smart

Heel veel van het praten en de inzichten moeten bij mij vandaan komen. Sja, is wel zo. Hij is snel aangevallen en ontkent dan terwijl ik meestal gelijk heb. Zeker, we hebben veel afgepraat al. Genoeg geloof ik. Het is nu zo ongeveer wel erop of eronder. Elkaar helpen met rouwen dat gaat echter niet. Dat is toch heel precair en persoonlijk. Wat het ook compliceert is dat ik ook nog om mijn ex geef. Prik mij maar lek. Heb behoefte aan helen... aan rust en een arm om me heen..... dit alles duurt nu al zo lang.

Hutspot en stukjes kipfilet van de diepvriesboer! Een mens moet eten; ik hoop dat ik er wat in krijg vandaag!

Oude liefde; vanaf dat we 23 waren, toen elkaar 31 jaar niet gezien. We zijn beiden om elkaar gescheiden en hij is hier onmiddellijk ingetrokken mei vorig jaar. Mailcontact sinds 2008. Destijds had hij het amper over zijn kids... zeer tot mijn verbazing. Nu ziet hij steeds meer hoe zijn ex de kinderen niet goed opvoed; dat speelt mee voor hem. Ondertussen hebben we beiden onvoldoende kunnen rouwen om de eerdere scheiding, dus er hebben nogal wat overspannen situaties plaatsgevonden. Waarna hij telkens vluchtte richting .... ex en kids. Zo langzamerhand is er steeds minder plek (tijd ook) voor mij. Ik vind gewoon dat dat niet kan: hij heeft toch ook hier naar mij toe verantwoordelijkheid liggen? Het lijkt alsof hij de balans niet kan vinden. Over enige tijd komen de kinderen iets dichterbij.... is dat onvoldoende voor hem? Ik moet dat nog horen.

Ja Vie, ik heb hem vanmorgen ook gezegd: waarom vertrek je niet nu al? Zeg je werk op (werk zat in de zorggsector) en ga elders wonen, dichtbij je kids, maar vergeet mij dan. Vanavond zouden we er over doorpraten.... maar als ik zo somber ben als nu voel ik niet veel voor doorpraten. Het lijkt me ergens heel duidelijk! Ik weet dat het veel pijn gaat doen, die 2e scheiding in 1,5 jaar tijd. Maar iedere keer die onzeklerheid, nee dat heb ik niet verdiend.

Verd... waarom wordt er nooit eens voor mij gezorgd... ik ben er zó moe van!

Ja hoor, al die dingen die je noemt spelen mee. Ik denk wel dat ie om me geeft... maar dit is mijn huis. Ooit zou ie het mee overnemen, nu is dat niet meer aan de orde. Hij zegt dat ie zich verscheurt voelt. Als westerling denk ik, dat ie wel enige moeite had om hier te aarden en nu gaan zijn kinderen aan hem trekken (vanuit zijn vadergevoel). Ik ben vooral ook somber omdat ik heel veel heb voorvoeld tussen hem en mij, heb zien aankomen. Hij had daar geen oren naar. Ik voel me dus best bekocht nu, ja zoiets is het wel. Ik kan daarbij erg slecht tegen onzekerheid.

Helpen kan van alles op enig moment mits het kwartje op het goede plekje valt.

Ik heb ongelofelijk geslapen.... dat was nodig zeg! Nog steeds een dikke keel; ben gewoon niet in orde. Daarnaast toch weer zorgen om mijn lief. Hij wil elders gaan wonen, dichterbij zijn kinderen. Ik vind dat erg moeilijk. Ik wil latten maar dan vanaf dichterbij. Ik wil geen anderhalf uur rijden... daarbij woonde hij hier toch al? Waarom nu zo ver weg wonen? Kinderen ja, ik snap het goed. Maar een eigen leven met een volwassen partner?... is dat niet ook belangrijk? Aanvankelijk zou hij de hemel voor me gaan bestormen. Ik heb dat nodig: gewoon iemand die voor me kiest. Ik moest al zovaak en zoveel alleen doen.... (of klinkt dat slachtofferig?). Ik ben er erg somber van. Temeer ik hem nu (weer) onderdak verleen, we elkaar weer zien en spreken en ik aan den lijve ervaar hoezeer ik hem mis en dichtbij wil hebben. Ik ben bang dat hij over een paar maanden gewoon vertrekt....(als het geld van zijn verkochte huis binnen is) en ik wil dat voor zijn, door het nu al bespreekbaar te maken. Volgt iemand het nog? Dilemma dus.

Goed dat je het zegt Kate, ik dacht ook dat het onze bekende Hannah1 was. Deze Hannah is er pas sinds einde maart. Hee meid : je hebt je niet voorgesteld bij Wie is wie.... vandaar de verwarring. Ik hoop dat je dat alsnog doet?

Bol, ik wel.. maar dat is geloof ik wel bekend. Ik ben op een of andere manier ineens heel somber geworden en ga even mijn bed in. Dikke keel en niesbuien gebruik ik maar even als excuus. En dingen die ik moest schort ik maar eventjes op.

