ingri

Ik heb dit draadje niet eerder gezien. Het is wel een onderwerp dat met een zekere regelmaat bij me terug komt. Het is nu ruim vier en een half jaar geleden dat ik gestopt ben met drinken. Alcohol heeft een grote rol gespeeld in mijn leven vanaf dat ik ongeveer twintig jaar was tot ongeveer 60 jaar. Ik was niet zeker niet altijd dronken. Er waren periodes dat ik minder dronk. ik werkte en ik had een groot gezin. Door de jaren heen had ik vaak last van schuldgevoelens, maar ik dacht altijd dat ik het leven zonder alcohol niet aan kon en dus bleef ik drinken. Nu vier en een half jaar later, zonder alcohol, ontdek ik steeds meer dat het verwerken van mijn alcoholische verleden in fasen gaat. Ik weet niet precies hoe ik het moet zeggen maar de fasen lijken op lagen. Het eerste jaar had ik het gewoon druk met niet drinken, was ik daar trots op en bouwde ik aan een ander leven. Ik bof: Mijn omgeving heeft me de kans gegeven en ik heb de kans gepakt om mijn kwaliteiten te laten zien. Veel mensen hebben me vergeven en in mijn werk krijg ik ook nu nog allerlei kansen. Dat is fijn, erg fijn. Eigenlijk is er maar één iemand, die het me echt openlijk blijft nadragen. Ik moet er mee dealen dat ik jarenlang door mijn alcoholgebruik niet de persoon ben geweest, die ik graag had willen zijn. Degene die ik nu ben kan zich bijna niet voorstellen dat ik mezelf zo voor de gek gehouden heb door maar te blijven drinken. En zeker de laatste jaren sloeg dat nergens op. Ik was hersteld van kanker en ik weet dat kanker en alcoholgebruik geen goede combinatie is. Toch ging ik door. Ik dronk en slikte antidepressiva. Geen goede combinatie. Ik wist dat en toch deed ik het. In een van de stukjes hier boven heeft iemand iets over schaamte gezegd. Ik weet niet of ik me schaam. Ik kan wel openlijk praten over mijn alcoholgebruik. Ik geef mijn misbruik toe en kan er ook grappen over maken. Af en toe moet ik slikken als mensen zeggen dat ik nu zoveel leuker ben. Ik voel wel een soort pijn dat ik mezelf in de waan liet dat ik die alcohol zo nodig had en dat ik daardoor fouten naar anderen en naar mezelf heb gemaakt. Ik kan ook wél begrijpen dat degene die ik was, die alcohol zo nodig had. Misschien is het ook wel teleurstelling in mezelf. Ik ben niet zo trots op mijn verleden. Ik denk dat de pijn wel blijft. Helaas kan ik het verleden niet ongedaan maken. Ik heb ook nog een tijd extra klaar gestaan voor mensen, vooral uit mijn gezin, om het maar goed te maken. Langzaam maar zeker ben ik toch aan het thuiskomen in mezelf en herken ik steeds meer wie ik nu ben, zonder de hele tijd het verleden te proberen te herstellen.Ik zwelg niet in de pijn. Ik geef er, zoals Jopie ook zegt, af en toe ruimte aan.Ik merk dat de veroordeling naar mezelf minder sterk wordt en dat uit zich vooral in hoe ik naar anderen en hun verslavingen kijk. Ik merk ook dat de gevoelens van pijn, schuld enz. iets minder scherp lijken te worden. Ik zou het fijn gevonden als ik gewoon me af en toe had kunnen ontspannen met een glaasje wijn. Dat is niet voor mij weggelegd. Nu ben ik elke dag blij dat ik vrij ben van de alcohol. Groet, Ingri

Goedemorgen op deze mooie dag! Ik drink nu al ruim drie jaar geen alcohol meer en toch kan ik nog regelmatig zo blij zijn dat ik gewoon fit opsta óf gewoon moe ben van bijvoorbeeld werk. Echt het is de moeite waard om te kiezen om vrij van alcohol te zijn. Fijne dag voor iedereen! Ingri

