Zaterdag 19 augustus

[Badgast]

Goedenacht/morgen Iedereen,

Dag 6 zit erop, gelukkig wel....wat een zware middag en avond.

Sinds m'n relatie 3,5 jaar geleden begon heb ik vaak het gevoel gehad in een achtbaan te zitten, in het begin erg leuk, spannend, opwindend....totdat je merkt dat je niet meer kan uitstappen. Heel veel hoogtepunten maar helaas even zoveel, zo niet meer, dieptepunten. Maar....ik hou van haar met heel m'n hart en ziel en dus ga je door...en gelukkig maar.

Vandaag is als diagnose voor haar gesteld: ADHD. Dit verklaard een heleboel voor ons en het is aan de ene kant een opluchting want het geeft antwoord op een hoop vragen maar.... Ik weet niet of ik sterk genoeg ben om deze relatie door te zetten, het heeft tot nu toe erg veel energie van me gevraagd. Eigenlijk kan het vanaf nu af aan alleen maar beter gaan maar.... voordat het zover is en....zucht.

Ik wilde erg graag vluchten aan het einde van de dag, in een heerlijke wodka of whiskey roes, maar ik moest sterk zijn en niet alleen voor mezelf. Ben nu doodop en zit nog te overwegen alsnog de deur uit te gaan en een drankje te scoren ergens, maar wat wordt ik er wijzer van.

Sorry, moest het ff kwijt.

When it rains, it pours

[Anna]

Hoi Badgast,

Niet doen hoor, nog de deur uitgaan. Lost ook niets op. Gewoon lekker een warme melk met anijs, en je bedje in. Sta je morgen weer fris op.

Moeilijk, die ziekte van je vriendin. Ik kan me voorstellen dat dat heel slopend is. Is er ook besproken of ze medicatie krijgt? Laat het allemaal even bezinken, en bespreek het over een paar dagen nog eens rustig met haar. Moet voor haar toch ook een hele schok zijn, hoewel ze misschien nu opgelucht is dat ze weet wat er aan de hand is.

Sterkte, en een katerloze ochtend. Ik ga ook mijn bed opzoeken. Dag 12 is een feit!

Anna

[sneeuwwitje]

Badgast

Voor adhd zijn hele goeie medicijnen er is zelfs een nieuw medicijn, dat het nog beter doet, was van de week op de tv. zit alleen nog niet in het ziekenfonds, maar daar wordt nog wat aan gedaan.

Alle relaties hebben hoogte en dieptepunten, anders zou het ook mooi saai worden toch.

Hou dag 6 wel droog he

Sneeuwwitje

[Badgast]

Morguh All,

Excuus voor het depri begin van dit dagdraadje maar ik zag het vanacht ff niet meer zitten, was een beetje teveel in 1 keer allemaal.

Ben niet meer de deur uitgegaan, dus dit is dag 7, ging vanacht wel bijna tegen het plafond maar heb er niet aan toegegeven. Was gewoon heel moeilijk om niet te kunnen vluchten in een alco-roes zoals dat gewoon is geworden de afgelopen jaren, als het teveel werd.

Ja, er zijn goede medicijnen tegen/voor ADHD, maar ik had ergens nog de stille hoop dat ze geen ADHD had, dat ze gewoon stront eigenwijs, chaotisch, humeurig en gevaarlijk is van zichzelf en niet wilde veranderen. Maar...ze kan dus gewoon niet anders dan zo zijn. Voor mij is het vervelend maar ik heb er niet de hele dag mee te maken, zij wel....en dat moet ik me goed beseffen. Ik wil er verder voor vechten want nu kunnen we vooruit, maar om tot hier te komen heeft al heel veel energie gekost, vandaar mijn dipje van vanacht.

Maar goed, we zijn er nog, ik zie een blauwe lucht en een zonnetje, dat scheelt alweer de helft

Maar er wat moois van vandaag,

Badje

[Anna]

Goedemorgen allemaal,

Badgast, gefeliciteerd dat je vannacht hebt volgehouden. Je krijgt een roos om de week mee vol te maken.

