Rudy

Anna ik denk dat je kinderen je graag zien. Rudy

Corinne, eet smakelijk. Rudy

Ik denk Anna ...wanneer de motieven achter de gedachte waarom je drank in huis haalt eerlijk zijn de kans te hervallen klein word. Het is tevens het begin van stoppen met ons eeuwige gesjoemel waardoor wij niet stopten met drinken. Rudy....

Vanavond voor het eerst van het jaar asperges eten. Ei, ham , gekookte kriel, botersaus en veel nootmuskaat. Ik ga eraan beginnen. Rudy.

Corinne we zijn allemaal begonnen bij dag één. Ik tel de dagen niet meer. Ik leef per dag. Iedere nieuwe nuchtere dag is een feestdag. Rudy

Charlie hou het droog.. Rudy

Pijlijk te lezen Anjo hoe ouders hun machteloosheid en onvermogen zich zelf te zijn, botvieren op hun kinderen. De kinderen verantwoordelijk maken voor hun eigen welzijn. Verantwoordelijk maken voor gevoelens van onbehagen, die ze niet op een andere manier weten te uiten dan over de hoofden van de kinderen Er is veel geestelijk leed en dat is niet van vandaag, dat was vroeger ook al zo. Stomverbaasd zat ik voor de tv te kijken naar een vrouw in een uitzending die iemand wilde bedanken voor wat hij voor haar had betekend in een periode dat zij het moeilijk had gehad. Grote goden denk ik dan, moeten wij er via de tv aan herinnert worden dat wij sociaal diep gezonken zijn zodat wij alleen nog maar aan ons zelf denken. Vroeger was het gewoon voor buren, familie en kennissen te zorgen als deze in nood zaten wegens ziekte of geldgebrek. Deze blijk van behulpzaamheid deelde je niet met de buitenwereld dat was te intiem. Als je tegenwoordig een aanval krijgt van sociale genegenheid wordt dat uitgezonden op t.v Ik wijk af van wat ik eigenlijk wilde zeggen. Anjo jij bent niet verantwoordelijk voor het welzijn van je exgenoot. Mensen die dat zeggen of zelfs maar denken zijn geestelijk arm. Zo te denken... in plaats van kwaad te worden of om wrok en wraak te roepen.... ,heeft mij er dikwijls voor behoedt aan mijn eigen gevoelens voorbij te gaan. Fijn dat je wat hebt aan wat ik schrijf. Het zijn niet alleen maar loze woorden, maar een stuk ervaring wat ik probeer te delen. Zorg goed voor jezelf.. Rudy

Anna op mijn verjaardag schenk ik drank. Er zijn erbij die geen problemen hebben met drank. Toch kost het me ieder jaar moeite deze beslissing te nemen. Zelfs na 5jaar kan ik me niet goed verenigen met de gedachte dat iets wat mij bijna mijn leven heeft gekost ik anderen aanbiedt. Ik betrapte me er de laatste keer op dat ik aan het flesje bier, witte en rode wijn stond te snuffelen en de geur niet vies vond. Ik kan me voorstellen dat in een bepaalde sfeer en gemoedsstemming de motivatie snel vervaagd en dan is een slok niet veraf. Na mijn verjaardag geef ik alle drank mee aan de visite en mijn huis is het hele jaar weer alcoholvrije en daar voel ik me goed bij. Rudy.

