zaterdag 10 februari

[Sabine]

Goedemiddag allemaal,

Koh: van harte met je (bijna volbrachte) driehonderste dag!!!!!!!!!!!!
Van de week had ik ook even de nierdieetbrokjes voor mijn hond gehaald bij de dierenarts. Twee keer 10 kilo, op de fiets, door de sneeuw. Al met al werd dat een pijnlijk verhaal, maar mijn monster kan in ieder geval weer even (gezond) eten...
Een lekker rustige zaterdag hier, uitgeslapen na een nachtje werken en vervolgens een antiek kastje van de kringloop geschuurd. Net, na afloop, kwam ik erachter dat het wel een aanrader is om een mondkapje te gebruiken wanneer je gaat schuren met een schuurmachine...Zometeen, na mijn bakje koffie, er even een schitterende kleur dun op aanbrengen (zodat je nog de nerven van het hout door de kleur ziet schemeren) en dan is mijn zaterdag al weer redelijk productief, en mijn slaapkamer opgeleukt met een nieuw meubeltje.
Oftewel; prima dagje..Het is hier op het forum ook lekker rustig. Iedereen ook thuis aan het frobelen met het een of ander?
Wellicht tot straks!

[Mieke]

Goedemiddag allemaal,
Ik heb geslapen als een vos, ik wilde mijn bed niet uit en lekker blijven liggen vandaag.
Ga zo ff lekker tutten want ik heb vanavond een etentje mij mijn muziekmaatje.
Kweet alleen niet wat ik aan moet trekken.
Herkenbaar?

[sneeuwwitje]

Sabine, ik hoop dat je hond het goed gaat doen op zijn dieet en dat hij inderdaad een beetje opknapt.

Ik heb gistermiddag mijn vader gebeld over die toestanden met mijn moeder.
Ik vroeg hem , hoe het ging en hoe het met mijn moeder was. Hij zei :, Laat maar, laat maar...

Gisteravond heb ik hen een smsje gestuurd, want het zat me helemaal niet lekker.
Zij hebben een gewone telefoon, dus dan wordt het smsje gewoon als een telefoongesprek gedaan.
Ik had er in gezet, dat ik blij was, dat ik hen allebei nog had en dat ik veel van ze hield
5 minuten later ging bij mij de telefoon, mijn ouders huilden allebeide.
Mijn moeder heeft voor de eerste keer in haar leven haar excuses aangeboden en gezegd dat ze fout zat en dat ze ook helemaal naar was van onze problemen en mijn vader na zijn beroerte zo tegen haar te keer ging. Mijn vader vertelde dat ze allebei bang waren geweest, dat ik nooit meer zou komen.

Ik ben zo blij dat ik hiervoor gekozen heb gisteravond en niet voor de alcohol.
Ik wilde dit even met jullie delen, omdat jullie me van de week zo gesteund hebben.

[Mieke]

@ Dappere Marion,
Heel knap van je meissie, het komt allemaal wel goed

[knuffie]

Hoi allemaal!

Ik ben nu ècht eindelijk terug!! De vorige keer te snel geroepen, en toen ik opstond weer hoge koorts en een extra virale infectie!! Vandaag echt heel wat beter alhoewel ik nu ook met een bruistablet voor mijn neus zit!! Ik heb er erg van geweten , het was lang geleden dat ik nog zo ziek was geweest!! Nu ben ik misschien ook weer virus-bestand voor een hele tijd, hé!!

Ik zal hier en daar wat nalezen maar zal maar vanaf hier weer reageren , dat lijkt me het beste!

Veel groetjes van knuffie!!

@kohtje, alvast een dikke:sun:en een groot:musicnote:

[Mieke]

Ha Knuffie,
jeetje jij bent echt lang ziek geweest, maar wel fijn dat je ieder keer ff kwam piepen.
Ben blij voor je dat je weer mee kunt kletsen.
Gek hè dat je gaat wennen aan mensen en ze gaat missen.

[knuffie]

Hoi marion

Heel tof van je!! Je verdiend een heel dikke proficiat!!!
Blij je weer te horen!!!
Knuffie!

[Anna]

Ik breek hier even binnen met een heel ander onderwerp, maar ik wil het hier toch graag even kwijt. Jullie moeten weten dat ik me sinds een paar dagen niet geweldig goed voel, en dan heb ik het niet alleen over mijn aanhoudende verkoudheid.

