donderdag 28 december

[Rudy]

Luna ...proficiat met je nieuwe baan.
GroetRudy

[visje]

Hai Luna, gefeliciteerd! Meer enrgie kan ik inderdaad wel gebruiken. Het liefst kruip ik onder mijn dekbed, maar ja, dat lost niets op. Ik ga maar koekjes bakken met de kids vanmiddag. Wordt ik misschien wat vrolijker van.
Nou eerst maar een hoop wassen, ziek kind vannacht, heeft alles volgespuugd.Ligt nu zielig op de bank.
Tot later.

[Rudy]

Visje ik wens je veel sterkte met het voornemen vandaag niet te drinken.
Probeer niet verder te kijken dan vandaag.
24 uur niet drinken dat is te doen.

Ik ben gaan geloven dat geen put te diep is of ik kom er weer uit.
Ik heb veel geduld moeten oefenen maar het is goed gekomen met mij.
Visje met jou komt het ook goed vermits je er niet bij drinkt.

GroetRudy

[visje]

Hai Rudy, ik voel me gek genoeg opgelucht dat ik de knoop heb doorgehakt. Alsof er een nare last van me afvalt. Tranen blijven hoog zitten, ik ben eigenlijk altijd met anderen bezig en niet met mezelf. Duik niet in mijzelf als het ware. Ik heb al wel therapie gehad twee jaar geleden, dit was verhelderend, maar zeker met teveel drank komen nare gevoelens weer hard boven. Wegdrinken helpt niet, het wordt van kwaad tot erger. Mijn eertse doel nu, helder worden en blijven en mijn energie level weer opwerken.

[Rudy]

Hééé Bambam het doet me goed te lezen dat je de feestdagen heelhuids bent doorgekomen.
Ik had ook niet anders verwacht (lol)
Ik heb weeral gemerkt dat als ik uit mijn dagelijkse ritme wordt gehaald ik mij niet daarniet goed bij voel.
Mijn familieleden zijn net de deur uit en momenteel zit ik heerlijk op mijn dooie gemak achter de pc.
De drempels om mensen te ontvangen en in het bijzonder voor mij vreemde mensen zijn nog steeds hoog.
Op een of andere manier verzet ik me daartegen en weetniet goed handen en voeten aan te geven.
Ik heb een vermoeden maar kan de vinger er nog niet op leggen.
Het is oud zeer maar ik kan er niet bij.
Komt tijd komt raad...
Ik wensje een fijne dag vandaag en zit niet te veel in over je werk anders de vakantie aan je voorbij gaat zonder ervan genoten te hebben.

GroetRudy

[Zeeman]

Hallo allemaal,

Net een beetje zitten bijlezen, een hoop gebeurd de afgelopen week.

Koh, sterkte, doet zeer je trouwe viervoeter te verliezen, elke keer weer. Zelf heb ik er ook eentje, niet de eerste, en weet de liefde van zo'n "simpel" dier maar al te goed te waarderen, immers, "wie zijn hond liefheeft, leert de mensen kennen". Onvoorwaardelijke liefde en trouw, kan menigeen een voorbeeld aannnemen.

En alle lieve forum leden met hun prive problemen, sterkte gewenst en blijf schrijven, Zelf heb ik dat afgelopen week niet gedaan en ben misschien ook wel daarom gigantich onderuit gegaan. ik heb gewoon m'n motivatie gemist en het contact met m'n therapeuten hier op dit forum.

Verder wil een ieder die gereageerd heeft bedanken, iedereen persoonlijk danken, dan zou ik vervallen in een "plakken en knippen" verhaal. Dus lieve mensen, allemaal bedankt dat jullie aan me gedacht hebben de afgelopen tijd en voor de PB's die ik pas vanmorgen heb gelezen.

