Uit een dal krabbelen gaat met vallen en opstaan,
Wist wel dat een ander ervoor kan zorgen dat je terug getrapt wordt.
Heb daar rekening mee gehouden, kan mij tegen vreemden wapenen.
Als je je getrapt voelt door je eigen man, dan komt dat hard aan, heel hard.
Je valt diep, tot op de bodem.
Het lijkt wel of mijn gevecht niets oplevert.
Voor dochter ga ik door anders had ik allang naar de fles gegrepen.
Niet meer voelen, niet meer nadenken alleen maar leven van dag tot dag.
Het gevoel hebben dat alles wat ik doe gecontroleerd wordt,
Het gebeurt ook, de mail, de rekening, wil niet eens weten wat nog meer.
In de eerste instantie haalde ik mijn schouders, erover op.
Heb niets te verbergen.
Op de vingers getikt worden alsof je een klein kind bent.
Ik ervaar dat ik teveel op mijn tenen ga lopen.
Heb het gevoel dat ik overal verantwoording voor moet afleggen,
Waar ik heen ga, hoelang ik weg ben etc.
Er over praten heeft geen zin, wordt toch weer opgevat als overdrijven
Het gevoel hebben dat je alleen maar goed bent om de huishouding te doen,
Ontneemt mij langzaam weer de lust om maar iets te doen
Wat ik ook doe, het lijkt alsof niets goed genoeg is.
En zo is de cirkel weer rond.