Hots,
ik verwachtte deze reactie ergens wel, en het zal je misschien niet verbazen dat ik er moe van word. Ook al is ze goed bedoeld.
Ik ben niet dat soort moe, dat onschuldige kleine beetje moe dat je verhindert om een lange wandeling met de hond te maken. Ik ben dit soort moe. Een moe dat ik niet ken. Een moe dat er voor zorgt dat ik op het werk in slaap val zonder iets te merken - op z'n narcolepsie's ja, heel komiek - een moe dat zich doorzet na daganlang slapen.
En geloof me gerust, ik ben gedurende een maand of 9 verplicht geheelonthouder geweest. Ik heb toen geen enkel afkickverschijnsel gevoeld. Misschien drink ik daarvoor niet genoeg. Misschien ben ik geen echte alcoholist. Allez, in dat geval ben ik de eerste fiere alcoholmisbruiker die opstaat en eerlijk durft zeggen: nee, ik had geen afkickverschijnselen. Ik nam geen tranxene of andere kalmeringspillen. En ik was niet moeër dan anders. De trek naar alcohol viel ook nogal mee, omdat ik in een ziekenhuis zat, in een veilige omgeving waar niemand dronk. Het was heremelief nogal simpel!
* vloek weggehaald