Opa2

He Mathilde, ook jij veel sterkte! Goed he, een forum als dit. Ik zit hier toch elke dag wel met een brok in mijn keel van de verhalen, en ook van de moed van mensen om hier hun verhaal te doen. Zo te lezen, heb je de nodige tikken gekregen. Hoe lang ben je al weduwe? Als je er nix over kwijt wilt: ook goed, hoor. Groetjes, opa2

Hi moon/dreamer, ben net als jij erg enthousiast over dit forum, en zal mijn best doen, mijn bijdrage te leveren. Zo te lezen, maakt jij weinig onderscheid tussen wijn en port, maar het alcoholpercentage verschilt nogal... 2 Flessen port is "knap" ( ben sinds een jaar of 15 een echte portdrinker) hoor: de keren dat ik 1,5 fles achter de kiezen had, was de dag erop toch niet zo'n erg prettige... En het zijn, hoewel op de vingers van 2 handen te tellen, toch wel de erge katers geweest, die mij in de loop der jaren behoed hebben voor excessief drinken, met andere woorden: over het algemeen kende ik mijn "tax" wel, al lag die tax dan wel degelijk op 1 fles port per dag, 6 dagen per week... Hoe voel(de) jij je na 2 flessen port??

Ferry, Sweetling, rot voor jullie dat je ff moet wachten. Zelf zit ik nu 3 weken + 1 dag in het programma, en, zonder "wonderen" te ervaren: Tactus houdt je een nuchtere spiegel voor, en een luisterend oor beschikbaar: je wordt als het ware buiten je dagelijkse beleving geplaatst, waardoor je beter in staat bent, naar jezelf te kijken, speciaal natuurlijk met betrekking tot het alcoholisch leven: je "zin in, denken aan alcohol"momenten, omstandigheden, gedachten, gevoelens en uit al deze voortvloeiend: je gedrag. Het "gekke" is, dat alleen al het noteren van de nuchtere dagelijkse feiten je doen denken "waar ben ik in 's hemelsnaam mee bezig"??? En als je dan tijdens een "zin in" moment besluit eens geen alcohol te nemen, in plaats van, zoals eigenlijk altijd, wel, dan is er voor het moment wel de teleurstelling van de niet-ingevulde behoefte, maar al heel snel maakt deze plaats voor een veel langduriger gevoel van, laat ik maar noemen: "inwendige vrijheid". En da's een grote beloning, in mijn beleving tenminste. Nou, lucky me: ik zit wel in het programma, en beloof hierbij "mijn" plaats zo snel als verantwoord is, af te staan! Groet, sterkte, opa2.

Hi moi, Sweetling, dank ook aan jullie , dat je je verhalen en ervaringen hier wilt delen: ze zijn voor mij een hele steun, vooral in die zin, dat als het ware een soortement van "groepsgevoel" in mij ontstaat, en dat geheel vrij, thuis, achter de laptop! Al enige jaren ben ik erg aktief op een beleggersforum, en deze aktiviteiten hebben mij veel meer geleerd en opgeleverd, dan alle beleggershandboeken en analyses tezamen... Ik hoop dan ook van ganser harte, dat dit forum DE sprinkplank wordt voor velen om het alcoholspook de baas te kunnen worden. Sweetling, dank voor de Yoy-tip. Waar koop je dat spul?? Groet, Opa2

Prachtig zeg, zo veel mensen als er in korte tijd bijkomen op dit forum: Ivy, Elisa, B9, Rita, Ed: 5 stuks... Het is best een stap, om eerlijk tegen jezelf te zijn en toe te geven, dat je een (drank)probleem hebt. Het is best een stap, om op internet zoek te gaan naar hulp en lotgenoten. Het is best een stap, om forumlid te worden. Het is best een stap, om op een forum je verhaal te doen. En voor je het weet, heb je al 4 stappen gezet... Hulde. Tip, voorzover je dat nog niet hebt gedaan: neem de andere verhalen op dit forum eens door. Wellicht helpt dat, het probleem-in-je-hoofd kleiner te maken, en tot werkbare proporties terug te brengen... Tot schrijfs, Opa2.

