Dinsdag, 7 november

[Kohtje]

Nou Katrien,

ons huis is wel oud, maar door de vorige bewoners helemaal opnieuw ingedeeld met strakke muren en plafonds, wel hoog. Is misschien wat minder charmant maar wel praktisch en erg ruim. We zitten met z'n tweeën in een huis met vijf slaapkamer en twee badkamers. Toch komen we soms nog ruimte te kort. Ik moet er niet aan denken om kleiner te gaan wonen. (heb twee kamers in gebruik als atelier en opslagruimte)
Het vorige huis waar we ook met ons tweetjes woonden hadden we gekocht van een gezin dat daar woonde met zes kinderen....en wij vonden het na zes jaar veel te klein worden...
Verwend hè? maar alles went. Ook een eigenlijk veel te groot huis.
Een tuin hebben we niet meer, is ook niet aan ons besteed wat werk betreft. We kijken achter vanaf ons balkon wel uit over mooie oude tuinen en gevels. Dus wel het mooie uitzicht maar geen werk er aan.
Tja, en ook de hele binnenstad om de hoek. Met alle gemakken en evenementen die daar bij horen...
Heerlijk huis in een fijne straat. Willen hier niet meer weg...

[cato39]

Mijn tegenwoordige appartementje is piepklein, 53 vierkante meter maar heel goed ingedeeld. De woonkamer is 35 vierkante meter met een schuine wand met velux raam en als ik ik op de bank zit zie ik blauwe lucht met witte wolken, alsof ik door een schilderij kijk op een mooie dag.
En dan heb ik ook een balkon in de woonkamer op het zuiden en een groot raam en mijn uitzicht is de polder, lekker vind ik dat.
En de keuken is ruim genoeg voor een ronde grenen tafel met bolpoot, echt een fijne zitkeuken en ook weer uitzicht met bomen, oja, de zon komt op in de keuken, dat was genieten tijdens het ontbijt deze zomer. Zat ik met m'n zonnebril op te ontbijten; de klusjesman kwam een keer vroeg langs, deed ik open in m'n ochtendjas met zonnebril op hihi

Ik mis wel een extra werkkamer maar ik heb een werkblad van 2,5 meter in m'n slaapkamer gemaakt en dat werkt ook wel lekker.

Ik ben heel blij dat ik aan de rand van de polder woon en toch dicht bij de stad.
's ochtends wordt ik altijd gewekt door de vogels, heel relaxed allemaal.

[BamBam]

He Catootje, dit gebabbel klinkt alweer een stuk beter!

Als ik heel onzeker wordt en/of ben stel ik me mensen altijd voor, nou ja dat ga ik hier niet vertellen. Maar, waar het om gaat is dat je mensen van het voetstuk moet halen Cato. Jij zet ze erop, haal ze er maar weer af. Bedenk een manier om al die zeker lijkende mensen wat minder macht toe te dichten. Zij hebben allemaal onzekerhede, onhebblijkhede, Leuke
dingen dingen die ze nog moeten leren en ga zo nog maar ff door.

[cato39]

Ja BamBam leuk dat je er ook bent.

En ik heb me dat ook allemaal te bedacht maar als ik 5 minuten in gesprek ben begin ik weer te stotteren en me te verspreken. Waardoor ik me nog dommer ga voelen.
Het is niet bij elke collega maar bij een paar wel.
En met hun heb ik het meest te maken want ze begeleiden me ook nog eens voor m'n stage.
En het is ook hun reactie hoor, als ik dus zit te hanessen met het zoeken naar woorden blijven ze me alleen maar aankijken met een uitdrukkingsloos gezicht.
Echt hopeloos, en soms moet ik ook gewoon zoeken naar de juiste woorden, deze opleiding is ook veel zelfreflectie en dat is allemaal nieuw. Een half jaar geleden wist ik niet eens wat zelfreflectie was. Wel van gehoord ofzo maar meer niet.
En ik dacht dat het wel weg zou gaan als ik eenmaal gewend zou zijn maar niet dus, maandag had ik het weer. Zeg ik kerstman ipv sinterklaas, en dat gaat zo maar door. Puur van de zenuwen.
Nee laat mij maar even chemisch kalmeren voorlopig.

En hoe is het met jou dan?

[Kohtje]

Katrina,

voor dit voor jou waarschijnlijk niet makkelijke bericht krijg je van mij een enorme pluim...

Kohtje.

[joann]

.

[cato39]

Oke Katrina, we zijn niet de fouten die we maken,
en dat geld ook voor jou.

Ik heb jou ook gekwetst in een van mijn laatste berichten toen
dat spijt me ook.

Cato.

[BamBam]

Beste Katrina, ik zal je eerlijk iets zeggen.
Ik viel bijna van de bank toen ik je bericht las.
Gisteravond, na je onheilspellende bericht en de opening van een draadje was ik bang dat er weer een hoop gezeik van zou komen. En daar ben ik echt helemaaaaal klaar mee.

