Jen

Goeiemorgen allemaal. Wat een smakelijke onderwerpen snijden jullie hier aan, zo vroeg op de zaterdagmorgen.

aardkloot draait maar rond en rond, met planten en met beestjes vol, en ik luister hier eens naar onzen Urbanus in gedeelde verwondering

Ik bemerk net dat ik in mjjn vorige posting eigenlijk beweer dat ik baat heb bij depressies. Ooit was mijn taalgebruik toch iets accurater. Dag Haddock.

In sommige gevallen pakken anti-depressiva de oorzaak aan (chemie in de hersens) i.p.v. de symptomen. Gezien ik zo ongeveer sinds mijn zestiende aan depressies lijd, behoor ik wellicht tot de categorie van mensen met een chronisch probleem die daar baat bij heeft. Ook het feit dat depressie een familiaal probleem is, wijst op een genetische oorzaak. Afbouwen doe ik nu omdat mijn huidig anti-depressivum bijwerkingen heeft die ik stresserend vind (gewichtstoename). De kans dat ik opnieuw met een ander start is bestaande. Waarom ik van anti-depressivum veranderde, hoor ik u nu denken. Wel, toen ik zo'n 10 jaar geleden aan de seroxat zat, was ik in de wolken. Van een niet-functionerend muurbloempje veranderde ik in een zelfzekere vrouw. (Ok, ik overdrijf, maar toch. Mijn toenmalige baas vertelde me op een evaluatiegesprek dat ik erg veranderd was). Na verloop van tijd hielp het niet meer. Sindsdien probeer ik steeds nieuwe pillen uit, met wisselende successen. Tsja, 't is geen exacte wetenschap jammer genoeg.

Bedankt voor alle reacties Ik volg jullie raad vandaag op en probeer me tevreden te maken met kleine dingetjes. Zonet voor de eerste maal in mijn leven gazpacho gemaakt, 'k hoop dat hij lekker is Straks mijn zus en schoonbroer op visite, dus 't wordt wel gezellig vandaag. Maar nu rap in de benen, want 'k moet nog naar 't stad. Tot later mensen!

De angst is herkenbaar bolletje. Ik vraag me constant af wat andere mensen zouden doen. En die andere mensen lijken altijd veel slimmer. 'k Moet toch eens proberen om op mezelf te vertrouwen vrees ik

Fijn te horen dat ik niet de enige ben, Bor. Zeker als ik ergens om moet lachen, wordt hij kwaad. Alsof ik hem aan het bedriegen bijna :$ Enfin, gisteren heb ik besloten om hem meer te betrekken bij mijn drankproblematiek. Ik denk dat hij dat wel apprecieert.

Nieuwe kleren van de keizer waren een teleurstelling.

Ik heb gelukkig uitstekend geslapen bolletje. Dat was een onverwacht geschenk. Tevreden met mezelf ben ik vooralsnog niet. Ligt ook wel aan mijn opvoeding geloof ik: werken móet gewoon, snap je? Seffens ga ik gazpacho maken. Da's eens wat anders dan het schrobben van de afgelopen week. Lekker wandelingetje met de hond misschien. Maar nu eerst ontbijt, want 'k heb een gezonde honger. Dat zou met een katerkop beslist anders geweest zijn

Maar ik was ook met hem aan het praten, jane. Hier schrijven helpt me gewoon, ik zou willen dat hij dat kon snappen.

One thing at a time, zo is het. 'k Wilde per se vanavond mijn huis in orde hebben, maar dat was gewoon overmoedig.

Jane, zonder het forum had ik het niet gered. Wat een zegen dat ik hier gisterenavond niet alleen zat Natuurlijk probeert mijn lief me ook te steunen, maar helemaal hetzelfde is dat niet. Hij was wel boos overigens. "Waarom praat je nu op dat stomme forum? Praat beter met mij!" Lastig.

