Anton23

Bedankt voor de link jane! Ga ik vanavond even bekijken.

Mijn aandeel ook maar even: - Vallen? Ja, ook hier genoeg helaas. Een paar voorbeelden: 1 Om 5 uur 's nachts samen met een leuke dame terug naar huis fietsen vanuit de kroeg. Echter was ik te zat om überhaupt nog iets te ondernemen en fietste ik tegen haar aan. Gevolg: mijn hele voorhoofd lag open en had een flinke snee boven me wenkbrauw. Zij gelukkig niks noemenswaardig. 2 "Stoer" in gezelschap van vrienden pure vodka atten en uiteindelijk viel ik op de grond tegen een krat bier met me hoofd. Schade: gat in me kop en een merkwaardige pijn in me armen wat een aantal weken geduurd heeft. 3 Na een gezellig feestje terug naar huis lopen. Ondertussen een aantal keren gevallen en uiteindelijk werd ik op een kerkhof wakker (!??). - Solitair drinken icm. hevige depressieve gevoelens, waarna ik meerdere keren in het ziekenhuis ben beland door genante zelfmoordpogingen. - In sociale situaties weleens met de 'verkeerde' in bed beland. Gevolg: een zeer vreemde emotie de volgende dag bij het ontwaken. - Hee ik heb een biertje op, laat ik eens mensen gaan bellen die ik nuchter nooit zou bellen. De volgende dag staat de telefoon vol berichten en niet altijd de meest positieve. - Helaas in de roes weleens gedacht dat ik een stoute jongen zou zijn. Hier en daar andermans spulletjes slopen en daarbij het idee dat niemand mij door zou hebben. Gevolg: de volgende dag meneer agent voor de deur en verontwaardigde blikken van mijn ouders. Jammer genoeg kan het lijstje zo nog wel even aangevuld worden. Vandaag drink ik maar niet.

Bedankt myriam! Heb net even wat recensies gelezen over dat boek en het klinkt zeer interessant. Deze ga ik zeker lezen!

Jane en Jaap, Beide bedankt voor jullie suggesties! Ik ga zeker even rondzoeken of er iets voor mij tussen zit

Beste forummers, Ik heb het lees-virus te pakken sinds ik weer nuchter ben en ben op zoek naar nieuw leesvoer. Ben niet op zoek naar (fictieve) verhalen, maar naar informatieve boeken. "Wij Zijn Ons Brein" zag ik hier al langskomen - zo'n soort boek vind ik prettig om te lezen. Ook het boek "Waarom mannen en vrouwen met hun lichaam zeggen wat ze eigenlijk niet willen vertellen" heb ik uit en vond ik vermakelijk leesvoer ook! Iemand aanraders!? Gegroet, Anton.

Ieder brein is uniek, dus zo uniek is het niet om uniek te zijn. - D. Swaab

Beste forummers, Kom me hier maar weer eens melden. Na een heel poosje goed gegaan sinds begin deze maand er toch weer ingetrapt. Heb sindsdien aangelengd t/m afgelopen woensdag en mezelf "vrij" gegeven van alle formaliteiten. Zit nu op 14 halve liters per dag en gisteravond besloten om af te gaan bouwen. Krijg hiermee hulp van me lieve ouders en gisteren 8 blikken nodig gehad om de ontwenning licht te kalmeren. Vannacht niet goed geslapen, maar dat had ik ook niet verwacht. Ga het vanavond proberen bij 6 te houden en hoop na 't weekend weer wat helderder te zijn. Hebben jullie nog adviezen wat ik eventueel kan innemen om de spanning wat te verlichten? Ik heb wel gelezen over bepaalde kruidenthee, zoiets lijkt me wel wat. Nu vooral veel water en straks proberen te eten. Hoop dat bij jullie alles goed gaat! Gegroet, Anton.

Even geen tijd om bij te lezen, dus wellicht dat het al gepost is. Geen verrassing voor velen, maar Amy Winehouse is toch bezweken door de alcohol: http://frontpage.fok.nl/nieuws...dood-door-alcohol.html

- Een heel studiejaar naar de knoppen - Weggegooide katerdagen waarin ik letterlijk niks productiefs deed of enig vermaak ervoer. - Dierbaren teleurstellen: beschamende dronken situaties en afspraken afzeggen. - Geld natuurlijk, zowel aan drank als impulsieve aankopen die ik deed tijdens de roes. - Potentiële relaties die ik zonder roes niet waar kon maken, op korte termijn iig. En toch, en toch en toch..

