Francesca

Hoi Gem, Weet niet waar je het kunt beluisteren. Misschien ff googlen? Heel mooie song. Fran

Ben in een nogal melancholische bui, en dus naar Billie aan het luisteren. Dus alweer een songtekst van mij. Ook Billie was verslaafd en is vroeg gestorven. Ik dacht op haar 45ste. Nog 4 jaar te gaan... You Don't Know What Love Is Billie Holiday You don't know what love is 'Til you've learned the meaning of the blues Until you've loved a love you've had to lose You don't know what love is You don't know how lips hurt Until you've kissed and had to pay the cost Until you've flipped your heart and you have lost You don't know what love is Do you know how lost I've been At the thought of reminiscing And how lips that taste of tears Lose their taste for kissing You don't know how hearts burn For love that cannot live yet never dies Until you've faced each dawn with sleepless eyes You don't know what love is You don't know how hearts burn For love that cannot live yet never dies Until you've faced each dawn with sleepless eyes You don't know what love is

Amuseer je! Ik ben er ook vandoor.

Om het met Robert Long te zeggen: Het zal de midlife crisis zijn, als het geen stress is, of de fles is, dan is het dat. Herken ik trouwens heel sterk, dat gevoel in de wachtkamer te zitten.

Dag, Stien!

Ja, die past ook wel bij me! Boing boing boing! En stuiteren maar!

Knorretje van Winnie de Poeh!

En dat kan bedreigend zijn.

Gem, daar heeft Tapas een heel goed stuk over geschreven vandaag. De rollen zijn niet meer duidelijk.

't Is ook alweer een kwestie van evenwicht zoeken, denk ik, Stien. Soms schrijf ik dingen gewoon op en gooi ik dat dan weg. Is het toch een beetje van mijn hart. Als het dan ook echt ter sprake komt, ben ik meestal al 'uitgeraasd' en zie ik het wat neutraler.

Bij mij is het meer een soort onverschilligheid die dan optreedt, Gem.

Ja, Stien, ik gooide alles er altijd gemakkelijk uit. Tot ik dicht begon te klappen rond mijn puberteit. Nu ben ik weer veel opener aan het worden, omdat ik me een heel klein beetje sterker begin te voelen en dus ook minder bang ben voor de reacties. Ik schrik de laatste tijd wel eens van mijn eigen openheid. Maar het heeft ook het voordeel dat dingen heel snel uitgeklaard raken. Als de tegenpartij meewil tenminste.

Nou Gem, echt fake wil ik het voor mezelf niet noemen. Alles wordt gewoon groter en heftiger met drank in je lijf. Maar je kunt jezelf wel heel goed bedriegen als je dronken bent.

Nu ja, ik kan verbaal best wel scherp uit de hoek komen... Maar dat doe ik nuchter ook. Ik ben meer het om-de-nek-gaan-hangen-en-ik-zie-u-zo-graag-type. :$

Ik woon niet ver van een park, en die beesten komen naar je toe gewaggeld als je passeert. Ben ik niet zo dol op, op ganzen eigenlijk. Die kunnen best agressief zijn, hoor!

Gatver, je niveau is te hoog voor me! Had het niet eens door, dat waggelen...

Een leuke ganzenwaggel is ook best aantrekkelijk.

Huh?

Nou ja, een beetje wiegen is best fijn. Altijd dezelfde gemoedstoestand hebben lijkt me ook niet zo prettig. Maar dat alle kanten optuimelen is doodvermoeiend.

Tenzij je die beker te vol doet natuurlijk.

Mooie, Stien.

Nou ja, er is verder niks mis met mijn verstand. Ik denk dat het gevoel je net naar de alco leidt en dat de verslaving je vervolgens bij de alco houdt. Je verstand weet het natuurlijk best dat je fout bezig bent, maar ja, dat zet je dan gewoon opzij blijkbaar.

Ken je van die poppetjes met een bolletje lood erin? Daar kun je tegen duwen en dan buigen ze alle kanten op, maar ze komen ook altijd weer recht. Dat vind ik wel iets om naar te streven voor mezelf. Altijd weer rechtkomen. Al hang ik bij wijlen ook wel een hele tijd scheef.

Of was het nou verstand en gevoel? Doet er niet toe.

Ik betwijfel of ik ooit echt helemaal in balans ga zijn, hoor. Op dit moment schiet ik van het ene uiterste in het andere, maar nu en dan voel ik ook rust in mijn lijf, en daar ben ik wel blij om. Ik ben blij dat ik mijn oefening weer opgenomen heb. Het is de bedoeling daarvan om inderdaad evenwicht te zoeken tussen lijf en gevoel.