Tijdens het lezen van de draadjes, ontertussen al aangegroeid tot een hele tros, zoveel herkenning tegengekomen. Inderdaad, je naaste familie, of het nu je man of je vrouw is of je kinderen snappen niet wat voor strijd je aan het voeren bent. Ikzelf ben gigantisch onderuit gegaan. En om Kohtje zijn vraag te beantwoorden: "Nee Koh, die bestraffende woorden zijn niet gezegd, daar zijn we hier thuis, gelukkig, heel eerlijk in, er wordt gelukkig geen blad voor de mond genomen, alleen heb ik de afgelopen jaren niet geluisterd en ben nu daarom waar ik nu ben, "big shit" dus, maar okk daar komen we weer uit !!". Ze gunde me m'n struikelblok, misschien ook omdat men hoopt dat ik daar weer sterker uitkom.
Dank zij dit forum heb ik een vriendin leren kennen en die heeft me geleerd: "that what doesn not kill you makes you stronger".

Hopenlijk ziet de familie dat ook zo. Toen mijn vrouw vanmorgen naar haar werk ging vroeg ze alleen maar of ik niet wilde drinken. Beloofd heb ik niks, want ik weet niet of ik nu mijn beloftes kan houden.
Wat dat aangaat heb ik een moordwijf getrouwd, alleen komt ze uit het noorden des lands en daar zijn ze wat nuchterder in dit soort zaken, zij in elk geval wel.
Mooie woordspeling trouwens.

[Luna]

Lieve mensen, dank jullie wel voor alle lieve reacties.

En nu: mezelf eens bij kop en kont pakken en lekker mijn huis schoonmaken. Nou ja, het resultaat is in ieder geval lekker.

Tot later.

[BamBam]

Dank Rudy.

We zouden gaan klussen deze vakantie. Ik loop al maanden te zeiken over alle dingen die af moeten.
Maar.. ik ben moe en heb geen puf om me ertoe te zetten. Dus, ik heb vrijaf gekregen en genomen.
Ik heb volgende week ook nog vrij, zie ik dan wel verder. Daar komt bij; ik heb vlgs mij een spier verrekt in m'n rechterarm. Het voelt alsof iemand met een naald er in zit te prikken zo nu en dan. Dus ff rust is, om vele redenene, niet verkeerd.

Lief laat de honden uit, doet boodschappen en ik hoef niet naar buiten. Heb net de houtkachel aangemaakt en ga lekker heel de dag forummen, hangen, lezen, in bad enzovoort enzovoort.
Ik vind het zo moeilijk aan dit soort dingen toe te geven, het MOET altijd nuttig zijn en zinvol. BLEHHHHHH
Nu ff niet, top 2000 op de achtergrond, heerlijk.

Dat oude gevoel Rudy, ik meen dat te herkennen. En weet je vroeger kon het me niet druk en vol genoeg zijn. Ik ben nu het liefst thuis, geen telefoon, geen bezoek.
Zo'n bezoekje aan m'n zus en de kinderen en nog ff naar m'n ouders is me druk genoeg. Ik word er zo moe van. Ik heb het enorm naar m'n zin maar wil daarna heeel graag weer naar huis.

En ja dat niet drinken. Het lijkt iets gemakkelijker te worden. Ik bezweek bijna voor de cognac maar kon me bedenken dat ik er veel zin in had maar dat ik het toch niet deed.
En bij m'n zus de hele avond genoegelijk voor de houtkachel gezeten op water en spa terwijl zij rw dronk. Geen centje pijn, fijn.

Het begint me steeds beter te bevallen dat niet drinken.
Ik zie ook dat ik me niet altijd fit voel. Soms word ik daar somber van maar ik verval niet in fatalisme en denk niet; ach het maakt toch allemaal nix uit, ik kan ook wel weer gaan drinken.

Ik wil daar nog maar een poosje mee doorgaan;)

[BamBam]

Luna, werkse en gefeliciteerd met je baan.

