag gekregen en vanmorgen voor het eerst geslikt, ik kan nog niet zoveel zeggen over de werking ervan. Ik ga ook eens slapen, want ik begin te snacken. En dat draagt niet bij aan mijn gewicht. Welterusten!

Hoi, Ben ik weer eens een keer. Niet zo bijster veel te vertellen. Het gaat hier gewoon zijn gangetje. Inmiddels wel aan de ad (citalopram), maar dat komt omdat ik elke dag (nuchter en zonder kater) wakker word met de gedachte dat het van mij allemaal niet zo hoeft. Dat lijkt me niet gezond. Hoe is het hier? Welterusten!

Ik weet niet goed hoelang ik een probleem heb met alcohol. Ik weet wel dat het voor mij echt een probleem werd in de zomer van 2012. Toen had ik een avond besloten om niet te drinken, gewoon omdat ik het zonde van mijn geld vond, en toen zat ik heen en weer te wippen op de bank. Toen dacht ik bij mezelf:"Oef, volgens mij ben ik nu te ver doorgeslagen". Edit; Vervolgens heb ik teruggekeken op het probleem en kwam ik op 8 jaar alcoholverslaafd. Maar toen ik mijn moeder dat vertelde zei ze dat dat dus absoluut niet zo was. Ik heb 22 jaar niet gedronken, vanaf mijn 22e af en toe een drankje, op mijn 25e wat meer, op mijn 26 helemaal niet en op mijn 27 toch heel veel regelmatiger. Dus denk een jaar of vier, waarvan het een dik jaar echt problematisch werd. Maar hoe langzaam het er ook in sloop, het blijft een kwelgeest.

Agnieta, geluid maken mag inderdaad. Maar als je een ander plan hebt is het soms wel irritant. Maar hij staat al niet meer op standje disco, dus moet niet al te zuurpruimerig worden.