Maarten82

Ik ben al gestopt. Deze week. En ja, ik schaamde mij, maar nu niet meer. Mijn vrouw vroeg gisteren nog aan mij, 'Ja je dronk best veel, maar je schaart je toch niet onder de groep verslaafden?' Dat is dus precies wat ik mij altijd voorhield. Ik drink dan wel veel, maar ik ben toch niet verslaafd̈?' Yep, jawel, absoluut, zonder meer, zonder tussenpozen, zonder twijfel en nog lekker consequent ook. Daarom ben ik blij dat jullie dit herkennen en kennen. Mijn vrouw kan serieus 1 glaasje drinken, en vervolgens een week niet meer. En het grote verschil is dat ze pas weer aan alcohol denkt als ik voorstelde om iets te drinken. Om die reden denk ik dat ze niet beseft welke impact alcohol heeft op mijn leven, welke rol het speelt. Ik was er de hele dag mee bezig. Nu nog steeds, maar wel op een constructieve manier, namelijk dat ik het niet meer wil, nooit meer! Ik kan niet genoeg benadrukken wat een vrijheid ik nu voel. Ik kijk uit naar lekker slapen, fris en helder wakker worden, altijd kunnen functioneren zonder de beperking van een alcohol doordrenkt gestel. Op elk moment van de dag in de auto kunnen stappen, ook 's avonds laat. En dat is ook wat ik mijn kinderen wil meegeven. Want onbedoeld gaf ik daar het verkeerde signaal, ook al probeerde ik te verbergen hoeveel ik zoop. fijne dag Pytje en alvast een fijn weekend

Wat is een frummer?

Bedankt voor het welkom allemaal En het klopt Bumperjim, Alcohol is een drug, en in mijn lichaam zullen de remleidingen hopeloos falen tijdens een APK. Het gevaarlijke is dat ik mijzelf nooit beschouwde als een verslaafde, ik lag ten slotte niet als een laveloze, dakloze stumper in een greppel. Maar ik ben wel degelijk verslaafd, zat in een soort negatieve overlevingsmodus. Het enige dat mij daarin hield was de gedachte dat ik ooit wel kon leren omgaan ermee, met mate kon gaan drinken en een normale relatie kon onderhouden met alcohol. Nu weet ik dat dit een contradictio in terminis is. Relatie en alcohol is per definitie niet te rijmen. Wie giet er nu vrijwillig een lading ethanol in zijn lichaam wetende dat je vergif gemaskeerd als een vrolijk glaasje vocht met een parapluutje achterover slaat? Dag Bob, ik ga de komende tijd zeker proberen te ontdekken wat de reden was van dat mateloze gezuip. Het leek wel alsof ik bestond voor alcohol, met mijn elitaire ‘wijnweetjes’. Maar ik ben veel meer dan dat. Alcohol is een gepasseerd station. Dag Jane, het is niet denigrerend bedoeld. Dit forum is voor mij een houvast en de kracht van een goed forum wordt schromelijk onderschat denk ik. Ervaringen en gesprekken met anderen zoals jullie slepen mij er mede doorheen, daar ben ik van overtuigd. Groet Maarten

Goedemorgen allemaal, Ik ben Maarten, getrouwd, leuke kinderen, leuke baan, sportief, leuk leven en lurkte tot voor kort ongeveer minimaal 1 fles wijn per dag naar binnen. In het weekend voorafgegaan aan een glas bier en zo nu en dan ook nog wat andere (sterke) drank. Wel kwaliteitsalcohol hoor, geen lokale halve liter blikken bier van de buurtsuper, want daar stond ik boven. Excuus, soms neig ik naar sarcasme. Alsof alcohol het een biet interesseert waarin het gemengd wordt. Het resultaat is altijd hetzelfde, ik was alleen altijd duurder uit. Uiteraard heb ik in het verleden met frisse tegenzin meegedaan aan Dry januari (wat in mijn geval inhield dat januari ongeveer 20 dagen telde). Ook regelmatig besloten om alleen in het weekend te drinken (weekend telt ten slotte 3 tot 4 dagen toch?). En natuurlijk ook vaak geprobeerd hooguit 2 glazen te nuttigen en zelfs ook eens getracht te drinken om de dag, dus hooguit 3 tot 4 keer per week (hoe ik dat ooit heb verzonnen blijft een mysterie). Die halfslachtige pogingen duurde nooit langer dan een maand. Al jaren weet ik dat ik een behoorlijk ongezonde relatie heb met alcohol, maar ergens bleef ik toch altijd hopen dat ik die relatie naar een, hoe zal ik het zeggen, minder ongezonde proportie kon terugbrengen door te minderen. Dat lukt niet, dat besef ik nu. Voor mij is er maar 1 oplossing en dat is gewoon helemaal stoppen. Ik ben tot dat besef gekomen nadat ik vorige week eindelijk hardop tegen mijn vrouw heb gezegd dat ik wil stoppen, dat ik veel te veel drink en niet kan matigen, wat ik ook probeer. Ik heb haar alles verteld, niet gelogen. Gek genoeg bracht dat direct een zucht van opluchting, rust in mijn hoofd. En ook duidelijkheid. Ik hoef geen schemaatjes meer te verzinnen van om de dag of alleen in het weekend, ik hoef niet te bewijzen dat ik een hele maand januari droog kan staan. Dat kan ik niet, ik val altijd terug. Mijn vrouw was blij voor me, ze was niet verbaasd, ze wist van mijn onmatigheid wat betreft drinken, maar ze wist niet dat ik er zelf zo mee worstelde. Nee, dat vind ik logisch, ik was een meester in het verstoppen van flessen, momenten kiezen dat ik kon drinken wanneer er niet op werd gelet. En natuurlijk bracht ik regelmatig het lege glas weg wanneer ik alleen thuis was. En bovenal, ik functioneerde toch normaal in de maatschappij? Ik stop! Wat een verademing, ik kijk er oprecht naar uit. Maar ik ben niet naïef, ik weet dat er moeilijke momenten aan gaan komen, maar in ieder geval weet mijn vrouw waar ik nu mee worstel. Ik heb mijzelf beloofd dat ik dit word: een nuchter persoon. Vrij van alcohol, vrij van die constante dagelijkse zoektocht naar drank (heb ik wel genoeg in huis? Waar moet ik al die drank verstoppen?). En ik weet nu dat er geen vooruitzicht is van een beloning (na een maand geen alcohol weer lekker een glaasje) en gek genoeg helpt mij dat enorm. Ik hoef het niet meer een maandje vol te houden, ik mag het eindelijk laten voor de rest van mijn leven. Godallemachtig, wat is die Dry januari toch een verschrikkelijke uitvinding voor personen als ik. En wat is die drankindustrie toch een marketingtechnisch wonder. Drank als geïnstitutionaliseerd, sociaal geaccepteerd, geromantiseerd en (voor personen als ik die er niet mee om kunnen gaan) verwoestende vloeibare hel! Sorry, dat moest er even uit. Ik hoop dat ik hier nog vaak mag zijn, steun kan zoeken bij jullie, om hulp kan vragen als ik dat nodig heb, al is het maar via een forum, want ik weet niet bij wie ik anders kan zijn. Uiteraard zijn de meeste mensen om mij heen in het algemeen niet zo bezig met alcohol. En hopelijk kan ik ooit ook via dit forum iets betekenen voor een ander een luisterend oor. Want dat was wat mijn vrouw mij heeft geboden 4 uur! lang afgelopen week. Ze heeft mij vol geduld aangehoord en niet veroordeeld. En dat was een ommekeer in mijn leven. Groet aan iedereen, Maarten