Welkom Doni, Kritisch omgaan met je manier van drinken is al één stap en er over schrijven op dit forum is alweer een stap. Veel succes met het uitvoeren van je goede voornemens! Ingri

Hi Jopie, Dit blijft het draadje dat me het meest aanspreekt. Daarom kijk ik hier af en toe op en ben ik blij met weer een waardevolle posting van jou. Ik lees bijna nooit meer op de dagdraad, dus ik weet niet wat er allemaal de laatste tijd in je leven gebeurd is, maar ik lees wel door de regels door dat er zeker moeilijke dingen voorgevallen zijn. Je inzichten komen heel doorleefd over en zijn daarom ook heel waardevol voor mij. Soms kun je ook zo leuk, vol humor en met zelfspot schrijven. Is dat nog steeds iets wat je helpt in moeilijke tijden? Ik kon in ieder geval wel genieten van je relativerende opmerkingen. Ingri

Madeleine, wat fijn dat je nu ontdekt dat je eigenlijk al begonnen was met een ander leven en wat fijn dat je ontdekt dat je zonder drank veel meer reageert zoals je eigenlijk zou willen! Ik hoop dat dat je inspiratie geeft om door te gaan op je ingeslagen weg! Jopie, Ik vind het heel bijzonder en waardevol dat je blijft schrijven op dit draadje. Als je niet meer bezig bent met wel of geen alcohol komt er zoveel ruimte voor andere dingen, zoals onderzoeken waarom je reageert zoals je reageert. Ik vind je verslagen van je zelfonderzoek heel inspirerend. Liefs Ingri

Af en toe lees of herlees ik bij dit thema stukjes. Ik heb nu anderhalf jaar geen alcohol gedronken en ik heb deze keuze ook vanaf bijna het begin gezien als een voorwaarde om echt te kunnen zijn, om uit te vinden wie ik in essentie kan zijn. Vanavond las ik weer iets wat voor mij van belang is over je doelen bijstellen tot haalbare doelen. Ik kan de lat voor mezelf zo hoog leggen, maar nu zie ik het weer: wat ik wil bereiken moet ook haalbaar zijn. Ik ga het onthouden! Ingri

Lieve Snoep, Je ziet jezelf dus ook niet met éen à twee glaasjes de avond doorkomen en je verbindt daar de conclusie aan: Alcohol drinken is geen optie. Ik hoop dat die conclusie je voldoende kracht geeft om niet met alcohol je problemen weg te drinken. Heel verleidelijk en voor even werkt het, weet ik uit ervaring. Ik merk dat ik nuchter beter kan beoordelen, waar ik wat aan kan doen en waar ik professionele hulp bij nodig heb. In mijn situatie ook nog steeds medicijnen. Ik hoef in ieder geval niet in de put te zitten omdat ik teveel gedronken heb en mezelf waardeloos vind. Nuchter en met hulp kan ik nu aanvaarden, wat bij mij waarschijnlijk genetisch bepaald is en lukt het me ook steeds beter om met een vleugje humor naar mezelf te kijken. Ik hoop dat jij ook de kracht bij jezelf ervaart om, al dan niet met (professionele) hulp, met die depressieve gevoelens om te gaan. Ik vind het trouwens heel mooi om te zien hoe jij op dit forum de harten van veel mensen gewonnen hebt. Dat zegt zeker iets over de grote waarde, die je voor veel mensen hebt! Ik hoop dat ook de wens van je dochter: om het vol te houden alcoholvrij door het leven te gaan, je kan steunen. Met respect, Ingri

Uit het bericht van Jan op 10-01-2012 11:33: "Mijn zoon vond mij eigenlijk waardeloos soms, hoe veel ik ook voor hem beteken, die dronken pa zou nooit ophouden en werd een feit om last van te hebben, minder respect en balen. Tegenwoordig hebben we regelmatig discussies maar meer dan eens geeft hij aan, Pa fijn dat we even gesproken hebben en laatst hadden we een hele zware discussie over zijn pubergedrag. Eerst zou ik geen poot hebben om op te staan met al dat alcoholgedrag. Nu kwam hij naar mij toe, de oren goed gewassen door mij. Hij zij na de uitbrander: pap mag ik je even vasthouden, ik ben zoo trots dat jij mijn vader bent!!! " Dat is bijzonder waardevol. Ik ben blij dat je dit zo meemaakt! Ik herken dit verhaal ook en onder andere deze gebeurtenissen, maken een keuze voor alcohol vrij leven heel erg de moeite waard!

