Donderdag 15 mei.

[Jen]

Ach Nancy, hou je niet in, geniet!

[Jen]

Hey Erik,

hoe is het met jou op het werk?

[Jen]

Agnieta...

 

het is niet dat ik niet met je meeleef, maar als ik iets tegen je zeg, komt het meestal slecht over.

Verder weet ik ook niks zinnigs te zeggen.

Ik heb geen kinderen.

[Jen]

Ik ben niet beschonken naar het werk gegaan, Agnieta. Ik heb verlof gevraagd.

 

Je zorgen...

 

Ik ben heel goed gezind, maar dat is voor mij best wel gevaarlijk op dit uur.

[Jen]

Ma as ge Vlaams wilt klappen, Ag, 't is over u, niet over gij

 

Nee, ik weet het, ik moet voorzichtig zijn.

[Jen]

Ik doe mijn werk wel graag, maar voel me nog niet comfortabel.

Een vriend beweert dat dat twee jaar kan duren, dus misschien moet ik niet wanhopen.

[Jen]

Dag Lidia en Mai

[Mai]

Goedenavond

 

Wanhoop nooit..

 

Oeh! Had bijna link van De dijk geplaatst

 

Ik heb verder niets gelezen

 

Moet zeggen dat alles hier wel ok is

Het is eigenlijk nog nooit niet ok geweest

 

Er zijn dingen leuk

Die goed lopen

 

Ontmoet nieuwe mensen en er

zijn er die blijven, daar ben ik blij mee

 

Wie weet heb ik gewoon mazzel

Het zondagskind

 

Al blijft het al een kwestie van perspectief

De sores is er ook

 

Geniet van wat is!

15 mei 2014 bewerkt door Mai

[Mai]

Hoi Jen!

 

Voor jou een liedje op het wanhoopsdraadje

[Jen]

[Jen]

Ach ik ben niet wanhopig. Eerder onzeker, oncomfortabel, nerveus

[Mai]

Ik ook!

 

Gaat steeds beter

alhoewel wat is beter

 

Het gaat als altijd

 

Het is hier en nu

Dit is de zevende hemel

 

15 mei 2014 bewerkt door Mai

[erik]

Hoi Jen

 

Ik was even iets maken aan mijn pc met het ADB tabblad dus open. Sorry voor mijn late reactie

 

Leuk dat je naar mijn werk vraagt.

 

Ik ben weer helemaal ingewerkt met medicatie en dat soort dingen en doe dit soort zaken zelfstandig nu sinds een week ongeveer. Niemand die over me schouder kijkt.

Moet toch erg wennen aan hoe ziek bewoners zijn en hoe jong soms. Paar jaar ouder dan ik soms....

Het meest leerzame is afluisteren van hoe meer ervaren collega's gesprekstechnieken toepassen in lastige/pijnlijke situaties

En last but not least; de samenwerking met collega's is super goed. Vooral met een andere leerling kan ik het goed vinden. Los van werk nemen we vaak samen pauze en zij is net zo open in alles als ik. Ze is veel jonger dan ik, 21 pas.

15 mei 2014 bewerkt door erik

[Jen]

ja stoppen doet het niet

tenzij je dood bent dan

[Mai]

En dat gaan we vanzelf

 

Dus, doorgaan...

[Jen]

Hoi Erik,

 

klinkt goed. 

 

Het voordel van jouw job, lijkt me dat je echt het gevoel hebt iets te betekenen. Voor anderen.

[Jen]

Doorgaan en ons proberen te omringen met de "juiste" mensen.

[Mai]

Juust!

[lidia]

Hoi Jen,

Ik heb je nachtelijke escapades laatst gelezen en zou graag willen dat je niet vergeet wat Arja is gebeurd.

Er is een gezegde : wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht.

DWZ, als een ander stomme dingen uithaalt , dan kun je daar van leren zonder zelf op je bek te gaan.

 

Ik begreep dat je er een hondje bij hebt genomen en vraag me af of je nooit meer een spoor van dat hondje dat door het vuurwerk verdween hebt vernomen.

[lidia]

Erik, zag je laatst al terug en met goed nieuws over je werk. Ik heb zelf ook heel vroeger in de verpleging gewerkt, dus heb een idee van hoe zwaar het is, geestelijk, zowel als lichamelijk. Maar wat jij doet lijkt me nog veel zwaarder omdat er weinig tot geen vooruitzicht voor je patiënten is. Dus wat jij en je collega's doen, daar heb ik grenzeloze bewondering voor en ik hoop dat van overheidswege niet verder hier in geknepen en gesneden gaat worden.

We mogen blij zijn dat er nog) (jonge) mensen zijn die dit werk met toewijding doen.

Zal je ook wel helpen om de drank te laten staan, schat ik zo in.

:rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose:

[lidia]

Met mij gaat het goed en ik probeer elke dag hier te schrijven, maar als ik de dingen die gedaan moeten worden af heb, is mijn energie op. Maak n u ook veel tik fouten, heb brace om, is op zich beter.

Morgen maar eens weer proberen een up-date te schrijven.

Sinds zondag niet meer gedronken en weer zonder moeite, kan het alleen niet volhouden, lijkt wel.

Nou, welterusten\

en

Jen

maak

het

niet

later

dan

het

al

is     

[erik]

Even een heel ander verhaal hierover waarin toevallig veel samenkomt waar ik nu in mijn hoofd mee bezig ben.