Dank voor je bericht van zoeven, knap van je!

Ik zal je nog iets zeggen. De berichten van de afgelopen dagen over je dochter en dat jullie zo moesten lachen, dat je man een verrassing voor je had, heerlijk gewauwel over oude huizen en vitrage vond ik leuk om te lezen. Geen geintje, ik zit je hier niet in de zeik te nemen.

Ik smijt 1 van m'n lijfspreuken er tegenaan.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

[cato39]

Ja Marieke, ik weet niet of ze librium wil voorschrijven.
Ik kreeg ze altijd wel bij Parnassia, daar doen ze niet zo moeilijk over dit soort medicatie omdat het wel bekend is waar je tegenaan loopt tijdens je drooglegging zeg maar en de nasleep van langdurig drinken op mentaal gebied.
Ik heb ze ook altijd zeer matig gebruikt, precies wat jij ook beschrijft.
En huisartsen weten er toch minder over vandaar misschien die terughoudendheid van sommigen.
Ik zou het zeker ter sprake brengen bij Bouman straks als je vind dat je ze nodig hebt.

Wat het bloedprikken betreft, er staat op dat papier wat je meekrijgt waar ze op controleren maar dat heb je waarschijnlijk niet meer. Weet het verder ook niet. Nou ja nog een nachtje slapen..

[Pluim]

Hallo allen.

Ik heb een vraag aan jullie. Ik ben al een half jaar gestopt met drinken, maar in de relatie wil het absoluut niet vlotten. Mijn partner zegt dat er iets bij hem is geknapt door mijn drinkgedrag en dat ik daar dus te laat achter ben gekomen. Hij heeft geen respect meer voor me, weinig althans. We hebben geprobeerd de relatie te redden, maar hij is zondag vertrokken naar zijn ouders. Waarschijnlijk is het dus over. Wat mij bezighoudt is de vraag hoe lang de wrok blijft bestaan, zelfs als je al gestopt bent? Is hierover iets te vinden op deze site? Stel dat we er wel voor gaan, dan moet ik op mijn tenen lopen...............gaat dit over??

Pluim

[cato39]

Op je tenen lopen zou ik zeker niet doen.
Daar zijn wij, alcoholisten heel erg goed in, schuldbewust proberen goed te maken wat we aangericht hebben tijdens dronkenschap.
Of de aanleiding nou wel of niet bij ons lag, we proberen het goed te maken.
Althans, da's mijn ervaring.

Kijk, als jouw partner besluit om verder te gaan dan kiest hij, of zij, voor jou.
En niet voor de 'fouten' die je gemaakt hebt. En in mijn ogen hoef je dan dus niet op je tenen moeten gaan lopen. ( zit grammaticaal niet goed in elkaar weet ik)
Bovendien vind ik ook echt dat wij ziek zijn. Lijden aan de ziekte alcoholisme.
En ik vind ook dat niet alco's dat eens meer moeten gaan inzien.

Ja en dan wrok, hoe lang duurt zoiets?
Bij sommigen een leven lang, bij anderen helemaal niet.
Als jouw partner van je houdt raakt hij dat gevoel wel kwijt denk ik.
Je bent al een half jaar droog, proficiat ermee Pluim!
En sterkte met je relatie.

Cato

[cato39]

Hey Zeeman, trek je nog vanavond?

[Pluim]

Dankje voor je antwoord. Ik begrijp wat je bedoelt. Het is niet zo dat ik alleen maar op mijn tenen loop, maar ik krijg nooit meer ergens een compliment voor. Ik moet er altijd om zeuren. Het vervelende is dat ik nog erg veel van hem hou en het eigenlijk ook niet zie zitten om zonder hem door te gaan. Nu is het zo dat we beide een kort lontje hebben en hij nu gewoon voor zichzelf kiest. Dat begrijp ik, maar hij geeft me steeds weer hoop dat het goedkomt. Ik weet dat ik hem veel ellende heb aangedaan, maar dat stukje wat kapot is gemaakt bij hem..............is dat weer te lijmen? En dat blijf ik me maar afvragen.........................

[joann]

.

[Pluim]

Dat had ik dus ook gedacht, marieke, maar het zit blijkbaar erg diep bij hem. Ik heb al gevraagd om naar relatietherapie te gaan, maar hij wil dat ook al niet meer. Ik heb al zovaak spijt betuigd......... Hij zegt ook niet dat het nu allemaal aan mij ligt, maar hij trekt het niet meer. En ik heb een partner nodig die me waardeert en niet alleen kijkt naar het verleden............. Maar ik wil helemaal niet zonder hem!!!! Hij is veranderd in een wrokkig persoon en waarschijnlijk heb ik dat allemaal zelf gedaan...........

