lavendel1

@rapilos: ik heb over het verhaal met mijn partner maar een aparte topic gemaakt onder thema's. Het is nogal een lang verhaal dat hier het gezellige gekwebbel zou storen ;-) @lytse: zo voelt het inderdaad met zn momenten: rouwen Naaktkatten: ik vraag me af wie dat heeft uitgevonden en waarom? Gelukkig zijn ze lief :-)

Goh, de vraag komt vooral uit mijn behoefte om te kunnen plaatsen waarom mijn partner zo op mij reageerde. Voorlopig haal ik mezelf omhoog. Maar op een moment ga zijn reactie toch wel verder voor mezelf moeten uitpluizen. En mss kan ik via jullie verhalen wel wat te weten komen. That's all. Ik heb te lang in de schaamte en in het verzwijgen gezeten. Dat vreet aan je, zo gebukt gaan onder het taboe, de schone schijn. Sterk zijn heeft ook zo zijn nadelen, dat je je zwaktes niet meer kan laten zien of durft.

Ik heb even onder thema's rond alcohol een thema gelanceerd. Ik had behoefte om alles in het lang en in het breed te vertellen, dat ik dat daar maar gedaan heb ipv hier. Het is nogal lang ;-) Dag vier zit er bijna op, hop, hop, tussen al deze vrolijke dappere strijders. Tintelen in de handen bijna weg, jeuk overal mindert ook, vandaag bijna geen zweetaanvallen gehad, ...irritatie en boosheid zijn wat achterwege gebleven omdat ik de personen die dat triggeren vermeden hebben.....ben benieuwd naar mn slaap Ik leer dat het o zo belangrijk is om elk uur van de dag op voorhand in te vullen met wat ik ga doen. Voorlopig geen leegte opzoeken lijkt me ok. Hoe voelen de andere "groentjes" zich? Ik ratel hier wel wat af vind ik.

Graag wou ik hier een onderwerp plaatsen, waar ik vragen over heb: namelijk wat en waarom zijn de reacties van de directe omgeving als men merkt dat je drinkt. Mijn man en ik zijn 13 jaar samen. De eerste jaren hebben we vrolijk gefeest, gerookt, gedronken....vol passie en alcohol. Na enkele jaren begon ik het toch te veel worden en stopte ik een jaar met drinken, terwijl mijn partner bleef stevig doordrinken. Zo erg dat hij vijf jaar geleden bij de AA belandde op eigen initiatief en het sindsdien heel goed doet. Op dat moment was ik het net beu aan het geraken om niet meer te drinken en begon ik langzaam aan terug. Ik was een stille sociale drinkster geworden. Ik wou dat niet loslaten en ik wou hem er zeker niet door verleiden: dus deed ik dat stiekem, eerst buitenhuis, dan ergens in een hoekje in huis enz enz...Stiekem drinken is één van de stomste dingen dat je kan doen. Je gaat snel achter een hoekje een heel glas in eens binnen gooien wanneer je de kans krijgt, niet zozeer wanneer je zin hebt.....Zo leer je snel wat bing drinken kan betekenen. Mijn partner ruikt niet goed en ik oog amper dronken, zelfs met twee flessen. Je wordt wel behoorlijk creatief om niet gezien te worden op de juiste momenten. Elk een aparte slaapkamer wegens snurkoverlast is hier dan ook enorm handig voor. Zo boterden we enkele jaren tevreden verder. Maar sedert bijna een jaar begon deze schizofrene toestand me te veel te worden. Ik werd het ook beu om me op te offeren voor zijn heil, terwijl ik toch wel echt te veel aan het drinken was. Ik heb toen een tamelijk open brief geschreven. Maar ik was nog te beschaamd, trots om de toestand realistisch weer te geven, zodat hij het niet gevat had. Hij dacht dat ik iemand anders had en dat was voor hem het ergste. Ik heb hem dan kunnen sussen dat dat niet waar was en vond weer niet de moed om over drinken te praten. Vooral omdat hij mij zo geweldig, sterk enz vond. Stoeft tegenover zijn AA vrienden over mij.....O jee....Toen stapte ik met lood in mijn schoenen naar mijn huisarts, zette mijn trots aan de deur en zei dat ik een probleem had. Ik kwam buiten met een doosje Traxene en dat was het. Ik kende niks van dat spul. Ik wou nog even een fles drinken , de zogezegde laatste. Daarna nam ik Traxene...en daarna weet ik van niets meer....Ik viel letterlijk en figuurlijk door de mand.....zo gênant en tegelijk zo bevrijdend. Mijn vriend in paniek en sleurde me naar zijn psi....Maar die stuurde me buiten met antidepressiva en weet ik veel wat, maar wederom werd mijn verhaal niet gehoord. Dan ging het afwisselend van dagen op wijn van dagen op Traxene. Elke dag opnieuw nam ik afscheid van de pillen. Mijn vriend zei dat ik naar AA moest want hij kon me niet helpen. Hij heeft er ook nooit meer naar gevraagd. Hij gaf eens toe dat hij heel veel bang had dat het met mij niet ging goed komen, terwijl hij er maar 1 keer mee geconfronteerd was. Ik ben 4 keer naar AA gegaan, super gestresseerd buiten gekomen en direct naar nachtwinkel gehold. Ik leerde snel de schone schijn terug ophouden thuis en was vanbinnen heel triest dat ik nergens gehoord werd. Ik kon dat niet aan bekennen, in publiek gaan zitten met mijn "zonde". Dat was voor mij een enorme stap ( en ook te maken met mijn ver verleden ). Ik heb dan veel zitten lezen, mediteren, denken, stoppen, drinken,....Tot ik fysiek begon te panikeren over wat ik allemaal voelde in mijn mond, keel, lever....toen kwam ik hier terecht en ben dus nu drie en een halve dag gestopt. Ik zit hier vier dagen en heb op het moment wel echt gevonden wat ik nodig heb. Ik heb me wijs gemaakt dat ik drie maanden niet meer ga drinken, maar ik weet dat ik meer wens....We zien wel. Ik ben al heel blij met bijna dag vier en vrees dat ik hier nog veel ga van me moeten afratelen. Ik ben al zo blij als een kind als iemand even zegt: goed zo :-))