 

Gisteren kwam ze toen we ff samen waren met een vraag die ze specifiek aan mij als man wilde vragen. Heeft ze aankomend weekend een date met een jongen die nogal onduidelijk is of hij haar nu leuk vind of toch niet....je kent het wel aantrekken afstoten hard to get spelen als man.....Nu snap ik doorsnee mannen en mannen rond de 18-25 vaak niet zo goed....ik ben zo iemand die me als een vis in het water voelt in een team met vrouwen of mannen die wat volwassener zijn. Van kinds af aan had ik al meer vrouwelijke vriendinnen.

 

Ook is het dus zo dat ik vrijgezel ben en denken over wat ik hiermee wil speelt dagelijks door mijn hoofd. Ze had deze vraag die ze mij stelde ook aan 2 andere mannelijke vrienden gevraagd en het toeval wilde dat ze beide met de bekentenis kwamen van dat ze haar stiekem eigenlijk leuker vinden dan als zomaar vriend. Wist even niet wat te zeggen; ze is 21 ik 36 en dat is een te groot verschil eigenlijk maar ze is door prive issues juist heel erg volwassen. Maar ja eigenlijk was ik nummer 3 in de zin van haar leuk vinden. Dat valt me vaker op. Ik ben wel 36 maar ik heb geen ex vrouw en kinderen oid en ik voel me helemaal niet 36. Ik kijk zo af en toe wat rond op datingsites en nooit zie ik iemand van mijn leeftijd waar ik mezelf bij vind passen. Uiterlijk levensfase van gescheiden met kinderen..,..,.niks voor mij ook al vind ik kinderen zelf heel leuk. Maar die fase wil ik samen met iemand ingaan en niet iemand die al veel verder is in dat soort opzichten.

 

En het punt van vrouwelijke vrienden die je dan toch leuker gaat vinden.....kan zo een lijstje mensen noemen waarin vriendschap onmogelijk werd doordat ik onmogelijk verliefd werd en het niet voor me kon houden als vriendschap. En ik barst nu niet bepaald van de enorme hoeveelheid vrienden; dus de vrienden die ik nu uit het oog verloren ben vind ik heel spijtig. Zo ook met die collega die ik steeds wat beter leer kennen en wat ik leer kennen steeds meer waardeer en leuk vind. Heerlijk iemand die zo open en duidelijk is. Een kennis van me die ik lang en goed ken via talloze prive berichten op internet (we hebben elkaar nooit gezien) schrijft me zo vaak dat elke keer het hem opvalt dat ik heel ontwapenend communiceer, zelf heel eerlijk en open probeer te zijn en andere daarmee uitnodig. Dat een collega een man van 16 jaar ouder vragen stelt over daten en over veel meer prive zaken die ik hier niet ga schrijven zie ik toch als een teken dat het weer zo is dat ik mensen non verbaal uitnodig en uitstraal dat ik ze serieus neem en nooit belachelijk zou maken. Ik ben erg blij dat ik blijkbaar zo over kom op mensen.

 

Erg jammer alleen dat ik haar steeds een paar minuten spreek en dan komt er een collega en dan wisselen we heel snel van onderwerp.

 

Terugkomend over haar leuk vinden. Bij mij is de volgorde waarin dit verloopt altijd van eerst leren kennen en zien of het werkt en sommige vrouwen blijken dan leuke kennissen en bij andere ontwikkel ik meer gevoelens maar dat is niet pats boem verliefd. Wel een soort belletje in mijn hoofd van let op die persoon zou wel eens in de categorie kunnen vallen waarop je verliefd zou kunnen worden....Als collega en als kennis vriend mag ik haar graag en zou ik haar beter leren kennen. Nu zou ik bijvoorbeeld ook een keer aan haar een vraag van die categorie kunnen stellen. Heel fijn is dat een collega waar we samen zo makkelijk dingen delen. Mij valt dat op en haar ook want anders was ze niet met die vraag bij mij gekomen. En nu het niet weer verpesten met open zijn over leuk vinden....althans niet de aankomende langere tijd. 

 

PS wat schrijf ik toch vreemde verhalen. Hebben niks met alcohol te maken Het was een vreemd verhaal omdat er zoveel lijnen door elkaar heenlopen waar ik in tegenstelling tot als maar actief denken en schrijven over het niet drinken ik juist wel bezig ben. Voor wie het wil lezen......opschrijven is voor mezelf het belangrijkste en reacties lees ik altijd graag maar is geen must oid.

15 mei 2014 bewerkt door erik

[Mai]

Laat het maar gebeuren Erik

[erik]

Het voordel van jouw job, lijkt me dat je echt het gevoel hebt iets te betekenen. Voor anderen.

 

Dat was een van de belangrijkste redenen waarom ik geen ingenieur werk meer doe en geen plannen meer schrijf maar elke dag iets te mogen betekenen voor mensen. Gisteren zei mijn collega; het is een vreemd vak die stervensbegeleiding maar zij ziet het als dat we die mensen mogen helpen; juist in het laatste tijd die nog rest; juist dat je er niet omheen kan dat je midden in de laatste levensgebeurtenis van iemand bent waar je midden in de familie en vrienden je werk doet. Wij hebben het vertrouwen van die mensen gekregen dat we hen juist in die moeilijke tijd met angst, pijn, verdriet zo goed mogelijk mogen helpen. Het als eer zien dat wij mogen helpen, ben ik het volkomen mee eens. Die werk attitude had ik denk ik al maar zo geformuleerd heb ik het nog eens goed onthouden en wil dit uitstralen.

[erik]

Doorgaan en ons proberen te omringen met de "juiste" mensen.

 

Wat kan jij toch bondig zijn en benoemen wat de essentie is. Ik schrijf als ik eenmaal schrijf wat dan al een dag ligt te sudderen in mijn hoofd en dan doe ik al zo mijn best overbodigheden en bijzaken eruit te halen maar weer schrijf ik een pagina vol zowat.