[BamBam]

Hihi Zeeman, die noorderlingen zijn zo gek nog niet he:)

[Rudy]

Visje laat je tranen de vrije loop kinderen mogen zien dat moeder verdrietig is als je erbij verteld waarom je verdrietig bent.
Ik vertel dat omdat mijn moeder vroeger huilde maar nooit vertelde waarom.
Als ik haar op mijn manier wilde troosten kreeg ik een snauw.
Door dit tegenstrijdige bericht kon ik later niet omgaan met mensen die verdrietig waren.
Ik was nog steeds bang voor de reactie, bang daardoor mensen te verliezen.

Laat je kinderen zien hoe verdriet er uitziet, leer ze er mee omgaan zoals het hoort.

Rudy..

[Kohtje]

Luna, wees even lief en bespaar me een hoop terugzoeken. Wil je me nog een keer zeggen wat voor baan het om gaat???

[Ziza]

Hoi allemaal,

De reden waarom ik dronk en gebruikte was omdat het mijn beeld van de realiteit veranderde....in het begin van mijn drank/drugscarriere was de uitwerking van alcohol en drugs heerlijk..i loved it...meer dan iets in de wereld...het effect wat het op mij had was overweldigend....ik had het gevonden...hier had ik mijn hele leven op gewacht...op dit gevoel...de leegte was opgevuld...de angst verdwenen....maar al snel begonnen de problemen van dagelijks gebruik en gokken....desondanks kon ik niet stoppen...en ik had meer nodig .... elke dag weer hetzelfde....ik begon te veranderen in een monstertje....leugenaar....bedrieger (voor mezelf)....paranoide begon zijn intrede te doen...mijn oplossing was meer drugs en alcohol...geldproblemen ; zelfde oplossing meer drinken en gebruiken....ouders kwaad en teleurgesteld; oplossing hun de schuld geven en meer gebruiken en drinken...deze lijst kan eindeloos opgevoerd worden....ik kon niet meer stoppen..hoe graag ik ook wilde...
Kreeg een vriendin...maakte niks uit...ging gewoon door....kinderen..maakte niets uit ging gewoon door....helemaal niets kon mij stoppen...en ik maar schreeuwen tegen iedereen "het valt wel mee" , "als jullie nu gewoon doen wat IK wil dan was alles ok" , "jullie hebben geen last van mij dat is onzin want..blablabla...kliniek...nog niet klaar...ik was totaal gestoord...zonder drank en drugs en zonder de 12 stappen ben ik nog gekker...totaal geen living-skills...egocentrisch tot op het bot...alles draait om Ziza....
De laatste periode van mijn gebruik was drinken en gebruiken tot ik neerviel...letterlijk...
Ik was al eens 7 maanden nuchter en clean geweest...op wilskracht...wat een kutleven (sorry voor het taalgebruik!) was dat...mezelf verdrietig vinden , depressief , een hoop wrok tegen anderen en bang, bang en bang...voor alles...eindeloze discussies in mijn hoofd....niks was veranderd..ja ik was wat helderer and that is it...en droog... dus drank en drugs werkten niet meer en droog was het ook een drama..weer teruggevallen en wat nu ? en toen kon ik het overgeven...toen was ik klaar om serieus werk te maken van de 12 stappen van AA....en gelukkig maar dat er Macht groter is dan "mijzelf" anders was ik hier niet vandaag...en met "mijzelf" bedoel ik mijn denken en mijn ego....wat totaal verstoord en verknipt was...nuchter of onder invloed..dat maakte geen verschil meer...dat contact wat ik vandaag heb met mijn Hogere Macht houdt mij uit de klauwen van de obsessie om te drinken en gebruiken....Mijn Hogere Macht stel ik voor als mijn hart (wat puur en goddelijk is zoals bij iedereen) ...echter er ligt een deken overheen van egoisme , wrok , verdriet , angst , trots , oneerlijkheid , lust , afgunst , jaloezie ...en daardoor is het moeilijk voor het hart om liefde en licht uit te stralen en mij te helpen....dus mijn werk vandaag is is om eerlijk naar mezelf te kijken en te veranderen wat ik kan veranderen... ik heb al meerdere malen mogen "zien" als het deken wordt opgelicht of als er gaten in verschijnen.....en dat is een fantastische ervaring.... Ik doe mijn werk en God doet Zijn werk...En wat Hij voor mij doet is ontelbare malen beter werk dan ik ooit voor mezelf zou kunnen doen... En dat vertrouwen begint meer en meer te worden....en de beloningen worden mooier en mooier....