Hier schijnt de zon, strakblauwe lucht, dus we gaan er wat van maken vandaag. Ik dacht gisteren al van mijn boodschappen af te zijn, maar ik blijk morgen bezoek te krijgen, dus moet toch nog even.

Tot later!

Anna

[Twan]

Badje,

Daar is helemaal geen excuus voor nodig, daar is het forum voor, toch?
Aan de ene kant fijn dat je nu weet wat het probleem is, zodat hetgeen waar je tegen vecht minder abstract is. Aan de andere kant weet je ook dat er nog een heel traject te gaan is, en ik kan me voorstellen dat je daar tegenop ziet. Het voordeel is dat er straks misschien nog minder tussen jullie in staat...

En natuurlijk heb je op zo'n moment zin om zo snel mogelijk wat van die stress kwijt te raken. Heel goed dat je dat niet gedaan hebt door te gaan drinken, maar je overgegeven hebt aan de situatie en het over je heen hebt laten komen!

Zeven rozen voor zeven droge dagen!
:present::present::present:

Hier is alles z'n gangetje. Lekker uitgeslapen en nu lekker aan het werk. Hubbie heeft twee weken vrij en we gaan er volgend weekend een week op uit. Naar een boerderij ergens in de bossen. Lekker wandelen met de hond en tot rust komen. Erg veel zin in!

Iedereen een fijn weekend!

Succes,
Twan

[sneeuwwitje]

Badgast, knap en je hoeft je niet te excuseren hoor, want we zijn er toch voor om elkaar te steunen en te troosten. We gaan gewoon door, naar dag 8 ( hoop ik)

Het is net als Anjo van de week zei, sommige dingen vertel je niet gelijk aan jevrienden, maar kun je hier lekker kwijt.

Twan, ik hoop dat je volgende week mooi weer hebt en anders kun je altijd nog naar je eilandje gaan, want daar schijnt volgens mij altijd de zon. We horen je weersvoorspelling vast nog wel.

En alle anderen een fijne en "droge"dag en Ferry hou het wel droog met het opbouwen.



Groetjes Sneeuwwitje

[Francesca]

Hoi allemaal,

Het gaat alweer niet zo heel lekker met me, maar ik ben erachter hoe dat komt. Gisteren belde mijn vriendin me, en ze wenste me wel vijf keer proficiat met mijn 16 droge dagen en dat ze het heel goed van me vond, maar het deed me werkelijk niks. Ik dacht alweer 'Jaja, blabla...'

Dag 17 en ik vind het al niks bijzonders meer. Nee, hoor, ik zit alweer te foeteren en te schelden op mezelf om de 1000 andere dingen die niet naar mijn zin zijn. Ik rook nog altijd veel te veel, ik ben nog altijd niet afgevallen (die ene kilo is er alweer bij), ik ben lui, ik moet dringend mijn puinhopen opruimen. Het is weer allemaal BLEH!

Als ik morgen stop met roken, als een witte tornado door mijn huis raas zodat alles oogverblindend glanst, als ik mijn opdracht in een recordtempo afwerk nog voor mijn deadline verstreken is, als ik mijn streefgewicht bereik, als ik......... Dan nóg zal het nooit goed zijn. Het zal nooit goed genoeg zijn. IK zal nooit goed genoeg zijn. In mijn eigen ogen dan.

Volgende donderdag heb ik een sessie met mijn therapeute. Ik heb alweer stof om over te praten.

Maar laat jullie weekend vooral niet vergallen door deze donkere gedachten.

Fran

[Mick]

@fran:
"als" bestaat niet. Je als afvragen is een domme vraag (zei mijn leraar). Je bent goed zoals je bent, helemaal goed, niets is fout. "Geniet" van het rotgevoel. Je leeft!

[Francesca]

Je begrijpt het niet helemaal, Katrina.