De laatste paar dagen merkte ik al dat mijn stemming weer somberder begon te worden. De oorzaak zal wel een combinatie van factoren zijn: ik ben gigantisch moe van twee weken rondlopen met een dichtzittend hoofd, ik heb deze week een paar lastige gesprekken gehad op mijn werk in verband met mijn gedeeltelijke ziekteverlof, en wellicht heeft het denken over de discussie van de afgelopen dagen met betrekking tot de invloed van je jeugd er ook aan bijgedragen.
Het leek een paar weken iets beter te gaan, met medicatie en gesprekken, maar het is duidelijk dat er nog steeds weinig nodig is om me uit balans te krijgen. Het is alsof de medicijnen nu al niet meer werken. Het gat in mijn hart is weer voelbaar aanwezig, en ik heb gisteren een diepe put gevonden waar ik precies in pas.

Waar ik van geschrokken ben, is dat vandaag opnieuw de gedachte in me opkwam, dat ik wel een middel weet om voor één avond het gepieker opzij te schuiven, en me even wat beter te voelen. Niet schrikken, ik heb niets gekocht, en ik ga er ook niet aan toegeven. Maar de gedachte is er wel. Na wekenlang niet aan alcohol gedacht te hebben, na de opluchting dat het niet meer zo'n onderdeel van mijn leven uit lijkt te maken, is een nieuw dieptepunt voldoende om de suggestie terug te brengen.

En dan lees ik vanochtend het stukje van Ziza, over het feestje waar hij naar toe gaat ter gelegenheid van het feit dat zijn AA-vriend 19 (!) jaar droog staat. En dan denk ik meteen (ben ik daarin de enige?) dat deze man na 19 jaar niet drinken nog steeds actief is in de AA, en kennelijk dus nog steeds actief bezig is met het niet drinken. Het maakt nog steeds deel uit van zijn leven.
Ik hoop eigenlijk dat er ooit een moment komt dat het géén deel meer uitmaakt van mijn leven, maar met het gevoel wat ik vandaag heb, en het verhaal over deze man in mijn hoofd, ben ik bang dat dat moment misschien wel nooit gaat komen. Wat ik voel is geen obsessie meer, gelukkig. Het is goed te weerstaan, ik weet dat ik er niet aan toe hoef te geven. Maar het is er wel, nog steeds.

Er wordt hier veel gepraat over anders tegen de zaken aankijken. Ik wil misschien te snel te veel, maar ik weet kennelijk nog steeds niet goed hoe ik dat moet doen. Ik wil graag een positief in het leven staand mens zijn, maar keer op keer zak ik weg in de diepste put, is alles om me heen donkergrijs, en weet ik niet wat ik ertegen moet doen. Ik ben vooral te moe.

Ik heb overigens vanmiddag het boek van Alice Miller bij de bibliotheek gehaald, de tragedie van het begaafde kind. Het stond al maanden op mijn lijstje van nog te lezen boeken, maar ik moest eerst de boeken die ik van mijn kinderen gekregen had lezen. Ik ben benieuwd.

Het spijt me van het wat negatieve verhaal. Ik wil jullie niet meesleuren in mijn put, zou ook veel te krap worden trouwens. Maar ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen met de verleiding terug te grijpen naar de drank, als het even niet zo goed gaat. Zijn er mensen die al langer gestopt zijn (geweest) die dit herkennen? En vooral, gaat het ooit over?

Anna

[knuffie]

Hoi mieke,
Ja, dat is zo! Ik kon het toch niet laten om hier af en toe te komen piepen maar soms was het echt me eventjes uit de zetel slepen en dan snel terug!! Hoe is't met jou?

[sneeuwwitje]

Hai Knuffie,

Fijn dat je er weer bent.
Het klopt Mieke, dat je gaat wennen aan bepaalde mensen.
Dat vind ik ook zo knap van sommigen, die echt iedere dag even komen piepen,
of ze nu een slechte dag of een goede dag hebben.
Dat is ook iets wat ik door dit forum heb geleerd, dat wanneer ik het moeilijk heb, ik het alleen wil oplossen. Nou ja alleen , met alcohol dan.
Nu piep ik ook gewoon mijn probleempjes hier neer en voilá.....het helpt.

Ik heb vannacht gedroomd, dat ik alcohol had gedronken, het voelde zo echt aan,
gelukkig toen ik opstond was het een droom.............
Zo zie je maar weer, dromen zijn bedrog!!!!!

