Bedankt voor jullie lieve reacties. Die schouder kan nog zo'n 6 weken duren voor dat ik er weer echt iets
fatsoenlijks mee kan doen.
Akelei er niets zo vervelend als je zelf in de weg zitten.
En inderdaad maar doen wat ik kan doen en verder maar veel lezen of voor de buis hangen (helemaal niets voor mij).
En lekker veel knuffelen met m'n hondje.
Hè ik droom de laatste tijd ook vaak rare dingen.
Denk dat ik gewoon een beetje depressief ben. Al zo vaak de fout in gegaan met de drank.
In het begin heb ik totaal geen trek als ik gestopt ben en staat de gedachte aan drank me al tegen.
Maar na verloop van tijd raakt al de ellende van de drank weer op de achtergrond en dan begint het weer met eentje
voor de "gezelligheid". Dan het bekende verhaal van ach vorige week ging het ook goed met 1 glaasje en kan ik er nu dus ook wel weer
1 nemen.
En dan gaat het weer snel bergafwaarts!
En het stomme is dat ik weet dat ik er niet 1 kan drinken.
Ik ben nogal impulsief van karakter en dan heb ik soms voor dat ik het weet al weer wat te drinken aangenomen of gehaald.
Maar ik denk dat de grootste frustratie ligt bij het feit dat ik door die gebroken schouder bijna niets kan.
Mijn huis wordt steeds een grotere puinzooi en ik kan er weinig tot niets aan doen.
Zelf de hond uitlaten gaat moeizaam met slechts een linkerarm.
En lang achter de computer zitten mag ik ook niet.
Bah, bah, bah.
Ben al een tijdje niet in een bijzonder goede stemming. Komt misschien door mijn gebroken schouder of omdat ik
al voor de zoveelste keer een misstap met de drank had gemaakt.
Vooral ook zo erg moe, moe en nog eens moe.
Vandaar dat ik niet zo heel veel op het forum aanwezig ben.
Maar ik lees wel mee hoor.
Alle frummers een van mij.