Update.
Even inloggen om iedereen te bedanken voor de felicitaties.
Bedankt allemaal.
Ik heb lang niets van me laten horen, bij deze wil ik even doorgeven dat het goed gaat met mij.
Toen ik merkte dat alcohol een functie had voor mij, heb ik de koe bij de horens gepakt, om het tij te keren.
Eigenlijk te laat want ik was op dat moment al kwijt geraakt wat mij het meest dierbaar was.
Dieper kon ik niet zinken dus alleen nog maar vooruit.
Gaandeweg is dat goed gelukt, maar het was zwaar.
Als echte alcoholist wilde ik in het begin bij de minderaars horen, al minderend de alcohol de baas worden, maar dat bleek een illusie, het was gewoon een open achterdeurtje om door te kunnen gaan met drinken.
Die deurtjes gingen pas dicht toen ik definitief stopte met drinken maar deuren die voorheen gesloten waren, openden zich op een kiertje.
De nieuwe inzichten kwamen mondjesmaat, ik was bang, altijd al geweest en had problemen met mijn emoties, kon daar niet mee omgaan en door mijn minderwaardigheid gevoel durfde ik niet voor mezelf op te komen.
Volgens de psycholoog was mijn probleem een opvoedkundig probleem en hij heeft achteraf gelijk gekregen.
Het eerste jaar van mijn drooglegging bestond hoofdzakelijk uit inwinnen van informatie, nieuwsgierig als ik was, verslond ik AA lectuur en boeken over geloven als het Boedhisme, een levensleer wat tot mijn verbeelding sprak.
Praatgroepen en psychotherapie hebben positief bijgedragen aan mijn geestelijk herstel.
Het tweede droge jaar was moeilijker, actie en met al het nieuw geleerde naar buiten komen.
Niet meer voor de makkelijkste weg kiezen, maar doorgaan daar waar ik vroeger stopte om vervolgens naar de fles te grijpen.
Het komt er op neer dat ik in al die jaren mijn leven nog eens heb over gedaan, maar nu zonder drank.
Veel ongemak als het verlies van dierbaren, de ziekte kanker een nieuwe relatie kwamen op mijn pad.
Ik koos er voor de uitdaging aan te gaan, mij kwetsbaar op te stellen, in plaats van naar de fles te grijpen.
Al deze ontwikkelingen hebben er toe geleid dat ik inmiddels 12 jaar niet meer drink.
Het is de moeite waard geweest en ik weet maar al te goed dat ik dit positieve verhaal te niet kan doen met 1 slok drank.
Weer gaan drinken betekend terug naar het oude leven, stoppen met ontwikkelen en een leven slijten tussen
de lege flessen en angst.
Toen ik ADB forum ontdekte was ik al een jaar of 6 nuchter.
O dit forum en door lotgenoten werd mij telkens weer de spiegel voorgehouden van de negatieve effecten van alcohol.
Voor mij en reden om niet te drinken.
Mensen komen en gaan op het forum, de geschiedenis herhaald zich telkens weer, miljoenen zijn ons voorgegaan in de strijd om een leven te kunnen leiden zonder middelen die op den duur verslavend zijn.
Velen zijn bereid die kennis met ons te delen, maak daar gebruik van.
Het bord alcoholist mag langzamerhand weg voor mijn kop en ik heb in de voorbijgaande jaren mijn verslaving op een veilige afstand gezet.
12 Jaar geleden heb ik niet kunnen vermoeden dat er een betrouwbaar en bijna beminnelijk mens in mij schuil gaat.
Lieve mensen, wonderen bestaan dus echt.
En daar ben ik dankbaar voor.
Hou het simpel en doe stille voort.
Agnieta: