Francesca

Heb je het tegen mij, Rolgordijna?

Is wel een knap kereltje, maar hij zou mijn zoon kunnen zijn (met enige moeite) en is getrouwd.

Nou, nee, ik moest zelfs de cola betalen... Kreeg een natte doek in mijn handen gestopt om mezelf wat schoon te vegen. Hij liet het wel uit zijn hoofd om dat zelf te doen, hahaha. (Of net jammer? )

Ik kocht net de Libelle wegens de mooie kalender en mijn jaarhoroscoop zei dat ik dit jaar een heel andere weg zou inslaan. Dat mijn metamorfose in januari zou beginnen en in juli voltooid zou zijn. Hihi, en als mijn horoscoop dat zegt, zal het wel zo zijn!

Dag lieve Rudy, leuk om je hier weer te lezen! Ik ben er voor mezelf ook achter dat vechten en tegensputteren uiteindelijk niets oplevert als het gaat om dingen waar je verder toch niets aan kunt veranderen. Je wordt er alleen doodmoe van. Ik vind het wel beremoeilijk, hoor, want ik sputter al zo lang tegen... En ik ben het ook met je eens dat het goed is om te kijken wat voor soort gremlin er op je schouder zit op een bepaald moment, wat je trigger is, waarom je wilt gaan zuipen. Ik heb er zelf een hele dierentuin van. Ik ging vandaag snel een dagschotel eten omdat ik weer aan het werk ben (en omdat ik eerlijk gezegd te lang geslapen had), en bij wijze van nieuwjaarsverwelkoming gooide de ober een glas cola over me uit. Kon ik met een nat kruis weer naar huis. Alsof ik in mijn broek geplast had. En het is hier koud, hoor!

De afwas is gedaan, het droogrek hangt vol, het bed is verschoond... Nog 1000 dingen te doen... En het gemoed? Dat schiet soms vol. Waarna ik me ineens weer wat vrolijker voel. Alles op het ritme van de liedjes op de radio. Dacht vandaag ineens terug aan wat mijn Schotse lover me schreef in zijn eerste brief, lang geleden. Hij schreef wat zijn allereerste indruk van me was: A ship, lost in the night. Looking for love in all the right places and not finding it. Ik blijk nog steeds datzelfde schip te zijn, zoveel jaren later. Ik heb ervoor gekozen om thuis te blijven vanavond, en niet naar Antwerpen te gaan. Misschien kruip ik met een boek op de bank. Misschien kijk ik nog een keer naar Tosca en pleng ik opnieuw tranen van ontroering om zoveel schoonheid. Ach ende wee, de melancholie slaat weer toe, geloof ik. Misschien tot later.

Aha! De Gevallen Vrouw! La Dame aux Camélias! Eveneens heerlijk! Ben zelf een echte Puccinifanate, maar Verdi gaat er ook wel in! Stijlfoutje

Ik geloof dat ik tegen mezelf zit te praten. Geeft niet. Vanmiddag genoten van een excellente Tosca. "Tot tranen toe bewogen" is een compleet understatement voor mijn operamiddagje. Ik heb een hele zee uitgestort. Was wel lekker. Doei!

Gek genoeg kwam het onlangs ook op All Saints. Vandaar dat ik er weer aan moest denken. Is intussen al meer dan 10 jaar geleden.

Hihi, en ter aanvulling: ik ben geopereerd aan mijn voeten.

Ik ben in mijn leven één keer opgenomen geweest in het ziekenhuis, en toen lag ik op één kamer met een soort hermafrodiet meisje. Ze had geen baarmoeder, wel een vagina maar tegelijk ook testikels. Het lijkt me vreselijk om zoiets te hebben. Maar ze was wel duidelijk een meisje van uiterlijk. (Tussen haakjes, het ziekenhuis waar ik lag is gespecialiseerd in geslachtswijzigingen, voor iemand denkt dat ik dit verzin. En de orthopedie zit in hetzelfde gebouw.)

Pip, is dat niet van Vader Abraham?

Vinden ligt niet noodzakelijk in het verlengde van zoeken.

Trees, ik denk dat Blacky het over de midlife crisis heeft. Het zal de midlife crisis zijn, als het geen stress is, of de fles is, dan is het da-at!

Ik ga zo Tosca kijken op Nederland 2. Mijn favoriete opera! Vandaag is het mijn laatste pyjamadag -- spreekwoordelijk dan, want ik ben gekleed. Morgen schiet ik weer in actie. Huisje proper maken om het nieuwe jaar goed te beginnen. Iedereen een fijn eindejaars toegewenst! Fran

Afscheid kunt gij van mij krijgen, waarde dominovriend: gegroet ende tot later!

Deerne BamBam kan het wederom niet laten!

Stap voor stap, zo doen wij stille voort.

Schaamteloos was het inderdaad!

Beroeren doen wij blijkbaar ook anderen, zowaar.

Leegheid, zo kunt u het wel noemen, dat verlangen naar vervulling!

Stromen als de tranen die wij nu plengen!

Tij dat keert, ooit wordt eb weer vloed.

Ontberen van samenzijn, dat maakt de ziel bedroefd.

Alleen ben ik ook niet samen...