jowan

Hoi Monster en SoWhat. Mijn verhaal van herstel lijkt ook niet op de verhalen die op tv komen. Mijn gebruik was een zeer eenzame zaak, mijn bekering ook en pas in de laatste week van de kliniek (die vanavond even in beeld was) begon ik iets van "samen" te begrijpen. Ik kom van ver, maar het was geen tv show. En die zou ik ook niet gewild hebben. En nog niet. Het enige wat ik aan de buitenwereld prijsgeef daaromtrent is tijdens bijeenkomsten over voorlichting en informatie. En als ik mijn levensverhaal ergens vertel. De reden dat ik "blij" ben met deze aandacht, die naar mijn mening veel te veel amerikaanse showelementen heeft, is dat straks steeds minder mensen kunnen zeggen dat ze niet wisten dat er een oplossing bestond. Nu wordt duidelijk in dit land dat wiet en bier wel degelijk harddrugs zijn en dat verslaving een ziekte is en geen middel dat je gebruikt. En dat het heel je omgeving, gezin vrienden aantast. De boodschap is duidelijk: verslaving bestaat, is alom aanwezig maar er is ook een (of meerdere) oplossing! Wat mijn "keerpunt" was, kan ik hier wel eens uit de doeken doen, als ik dat al niet eens gedaan heb...

Vanavond RTL4 20:30 uur Verslaafd! (met Marco...)

@fruitvlieg: wat triest om te lezen. o, zo herkenbaar. Soms, als de strijd met de alcohol zich weer aan mij opdrong, wist ik dat ik die ging verliezen als ik die zou aangaan. Zovele malen sterk geweest, kracht en (euvele) moed getoond. Daarmee, met wilskracht, heb ik het nooit kunnen redden. Toen ik dat had kunnen en durven toegeven, "hoefde" ik alleen nog maar "de strijd" met mijn emoties aan. Dat voelde alleen maar als een strijd omdat ik die steeds had verzopen en mij onbekend waren hoe daarmee om te gaan. Ook angsten waren nieuw voor me. Ik zei steeds dat ik die niet had..... Sinds die tijd gaat het veel beter met me. Sinds ik geen strijd meer aanga met een tegenstander waar ik niet van kan winnen. Ik accepteer dat ik er niet tegen kan, nooit gekund ook. Ik ben allergisch voor alcohol. Niet mijn ding, nooit meer doen. Ik zocht mensen, vrienden en fellows om me heen om te "sparren"' hoe ik dat met mijn emoties moest of kon doen. Dat helpt. Ik hoéf ze niet meer te verzuipen. Ik hoef niet meer te zuipen. Wat een ontstellend groot en vrij gevoel! Nu heb ik een keuze: ik zeg nee tegen alcohol. Omdat het me niets brengt. Ook nooit meer gebracht heeft dan ellende, nooit iets goeds. Ik begin weer wat mens te worden. Dat, een proces van menselijk herstel, gun ik iedereen uit de grond van mijn hart.

Terug van mijn rondje: fris, graad of zeven, en wat wind. Maakt dat ik een jas aandeed in plaats van een vest. Wordt een mooie dag, zo lijkt het. Ik ga er voor!

Goeiemorgen! Dagpact: jowan Maak er een fijne dag van!

Ik meld me droog af voor de dagpact. Een redelijk goede dag, met een AA meeting. Morgen niets op programma staan, kán dus klussen in en om huis gaan doen.... Wellicht tot morgen, welterusten!

En Agnieta?

Goeiemorgen! Dagpact: Blondie jowan We gaan er weer aan beginnen!

Ik meld me ook droog en nuchter af voor de dagpact. Vandaag begin ik aan mijn derde jaar, maar wel dag voor dag, one day at a time.... Dankbaar voor deze prachtige dag denk ik best te kunnen slapen. Wellicht tot morgen en welterusten!