Snoepje, wat fijn dat je dit jaar gehaald hebt. Je bent een echte doorzetter!!! Je hebt volgehouden, ook al vond je het leven zonder alcohol ongezellig. Je hebt op het forum geschreven dat je twijfelt: Blijven stoppen of toch weer voorzichtig alcohol drinken? Ik herken, net als velen hier, die vragen. In mijn eigen geval weet ik het antwoord heel goed, niet doen! De reden: Als ik mezelf in gedachten zie met een glas wijn is één zeker niet genoeg en twee glazen zijn ook niet genoeg en het worden meteen erg volle glazen. Hoe stel jij je zelf voor met alcohol? Wat gaat het je geven? Ik ben hier oprecht benieuwd naar en ik hoop dat je antwoordt! Wat je verder ook kiest. Ik heb veel respect voor je prestatie en ik zal dat ook hebben voor de keuze, die je maakt. Bovendien, als je wilt, kun je altijd weer een ander pad inslaan. Liefs, Ingri

Complimenten voor de dichters Shahire, ik voel me erg door jouw gedicht aangesproken. Je hebt heel treffend, subliem eenvoudig, omder woorden gebracht wat ik heel erg herken! Dank je Ingri

Ik voel me half ziek en heb me helemaal ziek gemeld. Nu ik al een tijd niet meer drink ga ik lichamelijke klachten serieuzer nemen en dringt het steeds meer tot me door dat ik niet altijd volop hoef door te gaan. In mijn werk kun je niet half aanwezig zijn en daar trek ik nu conclusies uit. Op de rest van het bericht kom ik misschien op een andere manier nog terug. Ingri

Allemaal een heel goed jaar toegewenst! Voor mij was het mijn eerste oudejaarsavond zonder alcohol. Zo rond 22.00 uur had ik het er even moeilijk mee. Ik miste even de ontspanning, maar dat gevoel ging gelukkig over en verder heb ik het prima naar m'n zin gehad. Genoten van alle lekkere dingetjes, die ik in huis had gehaald en leuke spelletjes gedaan én vandaag fit en zonder schuldgevoel op!

Bambam, Het stukje waarin je schrijft: "Ik tel mijn zegeningen en ben zo dankbaar dat ik niet meer HOEF te drinken. Mijn obsessie is van me weggenomen, zo voel ik dat." is mij uit het hart gegrepen. Mooi dat je je bevindingen zo onder woorden kunt brengen. Ik vind het heel fijn om dingen te herkennen. Bovendien vind ik het heel fijn om positieve ervaringen te lezen van iemand, die al een stuk verder is in leven zonder alcohol!

Lieve Snoepje, Ik lees dat je zoveel inzicht in jezelf hebt. Uit je woorden begrijp ik dat je je nog niet een mooi leven zonder drank kunt voorstellen, maar ook geen mooi leven met drank. Je hebt zo hard je best gedaan om die drank te laten staan en nu heb je bijna je voorgenomen jaar gehaald. Je doel dus bereikt. Wat wordt nu je doel? Hoe wil je nu verder? Kun je jezelf voorstellen een jaar verder? Hoe wil je dan hoe je leven er uit ziet? Werk je?/ Heb je bijvoorbeeld een eigen bedrijfje? Studeer je? Waar ben je dan goed in? Welke rol speel je dan in het leven van je dierbaren? Wat heb je dan bereikt? Het zijn maar willekeurige vragen en je weet er vast nog wel een aantal. Mijn ervaring is wel dat je voorstellen hoe je leven er uit kan zien over een jaar, je wil om je voorgestelde doel te bereiken sterker kan maken.Liefs, Ingri