goedemorgen Houtje wekom terug en een dikke profiat met je 18maanden droog staan. Weetje, ik was zo introvert als een eiken deur. Geen woord kwam over mijn lippen. Ik maakte iedereen machteloos door mijn zwijgen. Als ik al eens wat schreeuwde in het heelal was het dikke bral, te laat en sloeg nergens op. Met de nodige oordelen en vooroordelen op zak ben ik naar de AA gestapt. Ik was doodsbenauwd. Ik geloof in eerst instantie niet voor de groep mensen die ik daar zou aantreffen maar meer om de gedachte dat ik nooit meer kon drinken, nu was het definitief. Ik werd bevangen door angst om dicht te slaan, angst van tafel geveegd te worden, angst uit gelachen te worden. Al de ellende uit mijn verleden kwam naar boven en ik moest nog stoppen met drinken. amaai. Schaamte en bang voor mijn omgeving, die overigens al lang wist dat ik een alcohol probleen had, moest ik van me af schudden om de stap te wagen. Bang voor de mysterie van het verleden. Toch ben ik gegaan en dat is mijn redding geweest. Mijn eenzaamheid bestond uit het niet kunnen delen en bespreken van de dagelijkse problemen en mij werd de mogelijkheid geboden met lotgenoten te praten over problemen waar ik geen weet van had. Na enige inzicht in mijn problematiek te hebben gekregen doorbrak ik op een avond mijn stilzwijgen. Het wonder was geschiedt. Tot mijn grote verbazing werd ik niet van tafel geveegd, ik klapte niet dicht er werd naar mij geluisterd. Men gaf mij het gevoel dat ik erbij hoorde. En dat was bijzonder omdat ik nooit het gevoel heb meegekregen dat mijn mening er toe deed...dat IK er toe deed. Het water stond me aan de lippen toen ik ging. En dat is jammer, want ik ben door op de bodem te belanden veel kwijtgespeelt. Momenteel zie ik jongelui bij AA aankloppen die weliswaar in de problemen zijn geraakt maar die niet zo diep zijn gegaan die nog een heel leven voor zich hebben. En dat vind ik persoonlijk een geweldige ontwikkeling. Ook als jeniet meer drinkt kan het water je aan de lippen staan. Niet meer drinken is meer dan alleen maar het glas omdraaien. Houtje ik zit hier niet AA te promoten maar wel een groep mensen die altijd een luisterend oor heeft voor een lotgenoot die in moeilijkheden is geraakt. Dat is de kracht van de groep. Iedereen een fijn weekend toegewenst. Rudy.

Weet je Anjo, mij wordt steeds een spiegel voorgehouden. Ik weet uit ervaring welk leed en strijd er achter de woorden en het verwerkingproces van deze vrouw schuil zijn gegaan voordat zij er openlijk lucht aan durfde geven. Daar is vertrouwen en moed voor nodig. En dat laat meniet onberoerd. Rudy....

Marieke misschien zijn de koorleden niet gewend om begeleidt te worden en dat maakt hun onzeker. Ik begrijp uit je schrijven dat het koor met z'n allen éénstemmig zingt. Dat lijkt me eentonig. Ik denk dat juist door anders te begeleiden dan de melodie te spelen het geheel meer klank krijgt. Misschien is men wel jaloers op jou improvisatie talent. Maar ik mag niet invullen. Anderzijds gaat de groep voor het individu en zal de groep niet goed functioneren als leden gaan soleren ten koste van het geheel. Maak dus bespreekbaar waarom je dingen anders speelt. Marieke ik denk dat je er wel uit komt. Je neemt in ieder geval de moeite om aandacht te vragen voor je probleem en dat is al een grote stap vooruit. Ik wens je succes. Rudy

goedemorgen, ik geniet van de zon, droogje natje en met een goed boek erbij...ik heb de gesprekken met God van ND Walsch weer uit de kast gehaald....gaan er steeds weer deuren open die voorheen voor mij gesloten waren. Ik lees hardop want anders vliegen mijn ogen over het papier en dringt het niet tot me door wat er werkelijk staat. Sommige passages snap ik niet en dat zou vroeger een reden zijn het boek dan maar in een hoek te smijten. Nu sla ik sla deze regels over voor later en denk dat de tijd nu nog niet rijp is om me deze inzichten eigen te maken. Ik geniet van deze boeken voel me even in een andere wereld en herken veel tekst over hoe ik zelf omga met mijn leven en mijn HM. Over genieten. Gisteren op de groep vertelde een vrouwtje dat ze minder vrijwillig ging werken om wat meer te kunnen genieten van het leven samen met haar kinderen en kleinkinderen en dat het haar geen moeite koste dit aan de mensen te vertellen waar ze momenteel werkte. En dat vind ik nou schitterend te horen en te zien hoe een vrouw, die een jaar geleden nog diep ongelukkig was, haar leven in eigen handen neemt. Zich niet eerst afvraagt wat anderen van haar keuze denken, maar die afhankelijkheid van zich af heeft geschudt door zelf keuzes te maken en beslissingen te nemen. Dat raakt me.. Bibelle fijn dat je er weer bent. Marieke je schrijft.... ik kan dat mesn wel schieten, maar ach, ik geef haar toch maar een kans, we zijn tenslotte allemaal volwassen mensen en geen kinderen meer. ....... Draai de rollen eens om en geef niet haar maar jezelf een kans door met haar kennis te maken en probeer er achter te komen waarom je haar wel kunt schieten. Als je gestopt bent met drinken kom je op je pad mensen tegen die je wat te zeggen hebben. Ik denk dat de wegen van mensen elkaar niet kruisen zonder een bedoeling. Toeval bestaat niet.. Ik vraag me in moeilijke situaties altijd eerst af wat liefde nu zou doen.. Een fijne dag allemaal en drink veel water. Rudy

En nu voetbal kijken. dagdag Rudy..........