[knuffie]

Hoi anna,

Ik denk dat het steeds in je gedachten blijft, deels doordat je er voor jezelf een 'verboden' voorwerp van gemaakt hebt maar ook deels omdat het ook rondom je steeds zo zichtbaar aanwezig is! Denk maar aan feestjes, televisie enz..! Ik denk dat je iets anders in de plaats moet zetten waar je veel plezier aan beleeft en die jouw zwarte gedachten kan verdringen!
Ik geef je een zonnestraaltje die hopelijk vandaag nog vanachter je donker wolkje komt piepen!!
Knuffel van knuffie!! Wel toch chapeau dat je toch de drank laat staan!!!

[Mieke]

@ lieve Anna,
Je trekt me niet mee de put in door je verhaal maar ik zit nu echt te janken door de herkenning in je verhaal.
Ik was ook sterk van augustus t/m dec een paar slippertjes nagelaten.
Ik ben de put ook ingelazerd gewoon omdat de dingen die er gebeurden te zwaar werden.
Ik ben gaan drinken welliswaar niet iedere dag maar toch genoeg om me uit de reality te onttrekken.

Anna ik wil je een advies geven.
Neem een time out en ga naar je huisarts.
Die drank kun je laten staan maar ik denk dat je ff tot rust moet komen.
Ken jij de Gelderse Roos?
Dat is een herstellings oord voor mensen die het allemaal te veel wordt.
Ik ben daar een aantal jaar geleden ook geweest voor 10 weken en ik kan het je echt aanraden.
Je komt tot rust, er wordt lekker voor je gezorgd.
Er is veel te doen en er zijn veel therapieen waar je in overleg met je behandelaar aan deel kunt nemen.
Alles wordt betaald door het AWBZ.

Denk erover want dit is iets wat ik je erg gun

[sneeuwwitje]

Lieve Anna,

Die man waar Ziza over schrijft maakt waarschijnlijk van de AA groep een levensdoel, waar hij anderen van de alcohol af wil houden, De beroemde stap 12.

Je weet, dat ik 16 jaar van de alcohol af ben geweest.
Geloof me, ik was jaren, maar dan ook jaren helemaal niet meer bezig met de alcohol. Het was zo gewoon dat het niet meer bij me hoorde.
Ik ben in die droge periode gescheiden, problemen met mijn zoon enz.. Nooit had ik de intensie om te drinken. Het kwam zelfs niet bij me op.

De aanleiding van mijn drinken na 16 jaar, was ook niet van de een op de andere dag.
Ik had een nieuwe collegea en die heeft me zo kapot gemaakt op mijn werk, omdat ze zo jaloers was, dat ze ook anderen dingen over mij ging vertellen, die niet waar waren, maar die men toch geloofden.
Ik heb teruggevochten als een leeuw, zonder alcohol.
Hier gingen maanden overheen en maar gesprekken e.d. collega's waar ik altijd mee opgetrokken had gingen me ontwijken. Opdat moment wist ik hoe iemand zich moest voelen die onterecht in de gevangenis zat. Pas na maanden vechten heb ik naar de alcohol gegrepen.
Ik dacht dat moest kunnen voor een keer. Ik heb 16 jaar niet gedronken, een keer geen probleem.

Maar de verdoving van alle ellende, mijn zoon zat in die tijd ook nog met zelfmoordeigingen, was toen zo aangenaam, dat ik 3 dagen erna weer ging drinken, Even niets voelen.....
Na 2 maanden, zat ik weer op mijn oude niveau van 16 jaar terug, nog steeds denkende van, ik kan makkelijk terug.

Anna, geloof me, er komt echt een tijd, dat je je niet eens meer kunt voorstellen, dat de alco een negatieve ivloed heeft gehad in je leven.

Maar begin er niet aan nu, omdat je de laatste tijd een rotgevoel hebt.
Misschien moeten je medicijnen iets verhoogd worden, maar goed ik ben geen dokter.
Je kunt beter even langs je huisarts gaan, dan even langs de slijter.

Anna, lieverd, veel sterkte:sun:

[Anna]

Knuffie, Mieke en Sneeuwwitje, bedankt voor jullie lieve reacties.

@Knuffie, ik denk niet dat het probleem is dat ik van alcohol voor mezelf een verbod heb gemaakt. Ik heb zelf gekozen voor niet drinken, omdat ik niet met mate kan drinken. Mijn behoefte aan drank heeft te maken met de behoefte weg te vluchten als ik me niet prettig voel.