Dit gaat niet om 'Was ik maar rijk en beroemd', 'Was ik maar 1,80 m' of 'Had ik maar een groot huis met een zwembad' of zo. En ook niet om 'Was ik maar niet halfblind, dan kon ik met de auto rijden en overal naartoe rijden en...' Van dergelijke gedachten word je alleen maar verbitterd en die hebben totaal geen zin. Wat inderdaad niet wil zeggen dat je er niet eens over kunt mijmeren of je kunt voorstellen hoe het zou zijn als...

Ik heb het over dingen aan mezelf die ik wel degelijk kan veranderen. Tegelijk ben ik overdreven perfectionistisch en voldoe ik dus nooit aan mijn eigen eisen. Daarom ook dat ik vaak 'verlamd' ben en gewoon nergens aan begin. Vandaar dat de zelfverachting vaak toeslaat. En zelfverachting leidt tot zelfdestructief gedrag, zoals veel te veel alcohol drinken en jezelf op die manier kapotmaken.

Eigenlijk leg ik hier ook een van de grote oorzaken van mijn alcoholisme bloot. Ik kan mezelf niet graag zien. Iemand met een normaal, goed zelfbeeld mishandelt zichzelf namelijk niet op die manier.

Nu ben ik na een helse strijd zover dat ik de alcohol laat staan, en nog ben ik ontevreden over mezelf en wil ik weer 1000 dingen tegelijk veranderen en verbeteren. Dat is een zeer gevaarlijke redenering, want daardoor kom ik weer slecht in mijn vel te zitten, slaat de zelfverachting weer toe en is de voedingsbodem om te hervallen weer ideaal. In de zin van: 'Pfff, ik deug toch niet. Kan ik net zogoed weer gaan drinken...'

Die gedachtegang werd me ineens erg duidelijk deze middag. Dit patroon is een overblijfsel van mijn opvoeding, en het maakt me doodongelukkig. Daarom ook dat ik schreef dat ik er met mijn therapeute over wil praten. Ik zou ergens een middenweg moeten vinden: patronen veranderen die me ongelukkig maken, maar ook de (vaak onderbewuste) gedachtegang erachter aanpassen. Ook helpende gedachten ontwikkelen op dat gebied, zodat ik mezelf niet weer de put in denk. Ik denk dat dat een zeer volwassen doel is om naar te streven.

Fran

[Anna]

Fran,

Heel goed om hier met je therapeute over te gaan praten. Je hebt een heel heldere kijk op wat jouw probleem is. Dat is een eerste noodzakelijke stap om te leren ermee om te gaan. Ik kan hier wel gaan zeggen dat je niet teveel tegelijk moet willen, en niet zo hard moet zijn voor jezelf (doe ik hierbij ook!), maar als je heel rationeel nadenkt weet je dat eigenlijk zelf ook wel. Het punt is dat je ook moet gaan voelen dat het zo is, en ik denk dat daar bij jou de kneep zit. Er zit een groot verschil tussen wat je met je verstand weet, en hoe je het voelt. En die twee moeten meer op een lijn komen wil je een 'heel', en gelukkiger mens worden. Ik kan je daar niet zo heel goed bij helpen, maar je therapeute kan dat wel.

En bedenk, doordat je nu 16 dagen droog bent, ben je tot dit inzicht gekomen. Je hebt nu al een heel erg grote stap gezet naar zelfverbetering en zelfacceptatie, al voelt dat misschien nog niet zo. Als de zelfverachting weer toeslaat, zet daar dan trots tegenover, want je kunt trots zijn op jezelf. Niemand is volmaakt, niemand is perfect, dus je hoeft helemaal niet te beantwoorden aan je eigen perfectionistische zelfbeeld. En trouwens, wie weet hoe saai het zou zijn als je wél perfect was. Ik vind je grappig, humoristisch, sterk en intelligent zoals je nu bent (voorzover ik je ken). Iemand die niets meer heeft om naar te streven is m.i. een ongelukkig mens.

Sterkte met jezelf,
Anna

[Anna]

P.S. Katrina,

Je hebt je kinderen een grote wijsheid meegegeven vind ik.