[BamBam]

He Anna, computertje weer aan de loop gekregen? Of laptop uit raam gegooid???? gna

Hoeistie?

[Rudy]

Bambam er schuilt wel een waarheid inwat je schrijft.
Vroeger deed ik veel dingen tegen mijn zin in.
Met de fles centraal zei ik nooit "nee" als men mij iets vroeg.
Zelf vroeg ik nooit om hulp en voelde me daardoor vaak alleen staan.
Logisch zou je denken maar ik liet ook niet TOE dat een ander mij hielp.
Bang dat deze in zou breken in de senario's die al vast waren gelegd voor die dag.
En binnen dat senario stond drank no..1
Ik was bang betrapt te worden.
Ik haalde ook de gekste dingen uit om het mij gasten naar de zin te maken, alleen maar om mijn drankje te rechtvaardigen, verder nergens om.

Het probleem waar ik nu mee zit ligt dieper.
Als ik zoals met de kerst op bezoek ben bij mensen die ik niet zo goed ken en de taal die ze spreken niet goed versta, voel ik dood ongelukkig.
Op één of andere manier MOET ik me kunnen mengen in het gesprek anders vinden ze me nadien misschien wel stom.
Ik ben in zo'n omgeving bang dat ik het antwoordniet weet als mij iets wordt gevraagt.

En ik denk Bambam dat ik alschrijvende er achter ben hoe dat komt.

Vroeger mocht ik pas wat zeggen als ik aan de beurt was.
Niet voor je beurt praten, pas als pa zijn blik op je liet vallen mocht het...
Ik had zooooooooveel te vertellen maar dat wachten bracht idem zoveel spanning met zich mee dat eenmaal aan de beurt wist ik niet meer wat ik wilde vertellen en zat met een mond vol tanden.
Dan werd ik uitgemaakt voor stommeling omdat ik het antwoord niet wist op de lange wachttijd.
Pijnlijk en het voelde als een straf..
Deze manier vanmet elkaar omgaan heeft diepe indruk op mij gemaakt.

Dit is de onverwerkte pijn die veel later om zoveel drank schreeuwde.

Met dit probleem kan ik nog steeds niet goed omgaan.
Ook in groepen voel ik die spanning van vroeger en de angst bekruipt me weer dat alles van tafel wordt geveegd wat ik zeg of bang dat ik stil val.
Ik verlies het contact dan met mijn omgeving dacht ik, maar ik verlies het contactmet mijzelf.
Ik ervaar die momenten nog steeds als pijnlijk.
Het verstoort mijn gemoedsrust.

Bambam dat is wat er aan de hand is.
De tijd zal het leren hoe daar in de toekomst mee om te gaan.

Rudy..

[margriet]

hi allemaal,

Nu maar even een daad bij het woord voegen (dank je BamBam, dat je mee op dit draadje weer wees)... en me hier maar mengen tussen alle dagelijkse zaken

Elke dag is er een... vandaag is dag nummer twee! Overdag geen problemen hoor, begin van de avonden ook niet...

Maar ik vind het zó verdomd moeilijk als er mensen om je heen zitten die het ene biertje na het andere naar binnen werken.... en die feestdagen helpen dan niet mee he?