Goed, even mijn nieuwe gewoonte van de voorbije drie dagen aanhouden, ...Namelijk hier hardop zeggen wat er mij de komende uren staat te wachten. Op woensdag is er ook meestal een vast patroon. Naar huis rijden langs de dranken winkel. Stiekem leegdrinken tijdens het avondhuishouden. Wachten tot mijn vriend naar zijn wekelijkse vergadering is van .....AA....en mijn tweede fles binnendoen. Zorgen dat ik al slaap of er fris uit zie tegen dat hij terugkomt. (super cynisch-droevig niet?!) Dus: nu recht naar huis en planning maken om mezelf leuk bezig te houden als ik alleen ben. Dus dit wordt dag vier. Ja, mn vriend weet ervan sedert een tijd. Maar kan dat niet echt aan en wil er in feite niets over weten. Ik moet zelf maar bij AA of zoiets gaan om steun. Daar ben ik niet echt tevreden mee en nog niet helemaal uit. Maar dat schuif ik momenteel opzij, want ik was daar in het begin niet goed van en het was zelfs een trigger en zeven stappen achteruit in mijn goede voornemens. Maar nu kijk ik eerst even naar mezelf, mezelf en mij alleen. En ben dan ook superblij om me hier te kunnen luchten.

@ Dhen en Myriam 7: ik snor hier als nieuweling door alle post en zie deze van jullie van reeds 02/2011. Heel herkenbaar en goed om te lezen.

@runningliesje: ik zit in dag 4 en vind het heel ondersteundend wat je schrijft, zo kan ik mezelf aftoetsen en dat helpt wel, dank je @frodo: jij geeft ook heel concrete tips!