Anna

[ferry]

Hallo Badgast,

Klasse dat je niet hebt toegegeven en hebt volgehouden niet te drinken. De problemen met ADHD,
best op te lossen met medicijnen. Dus laat het even bezinken, door geen alcohol te drinken word je emotineler. En dat is nu niet goed.
groet ferry.

[ferry]

Sneeuwwitje bedankt, ik ben net terug en heb het droog gehouden.
En nu morgen nog op het feest, maar dat gaat ook lukken.
groet en liefs ferry.

[Badgast]

Zucht, steun, kreun....hoelang duurt dat vermoeide gevoel nog? Zou graag uren, dagen, weken willen slapen...maar als ik er dan aan toegeef, aan het moe zijn...slaap ik niet Weet dat het niet alleen ontwenningsverschijnselen zijn, tis ook de vermoeidheid van een lange, stressvolle periode maar... ik ben er nu wel een keertje klaar mee...maar...het is kennelijk nog niet klaar met mij.

De duizeligheid is er ook weer, jammer, want die stond me juist zo tegen tijdens het drinken en dan had het een oorzaak, nu ogenschijnlijk niet. Vind er ook nix aan om mezelf zo helder te analyseren, alles herinnert me er steeds aan dat het allemaal m'n eigen schuld is. Als ik dronk had ik altijd wel een reden, een excuus en over het algemeen lag het dan in ieder geval niet aan mezelf.

Krijg ook niet echt de kans om op adem te komen heb ik het idee. Heb nog steeds het gevoel in die achtbaan te zitten en nu beleef ik 'm nog helder ook. M'n vriendin is "blij" met de diagnose ADHD, ik ben ook blij voor haar, maar ze beseft niet dat er op korte termijn weinig verandert en ze mij nog steeds direct en indirect ermee belast. Ik kan het haar niet kwalijk nemen, ze kan er nix aan doen, maar vermoeiend is het wel. Nu zit zij eindelijk weer vol met energie en hang ik er maar een beetje bij maar vang nog wel de klapjes, vergeetjes, choasjes etc. op.

Ik wil ergens in vluchten!! Drank kan niet, wil ik ook niet, anders zijn we weer bij nul. Maar waarin dan wel? Sport? Kan me er niet toezetten, al denk ik dat het goed zou zijn. Sex? Is maar een tijdelijke ontlading en daarna wil ik waarschijnlijk alleen maar meer. En dan houdt m'n creativiteit wel een beetje op....iemand anders nog een idee?

Ik had denk ik, net als anderen, toch wel een soort van beloning verwacht, ja... ook al na 7 dagen. Ik kan me toch op z'n minst fysiek een stuk beter voelen? En ja...als ik het eerlijk bekijk is het ook beter dan met een kater maar.... ik had er toch meer van verwacht.

Misschien moet ik me toch maar eens storten op een geloof ofzo? Ik weet het ff niet meer, ik wil doorzetten maar ik zou er graag wat meer voor terugkrijgen.

Badje is leeg.

[ferry]

Kom OP BADGAST, volhouden, het is moeilijk, op het ogenblik loop ik ook een beetje tegen de muur op.
Maar ik weet als ik nu er eentje neem, ik weer bij af ben. En weer op nieuw moet beginnen. Dus pak een lekkere kop thee of een warm glas melk. Loop voor mijn part een blokje om. Probeer je gedachten te verzetten.Laten we samen eerst thee drinken. en ndaarna wandelen.
groet Ferry.

[sneeuwwitje]

Badgast

Ik heb ook zo'n zin in een pilsje, denk ook de hele tijd ff ontspannen ff wegdromen in een roes, rustig en relaxt, dat bier dat ik heb gekocht, ligt gewoon op me te wachten.?????
Maar er is iets wat me toch de hele tijd tegen houdt, het schuldgevoel???, de kater morgen??, denk ik niet, want daar dacht ik eerder ook niet aan. Ik denk, dat ik het geloof in me zelf verlies en wanneer ik dat verlies, ik de kracht niet meer heb om telkens opnieuw te beginnen.