Originally posted by: bolletje Dat er dingen aan het veranderen zijn daar ben ik heilig van overtuigd maar dat ik in mijn korte leven mee zou moeten maken dat de wereld vergaat, daar geloof ik niet in. quote> Je zit op het goede spoor bolletje

Originally posted by: Lot Goede topic Noekie! Alcohol geeft genoeg calorieen waardoor eten schijnbaar overbodig wordt. En tijdens je drinkgelag word je ook 'lui', ga je niet meer koken of enigszins moeite doen om zelfs maar een boterham te smeren. Anton23 heeft gelijk om je te forceren iets te eten, maakt niet uit wat! maar knabbel op iets, als je in een drinkflow zit. Mijn vader (75) is nog meer dan ik alcoholist maar functioneert nog steeds (raar maar waar) omdat hij eet! Hij is inmiddels vele malen opgenomen maar zijn hersens werken nog redelijk, omdat, zoals zijn mentor zei: hij eet! Dus voor alle terugvallers/nog steeds drinkers: blijf knabbelen op een nootje, een broodje of...een tomaat (Dat uitzuigen van de zaden van een tomaat, na een hap, blijkt een zeer heilzaam vocht, ook voor de geest).quote> Klopt ja. Als elke stevige drinker goed zou blijven eten en wellicht een vitamine B-complex elke dag zou innemen, zou het syndroom van korsakov niet ontstaan. Al gaat evengoed alles nog kapot natuurlijk.

Voor de geïnteresseerden hier een mooie documentaire over leven: http://www.youtube.com/watch?v=V2Rrx144qAA

Ik hoor en lees ook vaak dat geloof een keuze is: je denkt dat het waar is of niet, even los van de eventuele levensinvesteringen die daarmee gepaart kunnen gaan (kerk bezoek, geloofsleer, bidden etc.). Maar welk geloof zou ik dan gaan aannemen? De hoeveelheid geloven die de mens kent (en niet kent) en de immens vele interpretaties daar weer van, zowel in groepsverband als individueel, brengt in mij vele kritische vragen naar boven. Ikzelf heb ook een aversie tegen absolute waarheden - "waarheden" die voor ieder menselijk individu op onze aarde geldt en dan laat ik alle andere diersoorten nog even achterwegen. Dat vind ik ook schrijnend. Naast de mensen zijn de rest van alle levende organismen gewoon aanwezig in dit bestaan wat wij waarnemen, maar verder gaat het voor hun niet op. De mens echter, die zit opgescheept met een zelfbewustzijn wat eindeloos kan doorredeneren en speculeren over de dood. Ik kan me goed voorstellen dat voor sommigen dit vele vragen en wellicht een grote angst zou kunnen opwekken, maar zelf probeer ik het zo simpel mogelijk te houden. De dood is net zo normaal als de geboorte en een "na de dood" geldt voor mij persoonlijk hetzelfde als een "voor de geboorte". Dat is iig mijn gedachtengang waar ik me plezierig bij voel. Als het lichaam ten gronde gaat en alle hersenactiviteit niet meer aanwezig is, is het wat mij betreft afgelopen. Vanuit een menselijke interpretatie lijkt het mij ook niet interessant om ergens eindeloos rond te dolen. Misschien denken gelovigen dat hun waarschijnlijke predestinatie iets totaal verschillends is in vergelijking met onze natuur zoals wij die nu kennen. Daar zou ik verder niks tegen in willen brengen als men zich daar veilig bij zou voelen, al heb ik persoonlijk zo mijn twijfels daarover. Ik hoop iig niet dat een absolute waarheid ooit mijn bestaan zal gaan domineren in de samenleving - dat lijkt mij zeer schrijnend. Ik liet me hier misschien even gaan in dit bericht, ook vanwege de diepe achtergrond qua geloofsindoctrinatie die ik heb ervaren, maar ik heb absoluut niks tegen gelovigen.. Als ieder het maar voor zich houdt.

Rae, Ik ben ook steeds meer in die richting getrokken de afgelopen maanden. Theorieën dat ons universum vanuit de oerknal wellicht ontstaan is vanuit een ander universum, die op zijn plaats wellicht weer ontstaan is uit weer een ander universum (en zo gaat het balletje rollen) fascineren mij. Geeft immensiteit weer een hele andere dimensie dan wat het al deed, voor zo ver dat toegankelijk is in ons brein. Je leest Michio Kaku vast heel graag. Vind ook zijn lezingen heerlijk om te horen en uitermate fijn te volgen op zo'n niveau. Ben zelf geleidelijk steeds meer in deze richting gegaan vanwege mijn conservatief christelijke opvoeding, waar ik bij vlagen nog steeds last van heb. Vandaag de dag zijn er allerlei interpretaties van vele verschillende geloven - zelfs christenen die de hele wetenschap en evolutietheorie aannemen, maar toch hun gelovige standpunt blijven verdedigen. Ik deel dit standpunt niet en vind het heerlijk om antwoorden te vinden in wetenschap, waar geloof mij enkel een brei aan transcendente illusies bracht.

Ik forceerde mezelf altijd om te eten, wat niet altijd prettig was. Daar bedoel ik ook mee dat de zucht naar drank veel sterker was dan eten. Toch was daar een soort vage angst. Ik moest wel iets eten, als ik maar vitamine b1 binnen kreeg.