Corinne achter mijn trekmomenten zat altijd een emotionele lading. Het niet durven uiten van deze emoties koste veel energie. De spanningen die ik op liep door het niet durven uiten van mijn emoties en gevoelens heb ik altijd weg gedronken. Het heeft jaren geduurd voor ik enig inzicht had in mijn eigen emotionele wereldje, (wat is van mij en wat van de ander),maar geleidelijk aan heb ik in deze wereld inzicht gekregen en geleerd er mee om te gaan. Misschien een schrale troost Corinne maar de trekmomenten verdwijnen ook weer. In ieder geval is niets het waard om te gaan drinken... Succes met de curcus, ik ben van mening dat alles wat je doet om inzicht te krijgen in de problematiek rond jezelf, belangrijk is voor later. Haal eruit wat je kunt gebruiken en bewaar de rest voor later. Rudy...

Nee Charlie, ik bedoel dat je niet moet toegeven aan trekmomenten. Toegeven betekend dat die trekmomenten alleen maar erger worden. Je kan ook zeggen : o.k ze horen erbij het is een deel van mijn leven. Op dat moment geef je jezelf de ruimte om die trekmomenten te onderzoeken. Meestal kwamen bij mij die momenten als het emotioneel dreigde te worden. Ik kon daar niet mee omgaan. Of gewoon een drankje als beloning. Je kan voeding geven aan je woede door telkens in woede uit te barsten. Je kan die woede ook kanaliseren door onmiddelijk te reageren op irritaties en je natuurlijke kwaadheid zijn werk laten doen door deze direkt te uiten daarwaar ze thuis hoort. Zolang een oorlog gevoed wordt door een oorlog zal er nooit een eind komen aan oorlogen. Rudy

Stien toen ik nog dronk koos ik ook bij een honger gevoel voor drank. Ik wist dat ik door te eten geen drank meer lustte en vond dat vreselijk. Ik koos dus altijd voor drank. Op den duur liep de hele boel door elkaar heen. Ik wist het verschil niet meer tussen een honger of drank gevoel. De drank won het van de gedachte dat ik moest eten om niet het loodje te leggen. Gelukkig voormij ben ik weer gaan eten.... Eetsmakelijk Rudy

Wat is trek of craving. Indien je het leven accepteerd zoals het op je af komt accepteer je ook de trek momenten. Accepteren betekend voor mij, niet meer ontkennen. Niet meer ontkennen is onder ogen willen zien dat er trekmomenten zijn en durven kijken waar de trek vandaan komt en deze bespreekbaar proberen te maken. Ik heb zelden of nooit trek aan drank. Op het moment ik vroeger weerstand bood aan de trekmomenten verergerde de trek. Hetzelfde is denk ik te vergelijken door aan woede haat angst of wrok voeding te geven door weerstand te bieden of er tegen te vechten. Door tegen de trekmomenten te vechten geef je er voeding aan en worden deze erger. Door de trekmomenten of emoties of het leven te accepteren of het een deel van mij is, ontstaat er ruimte naar de trekmomenten of pijn of verdriet te kijken en ontstaat ruimte er wat aan te doen. Door na verloop van jaren inzicht te hebben gekregen in mijn problematiek en anders met mijn emoties en gevoelens leren omgaan, zijn de trekmomenten ook grotendeels verdwenen. Ieder inzicht of emotionele omslag verinnerlijken betekende meer rust en vrede in het lijf. De duidelijkheid die ik heb verkregen door mijn verleden te herbeleven en mijn angsten overwinnen in de praktijk, heeft mijn trekmomenten in de kiem gesmoord. Ondanks mijn verslaving ver van mij af staat, de trek voorbij is, ben ik me ervan bewust dat één moment van onachtzaamheid of onverschilligheid het verschil kan betekenen tussen leven of dood. Dat zeg ik niet om mijzelf of anderen angst in te boezemen, ik zeg dat uit ervaring, omdat het zo is. Iedereen een prettige alcolvrije avond toegewenst. Rudy