Jongen, pak hem weer op die goede draad en dan volhouden!! Het klinkt of je ergens nog doorheen moet? Doe maar en zoek ons op op de dagdraad! Veel suc6! xxx

Welkom zonnetje, wat een leuke naam en ik hoop dat die zon staat voor een :rose:nige toekomst! Er is altijd veel te lezen hier; veel ervaringsdeskundigheid, maar ook achtergrondverhalen, bv de Cirkels van van Dijk (vond ik verhelderend). Zie onder tips en adviezen. Van overdag drinken kun je ook terug gaan naar afbouwen en eerst 's avonds. Cold Turkey lijkt mij altijd wat griezelig, maar... strikt genomen kom je ook daar wel doorheen! In elk geval moet je ergens beginnen hè? Ik wens je er alle sterkte bij en kom op de dagdraad (ditjes en datjes) praten op de momenten dat het moeilijk is, er is daar eigenlijk altijd wel iemand te vinden. xxx

Goed dat je wat laat horen Jan, en gefeliciteerd met wat je al behaald hebt! Volhouden, grote klasse!! xxx

Hee Bol! Ga je je bestaande vijver vergroten? Hier al net zo: ik moet dingen in etappes doen in de tuin; het ouwe lijf trekt het veel minder goed. Alfie!! Ga je binnenkort al proefdraaien met het aparaat 's nachts? Ben benieuwd. Trouwens gaaf, weer een optreden! Kun je je daar ook op richten, enkel en alleen, en de ruis erom heen gewoon geen aandacht schenken?? Het is immers vreselijk... mensen die gedronken hebben.... zo vals! Schijnwereld! Kun je denken aan vroegere herinneringen (fijn spelen, samenwerken etc) en de drank op een milde wijze weg.... ehh... toveren?

Zeker als we tevens trouw zijn aan het eigen hart:heart:

Ah Witte, ben je aan het opruimen? Heerlijk zeg, dat geeft straks ook een opgeruimd gevoel! Isa, bah, zo'n verkoudheid kan toch wel roet in het eten gooien. Hier een dikke keel, nare hoest en niesbuien. Aan de fluimicil en vitamine c. En verder maar kalm aan. Hebben jullie al buiten gezeten? Het is goddelijk die Ik heb eigenlijk pcwerk te doen, een verslag maken, maar.... pff. Bolletje, wat ga je met die kruiwagen doen? Voor de anderen....hallo!! Borretje, ik hoop niet dat je gedachten een verkeerde wending nemen?

Goeiemorgen allemaal, heerlijk weer; dat vraagt om "naar buiten gaan". Ik heb nagedacht over Vie haar vraag. Voor mij geldt dat ik me heel erg bewust ben geworden van wat alcohol doet en welke betekenis het heeft gehad in mijn leven. Ik durf zomaar te zeggen dat het ook goeds bracht, want in mijn jongere jaren heeft het me door heel veel heen gesleept. Ondertussen is het leven verandert en ben ik ouder geworden: mijn drinken heeft zijn sporen nagelaten; ik moet mezelf vergeven... en op een of andere manier vraagt dat in het NU een gezonde aanpak. Ik kan daar nuchter naar kijken; ik heb geen zin in labels, schuldgevoel etc. In het hier en nu moet ik daar verder mee. Het heeft me laten zien dat drank niet eens lekker is, dat het maar een zeer kort effect heeft, dat het mijn algemene en bijzondere woede over situaties heftiger laat oplaaien.... kortom: ik begrijp alle stoppers heel goed. Waarom zou je jezelf telkens in moeilijkheden manouvreren? Ik probeer alles een plek te geven. Mild te zijn (niet te verwarren met zwak!). En ik blijf onderzoeken waar ik zit en wat mijn eigen verantwoordelijkheid is in het leven. Mijn dochter zegt: mam, je bent 57 bijna. Geniet van je leven! Dat is wat ik wil en daar zijn keuzes voor nodig. Na een keer doorzakken op zaterdag ben ik 3 dagen bezig met bijkomen. Hoofdpijn en ineens weer slecht slapen: is dat wat ik wil? Nou nee dus. Zo neem ik telkens mijn stap. Hierna niet meer gedronken en dat ging zonder moeite. Ik ben benieuwd of ik de volgende trigger overwin? Zo werkt het hier nog.... Vind het fijn dit even te kunnen delen!

Ach jee, ik sta de hele tijd ingelogd terwijl ik bij de buis hang. Zodirect weer zo'n relatie moeilijkdoen gedoe op ned. 3. Kijken natuurlijk. Wie weet steek ik nog wat op? Dan vooral op tijd het bedje in! Trusten voor allemaal!!

Ik dacht dat daar recepten werden gegeven Vie. Hier schrijven we alleen wat we deze dag eten. Bol: aiaiaiai, DAT is lekker zeg..... het water loopt in mijn mond..... Wat zijn er toch een boel heerlijke dingen!! Wat eet jij Vie? (of is t al op?)

Emotioneel worden is toch niet erg? Maar als het van uit je kracht is is dat altijd beter natuurlijk. Suc6 hoor. (en die witlofsla is een heel goed idee voor mij later deze week!)

Ja, ik heb het eetdraadje wel ingevuld, maar moet nog wel aan de slag.... Tot later dan maar...

Vandaag eet ik heel gewone worteltjes, pangavis en gekrulde gebakken aardappeltjes (van de diepvriesbezorger). RIJSTEPAP NA.....Hmmmmmmmm!!

Ha die Albert Remmo; ik vind het altijd leuk dat je even aan komt wippen. Fijn werk, voldoende slaap, en het gaat goed zeg je. Fijn!!

Bol, kalm aan meissie..... rustig ademhalen hoor! Suc6 straks. Doei allemaal... ik log ook maar uit

Herkenbaar Jannigje, ER, de ad stompt je toch ook een beetje af hè? Ik ben gaan halveren en sta mezelf gewoon toe dat ik dan miss wat labieler ben soms. Gaat wel weer over eer ik een jongetje word. Tot dus ver valt het erg mee moet ik zeggen. Kom, ik moet naar de composthoop. Het daar steeds over hebben helpt ook niet...