Het waarom? Nou, misschien ga ik dat nog eens uitvinden hier op het forum Ieder huis heeft zijn kruis... het mijne dus ook! Voldoende meegemaakt in het leven, maar zeker geen reden om dat : "NU" te moeten "verdrinken".... (toen ik het meemaakte verdronk ik het toch ook niet?).

het huishouden is ontwricht... niets loopt soepel. Daar moet dan maar weer eens verandering in komen denk ik zo

Ik ben altijd een sterke tante geweest, ben nu bijna 36 (en dus mooi op de helft van mijn leven) en dus tijd om een nieuwe fase in te gaan!

Ik heb geen reden tot zorgen op dit moment, alleen maar goede dingen om van te genieten, en dat kan het best als ik nuchter ben!

hoop hier regelmatig een draadje te pakken .....

[Ziza]

Hoi Rudy,

Bekend probleem wat je daar schrijft.... Wat ik heb geleerd (pijnlijk dat wel hahaha) is dat de wereld niet zal vergaan als ik het antwoord niet weet...ook kom ik niet op CNN of staat het op de voorpagina van de telegraaf dat Ziza het antwoord niet wist... in groepen ben ik nog steeds vaak bezig met mijzelf in plaats van wat ik zou kunnen bijdragen aan de vreugde... de reden dat ik bang ben heeft gewoon met ego te maken...als ik het belangrijk vind welk beeld mensen van mij moeten hebben stel ik me afhankelijk van hen op...als ik gewoon doe wat ik kan doen dan komt het best in orde...en meer hoef ik ook niet te doen...mijn schoonfamilie spreekt spaans en ik spreek geen woord spaans....en als het gezellig is en druk wordt er meer spaans dan nederlands gesproken...vroeger irriteerde me dat mateloos....tegenwoordig vind ik het best...ik kan met mijn kids gaan spelen als ze meegaan...ik kan vragen of ze Nederlands willen spreken...ik kan ook een cursus spaans gaan doen (ahum hahaha)....in ieder geval probeer ik mijn best te doen om er wat van te maken....en misschien is het wel de bedoeling dat ik mijn mond even moet houden....ik zelf vind natuurlijk van niet.....hahahaha....de wereld draait niet om Ziza.....
Ziza is veel minder belangrijk dan ie zelf denkt..... mijn sponser zei eens tegen mij toen ik hem belde met een of ander jankverhaal dat "op dit moment zou het wel eens goed mogelijk kunnen zijn dat van alle 6 miljard mensen op de wereld er geen aan jou denkt behalve jijzelf "....en dan begint ie meestal hard te lachen....

Gr.

[Rudy]

Hallo Margriet.

Het antwoord op mijn drankgebruik lag voor mijn voeten en telkens als ik het wilde pakken schopte ik het weer een eind voor me uit.
Het antwoord stond naast me aan het aanrecht, lag naast me in bed.
Het antwoord was liefde..

Overigens ben ik me nooit af gaan vragen waarom ik zoveel dronk, maar waarom ik zoveel drank nodig had om mijn leven inhoud te geven.

Margriet het is goed om eens stil te staan bij de dagelijkse dingen en op een rij te zetten.
Ik stopte met drinken en moest weer leren stil staan bij het smeren van een boterham.
ik heb mijn leven nog eens overgedaan maar nu zonder drank.
En dat is goed gelukt.
Geniet van de dingen die op je pad komen omdat je niet meer drinkt.

Rudy.

[BamBam]

Lieve Rudy,

hoe herkenbaar, dat gevoel wat je beschrijft.
Maar bij ons was het niet de stilte of het wachten op je beurt. Wij waren en zijn allemaal knetterdruk. Schreeuwen om andacht. Toen ik de grote mensenwereld tegemoet trad had ik werkelijk geen idee hoe ik op een andere manier aandacht kon vragen. Waar ik was was altijd drukte en rumoer. Ik ben mezelf o kwijt geraakt in de loop der jaren. En drank gaf me nog enigzins een richting, althans dat dacht ik. Niets bleek minder waar maar ja, ik ben nogal hardleers dus dat had nog enige voeten in aarde, of beter gezegd, enige jaren, ongeveer 22, in aarde!?