Goedemorgen. Ik werd wakker van een enorme knal die het alarm van buurmans auto liet afgaan. Ik denk een kwajongens streek van de krantenjongens. Zoeven schreef ik over de lat steeds hoger leggen. Ik denk dat veel mensen hun onvrede met zichzelf uiten door de lat steeds hoger te leggen. Deze competitiedrang ontstaat doordat men nooit tevreden is, het kan altijd beter. Er is geen andere manier om deze drang of dwang om aandacht te bevredigen dan de lat steeds hoger teleggen De angst achter de prestatiedrang begrenzen door b.v te kiezen voor tevreden te zijn met wat je hebt zou niet alleen een einde kunnen maken aan deze verkeerde manier van aandacht vragen en onvrede met je innerlijke, maar ook met de achterliggende angst die volgens mij alles te maken heeft met de gedachte anders niet gezien te worden en bang zijn voor de afwijzing. Allemaal een goed weekend toegewenst. Ik ga vandaag afscheid nemen van mijn overleden zwager.. Een man die dicht bij de natuur stond. Een tevreden mens. Na de dood komen de herinneringen. Rudy

Je hebt gelijk Marieke, niets is het waard om weer te gaan drinken. Niet meer drinken levert op den duur alleen maar voordeel op. Veel plezier met je nieuwe speeltje. Rudy

Ondanks ikzelf moeite heb aan mijn kwaadheid uiting te geven en daarna mensen nog recht in de ogen te kunnen kijken waarop ik kwaad ben geworden vind ik het schitterend te lezen dat iemand oprecht kwaad kan worden omdat hij of zij niet meer behandeld wil worden zoals vroeger. Oprecht kwaad worden is wat anders dan opgekropte frustraties in een woede uitbarsting vaak onterecht over de hoofden van mensen uitstorten die part nog deel hebben aan de kwaadheid van de persoon in kwestie. Dat is anderen verantwoordelijk maken voor je eigen welzijn. Misschien herkent iemand die situatie van vroeger, waarin opvoeders hun kinderen verantwoordelijk maken voor hun eigen onbehaaglijke gevoelens. Dit gedrag maakt iemand onzeker. Zelf ben ik me slachtoffer gaan voelen van de willekeur van anderen. Ik voelde me gestraft, ik kon weinig goed doen. Altijd was er wel iemand kwaad op mij. Ik voelde me daardoor minder. Minderwaardig en onzeker. Rudy.

Zou best kunnen Anna dat ze weer aan een nieuwe toe is, zo te lezen gooit Marieke nogal met haar accordeons. Rudy

Anna ik twijfel er geen moment aan dat het pad dat je nu bewandeld het juiste pad is. Je bent een bevoorrecht mens. Geniet ervan.. Rudy

Stien is trots op zich zelf. mooi hé Rudy

Ik denk dat ik je begrijp Anna. Onverwerkt oud zeer kan als een negatief over een nieuwe situatie schuiven begeleid door gevoelens van onbehagen van vroeger. Zodat je op den duur gaat denken zelf schuld te zijn aan de ontstane situatie. Want dat is wat het oud zeer je verteld. Vaak is de nieuwe situatie niet zo bedreigend als het negatief ons verteld. Belangrijk is dat je nu onderscheidt te kunnen maken tussen oud zeer in een nieuwe situatie. Het oude leed los zien van de nieuwe situtie, herbeleven en een plaats geven. Het zal niet de laatste keer zijn dat je tegen het het oude leed aanloopt. De pijn wordt gaandeweg minder. En het is inderdaad goed voor je zelfvertrouwen bevestigd te krijgen dat je gevoel je niet heeft bedrogen. De tegenstrijdige berichten van vroeger hebben ons te vaak op het verkeerde been gezet, zodat we aan onszelf zijn gaan twijfelen Bewijst maar weer Anna dat je op je gevoel kunt vertrouwen, jij bent hetzelf, het is puur. Je moet er wel zelf in geloven en geleidelijk aan groeit het zelfvertrouwen en verdwijnt de twijfel. Rudy

DAt hoef je ook nog niet te weten Corinne. Op het moment de situatie zich voordoet dat je refusalgebruik ter sprake komt is het nog vroeg genoeg je hoofd over het gebruik ervan te buigen. Op een keer loop je er vanzelf tegen aan. Rudy.