@Mieke, je advies roept bij mij meteen een heleboel 'maars' op. Dat ligt niet aan jou, het is heel goed bedoeld, het ligt aan mij. Ik zie altijd meteen 10.000 obstakels en plausibele redenen om iets niet te doen, terwijl ik het in feite gewoon doodeng vind, en ook niet weet hoe ik het georganiseerd moet krijgen.

@Sneeuwwitje, ik weet dat jij 16 jaar niet gedronken hebt. Jouw voorbeeld is voor mij een extra reden om niet te gaan drinken. Ik weet, dat als ik dat in deze stemming zou gaan doen, ik net als jij binnen de kortste keren terug ben op mijn oude niveau. Geen zorgen, ik zal het niet doen, hoewel de gedachte soms aanlokkelijk is. Ik moet eind komende week weer naar mijn huisarts, en ik ga er wel met hem over praten.

[Mieke]

@ Anna,
De maars hebben mij ook jaren weerhouden om actie te ondernemen.
Ik ben achteraf blij dat ik durf te bekennen dat er problemen zijn en dat was voor mij het 1ste stapje.
Aan jezelf denken Anna je bent een kanjer, maar o zo zwak.
Fijn dat je naar je huisarts kunt en praat erover.
Doe een deurtje open, gooi hem niet gelijk dicht en laat de organisatie maar aan een ander over

[knuffie]

Hoi anna,

Daarom zei ik ook dat je misschien iets nieuws moet zoeken die je plezier bezorgd op de momenten dat je je down voelt en naar de fles zou grijpen, begrijp je? Je kan misschien in iets anders wegvluchten, bv. een mooie film, knutselen, iets die je aandacht nodig heeft zodat je niet teveel gaat nadenken en dat je leuk vindt, begrijp je? Gemakkelijk zeggen tegen iemand anders, hé, ik begrijp heel goed hoe je je voelt en heb het daar ook moeilijk mee!!
knuffie

[stien]

Anna, je vraagt mij geen antwoord, ik kan ook geen antwoord geven op je vragen.
Toch wil ik je laten weten dat ik met je mee leef, ik weet wat deprie betekent en voelt en weet hoe diep je kunt vallen in een donkere tunnel. Ik hoop dat je voldoende respons hier op het forum krijgt, blijf wel schrijven het geeft je toch de nodige bemoediging. Ik vind het knap dat je zo lang al droog staat, laat zien wie je bent en houden zo!

[Kohtje]

Lieve Anna,

Om dat wat Marion hierboven beschrijft niet te laten gebeuren blijf ik hier nog op het forum en ga ik elke week naar de zelfhulpgroep. Je weet dat het goed met me gaat en dat ik me sterk voel t.o.v. alcoholgebruik maar ik besef nog steeds terdege dat ik alcoholist ben. Ik hoef maar één keer terug te grijpen naar de fles en het hek is van de dam. Tenminste, dat weet ik niet zeker natuurlijk, maar de kans is groot. En dat risico wil ik gewoon niet lopen.

Toen ik m'n behandeling er op had zitten bleef ik nog een tijdje in m'n dagboek schrijven over wat me zoal allemaal bezig hield en hoe ik met m'n alcoholloze leven omging. Maar ik schreef dat wel op en daar bleef het dan bij. Feedback, die tijdens de behandeling zo belangrijk voor me was, was er niet meer. Toen ontdekte ik dit forum en daar vond ik weer het klankbord dat ik in een paar weken tijd zo was gaan missen. De bijeenkomsten van de zelfhulpgroep hebben die functie ook wel, maar dat is maar één keer per week twee uurtjes. Hier kun je bij wijze van spreken elk uur van de dag terecht.

Het is niet zozeer dat ik raad en hulp vraag maar het laten zien hoe zeer een alcoholloos (-arm) leven te prefereren valt boven een alcoholrijk leven is belangrijk voor mijzelf. Misschien ook voor anderen wel maar ik doe het echt voor mezelf. Als ik hier wegga gaat het forum gewoon door. Er zijn mensen genoeg die hetzelfde weten te vertellen als ik. Maar de ervaring van het nuchter zijn en blijven is zo overweldigend dat ik die ervaring wil delen. Die móet ik kwijt. Niet omdat ik complimentjes wil vangen maar om te voorkomen dat mijn blijdschap in een hermetisch afgesloten vat komt te zitten waardoor het door zuurstofgebrek uitdooft en waardoor ik weer in een soort apathie verval wat betreft het onderkennen van de gevaren van alcoholgebruik. Met als gevolg gevaar van.... Ik kan me voorstellen dat iemand dat na 19 jaar ook nog heeft. En je kunt aan Rudy en Ziza ook merken dat ze nog altijd vol vuur over hun ervaringen vertellen, ondanks dat ze al veel langer droog staan dan ik.

