lavendel1

ben zonet gaan lunchen tijdens het werk in een cafeetje in de buurt ik zat wat naar buiten te staren de hemel was grijs, het miezerde, de sfeer was net alvorens het gaat sneeuwen, een zwangere lucht van vlokken... ik kreeg een grote steek van weemoedigheid: :-( geen warme wijntjes, geen stevige donkere bieren meer binnenkort als het wintert, achter het raam van een café, gezellig binnen, buiten berekoud.. toen klopte er een klein stemmetje op mijn hersenpan: "wat een gezever! het eerste drankje was misschien "gezellig", de rest was dronkenlaperij!" ik: "maar, maar, dan heb ik helemaal geen gezellige herinnering aan die dagen!? paniek!" stemmetje zei: "meid, creëer dan nieuwe momenten, die kunnen dienen als mooie herinnering!" ik: "oeps, zo had ik het nog niet bekeken..." dus, binnenkort, ik achter een raam, met drankjes die geuren naar kaneel, sinaas, chocolade, vanille, lavendel, ...... dank je stemmetje

vergeet ik nog: welkom terug Runningliesje! fijn om te lezen dat je terug aan het rennen bent!

zovele lieve woorden gisteren en vandaag, dat is echt fijn hoor, dank allemaal, betekent toch wat zowel moeder als stiefzoon zijn gestabiliseerd maar de angst zit er nu wel goed in vooral met onze jongen overgave aan het onbekende is wel uiterst moeilijk en zenuwslopend betreft mezelf: ik word vreselijk op de proef gesteld flarden gelezen over het gekibbel van gisteren: in mijn toestand lijkt dat zo banaal en onzinnig, ik wil roepen: wees blij met elk gezond moment en hou je niet bezig met zulke lage streken.....maar tja, dat zal des mens zijn ben terug weg, tot laters

Mn alleenwonende oude moeder, 87, heeft hele nacht op grond gelegen vannacht, thuishulp heeft haar vanmorgen gevonden. Ze is nu naar ziekenhuis. Mn stiefzoon met kanker kreeg men gisterenavond niet meer wakker. Wellicht epilepsie aanval, misschien, misschien...Hij is nu naar het ziekenhuis. Ik ben over mijn toeren en zonder me even af om te huilen en hier te schrijven. Huilen en emoties toelaten en niet trachten te verdrinken, dat is weer nieuw. Want zoals de emoties nu toeslaan, begrijp ik dat ik vroeger vele emoties verdronken heb. Hup, neus omhoog en naar ziekenhuis 1 en daarna naar ziekenhuis 2. liefs allen

"goedemorgen iedereen!" roept Lavendel hier helemaal uit het Zuiden

lytse en zonnetje, hopelijk morgen een betere dag travel! jij ziet er uitgerust uit griep, waar griep? wat griep? willen we hier niet in het zuiden, hoor Madeliefje, beterschap, hoor ik meld het weekend droog af maar heb uitermate veel gegeten nee, gevreten! ben benieuwd wat de week zal brengen truste aan allen

pwww, mn fiets zou zelfs bezwijken!

oeps, mijn sprookje van deze morgen is verwijderd door Tactive :-( was nochtans heel netjes, alleen de titel misschien wat erover ach ja, sprookjes zijn dan ook voor 's avond 's natuurlijk strakjes komt er dan maar een andere versie Jane, rond het Ijselmeer? zo nu wat verder creatief schrijven oefenen, nl: een volgende sollicitatie! "er was eens....."

jaa, Diesel, tuurlijk, lekker ouderwets en authentiek, gaat niks boven, vind ik ook zoals onze oeroude sprookjes bijvoorbeeld doen we deze dan effe:

Diesel, ik zag Marc vannacht effe online, maar geen klank :-( Enne, moderne heksen vliegen allang niet meer op bezems, maar op een swiffertje, man!

en dan hier een heel lazy muziekje, waar ook Lytse rustig kan op wakkerschudden:

Oeps ben al wakker Goedemorgen kanjers Ik dacht altijd dat uitslapen hoorde bij laat gaan slapen, niet dus, uitslapen tot de middag = roes uitknorren. Hoe exotisch om hier verse postings te lezen rechtstreeks uit Indië! Vraag me wel af hoe jij ontsnapt bent aan de Belly, Gwen? Het lijkt me heel leuk ginder, zalig! Vind ik inderdaad heel opvallend hoe drinkers, steeds zoeken naar hun dosis, ook op reis. Ik zat onlangs op een heel fijn sterk buitenweekend. Je kon ze er na een dag zo uitpikken, ze liepen te knorren, treurig te kijken. Rond aperitieftijd - geen idee wanneer dat was, daar deed ik nooit aan mee, of maw het was altijd aperitieftijd....hihi (gemeen heksenlachje, vanuit de Dieselse bossen) Rond etenstijd, avondtijd, slaaptijd, en na een dag de hele tijd..... Ik zat dat te observeren met een alles begrijpend glimachje en een mok koffie. En nu effe knutselen: voor LYTSE !!!