Het gevoel helemaal te smelten in een gezelschap, als ik iets wil zeggen kleurt m;n gezicht rood tot aan m'n haarwortels. De vlammen slaan me uit, niet normaal. Het is een zeer vervelend gevoel en ik ben dat jaren te lijf gegaan door het heel luidkeels te overschreeuwen.

Soms kies ik er nu voor een gezelschap te ontlopen. Ik moet m'n plek opnieuw vinden nu ik niet meer drink. Voelt erg onwennig, zeker als mensen steeds zeggen; BB wat ben je stil. Ben je ziek ofzo?
Het is zeer onwennig. Maar Rudy, je mag toch soms ook dit soort situaties ontwijken. Je moet sommige dingen wel onder ogen zien maar je hoeft dit niet aldoor op te zoeken toch?
Alles met mate, ook dit soort zaken.

[Luna]

Hihi Koh,

Geschreven heb ik over een sollicitatie bij Altrecht als secretaresse. Gekregen een baan bij de gemeente waar ik woon. Jaja, Luna word een ambtenaar!

Zo, dat scheelt weer een hoop gezoek.

[BamBam]

Leuke sponsor heb jij Ziza, hihi.

[BamBam]

Nou dat wordt dan een makkie Luna, gnagna

Oh wat flauw;)

[stien]

Rvant, je opmerking over vroeger klinkt bekend. Heb later altijd als antwoord gekregen, ja toen was dat heel gewoon bij het opvoeden. Ik vroeg er wel na, maar ben altijd met een kluitje in het riet gestuurd.

Heb net een gesprek gehad met mijn man, Voor de tweede maal heeft hij mij duidelijk gemaakt dat ik mijn eigen valkuil creeer. Ik ben met de kerst op de koffie geweest bij mijn moeder, zij is dit jaar voor het eerst alleen tijdens de feestdagen. Heb een afwachtende houding aangenomen, wat betreft haar uitnodigen. Ze heeft tenslotte 4 kinderen. Maar met kerst wist ze nog steeds niets wat te doen met Oud en Nieuw, heb haar toen maar uitgenodigd voor Oud jaar. Het is mijn moeder maar ook een van mijn grootste stressblokken die ik maar kan bedenken. Ook kan mijn man moeilijk met haar overweg, ze maakt snel ruzie en neemt geen blad voor de mond. Wij moeten/doen ons best maar lopen op ons tenen. Da's ook de reden dat de anderen haar niet uitnodigen, 1 á 2 uurtjes gaat nog, maar een hele avond, poeh! Mijn man wil haar ook niet weer naar huis brengen, hij wil zijn biertje kunnen drinken met Oud jaar en achter de buis hangen. Probleem dus, zelf gecreeerd, nu nog oplossen en het droog houden. Angst overvalt me nu al!

[Luna]

Nee hoor BamBam, zeker niet flauw. Zeker ook het artikel in de afgelopen zaterdagkrant gelezen??

[Rudy]

Ziza blijkbaar heb ik mezelf door vervelende ervaringen van vroeger in het hoofd geprent dat mensen van mij verwachten, dat ik mijn mond open doe anders zij mij maar doedelzak vinden.

Dat was vroeger thuis zo maar in de nieuwe situatie verwachten mensen dat helemaal niet van mij dat ik het allemaal maar moet weten...
Blijft wel het oud zeer dat in die nieuwe situatie mee naar boven komt.
Om de pijn te ontlopen die dat met zich meebrengt ga ik me in allerlei bochten wringen en wordt een zeer onaangenaam mens.
Ik moet dan opassen dat ik mijn stemming niet afreageer op mijn partner.

Ziza de tijd zal het leren hoe daar mee om te gaan.
Ik loop er één deze dagen wel weer eens tegen aan.

groetRudy