Dus Anna, laat de angst voor 'm'n leven lang ermee bezig blijven' varen. Zo erg is het niet. Je hoeft het niet altijd van de daken te schreeuwen, maar je kunt er altijd wel zijn voor mensen die de stap van (te) alcoholrijk naar alcoholloos of -arm willen maken.

En wat betreft je "putgevoel": zal dat nou echt nog door het stoppen met drinken komen? Nee toch? Daar liggen, zoals je zelf al zegt, andere dingen aan ten grondslag. Dus met drinken los je dat niet op. Gelukkig weet je dat wel. Je weet dat je daar andere oplossingen voor moet vinden. En met het zoeken naar die oplossingen ben je druk bezig. Het antwoord op je problemen ligt echter niet kant en klaar op een presenteerblaadje dus zul je moeten zoeken. Zoeken naar het juiste antwoord en daarvoor ook zoeken naar de juiste hulp. Gun jezelf wat tijd, Anna. En wees niet bang om je ervaringen te delen met anderen, ook als je op een gegeven moment denkt dat het nu wel welletjes is geweest. Laat je niet leiden door de gedachte dat je hier geen 10.000 berichten op het forum mag plaatsen.

Liefs, Koh.

[knuffie]

Hoi kohtje,

Wat heb je dat weer prachtig gezegd!!!! Chapeau! ik wou dat ik het ook zo mooi kon zeggen wat ik bedoel maar hetgene die in mijn hoofd zit komt er via geschreven tekst niet altijd zo goed uit, begrijp je?
Groetjes van knuffie

[knuffie]

Het is hier wel rustig, hé! Allen druk bezig?
Ik ga nu lekker in bad en ervan genieten! vanavond moeten we naar het optreden van de jeugdvereniging van mijn dochter! Ze is nu al wat nerveus omdat ze op een podium moet dansen voor al die mensen, ik voel met haar mee!!
Tot later, ik kom straks hier nog even terug na mijn deugddoende bad!!
Knuffie!

[Kohtje]

Hoi Knuffie,

Fijn dat je weer terug bent en je weer beter voelt.
We zijn hier niet om elkaar de loef af te steken hoor. Alles wat recht uit het hart komt is mooi om te lezen en daar heb jij weer talent voor. De meesten hier trouwens. Ondanks nu en dan gekibbel is het hier toch een hartelijk forum..

[stien]

Sneeuwwitje,
Dat was niet niets wat je gisteren schreef over wat je meegemaakt had met je ouders.
Knap dat je niet bent gaan drinken maar een heel goede aktie hebt ondernomen.
Zo zie je maar, dat waar mensen bij betrokken zijn vaak twee kanten zijn. Vaak is het
wel zo, wie onderneemt er als eerste aktie. Ook hier leer ik weer van dat vluchten in
de drank juist averechts had kunnen werken. Maar met helderheid en je gevoelens
eerlijk verwoorden je mogelijk een hoop ellende kunt voor zijn. Heel fijn dat dit voor
jullie goed uitgepakt heeft, zal jullie band onderling hechter maken. Fijn dat je dit op
het forum gedeeld hebt.

[Kohtje]

Och, lieve Marion,

Door m'n berichtje aan Anna was jij alweer in de schemer van m'n geheugen terecht gekomen. Excuus daarvoor. Want ik vond jouw berichtje ook zo mooi. Ik had de tranen in m'n ogen staan toen ik het las. Wat een geweldige actie heb je ondernomen. Zo simpel qua handeling en zo rijk qua uitwerking. En wat een fijn gevoel zul je daaraan overgehouden hebben. En wat fijn dat je dit met ons wilde delen.

Voor jou een dikke

[Mick]

@anna:

Wat vervelend voor je zeg. Of het ooit over gaat, is denk ik een vraag die niemand kan beantwoorden, behalve jij. Ik denk dat dat echt voor iedereen verschillend is. Ik ben van mening dat het ooit 'over' kan gaan.
Je bent op dit forum meestal de zorgzame vrouw, een 'beetje' aandacht jou kant op mag je best wel eens vragen.

Ik hoop dat je eruit komt.

[stien]

Knuffie, fijn dat je er weer bent, genieten maar van je "deugddoende bad".
Sorry hoor, ik moet soms erg aan sommige uitspraken wennen, wel een mond vol hé.