Ik ben gewoon verschrikkelijk blij met jullie felicitaties en steun!! Was vandaag een flink eind wandelen met goede vrienden die ik na afloop vergastte met een stevige ovenschotel. En met een terugblik hoe ik twee jaar geleden op deze dag op de Detox afdeling kookte....Het besluit te stoppen met gebruiken was de beste beslissing van de afgelopen decennia. Net nog een fellow gebeld over hoe mijn dag was, we waren beiden geroerd. Ook mijn vrienden die te eten waren hielden het niet droog toen ik vertelde hoe ik er twee jaar geleden aan begon. En dat is goed. Dat men weet dat het vlakbij is én dat er een oplossing is!

Eline, forumtijd staat hier bij mij één uur vroeger dan de locale tijd. Nu dus 06:19

Zo ongeveer wel, ja, Eline....

Flaai, lekker! Ik hoefde voor vandaag zelf niets te bakken. Een lieve vriendin maakte een Bienestich. Ik ben benieuwd, straks. In mijn oven staat een pasta/zuurkoolschotel klaar om te worden. Eigen recept op Italiaanse leest geschoeid. Aangevuld met een verse rucolasalade en afgemaakt met wat fantasieloze toetjes uit de koeling moet dit toch een mooie afsluiting voor vandaag worden. Moet nog even wat doen: een tafel opruimen waar altijd zooi op ligt, toilet spic & span en natuurlijk mijn wandelrugzak klaar maken. Geloof maar dat ik er zin in heb! ps: 730 dagen staat zo ontzettend patserig, toch?

Goeiemorgen, FEESTDAG 2 JAAR NUCHTER!! Dagpact: Blondie jowan Ik maak er een fijne dag van, jullie ook?

Ik meld me nuchter af voor de dagpact. Was een goede dag met nog meer goeds in het vooruitzicht. Maar ik doe het dag voor dag. Wellicht tot morgen, welterusten!

Vandaag twee jaar geleden was dit de laatste avond dat ik nog dronk. Zoop, eigenlijk. Nog één nachtje thuis slapen en dan zou mijn schoonzusje bellen om me te helpen wakker te worden en dan zou ik door mijn ex op een NS station worden afgezet om naar de Detox-opname te reizen. Mij was niet bekend hoe lang dat zou gaan duren, maar de kliniek die op de Detox zou volgen, duurde twee maanden. Zo lang van huis af, al mijn spullen onbeheerd achterlaten. Huis, haard en autootje. Daar had ik moed voor nodig. Het besluit om te stoppen en er nooit meer aan te beginnen had ik al genomen op 9 september 2012. Ik wist alleen niet wat me te wachten zou staan, werkelijk geen enkel idee. In mijn huisje had ik zoveel mogelijk opgeruimd en gepoetst. Alles wat ook maar aan drinken kon relateren had ik weggemieterd: glazen, flesopeners, alle bier en aanverwante zaken, zelf het flesje Marsala uit het keukenkastje. Een paar flessen wijn die als super te betitelen zouden kunnen worden, het wijnrek, de wijnglazen, werkelijk alles. Het was me duidelijk, ik hoefde nooit geen alcohol meer. Het was een onzekere en angstige tijd. Mijn lichaam was het al aan het begeven en mijn geest was ook niet alles meer. Ik denk dat ik dit besluit op een juist moment genomen heb, het had niet veel langer meer kunnen duren. Dit op stap gaan kostte me onvoorstelbaar veel energie, ik moest tot mijn uiterste gaan. Het lukte. Wat was ik opgelucht toen ik in de kliniek de onderzoeken achter de rug had en na een laatste blaastest uiteindelijk bij de groep mocht. ........ Morgen ga ik met wat lieve mensen wandelen, een flink stuk, zo'n twintig kilometer. Vanavond heb ik ovenschotels gemaakt die ik morgen bij thuiskomst maar in de oven hoef te schuiven. Iedereen blijft eten, zes mensen aan tafel. Ik vier morgen toch wel een feestje, zeker weten! Mijn huiskamer ziet er niet meer uit als een gebruikershol, je kunt er nu gewoon zijn en het gezellig maken. Ik ben nog lang niet op orde, maar ik werk er hard aan en dat merk ik, maar ook mensen om me heen. Het 12-stappenprogramma heeft me geholpen mijn leven te redden en doet dat nog elke dag en daarvoor ben ik onvoorstelbaar dankbaar! Ik schrijf dit hier neer zodat mensen kunnen lezen dat er een weg is, dat het gewoon kan: een leven zonder alcohol. En dat leven is stukken beter dan het ooit geweest is. Ik wil NOOIT meer terug waar ik vandaan kom! Iedereen sterkte en inspiratie met alcohol de baas worden, welke manier je ook kiest, als het maar een manier is die bij jou past en die duurzaam resultaat oplevert.