Dag Ris, ook welkom hier! Ik ben ook drie dagen geleden gestopt. En probeer alles goed in het oog te houden en stap voor stap te voelen wat er gebeurd. Jij voelt eenzaamheid, ik irritatie en boosheid. Ik denk ook wel dat het gaat om onderdrukte emoties voor een deel. Maar ik geloof ook en zoals ik bij de anciennes hier, lees, minderd een groot deel hiervan na een tijd vanzelf. We zijn dan ook ons "beste" maatje kwijt, hé ;-) Dag 4: ben vanmiddag met collega's een terrasje gaan doen. Zij met biertjes , ik koffie en tonic. Ik was best fier op mezelf en het verliep goed. Maar wel raar, na het uurtje terras was ik precies helemaal ook in een benevelde roes geraakt?! Fauntoompijn ofzoiets? Ik herinner me van jaaaaaaaren geleden iets gelijkaardig toen ik stopte met wiet. Als iemand hierover begon te vertellen, schoot een soort adrenaline omhoog en werd ik zo goed als stoned?! Gewoon door te luisteren...man, man, wat zijn we toch vreemde wezens, niet?

Zo mooi om lezen Soothe en ondersteunend. Twee of was het al weer drie ? jaar geleden kwam ik op het forum, maar toen sprak me niks aan. Nu is het precies dat ik plots de taal van het forum begrijp?! Alles komt zo sterk en herkenbaar binnen. Ik hou me er echt aan vast tijdens deze eerste dagen van niet drinken, ben heel dankbaar. Goh, wat ben ik wel moe. De eerste twee nachten zo goed als niet geslapen. Gisterenavond voelde ik dat ook aankomen en nam een dubbele dosis valeriaan. Een deel van mij heeft diep geslapen, maar mijn benen hebben de hele nacht rond gerend in mijn bed. Best grappig, maar vanmorgen toch maar slapjes. Ik vond als ik dronk dat ik steeds veeeel energie had. Ik kon blijven doorgaan. Op een bepaald punt viel ik natuurlijk als een blok in slaap. En smorgens natuurlijk ramp. Fijn om te horen dat mijn blalabla niet als klagen wordt bekeken, maar als uitlaat. Inderdaad ik heb dat meer dan nodig! Dank je allemaal!

Dag Jan1000, wat doe ik om mee in je statistieken te komen? Deze week 74,4 kg. Pfww: lijkt surrealistisch dat dit gewicht over mij gaat!! Ben nog nooit zo dik geweest. Ik heb het zien gebeuren en toch was ik niet sterk genoeg om het tegen te houden... Maar nu is nu. En ik vind dit een hele leuke draad, een eerlijke spiegel die stimuleerd! Ik ben ervan overtuigd als men blijft stoppen met drinken dat de kg's eraf vliegen. Op het moment is mijn volgende vraag nogal bijkomstig, maar mijn fierheid wil ze toch stellen. Wat gebeurt er met al dat overtollig vel als het vet verdwijnt? Komt dat ooit nog goed? Ok, helemaal strak dat kan natuurlijk niet. Maar is er iets te doen om het tegelijk wat te helpen?

Goedemorgen iedereen! Ik herinner me alles nog van gisteren dus...dat betekent dat ik dag drie heb gehaald. En dat is héééél lang geleden. Nu dag 4 beginnen, die zie ik precies al beter zitten, ondanks de woelige nacht. Mijn benen hebben vannacht precies een marathon gelopen, zo onrustig. Zou vit B of magnesium hierbij helpen? Ik vermoed dat ik vandaag in een nonchalant moment ga verzeilen, dus extra oppassen. En in mijn hoofd blijven herhalen: mijn lichaam heeft zeker geen alcohol nodig. Mijn geest blijf ik ervan overtuigen dat ik dat vergif ook niet nodig heb. Mijn eigen mantraatje: ik baad in zuiverheid, schoonheid en licht. Klinkt hooggegrepen, maar geeft me wel een fris en krachtig gevoel. Maar nu eerst werken om geld te verdienen om van te kunnen leven en genieten op een juiste manier. Deze keer voelt mijn proces anders, omdat ik terwijl probeer uit te zoeken wat ik nu eigenlijk écht graag heb en leuk vind. Ik was zoveel vergeten, er was zoveel verdoofd... Zoek nog middeltjes tegen de irritatie en boosheid die me plots met bakken overvalt, of verdwijnt dat ook langzaam? Fijn te mogen klagen tussen "oude rotten" :-))

Waauw, Endoftheroad, krachtig van je om de biertjes weg te gooien. Ik neem seffens een deel van mijn verstopt leeggoed mee naar de glasbak. Lege stinkende flessen wijn. Binnenkort hoop ik dat ik daar is goed mee kan lachen met al die verstopte flessen. Ik moet zeggen ben wel vindingrijk ;-) Fijn!