oeps, Marc ook weg ik heb je toch niet laten schrikken hopelijk? fijne nacht iedereen ik sluit dit draadje dan maar af en droog ( ik heb kunnen dansen en vreten en feesten zonder te drinken, blij, blij........) ik wou dit toch even roepen tegen iemand

Hey Marc, ik wandel hier nog even binnen voor ik ga slapen en zie dat we nog met ons tweetjes hier zijn. Hoe gaat het? Ik heb zere voeten van wat te dansen, is ook altijd leuk als men weet van wat ;-)

praliné pralines mag je me altijd cadeau doen, zolang er maar geen likeur in zit, bah ;-)

jammie dodgers zijn heerlijke gevulde Britse zandkoekjes die ik nu wel zou lusten en liefst een hele hoop met nog een hoopje bovenop

vruchtbaarheid is een woord van 14 letters

Luna, hééééél normaal die vermoeidheid Bij iedereen anders qua duur Bij mij begint het na 3 maanden weg te gaan Maar ik was dikwijls zo moe dat ik kon huilen Gelukkig las ik dat deze vermoeidheid bij velen lang duurt. Er is denk ik zelfs een draadje over Als je ongerust bent kan je altijd aan je HA bloed laten trekken maar wellicht hoort bij het herstel van je lijfje

voor alle duidelijkheid, mijn verhaal heeft ook niets met zelfbeklag te maken of redenen waarom ik een drinkend leven heb gehad stoppen met drinken is 1 leven zonder drank is 2 en daar hoort bij dat er oude rommel moet opgeruimd worden of een plaatsje krijgen en zo is het wel even verhelderend om gelijkenissen bij een ander te lezen

Dinah! Tof een puppy!! Wijfje: zo herkenbaar, op mijn 14de was ik oa op vrijdag na school ook steeds uren alleen thuis, kroop de kelder in op zoek naar de witte wijn, wachten tot ik in slaapviel, opstaan, verder de nacht in in de stad, terug zuipen tot ik slaap voelde, niemand die me miste.... Zulke dingen blijven lang in je systeem, maar de kunst is om er niet in te blijven hangen en het gebeuren een plaats te geven en dan maar loskoppelen dat gevoel mij lukt dat aardig, maar soms ook weer heel even niet mooi wat je nu hebt opgebouwd Wijfje

oei bolletje toch! hopelijk ondertussen niet vergeten waar naar toe je moest fietsen? goed idee, klik jezelf vast op de bank kan er niks meer mis gebeuren poot voor hondje

ik mag de luxe meemaken om van extra small te gaan naar large luxe omdat ik nu alle jaloerse vriendinnen begrijp op mijn figuur van toen luxe omdat mijn vriendinnen nu blij zijn dat ik ben zoals hen maar de lessen zijn geleerd en nu terug naar maatje normaal: al twee weken onder 74 schommelend langzaam maar zeker 73,3 een smiley waard

ja hoor, Lytse, graag, arm in arm

Gaby, zo fijn om te lezen

ik had de voorbije dagen een dip en voel dat vandaag langzaam het terug wentelt in de goede richting ik piekerde wat te veel over het feit dat ik niet mag/kan drinken ik probeer mezelf terug in de modus te krijgen van: "het is geen struggle maar een bevrijding" wellicht moeten er nog nieuwe hersencellenconnecties verstevigd worden het piekeren/treuren wordt ook wat geactiveerd door degenen die zogenoemd wel sociaal kunnen drinken, ik kan daar niet in geloven ik zie en heb ervaren dat het niet vol te houden is, vroeg of laat (voor alle duidelijkheid: ik veroordeel niemand, ik spreek puur voor mezelf ) dus voor degenen die soms denken dat het hier steeds rozengeur en hartjes zijn nee, het is ook soms vloeken en tieren maar ik geloof dat het nuchtere leven me veel meer subtiliteit en échte vreugde brengt die dieper gaat maar als men jaren de botheid, de afvlakking van emoties door het zuipen ervaren heeft, is het niet altijd eenvoudig om geduld op te brengen om tevreden te zijn met dat nieuwe, dat zich nog aan het ontwikkelen is....maar de vonkjes die ik al mogen ervaren heb beloven deze voeg ik eraan toe, dat kriebelt mijn hart, kus aan allen hier