Goedemiddag, Ik heb de berichten van tweede kerstdag en van vandaag doorgelezen. Ik ben zo dankbaar dat ik dit jaar met een heel andere levensstijl kan eindigen dan vorig jaar. Ik realiseer me dat de eerste reacties op mijn 'Wie is wie' een grote rol gespeeld hebben.Ik vond het een fijne ervaring dat ik zo serieus genomen werd. Jaap, Rae, Jane4, Bolletje, Shahire en Ekstertje bedankt! Jullie hartverwarmende reacties waren een stimulans om te geloven dat ik wel langer dan een week kon stoppen. Inmiddels drink ik ruim 8 maanden niet meer! Mijn manier van leven is heel anders geworden. Ik deed vooral wat ik moest doen en ook regelmatig wat extra's om mijn alcohol gebruik goed te maken. Maar wat ik deed was vooral veel van hetzelfde. Nu heb ik ruimte voor andere inzichten. Het lukt me steeds beter om een probleem als een nieuwe kans te zien. Ik weet ook wel dat het momenteel een trend is om zo te denken. Echter trend of niet: Ik merk dat deze manier van denken bij me past. Ik ontdek dat ik door oefening creatiever wordt in mijn oplossingen en dat ik ook steeds beter zie 'Wie de eigenaar van een probleem is' Ik ontdek nu dat ik steeds meer 'bewust bedreven ben' in het op een ruimere manier naar de werkelijkheid te kijken. Wie weet word ik nog wel 'onbewust bedreven' Ik ben erg geïnteresseerd in 'het maakbare brein' en ik merk dat het gedachtenweggetje met het verlangen naar alcohol steeds meer dichtslibt en dat het weggetje met het verlangen naar bewustzijn steeds breder wordt. Ik werk daar ook bewust aan door telkens te oefenen om in het nu te leven en dat als waardevol te ervaren. Natuurlijk herinner ik me de korte euforie van de eerste glazen, die krijg ik ook nog niet door iets anders terug, maar ik ben me net als velen van jullie bewust dat dat maar een kort moment is en dat dat niet opweegt tegen de nadelen van alcohol. Ik kan mijn toch wel regelmatige problemen zonder alcohol aan. Mijn leven is druk en interessant. Mijn valkuil is net wat Bambam noemde het risico dat ik te enthousiast vor iets wordt. Dat is ook meteen mijn grote probleem: ik kan zo euforisch over iets zijn en een paar ogenblikken later diep in de put zitten. Nu nuchter en fit door gezond leven lukt het me steeds beter om bewust afstand van die gevoelens te nemen en van een afstandje naar mezelf te kijken. Ik zie dat mensen hier op het forum bewust hulp vragen bij problemen en dat hier mensen op het forum zijn, die dan ook heel goed kunnen 'luisteren' naar wat nu eigenlijk het probleem is en dan ook heel zorgvuldig, niet oordelens, hun antwoord formuleren. Ik heb hier veel waardering voor en ik leer er ook van. Ook zie ik in dat ik bof. Ik heb zoveel mensen om me heen, die laten merken hoe ze het waarderen dat ik de alcohol laat staan en hoe ik me ontwikkel. Het stoppen is daarom, denk ik , een stuk makkelijker voor mij dan voor mensen -ook hier op het forum-, die er meer alleen voor staan. Geweldig als je dan toch doorzet. Ik schrijf dan ook wat minder op het forum, ook omdat ik best veel zelfgekozen verplichtingen heb, of gewoon dingen, die ik nu eenmaal moet doen. Toch heb ik jullie nodig om me te herinneren waar ik vandaan kom en omdat ik niet meer in de valkuil drank wil vallen. Het troost me dat er veel meer mensen zijn, die in drank een oplossing/ troost zagen, maar die nu ondanks worstelingen heel goed beseffen dat drank juist het tegenovergestelde biedt. Ingri