Ja Bor, ik ben best wel trots op mezelf, en dankbaar omwille van mijn frisse hoofd. Vanavond bezoek waar ik wel naar uitkijk, dus deze dag overleven we wel.

jopie, merci. 'k Heb gelukkig goed geslapen. 't Was inderdaad stapelen geloof ik. 'k Wilde mijn huis helemaal in orde hebben, maar een verwaarloosd huis ... dat heeft veel tijd nodig. Na een paar weken van schilderen, poetsen, decoreren, etcetera, zie ik vooral wat er allemaal nog gebeuren moet. De senseo was de druppel na het kapot gaan van stofzuiger, microgolfoven, afwasmachine en GPS. ('k Heb 't gevoel dat ik nog iets vergeet.) Ik denk dat ik even ter plaatse rust moet maken en de boel de boel laten wezen. Ik panikeer nogal door de combinatie "geld nodig en geen werk". 'k Krijg er stresskoppijn van. Hoe jij je er altijd doorheen gesleurd hebt, dat bewonder ik. Is materie dan belangrijk voor mij? 'k Geef toe van wel. Ik leef graag comfortabel. Niet luxueus hoor, de tijden dat ik een taxi nam (jaja) om met mijn zatte kop thuis te raken zijn gelukkig voorbij Vandaag is het tijd om een beetje om mezelf te lachen geloof ik. Wat gezonde zelfspot en relativering toelaten. 'k Moet een beetje koken (omwille van bezoek), met mijn GPS naar de winkel (omwille van garantie), werken voor amnesty (omwille van belofte). En daarna doe ik twee dagen lekker niks, tenzij genieten van de mooie nazomer.

Dag Fibo, ik wil natuurlijk geen kouwe kikker zijn, en ik vind het vreemd dat ik haar sterfdatum niet eens ken. Mijn moeder was nog "maar" 73, en is onverwachts gestorven aan de complicaties van een operatie. 'k Had ook een goeie band met haar. Weet je dat mijn ex-man stond te huilen toen we haar gingen groeten? En ik stond daar maar. Nee, soms begrijjp ik mezelf niet, en zou ik het anders willen.

Goeiemorgen mensen, ik kom even een tas koffie pikken bij jullie. Beterschap, Lenie! Goh, jij hebt het ook niet simpel he meiske. Ik wil nog even een dikke merci sturen aan de luisterende oren gisteren: Shahire, Johan, Spike, Frodo, dank jullie wel. Terwijl ik op het forum zat, had ik zeer recalcitrant een duvel in de diepvriezer gezet. En kijk eens aan: om een uur of een heb ik hem er uitgehaald, besloten om hem niet open te doen en ik ben gaan slapen.

Stoppen van sokken is niet echt leuk te noemen.

Ik ga eens proberen te slapen, al is het dan zonder fakirmat. 'k Voel me al ietske rrustiger dan daarstraks. Bedankt voor het luisterend oor, Shahire.

Tuin heeft jammer genoeg veel distels, nog iets waarover ik eens lekker kan gaan stressen

Ik doe een poging om het "mindful" te doorvoelen. Ook slechte gevoelens mogen er zijn. Zoiets. Maar simpel is dat niet haha. Misschien moet ik ook maar een fakirmat kopen

Aan een appelboom groeien geen pruimen, want dan is het een pruimenboom.

Dank je Shahire. Ja alles gaat voorbij zeker? Wellicht leer ik ervan bij. Probeer ik mezelf maar moed in te spreken

Daar zeg je wat Shahire. Afgevlakte emoties, dat zou kunnen. Mislukkeling voel ik me omdat ik de enige werkloze ben. De enige zonder kinderen ook. De enige met psychiatrische problemen. Zielig he? Hihi.

Nee misschien benoemde ik te veel. Ik wil maar zeggen dat ik zeker niet de behoefte voel om partij te kiezen. Dat lijkt me ook onnodig en zelfs zeer onwenselijk. Wat Teveel zei, vind ik persoonlijk een beetje grof, maar eigenlijk hoor ik me daar ook niet mee te moeien. Misschien herwin ik morgen mijn kalmte. Misschien moet ik me nu maar neerleggen bij de paniek. 'k Ben nu eenmaal geen robot. En ik bedacht vandaag dat ik nooit fatsoenlijk gerouwd heb om mijn moeder. Raar, alsof ik het me niet aantrok. Ik lijk soms werkelijk het contact met mijn emoties kwijt te zijn, en da's best angstaanjagend. Praat ik nu wartaal?

Dank je Johan. Je doet me iets.