Processen hebben de eigenaardigheid een begin, een einde en een looptijd te hebben...... Mijn ervaring is dat mijn proces om compleet anders te gaan denken, liefde in mijn leven toe te laten en van mezelf te houden nog wel even in beslag neemt. Ben nu twee jaar onderweg en ik begin gelukkig al resultaten te zien. Die heb ik ook nodig om verder te kunnen gaan, me onafhankelijk te voelen van goedkeur van een ander. Sterkte Monster!

Boek Jan Geurtz: Als daarin gesproken wordt over ex-verslaving heb ik zo mijn twijfels.... Quote: " …) Eigenlijk heeft een ontwenningsscheut niets te maken met verslaafd zijn, maar juist met niet meer verslaafd zijn. De ontwenningsscheut is in feite een zeer sterke herinnering aan toen je nog verslaafd was, met daarbij een lichamelijke, zintuiglijke sensatie." In mijn en veler ander opinie is verslaving een ziekte die nooit meer over gaat. Tot dusver is die ziekte ongeneeslijk. Dus kan ik nooit een " ex-verslaafde" worden. Dat vind ik ook niet zo heel erg; alleen door er elke dag aan te werken blijf ik nuchter. Zolang ik niet drink en aan verbeteringen in mijn leven werk, voel ik me uitstekend!

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Ik meld me weer nuchter af voor de dagpact. Het was weer een goede dag en de vooruitzichten blijven goed, de komende paar dagen. Jammer dat niet iedereen het nuchter gered heeft, ondanks de wil en de inspanningen. Je zou iets moeten kunnen vinden om de strijd op te geven, want die verlies je. Dat is je verslavingsziekte. Je zou je erbij neer moeten leggen dat je gewoonweg niet tegen alcohol kunt, als je alcoholist bent. Dan ben je met die acceptatie de strijd kwijt en wordt het een stuk rustiger en gemakkelijker. Hoef je je daarna alleen (!) nog maar bezig te houden met je emoties en je angsten die je telkens weer aan de zuip brengen. En dat kan, daar is een oplossing voor. Een 12-stappen aanpak. Alcoholisme is een ziekte, geen morele tekortkoming. Onthou dat svp bij de commentaren op iemand die het niet gered heeft... Voor je het weet ben jij morgen de volgende.

Hehe! Eindelijk mijn appeltaart in het vizier! Als iemand hier nog zin in heeft......

Ik zei het al eerder: roken lijkt me sowieso onverstandig............... Of ben ik nu zout in open wonden aan het wrijven.....;(

Roken is sowieso onverstandig, maar tegen wie zeg ik dat?

DE mensen die zo tegen of over me praten, spreken mijn taal niet. Zijn dus geen gesprekspartners die ik serieus betrek in mijn leven. Mijn geloof en overtuiging is dat alcoholisme een ziekte is. Elke verslaving overigens. Mensen die de openheid van geest hebben hiervoor open te staan, daar wil ik wel mee aan de praat. Met andersgezinden verspil ik geen energie en tijd om daar " moe van te worden; boos op te worden" Ik kan die energie beter aan mezelf besteden.