[Pluim]

Jij ook bedankt Johan. Wat dat lijmen betreft, daar heb je gelijk in. Ik kan niet meer doen dan wat ik nu doe. Ik had ook niet gedacht dat het zo diep bij hem zou zitten. Ik had gehoopt gewoon de draad weer op te pakken. Hij heeft het er zelf ook heel moeilijk mee, hoor. Morgen komt hij praten. Het is denk ik beter om een tijdje uit elkaar te gaan. Hij kiest nu nl niet voor de volle 100% voor de relatie en dat wil ik eigenlijk wel. Of is dat te veel gevraagd? Hij wil nu aan zichzelf denken. Het lijkt wel alsof hij de beslissing al heeft genomen. Hij dacht dat ik een veel leuker mens zou worden, nu ik gestopt ben en dat is blijkbaar niet zo......................

[Anna]

Hoi Pluim,

Of jouw relatie nog te lijmen is, durf ik niet te zeggen. Ik wil je wel vertellen wat mijn gedachten daarover zijn.
Je partner zegt dat er teveel kapot gemaakt is bij hem door jouw drinken, en dat hij er daarom een einde aan maakt. Dat kan ik me natuurlijk voorstellen. Wat me verbaast, is dat hij nu tot die conclusie is gekomen, nu je al een half jaar niet meer drinkt. Ik vind dat een grandioze prestatie, waarvoor je waardering verdient. Mij had het dus veel logischer geleken als hij er een punt achter had gezet toen je nog dronk.

Ik weet niet wat bij hem de achtergronden daarvan zijn, misschien zou je hem daar een keer naar kunnen vragen?

In ieder geval sterkte met de situatie, en blijf sterk in je schoenen staan!

Groetjes, Anna

[Pluim]

Maar ik wil hem helemaal niet kwijt. Ik hou van hem! En ik vind het doodeng om alleen te komen te staan. Had ik langer geduld moeten hebben?

[Pluim]

Hij twijfelt eigenlijk al heel erg lang, hoor. Hij is al vaker weggegaan, maar toch weer teruggekomen. Hij weet ook niet wat hij er mee aanmoet denk ik. Hij vindt dat we 2 botsende karakters hebben..................maar ik mis mijn mannetje zo. Heb ik hem nu gemaakt tot de persoon die hij nu is? En dat spijt me echt enorm..........

[cato39]

Oke Marieke, da's best spannend allemaal morgen.
Maar wel ontzettend prettig voor je dat je nu met deskundigen samen naar je problemen kunt gaan kijken. Althans, ik ervaarde het als heel erg veilig indertijd.
En mede doordat zij me serieus namen ben ik ook zelf eens serieus over mezelf gaan nadenken.
Ik hoefde me niet meer te verantwoorden voor het feit dat alles zo'n zooitje was geworden,
ik had een ziekte en dat moest, en kon, behandeld worden punt.

Het was hard werken en op een bepaald moment zat ik op 3 verschillende plekken voor de behandeling, alles ambulant dat wel.
Ik ben heel benieuwd hoe het gesprek gaat morgen,
Alvast succes joh!

[joann]

.

[sneeuwwitje]

Allemaal bedankt voor jullie lieve reakties, ik ben weer boven water.

Cato, gelukkig gaat het al wat beter met je, zo te lezen, dan vanmorgen.

Marieke. als je leverfunctie vorig jaar nog goed was, dan denk ik dat het wel goed zit. Je dronk toch geen liters wijn per dag. Alleen uitschieters, ja, die ken ik.

Anna en Ferry en Rufus, 3maanden, echt te gek. Proficiat.

Zeeman, je bent toch niet ver(dronken), je bent zo stil.


En speciaal voor Katrina:

Ik vind het knap, wat je hebt gedaan.
excuus aanvaardt.

[joann]

.

[cato39]

Hey Sneeuwwitje,
Goed dat je er weer bent meis!

Jongens, ik ga ff plat op de bank voor de buis,
er komen geloof ik slijtsporen in m'n tapijt door het lange zitten voor de pc vandaag!

Hartstikke bedankt voor alle attenties aan mijn adres vandaag,
ik ben blij dat ik er weer ben.

Liefs,
Cato

[Pluim]

Het is op dit moment inderdaad geen wederzijdse liefde meer. Maar ik mis hem zo enorm. Hij was vroeger zo lief voor me, maar hij heeft tijd nodig zegt hij. Soms ben ik dan te ongeduldig. Ik wil dat alles in 1x weer goed komt en dat kan natuurlijk niet. Waarschijnlijk zit het helemaal scheef nu en zal ik alles maar moeten opkroppen en dat kan ik niet. Maar ik vind het zo erg dat de relatie naar de kloten is en ik het zelf heb gedaan. Dat doet pijn.