Zo wat een toeval , het is hier 0.00 uur, dus dag drie zit er op en heb ik tot de mijne gemaakt! Het was wel effe heel spannend zo net op weg naar huis. Het frisse litertje nachtwinkel wijn gilde oorverdovend, zo hard dat ik mijn eigen ratio en gevoel amper kon horen. Ik heb me dan op automatische piloot gezet en rustig in rechte lijn naar huis gestapt. En weliswaar gedacht dat ik dit hier seffens kon posten met een zekere fierheid. En ik dacht ook: o jee, ik kan dat Endoftheroad nu toch al niet aan doen, daar die ook in dag drie zit. En ik dacht ik ga hierover toch wel enkele gemeende hartverwarmende schoudersklopjes krijgen, die ik dan ook helemaal kan binnen laten . Wat een gepingpong in mijn hoofd. Nu hoop ik natuurlijk dat ik aan jullie niet ga verslaafd worden, maar voorlopig zal dat wel niet zo erg zijn. En hoop ik op een dag dat ik dat ook voor een ander kan doen. Nu effe focussen op mijn start. Hopelijk slaap ik vannacht nu eens na de vorige twee nachten. Er waait wel een heel sterk gevoel van boosheid doormee, naast de irritatie als er iemand te dicht in mijn buurt komt. Wat een emotieroetsjbaan, héhé... Ben benieuwd wat het morgen weer allemaal zal zijn...maar inderdaad ik ga me vandaag wellicht herinneren morgen. Dag dag 3!

Dat vind ik ook één van de dingen die ik me voorgenomen heb, mezelf is lekker cadeau doen wat ik écht graag heb, helemaal voormezelf. Leuk van die TV Bolletje! Ik ben van mn werk recht naar huis gereden en het ging behoorlijk goed. Daarna nogal krewelig omdat ik dan weer het thuiskomen- ritueel miste, maw vlug enkele glazen binnen kappen om op peil te komen......Maar er is niks dus is er niks. Binnen een uurtje ga ik naar een groepstherapie ivm verwerken verleden. Ik heb daar nog nooit durven praten over ik en de alcohol en ik ga er al twee jaar! Wat een trots, beschaamd mens ben ik toch!! Daarna maakte ik meestal, nee zo goed als altijd, een tweede tussenstop aan de nachtwinkel. Deze rit wens ik dus ook af te schaffen op mijn/onze dag 3. Om daarna neer te ploffen in mijn bad, bed en te kunnen schrijven: ik heb dag 3 gehaald! En liefst samen met Endoftheroad, hé?

Bon, ik stop met werken en mijd mijn vertrouwde route langs de winkel. Dan zit ik al veilig tot zeven want dan moet ik weer even buiten. Hehe, dat is dus echt stap voor stap. Dag drie. De irritatie is wel merkelijk weg sedert vanmorgen, dat is al een geruststelling. Ik moet mijn scherm op de pc niet meer vergroten tot 140% stelde ik daarnet verbaasd vast. Lever en ogen werken samen. Dus het is wel logisch. Ja, ik ben nogaal gefixeerd op de details, maar het is op het moment mijn houvast om de dag door te komen. Tot straks en nog is fijn om de dagdraad mee te mogen lezen. Straffe mensen tussen!

en o ja, voor ik straks stop met werken en de "gevaarlijke" weg neem naar huis, ga ik hier nog even komen bijtanken om mij te wapenen want dag drie is van mij, ons!!

o ja, ik wil ook laten weten dat het voelt alsof ik geprikt wordt overal, met de nodige portie zweetaanvallen, maar dat is weer misschien die menopauze...?