Beste Regenkoning, dank voor je belangstelling! Met mij gaat het in alcohol-opzicht uitstekend: sta nog steeds volledig droog, ondanks alle "uitdagingen", zoals bij voorbeeld gisteren, op een warm Amsterdams terras, waar men wel malt bier op de kaart had, maar niet in voorraad bleek te hebben... Het werd toch spa rood, met name ook vanwege (dank zij Tactus) de verandering die ik in mijn denkpatroon probeer te bewerkstelligen, door naar de langere termijn te blijven kijken, in plaats van, zoals jij ook aangeeft, te "gehoorzamen" aan de behoefte-van-het-moment, of aan de gedachte, het "verdiend" te hebben. Daarnaast genoot ik het "voordeel" van een stevige trigger: hartoverslagen, hartkloppingen e.d. Deze zijn overigens na een dag of tien, hoewel nog aanwezig, flink verminderd. Knap, dat je voor jezelf een schema hebt gemaakt, waarbinnen je wilt blijven: zo te lezen, slaag je daar goed in. Ook de weg naar genieten en proeven spreekt mij aan. Op iets andere wijze doe ik hetzelfde, door de "vrijgekomen calorieen" als gevolg van mijn alcoholvrijheid te benutten voor andere lekkere dingen. Zo zingt ieder vogeltje weer, zoals het gebekt is... Mijn plan is, voorlopig eens drie maanden helemaal niets te nemen, en daarna weer te zien. Stevige ondersteuning bij dit voornemen is mijn nieuwsgierigheid naar de (mogelijke verdere) positieve effecten van het alcoholvrij zijn. Het "ik mag nooit meer"-gedachten levert naar mijn smaak en evaring onnodige inwendige strijd op, een strijd, die de persoonlijkheid vrijwel altijd van het ego verliest... Tactus is voor mij een spiegel en zegen tegelijk: je blijft op deze (niet overdreven) wijze toch dagelijks bezig met het op z'n plaats zetten en konkretiseren van het probleem. Met name het aantal verleidingsmomenten is feitelijk veel groter dan ik dacht, en door deze bewustheid onstaat de mogelijkheid die momenten te mijden, dan wel er op voorbereid te zijn. Zo ging ik zeer regelmatig even bij mijn ouders (wonen vlak bij) buurten: in de namiddag, twee portjes pakken, en daarna thuis door... Dat is nu veranderd in ochtendvisites: koffie. Enfin: so far, so good! Succes, Opa2.

Goedenavond dapperen, mag ik mij op dit goede initiatief even voorstellen? Ondanks het alias telt de leeftijd slechts 54 lentes, maar qua alcoholgebruik is dit mijn 40e "jubileumjaar". Sinds 11 dagen ingeschreven bij Tactus, en sinds 11 dagen alcoholvrij. Moeilijk? Nee hoor, als je maar flink last krijgt van hartkloppingen, dan gaat het als vanzelf... Meteen een goede reden om een serieuze (4e) poging in mijn leven te wagen, geheel te stoppen, alvorens de wal het schip echt eens keert. Niet in de zin van "je mag geen drank meer, nooit meer", want dat zijn m.i. van die onmogelijke opgaven, die je jezelf stelt. Een ik heb me toch nog een lekkere wijn en port staan, thuis, dus nooit meer: brrr, wat ene opgave! Maar van dag tot dag niet meer willen, is andere koek: behapbaar. Echt bezopen geweest? Nou, laat het 10 keer zijn in die 40 jaar... Maar verder vrijwel altijd een fles wijn (laatste jaren een fles port), 4-5 Belgische bieren (tripels, quadruppels), en bij bijzondere gelegenheden likeur; jazeker: alles smaakte goed, als er maar alcohol in zat... En ook het gevoel van o.a. moon goed kennend: 's morgens niet meer willen, en 's middags evenzogoed de eerste maar weer genomen; jaja: nooit voor vijf uur... Volgens mij is dat een kwestie van beleving: in de ochtend spijt van de vorige dag, en een wat langere kijk vooruit, je leven in, en 's middags is het weer een kwestie van de heel korte termijn: het nu, en wordt de langere kijk weer minimaal een dag verplaats, en nog een dag, en nog een dag... Totdat je echt te maken krijgt met klachten die mogelijk te maken hebben met langdurig alcoholgebruik, met klachten die mogelijk niet meer omkeerbaar zijn, die jou dus de rest van je leven wel eens zouden kunnen gaan "begeleiden", oei... Op mijn "moeilijke moment", zo rond vijf uur, probeer ik nu ook echt naar die lange termijn te blijven kijken. En dat helpt, alweer 11 dagen... Groet, en hopelijk tot schrijfs, opa