Het is inderdaad een raar gevoel, zo'n ontzettende drang naar alcohol en dan ook nog inderdaad die vermoeidheid.

Fran: Hoe gaat het met je? Schrok nogal van je berichtje, want ik dacht die is goed bezig. Je kunt jezelf niet overtreffen, probeer de lat iets lager tel eggen, weet dat het moeilijk is, maar je doet het wel voor je zelf.
Ik was 3 weken geleden ook ontzettend depri, dacht ook, als ik mijn alcoholprobleem op zou lossen, blijft er nog zoveel over om aan te werken en dat zonder energie. ik voelde me wel 80, had geen doel meer.
IK wil ook alles te gelijk afvallen, sporten werken ,. maar in feite deed ik niets. Nu heb ik een stappenplan gemaakt. EERst de alcohol, dan de lijn, dan mijn werk en dan heel misschien ook nog de sigaret. En kijk hoeveel doelen ik in een keer weer heb.

Liefs Sneeuwwitje

[Anna]

Hoi Badgast,

Als je even de dagdraadjes van de afgelopen anderhalve week terugleest, dan zul je zien dat een aantal mensen die vorige week 1 week of daaromtrent ADB waren, ook die gigantische vermoeidheid, duizeligheid, hoofdpijn etc. hadden (waaronder ikzelf). Om het maar niet te hebben over de desillusie bij het gebrek aan beloning. Het hoort kennelijk bij deze fase van stoppen. Ik denk dat we gewoon allemaal af en toe onszelf moeten belonen, omdat we zo goed onze best doen. Dus hierbij voor iedereen:
:musicnote::musicnote:

Sneeuwwitje, top, gewoon laten liggen die biertjes, ja?

Beste mensen, ik ga lekker slapen. Vandaag was dag 13, maar zelfs dat getal heb ik heelhuids doorstaan. Dus morgen ga ik de 2 weken volmaken!

Houdt het vannacht droog, en een fijne zondag morgen!

Anna

[Mick]

@badgast:
Misschien een (filosofisch) boek, of wel eens aan zazen gedacht?

[Mick]

@badgast:
http://www.azb.be/nl/zazen/index.html

[anjo]

Badgast,

Ik las je eerste berichtje en daarin geef je een prachtige omschrijving van wat je vriendin is. Zonder labels of diagnozes. Dat is en blijft ze ook.

Dat je vriendin zo blij is met haar diagnoze snap ik wel, het is een ontlading van al de dingen die haar dwars zaten. Het heeft nu een naam.

Ik ben al heel wat AHAD'tjes tegen gekomen. Geen een hetzelfde en in een klassen situatie wordt je er doodmoe van. Een paar jaar geleden, had ik een jongentje in mijn klas en die had het echt in ernstige mate. En zijn medeklasgenootjes hadden ook van alles. Het was mijn mentorklasje en het was soms een zooitje, X had altijd wat, dan zat zijn passer weer in zijn vinger, dan kon hij niet vinden waar we waren omdat hij het verkeerde boek voor zich had liggen. Y kon heerlijk vloeken en dan had ik ook nog twee hele stille meisjes. In het begin had ik echt zoiets van wat is dit? Maar al snel, kreeg humor bij mij de overhand en ging mijn planning uit het raam. Voor mij was het een topklas!
Ik moet nog vaak aan het jongetje denken, hij moest van school af, de anderen docenten vonden hem niet te hanteren, ik heb gevochten als een leeuw en samen met de ouders zitten huilen. Ik hoop dat het goed met hem gaat want het was een fijne knul.

Wat ik over probeer te brengen is de kern, je bent verliefd op haar misschien zelfs wel door de chaos,
dat je er doodmoe van wordt is logisch. Wacht het even af en probeer voor jezelf duidelijk te krijgen hoe je er mee om kunt gaan.

Niet drinken heeft vooral effect op de lange termijn terwijl wij heel erg gericht zijn op de korte, geef het even tijd.

Dikke knuffel,
Anjo