Hallo Endoftheroad, fijn om te horen dat je ook op dag drie zit. Wat gelijk natuurlijk ook wat gemeen is, maar samen "lijden" is misschien lichter? Enfin, het is dubbel, het is natuurlijk niet alleen lijden, het is ook wel behoorlijk fier, opgelucht zijn....Maar ik denk dat ik een paar keer per uur iemand wel een mep wil verkopen. De zenuwen gieren me door het lijf en ben extra geïrriteerd, vooral door mijn zenuwachtige collega :-( Ik heb voorbije maanden, omdat geërger te vermijden en te ontwennen, enkele dagen thuisgebleven, tevergeefs....en dat kan ik natuurlijk ook niet blijven doen naar mijn werkgever toe. Trouwens het voelt beter om voorlopig gestructureerd bezig te zijn. Coco, die Plantival bestuur ik zodra op google. Héhé wat een avontuur. Ik herhaal en herhaal: ik heb geen alcohol nodig, ik zou niet weten voor wat...ik ben een leuke, dynamische meid zonder, dus....( peptalk noemen ze dat zeker ;-) Soms is het ook beter dat ik stop met erover na te denken, maar nu staat de fles nog als een grote draak te roepen naar mij....En toch voel ik me sterker dan de vorige keren De derde dag wordt mijn, euh onze dag :-))

o ja, nog even dit, het is dus mijn dag drie, ja MIJN dag ;-) meestal gooi ik al mijn leeggoed al weg op dag twee: zo van: voilà het is ok en herval ik op dag drie maar nu hou ik het leeggoed bewust langer bij...vreemde kronkels toch, niet? o en trouwens, zit er hier nog iemand op dag drie?

Hoe fijn om reacties te lezen op mijn berichtje, héhé, dat ondersteund toch best. En Jaap uw antwoord was een schot in de roos :-) Ja Jen, mindfulness, ik denk idd dat dat iets is voor mij. Bon, ik lees straks lekker bij, nu zit ik omgeven door collega's die soms maar a te graag op mijn scherm meelezen.

goh, deze draad vind ik een goed idee! idd hier kan je dat veilig kwijt ik ben de laatste 2 jaar: 10 kg bijgekomen (ook wellicht een deel door de menopauze, maar toch....): 74 kg :-( de 5 jaar daarvoor van 58 kg naar 64 kg (ongezond eten kwam er ook bij, maar toch...) de 5 jaar daarvoor van 51 kg naar 58 kg ( toen is het stevige drinken met ups en downs begonnen.... dus!! ik heb een doel en ga dit hier netjes bijhouden en zoals ik vanmorgen al zei: dit wordt dag 3!! spannend!

zo, dit wordt dag 3. mij reeds bekend uit het falen van de vorige maanden, de eerste moeilijkste dag. het fysieke is al wat beter. het was een tweede woeilige zweterige nacht op rij. straks na mijn werk ga ik wellicht wederom het gevoel krijgen: ach, zo erg is he toch allemaal niet en roept de verleiding mij.....ik ben gewaarschuwd! bovendien ga ik vandaag terug werken na een lang weekend en daar op mijn werk zit een behoorlijke stressfactor die mij dikwijls triggerd, namelijk een zenuwzieke collega. ik zie vele mensen graag, hem ook, maar hij is een zenuwuil die de hele dag voor mijn neus zit te enerveren. ik heb na drie jaar nog steeds geen oplossing gevonden om dit de baas te kunnen en een drankje is dan meestal een goed excuus om te ontspannen. maar dag 3 zal van mij zijn! ik ben niet alleen. en ik weet dat ik hier goede raad ga krijgen. fijne dag, lieven mensen ik baad in schoonheid, zuiverheid en licht!

Wel Jane4 dat is alvast iets hoopgevend, dat neem ik mee vannacht in mijn slaap. Hey Lytse, fijn om me opnieuw uit te nodigen , eerst om op tijd voor aandacht te schreeuwen en nu om te mogen klagen! Man, dit lijkt wel paradijs ;-) En joep dag twee zit er op, de eerste 48 uur achter de rug! Rap in mijn bed, zodat de buitenwereld buiten blijft en ik binnen...

Dank je Lytse, goede tips! Want ik zou idd snel stoppen met schreeuwen...slaapwel!

Ik kom hier vandaag pas binnen gewandeld en heb al aardig en veel herkenbaar rondgelezen. Ik zit in mijn tweede dag droog en heb de "juiste" symptomen ;-) Tegelijk ben ik ook sedert een jaartje of twee in mijn menopauze. Ik vraag me af of er nog dames zitten in deze situatie. De neveneffecten van alcohol en de neveneffecten van de menopauze lijken voor mij soms verwarrend op elkaar. Kent er iemand dat?